مبارزان کمونیست
هُکَن اسونلینگ، هانا گِلدین، یوناس شوستت و لوتا یانسون فورناروه:
این مدرکی است که نشان می‌دهد وزیر امور خارجه سوئد در مورد غزه حقیقت را نمی‌گوید.
افراد عالیرتبه در حزب چپ سوئد می‌گویند که سوئد در برابر رژیم اسرائیل کرنش می‌کند.
منتشر شده در روزنامه آفتون بلادت دوشنبه ۱۹ ما مه ۲۰۲۵ برابر با ۲۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴
https://www.aftonbladet.se/debatt/a/mP2Lpl/utrikesministern-talar-inte-sanning-om-gaza?fbclid=IwY2xjawKam_pleHRuA2FlbQIxMQBicmlkETA4dVFxMlhFcm9kdWd6dEcyAR42I38bzwcSUcfkbO1mx2pKSUDlFs6EIovF2nmrFG6G3lJC9NTRPnuyd5pXKA_aem_2T6ukdA7YEmMqjWqTy1MUw
برگردان به فارسی از نادر ثانی
در حالی که اسرائیل به نسل‌کشی مردم فلسطین ادامه می‌دهد، سوئد در برابر رژیم اسرائیل کرنش می‌کند.سیاستمداران حزب چپ سوئد هُکن اسونلینگ، هانا گدین، یوناس شوستدت و لوتا یانسون فورناروه، در مقاله‌ای در بخش بحث روزنامه آفتون بلادت می‌نویسند: دیدن اینکه دولت سوئد چگونه بارها و بارها تصمیم گرفته است که در کنار جنایتکاران جنگی باشد، غم‌انگیز بوده است.
در ماه‌های گذشته با پاکسازی قومی، آوارگی اجباری، گرسنگی گسترده و سکوت کَرکُننده دولت سوئد مواجه بوده‌ایم. حالا مالمر استنرگارد، وزیر امور خارجه، ناگهان ادعا می‌کند که دولت تمام تلاش خود را کرده تا اسرائیل را به توقف خشونت وادار کند.
چنین ادعایی به هیچ وجه درست نیست.
در ۱۱ مه، دولت بیانیه‌ای مطبوعاتی در مورد وضعیت غزه منتشر کرد. در آنجا، وزیر امور خارجه، ماریا مالمر استنرگارد، می‌نویسد: «اسرائیل حق دفاع از خود را دارد. این حق باید مطابق با قوانین بین‌المللی، از جمله قوانین بین‌المللی بشردوستانه، که دولت سوئد از آغاز جنگ خواستار آن بوده است، اِعمال شود.» لحن‌های مشابهی از سوی بنیامین دوسا، وزیر “همکاری‌های توسعه بین‌المللی” سوئد، شنیده شده که ادعا کرده است دولت هم در تماس‌های دوجانبه و هم در سیستم اتحادیه اروپا، صدای خود را علیه اسرائیل بلند می‌کند.
این ادعا که دولت سوئد صدایش را علیه دولت اسرائیل بلند می‌کند، بسیار نادرست است. انبوهی از نظرسنجی‌های بایگانی‌شده و اظهارات عمومی وجود دارد که دقیقاً عکس این را نشان می‌دهند. حزب مُدراتها [که هر دوی وزرای نامبرده و نخست.زیر سوئد از اعضای آن هستند] از سرسخت‌ترین حامیان اسرائیل بوده‌اند.
در پارلمان اتحادیه اروپا، مُدراتها بارها نشان داده‌اند که در کدام سمت تاریخ ایستاده‌اند. زمانی که پارلمان اتحادیه اروپا در ۱۹ اکتبر رأی داد که حملات اسرائیل به حماس باید در چهارچوب قوانین بین‌المللی و بدون به خطر انداختن جان غیرنظامیان انجام شود، تمامی مُدراتها به این قطعنامه رأی مخالف دادند. زمانی که پارلمان اتحادیه اروپا رأی داد که اتحادیه اروپا محاصره غذایی، آب و برق غزه توسط اسرائیل را محکوم کند، تمامی مُدراتها به این قطعنامه رأی مخالف دادند. زمانی که پارلمان اتحادیه اروپا به تعلیق توافق تجاری با اسرائیل رأی داد، تمامی مُدراتها به این قطعنامه رأی مخالف دادند.
پاییز گذشته، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را تصویب کرد که از تمامی کشورهای جهان می‌خواست که فروش سلاح به اسرائیل و واردات کالا از شهرک‌های یهودی‌نشین در سرزمین‌های اشغالی را متوقف کنند. اکثریت قاطع مردم به آزادی فلسطین و مخالفت با اشغالگری اسرائیل رأی دادند. فرانسه، اسپانیا و فنلاند به این قطعنامه رأی مثبت دادند. نروژ به نفع آن رأی داد. با این حال، سوئد از رأی دادن خودداری کرده و به این قطعنامه رای ممتنع داد.
چند هفته پیش، نیروهای اسرائیلی ۱۵ پزشک و امدادگر را در غزه اعدام کردند. آنها، در حالی که هنوز یونیفرم‌هایشان را به تن داشتند از یک گور دسته جمعی بیرون کشیده شدند. همزمان، مالمر استنرگارد در یک سفر تبلیغاتی به اسرائیل رفت. وزیر امور خارجه اسرائیل از این دیدار تمجید کرد و از سوئد به خاطر قطع حمایتش از سازمان امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (UNRWA) تمجید کرد.
علاوه بر اینکه تعلیق کمک‌ها پیامدهای فاجعه‌باری برای جمعیت گرسنه غزه بوده و مغایر با اقدامات اتحادیه اروپا نیز هست. وقتی حزب چپ از کمیسیون اتحادیه اروپا درخواست پاسخی در مورد دیدگاهش نسبت به قطع کمک‌های سوئد به آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد (UNRWA) کرد، کاجا کالاس، کمیسر امور خارجه، بر اهمیت کار این آژانس سازمان ملل و اهمیت ادامه حمایت از آن تأکید کرد. واقعیت این است که سوئد تنها کشور عضو اتحادیه اروپا است که حمایت خود را از آژانس امداد و کاریابی آوارگان فلسطینی (آنروا) قطع کرده است.
در حالی که اسرائیل به نسل‌کشی مردم فلسطین ادامه می‌دهد، سوئد به کُرنش خود در برابر رژیم اسرائیل ادامه می‌دهد. دیدن اینکه چگونه دولت سوئد بارها و بارها تصمیم گرفته است که در کنار جنایتکاران جنگی باشند، غم‌انگیز بوده است. اگر ذره‌ای صداقت در اظهارات جدید دولت وجود داشته باشد، دیگر جایی برای سکوت نیست. پس وزیر امور خارجه سوئد، مالمر استنرگارد، باید جنایات جنگی اسرائیل را محکوم کند.
اکنون انتظار داریم که با رژیم نتانیاهو نیز مانند رژیم پوتین رفتار شود. در اینصورت هیچ سفری در سطح وزرا به تل آویو، هیچ توافق‌نامه تجارت ترجیحی و هیچ تجارت اسلحه‌ای با اسرائیل وجود نخواهد داشت.
هُکَان سونلینگ، سخنگوی سیاست خارجی حزب چپ
هانا گِدین، نماینده پارلمان اروپا، حزب چپ
یوناس شوستدت، نماینده پارلمان اروپا، حزب چپ
لوتا یانسون فورناروه، سخنگوی سیاستهای کمک‌های توسعه‌ای حزب چپ
نویسندگان نوشته بالا از چپ به راست: هُکَان سونلینگ، هانا گِدین، یوناس شوستدت و لوتا یانسون فورناروه
نوشته‌ای خواندنی از
درور فیلر (۱)
پاسخ به نوشته گونار هوکمارک (۲)
درج‌شده به تاریخ ۱۸ ماه مه ۲۰۲۵، برابر با ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
برگردان به فارسی از نادر ثانی
پاسخ من به نوشته گونار هوکمارک که در روز ۱۳ ماه مه در صفحه “بحث” (۳) در روز نامه اکسپرسن (۴) به چاپ رسید. این روزنامه از درج پاسخ من سر باز زده است. آن را پخش کرده و به اشتراک بگذارید.
اینکه امروزه چگونه از یهودستیزی در بحث‌های جاری در سوئد – نه به عنوان ابزاری برای مبارزه با نفرت، بلکه به عنوان ترفندی برای ایجاد سوءظن در اعتراضات علیه رنج مداوم بشر – استفاده می‌شود، عمیقاً نگران‌کننده است. گونار هوکمارک درستی این را به خوبی نشان می‌دهد.
زمانی که کودکان در غزه جان می‌سپارند، زمانی که بیمارستان‌ها بمباران می‌شوند، زمانی که دبیرکل سازمان ملل، سازمانهای عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر درباره جنایات جنگی احتمالی و نسل‌کشی صحبت می‌کنند – آنگاه هوکمارک ترجیح می‌دهد لحن مگدالنا آندرسون (۵) یا هیئت مدیره حزب نوشی دادگستر (۶) را مورد انتقاد قرار دهد. گویا مشکل اصلی شعارها یا پلاکاردهای تظاهرات – و نه این واقعیت که ده‌ها هزار غیرنظامی در جریان حمله اسرائیل کشته شده‌اند، بوده است.
بیایید با صراحت صحبت کنیم: یهودستیزی وجود دارد. این امری جدی‌ست و باید با آن مبارزه کرد – همه جا و همیشه. اما زمانی که همبستگی با فلسطینی‌ها به طور ناخودآگاه به یهودستیزی تعبیر می‌شود، این مفهوم از بین می‌رود. درخواست آتش‌بس، یهودستیزی نیست. اعتراض به بمباران غیرنظامیان، نفرت‌پراکنی نیست. واکنش به اشغالی که سال به سال ادامه دارد، یهودستیزی نیست.
این ادعا که رهبران سوسیال دموکرات‌ها یا حزب چپ سوئد از یهودستیزی حمایت می‌کنند، نه تنها اشتباه است، بلکه انحراف از بحثی سیاسی است که باید داشته باشیم: بحث درباره حقوق بین‌الملل، درباره حقوق بشر، درباره سیاست خارجی سوئد.
و اگر قرار است اکنون به روشنی درباره یهودستیزی در سیاست سوئد صحبت کنیم، هوکمارک چگونه می‌تواند از اشاره به مشکل اصلی اجتناب کند؟
دموکرات‌های سوئد (۷) – حزبی است با ریشه‌های نئونازیسم – که امروزه نفوذ عملی بر دولت سوئد دارد. چندین نفر از نمایندگان و هواداران این حزب بارها دیدگاه‌های یهودستیزانه، نژادپرستانه و توطئه‌آمیز ابراز کرده‌اند. چرا چنین امری با همان محکومیت‌های اخلاقی مواجه نمی‌شود؟ با همان تیترهای پر زرق و برق؟ با همان الزام برای مسئولیت؟
تناقض اخلاقی خطرناک است. زیرا تاریخ نشان می‌دهد که خطر واقعی نه از جانب کسانی که فریاد صلح سر می‌دهند، بلکه از جانب کسانی است که تلاش در خاموش کردن این فریادها می‌کنند.
درخواست پایان دادن به بمباران، گرسنگی و نقض قوانین بین‌المللی، یهودستیزی نیست. انسان‌دوستی‌ست. و اگر قرار است از مبارزه با نفرت حمایت کنیم، باید از تبدیل شدن آن به سلاحی سیاسی نیز جلوگیری کنیم.
از اینرو گونار هوکمارک: دست از جستجوی اشتباه در واژه‌های ما بردار. شروع به گوش دادن به محتوای صداهایمان بکن. زیرا تاریخ نه کسانی را که با بیشترین شدت خواستار صلح بودند، بلکه کسانی را که ترجیح دادند روی خود را برگردانند، و کسانی که تلاش کردند تا کسانی را که حاضر به انجام این کار نبودند ساکت کنند قضاوت خواهد کرد.
پانوشت‌های برگرداننده نوشته:
۱) Dror Feiler هنرمند، موزیسین و یکی از فعالان سیاسی‌ست که در سال ۱۹۵۱ در “تل‌آویو” اسرائیل به دنیا آمده و از سال ۱۹۷۳ در شهر “استکهلم” در سوئد زندگی می‌کند. درور (وعنای این واژه عبری آزادی است) که خود یهودی‌تبار است یکی از سرسخت‌ترین فعالان جنبش حمایت از توده‌های فلسطینی و مبارزه با سیاستهای تجاوزگرانه رژیم صهیونیستی اسرائیل می‌باشد.
۲) Gunnar Hökmark سیاستمداری دست راستی است که در سال ۱۹۵۲ در شهر “ایستاد” در جنوب سوئد به دنیا آمد. او سابقه فعالیت بسیاری در حزب دست راستی “مُدراتها” داشته و از جمله در بین سالهای ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۴ یکی از نمایندگان این حزب در مجلس سوئد و بین سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۱۹ یکی از نمایندگان این حزب در پارلمان اروپا بوده است.
۳) Debatt نام یکی از مندرجات روزانه روزنامه “اکسپرسِن” است که در آن نظرات افراد و سازمانهایی که نوشته‌های خود را برای درج به این روزنامه می‌فرستند می‌تواند به چاپ برسد.
۴) Expressen نام یکی از دو روزنامه پُرتیراژ عصرانه سوئد است. این روزنامه دنبال‌کننده خطی دست راستی و لیبرال است.
۵) Magdalena Andersson نام رهبر کنونی حزب “سوسیال دمکرات” سوئد، بزرگترین حزب سیاسی این کشور، می‌باشد. او که در سال ۱۹۶۷ در نزدیکی شهر اوپسالا به دنیا آمده در بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۱ سمت وزیر دارایی این کشور را بر عهده داشت. او در ۴ نوامبر ۲۰۲۱ به سمت دبیرکلی حزب سوسیال دمکرات سوئد برگزیده شده و چند روز بعد در ۳۰ نوامبر پس از استعفای نخست‌وزیر پیشین برای در اختیار داشتن این پست برگزیده شده و بدینگونه نخستین (و تا امروز تنها) زنی شد که این مقام را در اختیار داشته است. ماگدالنا پس از پیروزی احزاب دست‌راستی در اتتخابات سوئد در ۱۸ اکتبر سال ۲۰۲۲ این مقام را به رهبر حزب مُدراتها واگذار کرد.
۶) Vänsterparti “حزب چپ سوئد، یکی از احزاب مجلس سوئد است که از ۳۱ اکتبر سال ۲۰۲۰ رهبری آنرا “نوشی دادگستر” خانمی ایرانی‌تبار که در سال ۱۹۸۵ در شهر “انگِل‌هُلم” در سوئد به دنیا آمده است در اختیار دارد.
۷) Sverige demokrater نام حزبی دست‌راستی و افراطی است که ریشه در گروهها، جریانات و احزاب نژادپرست و نازیست دارد. این حزب که در لباس کنونی در سال ۱۹۸۸ پایه‌گذاری شد برای نخستین بار در سال ۲۰۱۰ وارد مجلس سوئد شد و با افزایش آرای خود در سه دوره انتخابات بعدی اکنون سومین حزب بزرگ در مجلس سوئد است. این حزب در دولت کنونی سوئد جای نداشته اما دولت که از سه حزب دست‌راستی دیگر تشکیل شده، برای به دست آوردن اکثریت آرا در مجلس نیازمند به آرای نمایندگان این حزب است و از اینرو با اتحادی سازماندهی داده‌شده با این حزب سیاست مشترک خود با آن را به پیش می‌برد.
