امپریالیسم فرانسه همراه قطر علیه کارگران اتومبیل استلانتیس!

امپریالیسم فرانسه همراه قطر علیه کارگران اتومبیل استلانتیس!

احمد بخردطبع

کارگران اتومبیل سازی فرانسه نقش بارزی در مبارزات طبقاتی ایفا می نمایند زیرا نمایندگانی را در کمیته های اعتراضی و اعتصاب انتخاب می کنند که با هر گونه سازش کاری در راستای مطالبات کارگری مرزبندی دارند و آنرا در عمل مبارزاتی تا به امروز به اثبات رسانده اند و یک نمونه ی آن اعتصاب کارگران اتومبیل سازی PSA در “اولنه” که قصد داشت کارخانه را متوقف کند و بیش از سه هزار کارگر را بیکار نماید که با اعتصاب پیگیرانه ای که تا چند هفته تداوم داشت، کارفرمایان را به عقب نشینی وا میدارد. اما سناریوی بستن کارخانه “اولنه” در سال 2015 با ترفند های متنوعی سر برون می آورد و با انتقال به POISSY “پوآسی” منطقه ی دیگری از حومه ی پاریس، که در نتیجه فقط 1500 کارگر از “اولنه” به “پوآسی” تغییر مکان مییابند و بقیه کارگران بیکار می شوند.

در “پوآسی” تدریجن PSA  تغییر نام می دهد و به “استلانتیس” – STELLANTIS – معروف می شود که مجموعه ای از کارخانه های پژو ، سیتروئن ، دی اس ، فیات ، اوپل (نوع موکا MOKKA) را جهت تولید قطعاتی از خودروهای فوق را تولید میکنند.

امپریالیسم فرانسه با آگاهی از شیوه ی پیگیرانه ی کارخانه ی یاد شده و از طریق سندیکاهای بروکرات سعی می نماید که سدی در نحوه ی مبارزات آنها و بویژه نمایندگان برگزیده شان ایجاد کند که من در مقاله ای تحت عنوان “روند کهنه بروکراسی سندیکایی و سرنوشت کمونیست های انقلابی!” در ژوئن 2022 با ارئه ی اسناد به تفسیر اینگونه دسیسه ها اشاره نموده بودم. ولی اکنون کارخانه اتومبیل سازی پوآسی (استلانتیس) با نقشه های ضد کارگری دیگری در معرض تعطیلی و بسته شدن کامل قرار دارد که مطابق با تجربیات کارزارهای مشابه ی این مجموعه در “پوآسی”، باید نگاهی به گذشته، حداقل از سال 2011 داشته باشیم که از این دوره ها کارگران مبارز که حوزه ی تولیدی شان در “اولنه” قرار داشت، علیه بیکاری و بسته شدن کارخانه، مبارزه ای طولانی و شجاعانه ای را با تشکیل “کمیته های اعتصاب” صورت می دهند و بویژه از فرصت تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سال 2012 استفاده نموده و از جمله همراه نمایندگان خود همایشی حضوری با کاندیدای حزب سوسیالیست یعنی آقای “فرانسوآ اولاند” برگزار می کنند که در آن “اولاند” اعلام می دارد که اگر به ریاست جمهوری برگزیده شود، در برابر بسته شدن کارخانه ایستاده گی خواهد کرد و این مجموعه ی PSA در منطقه ی “اولنه” به فعالیت تولیدی خود تداوم خواهد داد. ولی متاسفانه پس از جلوس به ریاست جمهوری به کارگران پشت نموده و به وعده های خود پایدار نمی ماند و به بسته شدن کارخانه رضایت می دهد. بنابراین نماینده “حزب سوسیالیست” که من آنها را چپ بورژوایی میخوانم، به نفع کارفرمایان وارد عمل می شود بطوریکه حتا وزیر اقتصاد وی بنام Arnaud Montebourg مطرح می کند که: “نمایندگان این مجموعه ی تولیدی، سرسخت و انقلابی هستند”،  ولی کارگران به مبارزات خود تداوم می بخشند و تولیدات اتومبیل در “اولنه” نه بیکباره بلکه بطور تدریجی به منطقه ی “پوآسی” نقل مکان میکنند و از مجموعه ی کارگران 1500 نفر بیکار می شوند.

اینبار در “پوآسی” نیز کارفرمایان و قدرت سیاسی فرانسه بوسیله ی عناصری رسمی و دولتی اعلام میدارند که تا اواخر سال 2027 “پوآسی” بسته می شود . 5 هکتار زمین آن بوسیله ی باشگاه فوتبال PSG یعنی “پاری سان ـ ژرمن” که به تازه گی قهرمان باشگاه های اروپا نیز شده است، خریداری میشود. البته تصمیم یاد شده ی فوق قبل از قهرمانی این باشگاه اتخاذ گردیده بود. ما در تصویر زیر مجموعه ی حوزه ی قطعات تولید کارخانجات اتومبیل سازی استلانتیس در “پوآسی” را مشاهد مینمائیم: (1).

https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:sc:EU:d01d5aed-f91a-4fb1-a24b-36ad79cde586

مالک باشگاه “پاری سان ـ ژرمن” (Paris Saint-Germain) قطر است که ریاست آنرا “ناصر الخلایفی” (Nasser Al-Khalaifi) بعهده دارد. “پاری سان ـ ژرمن” سالها است که در منطقه ی 16 پاریس استادیومی بنام “پارک دو پرنس” را در اختیار دارد که 45 هزار تماشگر را در خود می گنجاند ولی اکنون قصد دارد با ثروتی که کشور قطر در اختیار دارد، گوشه ی بسیار کوچکی از آنرا برای خرید 5 هکتار از زمین کارخانه اتومبیل سازی استلانتیس در “پوآسی” هزینه کند و استادیوم فوتبال نزدیک به صد هزار نفر را بسازد و در این معامله ی ننگین، 2600 کارگر بیکار شوند که مورد حمایت کامل امپریالیسم فرانسه می باشد. اگر بخواهیم سرمایه گذاری های قطر در فرانسه را بررسی کنیم باید به جدولی که در زیر ملاحظه می شود توجه نمائیم که 28 درصد در صنعت سازنده گی، 23 درصد در حوزه های تجارتی، 19 درصد حمل و نقل و توریسم، 12 درصد ارتباطات تلفنی، اینترنتی و ارتباط جمعی، 2 درصد فعالیت های مالی و… در ضمن در 13 شرکت های بزرگ متفاوت سهم اقتصادی دارد. جدول زیر مربوط به سال 2022 می باشد که در حال حاضر یعنی 2025 بسی بیشتر افزایش یافته است. (2).

https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:sc:EU:07f9ed26-012f-4785-99ea-f7a2533e7fd8

اینکه قطر موفق شده است پایگاه های اقتصادی متفاوتی در فرانسه را خریداری نماید و این برنامه از چند سال قبل آغاز شده را می توان  در رده ی مناسبات اقتصادی بین دو کشور جستجو نمود، ولی در کشوری همانند فرانسه که امروزه صندوق مالی وی کمی بیشتر از سیصد هزار میلیارد یورو مقروض است (Dettes)، مسلم است که با آغوشی باز آکسیون های اقتصادی قطر را می پذیرد. تصویر زیر را ملاحظه نمایید که چگونه “امانوئل ماکرون” رئیس جمهور فرانسه، پس از پیروزی “پاری سان ـ ژرمن” در قهرمانی باشگاه های اروپا، آنها را به کاخ الیزه دعوت نموده و با “ناصر الخلایفی”، رئیس باشگاه مذکور را در آغوش گرفته و با چه اشتیاقی میبوسد که در تصویر زیر مشاهده می نمایید. (3).

https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:sc:EU:7f9c778c-8872-4223-81e5-487e162a22b0

بنابراین آنها دوش بدوش هم به سیاست ضد کارگری مبادرت می ورزند. در ضمن “پاری سان ـ ژرمن” از مدت ها قبل در نزدیکی کارخانه “پوآسی”، زمینی را خریده است و بعضی مواقع از این محل بعنوان تمرینات استفاده می کند.

در چنین پروژه ی هولناکی حتا روزنامه ی ورزشی فرانسه بنام “اکیپ” (L’Equipe) نیز شاکی می شود و می نویسد: «انتخاب زمین از بخش تولیدی استلانتیس بوسیله لابی سیاسی بنام Karl Olive نماینده ی کنونی پارلمان از حزب (Ensemble) وابسته به طیف ریاست جمهوری ایمانوئل ماکرون که قبلن نیز شهردار “پوآسی” بود به باشگاه “پاری سان ـ ژرمن” پیشنهاد میشود» (4) و این مسئله ثابت میکند که در پس دسیسه علیه کارگران اتومبیل سازی استلانتیس، امپریالیسم فرانسه ایستاده است و همراه ناصر الخلایفی قصد دارند 2600 کارگر را بیکار نمایند.

واقعیت این است که زمین های بسیاری در اطراف پاریس موجود است که از جمله حوزه ی تولیدی سابق اتومبیل سازی در “اولنه” بصورت غیر فعال باقی مانده است. چرا از این زمین برای ساختن استادیوم برای “پاری سان ـ ژرمن” استفاده نمی شود. حتا اکیپ در شماره ی مذکور ادامه می دهد که ما در تاریخ 5 مه 2025 زمین های دیگری از جمله “اولنه” را خاطر نشان ساختیم که احتمال میرفت که در این منطقه استادیوم ساخته شود، ولی انتخاب استلانتیس در “پوآسی” همه ی آنها را بر باد داد.  به روزنامه ی ورزشی “اکیپ” که با نگاهی به نفع کارگران استلانتیس و علیه بیکار سازی وارد عمل گردید می توان خاطر نشان ساخت که؛ سندیکاهای بروکرات نیز بطور واقعی پشت این واحد تولیدی نیستند و فقط سندیکای “همبستگی سولیدر سود” است که با نمایندگان سرشناسی که در این حوزه ی تولیدی دارد، مخالف خریداری باشگاه “پاری سان ـ ژرمن” می باشد.

Lutte ouvrière (رزم کارگری) مدت سه روز همایش و یا جشن رزم کارگری بزرگی را در تاریخ 7 ، 8 و 9 ژوئن در حومه ای از پاریس برگزار نمود که مجموعن در این سه روز ده ها هزار فرانسوی در آن شرکت می نمایند. در روز یکشنبه “ژان ـ پی یر مرسیه (Jean-Pierre Mercier) یکی از نمایندگان کارگری کارخانه اتومبیل سازی استلانتیس در “پوآسی” که در ضمن نیز یکی از سخنگویان “رزم کارگری” نیز می باشد به همراه نمایندگان دیگری از این حوزه ی تولیدی و در رابطه با توطئه بستن کارخانه شان در فروم شماره 1 صحبت می نماید و اتحاد همه جانبه ی کارگری را طرح می کند که نماینده ای از ایتالیا از کارخانه فیات (Mirafiori) در آن شرکت داشت و همبستگی کارگران ایتالیا را در این واحد تولیدی با استلانتیس اعلام نمود. در تصویری که من از فروم گرفتم، صحبت یکی از نمایندگان استلانتیس را مشاهده می نمایید که ژان ـ پی یر مرسیه” نیز در موقعیتی در حال نشستن در وسط قرار دارد. بنابراین از هم اکنون باید از بسته شدن کارخانه اتومبیل سازی استلانتیس جلوگیری کرد و نگذاشت که این توطئه ی ضد کارگری در اواخر سال 2027 تحقق یابد.

https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:sc:EU:ecb1a0a7-e231-4821-8648-6b2bbc265dfc

احمد بخردطبع

25 خرداد 1404  ـ  15 ژوئن 2025

منابع:

1ـ تصویری هوایی است.

2ـ بر گرفته از مجله ی هفتگی “ماریان” (Marianne) شماره 1474.

3ـ همانجا.

4ـ روزنامه ورزشی L’Equipe شماره 25866.