پروژه «کنفدراسیون کار ایران» که دیروز 24 فوریه 2024 طی یک کنفرانس علنی در شهر برلین اعلام موجودیت کرد، ظاهرا خود را مستقل از سازمان آی. ال.او و سولیداریتی سنتر نشان میدهد.
اما این پروژه با پشتبانی اتحادیه DGBنزدیک به حزب سوسیال دمکرات آلمان و دیگر سازمان و نهادهای پوشالی کارگری و رفرمیست که اخویهای همان سازمان جهانی کار و سولیداریتی سنتر(بخوانید سازمان و نهادهای ضد کارکری و ضد کمونیستی آلمان و صدر اعظم نئو فاشیست آلمانی) به تکاپو افتاده اند، تا غیر مستیم همان سیاست های آی.ال.او و سولیداریتی سنتر را از بالای سر طبقه کارگر ایران به کارگران و جنبش کارگری ایران دیکته کنند. ناگفته نماند، عروسک کوکیهای این پروژه از دست اندرکاران منشور حداقلی رفرمیستی بیست تشکل هم بودند.
معماران غربی این پروژه به نیابت از کارگران ایران، فعالین خود گمارده کارگران ایران را همچون عروسکهای کوکی در تشکیل این کنفرانس به جلو صحنه آورده اند، تا در به بیراهه بردن جنبش کارگری و کمونیستی با ضرب پول و امکانات دول غربی ایفاء نقش کنند. این در حالیست که جنبش کارگری و کمونیستی چهار دهه بیشتر است در برابر رژیم درنده سرمایه داری ایران و حافظان این نظم برغم همه فراز و فرودهایش در جدال سازش ناپذیر هستند و هزینه های بسیار سنگین متحمل شده اند. مشابه این پروژه را یکی دو دهه قبل «کانون مدافعان حقوق کارگر» سقفیها و مهدی کوهستانی، جهت به بیراهه بردن مبارزات جنبش کارگری و در همان چهارچوب مقرارت سولیداریتی سنتر پیش بردند، و سرشان به سنگ خورد، و از سوی جنبش کارگری و کمونیستی ایران هم پاسخ فرا خور گرفتند، که کارگران ایران نیاز به شما قیمآبان ندارند!
بدلیل مضراتی که این پروژه برای جنبش کارگری و کمونیستی ایران می تواند بهمراه داشته باشد، در آینده که برنامه و پروگرام این پروژه که دول غربی معماران اصلی آن میباشند و آنرا حمایت مالی میکنند و مدیا در اختیارشان می گذارنند، انتشار بیرونی بیابد، وارد نفی و افشای مفصلتر آن خواهم شد.
ناصر بابامیری
25.02.2024