مبارزان کمونیست
درد سنگین کشتار کارگران بندرعباس،
لبخند و خشنودی ناسیونال فاشیست‌ها
سیاوش دانشور
هزاران کارگر در اثر انفجار اسکله رجائی شهر زخمی و لت و پار شدند، دستکم بیش از یکصد تن قتل عام شدند. هنوز آمارها نادقیق و قطره چکانی بیرون می‌آید، میزان تلفات و ابعاد فاجعه هولناک‌تر است. بیش از ۹۸ درصد جانباختگان و مصدومان کارگران شرکتها و رانندگان زحمتکش بودند. در آستانه روز جهانی کارگر، کارگران و مردم شریف در داخل و خارج کشور در شوک و غم سنگین فرو رفته اند.
در این میان اما عده‌ای جشن گرفته‌اند، با دُم شان گردو می‌شکنند و حتی نمیتوانند توحش‌شان را بروز ندهند! بله، به همین زمختی، به همین شناعت، به همین بیرحمی و قصی‌القلبی، درست مانند یک شکنجه گر، یک فاشیست، یک آدمکش مثل لاجوردی و رئیسی و خلخالی.
این موجودات غیر‌زمینی نیستند، توله‌های فالانژ هوادار ترامپ و نتانیاهو هستند. کسانی که بزرگانشان پیام تبریک و تهنیت برای این جنایتکاران فرستادند و در آرزوی حمله نظامی به ایران هر شب سر بر بالین میگذارند. ناسیونالیست‌های ایرانی و قومی عاری از مغز که بوئی از انسانیت نبردند و “آزادی” خویش را در کشتار دیگری جستجو میکنند. یکی (سیامک شعاعی) زحمتکشانی و فاشیست کرد است و دلش خنک شده که “فارس”ها از بین رفتند و دیگری (امیر‌عباس فخرآور) مردک فاشیست پهلوی‌چی است که انفجار را “به موقع” میداند و لبخند رضایت بر گونه کثیف‌اش نقش می‌بندد. الدنگ ضد کمونیست سلطنت طلب دیگری (ایرج مصداقی) مثلا از سر “مخالفت” با جمهوری اسلامی از ترجیح بمباران اتمی ایران حرف میزند!
این موجودات البته نیازمند ترحم و معالجه اورژانسی‌اند. اینها شکل تکامل یافته و وقیح ناسیونالیسم‌اند و در مکتب بزرگانشان درس خوانده اند. شادی آنها از آنروست که توهماتشان با عَرعُر ترامپ و نتانیاهو برای حمله به ایران دود شده و هوا رفته است. حال در جنایت مُسلم جمهوری اسلامی علیه کارگران از شادی در پوست‌شان نمی‌گنجند، شاید براین باورند که کار “بی بی”جانشان بوده است.
کارگران و هم طبقه‌ای‌های دردمند، خانواده‌های زخم دیده! دشمنان‌تان را بشناسید! این ناسیونالیسم است؛ ایرانشهری و پان‌ایرانیست و قومی‌اش یکی است، یک فاشیست بی‌رحم و بی‌عاطفه و ضد بشر. اینها هر‌کدام بالقوه یک خلخالی و یک جنایتکار حرفه‌ای‌اند. هزار بار باید گفت و نوشت که ناسیونالیسم دون شأن بشر امروز و یک عاطفه براستی شرم‌آور است. در روز کارگر یاد رفقای جانباخته‌مان را گرامی بداریم و کران تا کران بر انترناسیونال و هویت جهانی و طبقاتی و انسانی‌مان در مقابل پرچمهای بورژوازی هار و جنایتکار تاکید کنیم.
۳۰ آوریل ۲۰۲۵
