سیستم آموزشی به گل نشسته ارمغان جمهوری اسلامی
پردل زارع
بارها در رسانه ها و تلویزیون در مورد بهتر شدن سیستم آموزشی مدارس در جهان و پیشرفتهای آنها شنیده ایم، شاهد پیشرفتهای بشر با استفاده از علم بوده ایم، اما این پیشرفتها در زمینه های گوناگون به خودی خود انجام نگرفته است و حاصل سالها تلاش و تحقیق بشر در زمینه های علمی و مبارزه برای تغییر آن بوده است. با اینکه بیش از یک قرن از پایه گذاری سیستم آموزشی در ایران به صورت همگانی میگذرد و با اینکه سیستم آموزشی ایران چندین دوره مختلف را پشت سر گذاشته است، اما تاکنون این سیستم آموزشی به دلیل دستوری و تجاری بودن آن که ناشی از طبقاتی بودن اصل آموزش و فاصله های طبقاتی موجود در جامعه است، نتوانسته که خود را با کشفیات و واقعیات دنیای امروز سازگار کند. سیستم آموزشی موجود در ایران مخلوطی از ادبیات دینی و ناسیونالیسم و تاریخ جعلی است که کودکان را همانند سرباز برای نسل آینده آماده میکند و آنان را تبدیل به روباتهای برنامه ریزی شده و مطیع برای کسب سود و سازماندهی در سرکوب فکری و سیاسی و ایجاد رعب و وحشت در جامعه میکند.
در تمامی تاریخ آموزشی ایران چه در دوران شاه و چه در دوران حکومت جمهوری اسلامی هیچگاه دانش آموزان حق انتقاد از و مخالفت با معلمان خود را نداشتند. در تمامی مقاطع تحصیلی مدرسه تبدیل به کابوسی وحشتناک و شکنجه گاهی برای بخش عمده دانش آموزان شده است. اما شیوه های تنبیهی در مدارس پسرانه و دخترانه همیشه تفاوت‌هایی باهم داشته اند. در مدارس پسرانه معلم همیشه اجازه داشته تا دانش آموزان را با شیوه های تنبیهی مختلفی که بیشتر شبیه به شکنجه است قرار دهد. در بعضی از موارد دانش آموزان بر اثر جراحات وارد توسط معلم جانشان را از دست داده اند و هیچگاه هیچ مرجعی پاسخگو به شکایات خانواده ها نبوده است. از طرفی دیگر در مدارس دخترانه دانش آموزان جدا از انواع آزارهای ویژه و محدودیتهای بیشتر، با قوانین متحجر اسلامی در مدارس مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند و باید ناخواسته تن به حجاب دهند که از طرف آخوندهای فسیل مغز بر جامعه اعمال شده است. دختران دانش آموز خود را زندانی قوانینی میدانند که مجبورند برای تحصیل به آن تن دهند و اگر دانش آموزان دختر از رعایت حجاب که همانند زنجیری بر تن او بسته شده است سر باز زند از حق ادامه تحصیل محروم شده و از مدرسه اخراج میشود.
سیستم آموزشی جمهوری اسلامی که ماموریتی جز رواج خرافه، کهنه پرستی و جدا سازی جنسیتی میان کودکان و نوجوانان را ندارد، در ماه اول گشایش مدارس در ایران با ثبت آمارهای تکاندهنده ای قلب هر انسان شریفی را به شدت به درد میآورد، بطوریکه حتی سایت‌ها و رادیو و تلویزیون حکومت اسلامی هم نتوانسته این جنایتهای آموزش و پرورش را انکار و پنهان کند. در ماه اول بازگشایی مدارس در ایران بسیاری از مهد کودک ها کودکان را برای یادگیری مراسم مذهبی و برگزاری آن آموزش میدهند و این آموزشها در سنین بالاتر تبدیل به برگزاری مانورهائی برای برخورد با کارگران و انسانهای زحمتکشی که معترض به حق و حقوق خود هستند میشود. در همین یک ماه اول سال تحصیلی دانش آموزانی که در مناطق فقیرنشین ایران مشغول به تحصیل بودند به دلیل وضعیت مالی بد و عدم توانایی پرداخت سی هزار تومان پول شهریه به مدرسه، مورد حمله وحشیانه مدیر مدرسه قرار گرفته و در چند مورد هم دانش آموزان را از مدرسه اخراج کرده اند. اگرچه مدرسه اولین پایگاه اجتماعی است که کودک با آن آشنا میشود و پلی ارتباطی میان جامعه و دانش آموزان میشود ولی هیچگاه دانش آموزان به دلیل محتوای خرافی و مذهبی دروس و ترس از قوانین مدرسه و آموزشهای اجباری دینی نمیتواند از این پایگاه اجتماعی بدرست بهره بگیرند. مراکز آموزشی جمهوری اسلامی با برگزاری مسابقات مذهبی برای کودکان و دانش آموزان سعی میکنند از دوران کودکی و نوجوانی آنها را آلوده به جهل و خرافات کنند.
اگر در یک نگاه بخواهیم سیستم آموزشی حکومت اسلامی سرمایه در ایران را با استاندارهای آموزشی و متوسط و نه پیشرفته دنیای امروز مقایسه کنیم، باید به این واقعیت اشاره کنیم که سیستم آموزشی ایران همانند کشتی به گل نشسته ای است که سالیان سال است از جای خود تکان نخورده است و روز به روز بوی گند و کثافات آن بیشتر از گذشته بلند میشود. تنها در یک سیستم آموزشی سکولار و انسانی و علم محور و حقیقت جو و بدور از وحشت، آپارتاید جنسی، و بدور از تعالیم مذهبی است که میتوان آموزش و علم را از زندان ارتجاع سرمایه رها کرد. تنها در چنین شرایطی میتوان یک سیستم آموزشی درست با معیارهایی انسانی و استانداردهای علمی جهانی بوجود آورد. این مهم تنها با به زیر کشیدن کلیت و ریشه تمامی مصائب جامعه ایران، یعنی حکومت جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری ممکن است که آموزش را تجاری کرده است و با اسلام و ناسیونالیسم و خرافات و فرد محوری محیط آموزشی را به زندان و پادگان و مسجد تبدیل کرده است. این وظیفه ما انسانهای کمونیست و مبارز است که این دگرگونی را در ایران به وجود بیاوریم و فردای بهتری را برای آحاد جامعه و دانش آموزان امروز و نسلهای فردا آماده کنیم. *
۷ ژانویه ۲۰۱۷