مصاحبه اکتبر با مریم افراسیابپور- جنبش آزادی زن برای متحقق شدن برابری زن و مرد تلاش میکند که، حقوقی جهانشمول است
اکتبر: در شرایط دشوار امنیتی و در موقعیتی که دولت روحانی تمام تلاش خودش را برای نشان دادن توان برقراری امنیت با زهر چشم گرفتن از مردم ” اعدامها، دستگیری فعالین اجتماعی و کارگری اسید پاشیهای اصفهان, زندانهای طولانی مدت و بسیاری موارد دیگر…” متوسل شده است، تلاش زنان آزادیخواه و پیشرو در آستانه 8 مارس در شهرهای کردستان چه اهمیتی دارد؟ وظیفه جنبش آزادی زن و فعالین آن چیست؟
مریم افراسیابپور: قبل از هر چیز سالگرد 8 مارس روز جهانی زن را به تمام انسانهای برابری طلب و آزادیخوه، مخصوصا فعالین جنبش زنان در سراسر ایران و از جمله کردستان تبریک میگویم. هشت مارس روز همبستگی جهانی زنان است. چنبش آزادی زن در ایران و سراسر جهان با عزمی راسخ علیه بی حقوقی ، نابرابری، ستم واستثمار مضاعف تحمیل شده بر زنان به اسقبال روز جهانی زن میرود. 8 مارس یک دستاورد با ارزش و عزیز بین المللی سوسیالیستها و ازادیخواهان است که در تاریخ جوامع بشری بعنوان یکی از نقاط روشن برای برابری زن و مرد میدرخشد. این روزجدا از اینکه فرصتی است، در گرامی داشتن این دستاورد جهانی زنان بلکه، تلاش ونگاه متمرکز و بررسی ای مجدد به موقعیت زن در دنیای امروز، به موقعیت جنبش برای آزادی زن و شناختن نقاط قوت وضعف آن، برای بمیدان کشیدن نیروی این جنبش برای پیشروی و پیروزی و دستیابی به حقوق انسانی- اجتماعی زنان می باشد!
در جامعه ایران کمکش زنان با اسلام سیاسی و قوانین اسلامی ” حاکمیت سیاسی، جمهوری اسلامی ” نبردی قدیمی است. نبردی که در شرایط امروز خود را به مرحله مشخص تری رسانده است. مبازرات زنان با جمهوری اسلامی عموما بعنوان یک رژیم ضد زن و در تقابل با قانون حجاب تحمیلی خمینی که مشخصه اساسی جمهوری اسلامی است، آغاز شد. مستقل از انیکه چه دولتی سر کار بوده، است. تقابل زنان با تحمیل “حجاب و عفاف” بوده است. امروز عوامل ریز و درشت حکومتی ته دلشان اذعان میدارند که علیرغم همه سرکوبها و وحشیگریها، زندان، اعدام و سنگسار کردن طی این سالها و نهایت درندی خوئی بخرج دادنها، جمهوری اسلامی در تقابل با زنان و “مسئله حجاب وعفاف ” شکست خورده است. مسئله دیگر “بدحجابی ” نیست بلکه “کشف حجاب ” دارد به معضل حکومت اسلامی در ایران تبدیل میشود. ” دولت امید و اعتدال ” روحانی در همین مدت سرکار آمدنش نشان داده که تشنه خون ریختن است و ماشین اعدامش 24 ساعته کار میکند. نشان داده که تحمیل بیحقوقی و سرکوب زنان تحت عنوان ” رعایت و اجرای، حجاب و عفاف ” از اولویت های اصلی اش است. اجرای سه مرحله عملیات و مانور اوباش ضد زن برای “حجاب و عفاف” اولین حرکت دولت ” امید واعتدال” روحانی بوده است که به پایان نرسیده در نبرد خیابانی شکست خورد و خودشان آن را تعطیل کردند. روحانی در وعده های انتخابی اش از جمله بر تشکیل وزارت زنان تاکید کرد. بدنبال این وعده روحانی حاج خانمهای حکومتی که از مقام خود ناراضی هستند و میخواهند در” سطوح مدیریتی ” حافظ حمهوری اسلامی و نظام آپارتاید باشند. در این میان تلاش ارتجاعی زنان هوادار حکومت و جار وجنجال راه انداختن بر سر ورد چند “حاج خانم” به دولت وسیاست التماس از آخوندها برای ” رعایت حقوق زن ” چیزی را تغییر نداده است. وجود همین خانمها مانع نشده که پدوفیل اسلامی ازدواج با دختر خوانده، در مجلس ارتجاع اسلامی تصویب نشود. مانع نشده که ابلاغیه و منشور برای رعایت حجاب به ادارات و مراکز دولتی و خصوصی ابلاغ نشود و یا حجم تبلیغات ضد زن و عمدتا توهین آمیز به شحصیت و حرمت و پایمال شدن حقوق پایه ای زنان از تریبونهای اسلامی گسترش نیابد.اسید پاشی به زنان و دختران از جمله موارد دیگر دولت “اعتدال” ضد زن حکومت روحانی است که می توان انگشت گذاشت. و …
اکتبر: هر ساله مراسم های گرامیداشت8 مارس روز جهانی زن در شهرهای کردستان برگزار میشود ، فعالین اجتماعی و زنان در برگزاری این مراسم علیرغم هر تعلق سیاسی در گیر هستند. نقش زنان پیشرو و جنبش آزادی زن در تلاش برای گرامیداشت 8 مارس چه باید باشد؟ وظیفه جنبش آزادی زن و فعالین آن چیست؟
مریم افراسیابپور: قبل از اینکه به مسئله برگزاری مراسم های گرامیداشت 8 مارس در کردستان بپردازم میخواهم د ر باره جنبش آزادی زن چند نکاتی را یادآوری و تاکید کنم که، این جنبش سر راست و روشن برای برابری زن و مرد مبارزه میکند . این جنبش برای تحقق حقوق انسانی- اجتماعی زنان تلاش میکند که حقوق جهانشمول است. یعنی حق زن را به هیچ وجهی مشروط به چهارچوبهای کشوری وملی و قومی ویا چهاچوبهای فرهنگی و مذهبی و غیره نمیکند. نقطه شروع جنبش ” تبعیض جنسی ممنوع ! نابرابری ممنوع! ” است. بنا براین نقش فعالین زنان پیشرو و جنبش آزادی زن در این مبنا مشخص است .
ما همیشه شاهد عناصر و نیرو های طرفدار جناحی از حکومت اسلامی ، جریانات اصلاح طلب زن این جریان از دوره دوم خرداد کوشیده است جنبش برابری طلبی زن را مهار کند. این جریان معتقد است که در اسلام با حقوق زن فرق و تناقض نیست. اینها فمنیسیم اسلامی هستند و در ایران به طیفی زنان اعم از حکومتی وبیرون حکومتی با سیاستهای ارتجاعی اطلاق میشوند، در صورتی که لغو بی قید وشرط کلیه قوانین شرعی و غیره شرعی زن ستیز و بخصوص حجاب اجباری ، در چهار چوب یک ” رژیم اسلامی چون جمهوری اسلامی در ایران ” که بر مبنای قوانین و شریعت قرآنی و محمد می باشد، میسر نیست. اینها بنوعی عملا دارند در تثبیت این قوانین ضد زن رزیم اسلامی در ایران را کمک میکنند و تلاش می کنند که مباذزات زنان ازادیخواه و برابری طلب برای دستیابی به حقوق انسانی- اجتماعی شان که جهان شمول می باشد را، مها کنند!
بیش از یک دهه از شکست جنبش اصلاح طلبان حکومتی و سابقه 36 سال از جنایت رژیم اسلامی، کسی به این توهم باور ندارد که رژیم اسلامی اصلاح پذیر است. اعمال و تبلیغات و ترفندهای این جریان ” فمینیسم اسلامی و مذهبی عقب مانده است و به جنبش ازادی در زنان ایران مطلقا ربطی ندارند. این عناصر در کردستان هم وجود دارند و هرسال فعالین و پیشروان جنبش آزادی زن توانسته اند در مقابل این عناصر، مرز بندی عملا مرزبندی کنند با نقد جهتگیری اینها و نشان دادن عوارض منفی سیاستهایشان و کار آگاهگرانه مانع شوند در برگزاری مراسم ها و تجمع های گرامیداشت 8 مارس، جا پائی داشته و سایه روشنی بر مطالبات جنبش زنان بیندازند. یک مشحصه دیگر در کردستان و جود دارد که باید به آن اشاره کرد وجود ناسیونالیسم کرد است که یکی دیگر ار موانع بر سر راه جنبش آزادی زن است که تلاش می کند هویت قومی را در این جنبش و چنین روزی ” 8 مارس ” برجسته کند. در صورتی که حقوق انسانی- اجتماعی زن جهانشمول هست و هیچگونه مارک قومی- مذهبی را نمی پذیرد.
فعالین آزادیخواه و برابری طلب در جامعه کردستان لازم است نسبت به این مؤلفه های منفی آگاه باشند و با حساسیت خاص و آگاهانه برخورد کنند.
اکتبر: فعالین زن بطور علی العموم و خارج از تعلق سازمانی و حزبی باید بر سر چه مواردی تمرکز داشته باشند و نقاط اشتراک در مورد زنان بر روی چه محورهایی باید باشد؟ آیا اصولا میتوان به نقطه اشتراکی دست یافت.
مریم افراسیابپور: در آخر جواب سوال قبلی اشاره کردم که فمینیسم اسلامی و مذهبی عقب مانده است و به جنبش ازادی در زنان ایران مطلقا ربطی ندارند د ر کردستان نیز دارای هیچ پایگاه اجتماعی نیستند. ولی جنبش ناسیونالیسم کرد جنبشی زنده و اجتماعی است که یکی از موانع بر سر راه جنبش آزادی و برابری طلبی زن است که تلاش می کند هویت قومی در این جنبش و چنین روزی ” 8 مارس، برجسته کند. در صورتی که حقوق انسانی- اجتماعی زن جهانشمول هست و هیچگونه مارک قومی- مذهبی را نمی پذیرد.
فعالین آزادیخواه و برابری طلب در جامعه کردستان لازم است نسبت به این مؤلفه های منفی آگاه باشند و با حساسیت خاص و آگاهانه برخورد کنند. تلاش کنند تبلیغات احزاب و دستجات ناسیونالیستی و مذهبی را خنثی کنند. جدا از آن فعالین اصلی جنبش ازادیخواهی و برابری طلبی در کردستان باید متحدانه بدور از هر گونه سکتاریسم سازمانی و تعلق سیاسی- تشکیلاتی. به روز 8 مارس چون روز جهانی زن نگاه کنند و برگزاری مراسم های متفاوت را با طرح مطالبات فوری ” از جمله بر علیه جداسازی و تفکیک جنسیتی ، بر علیه حق صدور طلاق بر عهده اتوریته های دینی ، علیه خشونت بر زنان ، بر علیه کار کودکان و کودک آزاری وبرقراری امنیت تمامی کودکان خصوصا آسیب پذیرترین آنها در میحط خانه، مدرسه و جامعه. علیه فتل های ناموسی ، ازدواج کودکان و در نهایت اعلام همبستگی و پشتیبانی از مبارزات زنان در کشورهای اسلام زده برای رهایی و گسترش سکولاریسم و مبارزات زنان در سایر کشورها میتواند تنها بخشی از دهها خواسته هائی باشد را، طرح نمود و عملا به روز اعتراض به موقعیت فرودست تحمیل شده بر زن در جهان و بویژه توسط رژیم اسلامی در ایران در تداوم 36 سال مبارزات جنبش ازادی زن بر علیه ارتجاع اسلامی، بنگرند . به ارتجاع قومی- مذهبی نشان بدهند که زن انسان است . این موقعیت فرودست تحمیل شده را نخواهد، پذیرفت و برای دستیابی به حقوق انسانی- اجتماعی اش و متحقق شدن برابری در تمامی زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی- فرهنگی اش که حقوق جهانشمول می باشد “. از هیچ کوششی فروگذاری نخواهد، کرد!
اکتبر: به مناسبت 8 مارس، پیام خاصی برای فعالین زن در کردستان دارید؟
مریم افراسیابپور: جنبش برابری طلبی و ازدایخواهانه زنان در کردستان جنبشی فعال و ملموس می باشد. زنان در کردستان سالها ست برای دستیابی به آزادی و کوبیدن مهر برابری طلبی به سینه جامعه مبارزه میکنند . جنبش زنان ابعاد گسترده ای داشته است برگزاری مراسم ها ی 8 مارس ، حضور سازمان های رادیکال و مبارز، کانون ها و انجمن های متفاوت همه بخشی از این جنبش آزادیخواهی زنان بوده است.
مراسم ها و فعالیت های زنان و مردان آزادیخواه در 8 مارس علیرغم هر محدودیتی هیچگاه در شهرهای کردستان متوقف نشده است. نقش برپایی 8 مارس همیشه برای جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی ما حیاتی بوده است. درجامعه ای اسلام زده و در کردستان نیز که جنبش ناسیونالیستی کرد و سنتهای ارتجاعی اجتماعی خود بخودی هم حضور فعالی دارند این جنبش و این روز برای حضور زنان که باید به منافع و حقوق خود آگاه باشند مهم است. جنبش ناسیونالیستی بر سنت های مرد سالارانه ، ناموس پرستی، دامن زدن به سنتهای عصر عتیقی، مذهب و اخلاقیات ضد زن متکی است. شعار واخلاقیات هنر و سیاست اینها وفلسفه جنبششان مردسالارانه وقوم پرستانه بوده است و می باشد، و متاسفانه در مواردی هم بخشی از زنان جامعه ما تحت تاثیر وقربانی این بخش از سنت ضد زن بوده و هستند.
8 مارس جنبش رهایی زنان بعنوان انسانهایی برابر و آزاد است. 8 مارس به یمن ما کمونیستها، کارگران کمونیست و آگاه، روشنفکران انقلابی و رادیکال سنگر دفاع از انسانیت و آزادی بوده است و می باشد که باید و میتواند به وسعت همه زنان در این جامعه باشد. تلاش همیشگی ما این بوده است، این پیشروی فقط با مبارزه آگاهانه، نقشه مند، دخیل ، اجتماعی علیه خشونت حاکم از سویی و سنتهای ارتجاعی و ناسیونالیستی از سوی دیگر متحق شود. این جنبش سکوی پرش عدالتخواهی در کردستان است. این جنبش میتواند هزاران فعال و رهبر را داشته باشد چرا که عمیقا آزادیخواهانه و برابری طلبانه است. این خواست واقعی زنان است. این واقعیت دارد ، میتواند وسیعا سازمان یابد و روی پای خود بایستد.
مبارزات زنان در کردستان و بویژه فعالیتهای زنان برای حفظ این روز و برگزاری تجمع ها و مراسمهایش در شهرهای مختلف ” سنندج ، کامیاران ، مهاباد ، بانه ، بوکان و سقز وسردشت و دیواندره در ارتباط با جنبش برابری طلبی و آزدایخواهانه در سراسر ایران ” همیشه جلوه های با شکوه این جنبش بوده است که باید با همه توان و قدرت آنرا حفظ کرد. با این امید و با اتکا به این تجربه و وجود صدها و هزران فعال زن آزادیخواه و برابری طلب و با به میدان آوردن زنان ،دختران ومردان آزادیخواه وتشکلها ونهاد هایشان ، در این روز بار دیگر علیه بیحقوقی زن، علیه آپارتاید جنسی، علیه اعدام و برای آزادی دانشجویان برابری طلب و آزادیخواه که رهایی زنان در صدر خواستهایشان بود به استقبال 8 مارس برویم. می توانید از هم اکنون برنامه ریزی کنید در صفی متحد در چنین روزی به هر شیوه ممکن این روز را را گرامی بدارید. کل فضای محلات شهرها را آذین بندی کنید. جشن بگیرید. شادی کنید. ترفندهای سرکوبگران را خنثی کنید.
زنده باد 8 مارس روز جهانی زن.
19 بهمن ماه 1393- 8 فوریه 2015
***