مبارزان کمونیست
انتحار وانفجار وجنگ در افغانستان
ماریا یوسفزی
چه بگویم و از کدام درد بنالم ما مردم افغان زمین زاده ملک بلا کشیده هستیم که سالها غیراز جنگ وخون ریزی وجنایت چور وچپاول ؛تجاوزوخشونت کدام حرف خوش نداشتیم… ملک که اصل اش به غلامی ونوکری ورشد باتد های مافیای استوار باشد ملت خاموش وخفته در خواب هستند انجام اش این است. تا وقتی مردم خود به داشتن ازادی پی نبرند به معنی زندگی نمیفهمند .عاقبت اشت چنین اس. در این اوخردر افغانستان که پروسه کمپاین انتخابات جریان دارد ودر حین حال تجلیل از صد سالگی استقلال افغانستان هم جریان دارد وهم تقریبا مدت ها است که سخنان در باره پروسه صلح به” حمایت امریکا” هم رد وبدل میشود. اما در این جریان حادثات وحشتناک ودلخراش بوقوع پیوسته که قلب ادم تکه تکه میکند .
ازانجمله کشتار۳۷ سربار در ولایت تخار؛بیشترا ز۳۵ نفر در بس مسافر بری در مسیر راه هرات وقندهار ؛انتحاری در ناحیه ششم چند هفته بیش از ۲۵ نفر؛واقعه هرات ؛غور؛کوته سنگی…..دره زدن یک زن در بدخشان در محکمه صحرای توسط طالبان بجرم سخن گفتن با تلیفون…..وتیر باران زنان به جرایم مختلف ….صد ها حادثه دیگر که برای گفتن اش گنگ میشم وبرای نوشتن اش قلم از نوشتن باز میماند. در افغانستان جنگ در بین گروه های جنگ قدرت وچوکی جنگ باندیست ها ی است و متاسفانه هیچ صلح در انتظارمردم نیست. در پروسه صلح امادگی جنگ دیگری در راه است تمام ولایات وقریه جات شمال وجنوب شرق وغرب افغانستان تحت سلطه دولت داعش وطالب وبنیادگرا های مذهبی جنایت میافرینند همه ملت افغانستان در شرایط پر از چالش وناامنی وخشونت قرار دارند دراین مدت کمتر از یک ودوماه بیش از ۱۰۰۰ نفر کشته شده وصد ها کودک وزن ومردزخمی در حالت بد قرار دارند.
خلاصه تاریخ روز های سیاه دیگر را ورق میزند.
منبع: نشریه سوسیالیسم امروز شماره ١٠٧
٣١مرداد ١٣٩٨
٢٢ اوت ٢٠١٩
