اتحاد و همبستگی رمز موفقیت
پردل زارع
یک شنبه دوازدهم نوامبر امسال ساعت نه شب زلزله بزرگی که اندازه آن هفت و سه دهم ریشتر برآورده شده بود، قسمت‌هایی غربی و شمال غربی ایران و قسمت هائی از کردستان عراق را لرزاند. طبق پاره ای از آمارهای غیره رسمی بیشتر از هفتصد نفر در این حادثه کشته شده‌اند و بیشتر از پنج هزار نفر زخمی و تعداد زیادی هم در زیر آوار گیر کرده اند که تاکنون نیروهای امدادی موفق به خارج کردن آنها از زیر آوار نشده اند. اما هنوز آمار درستی از میزان خسارات جانی و مالی در دست نیست و آنچه که از زلزله روز دوازدهم نوامبر معلوم است این است که خسارات زیادی به شهر سرپل ذهاب، محله هایی که در آن خانه های تازه ساخت مسکن مهر وجود داشت، وارد آمده و جمعیت زیادی که خانه هایشان را از دست داده اند آواره شده اند. بیشتر از صد روستا که تا ساعتی قبل از وقوع زلزله زندگی در آنها جریان داشت به قبرستانی بزرگ برای اهالی آن تبدیل شده است. معلوم است، خانه های مسکن مهر که قرار بود به سرپناه مردم زحمت کش و کارگر سرپل ذهاب تبدیل شود، اکنون به قاتل جان آنها و تلی از ویرانه تبدیل شده است و جنازه کسانی که روزگاری زیر سقف خانه های مسکن مهر زندگی میکردند.
با اعلام پخش خبر زلزله در رسانه های رژیم اسلامی ایران و شبکه های اجتماعی فورا سازمانها و نهاد های مردمی دست به سازماندهی و جمع آوری کمکهای مالی کردند و توانستند که کمکهایی مردمی فراوانی را برای مناطق زلزله زده جمع آوری و ارسال کنند. اما با وجود ارسال این کمکها باز هم نیاز مردم زلزله زده برآورده نشد است و همچنان در گرسنگی و سرما و بی امکاناتی شب را به سر میبرند. تنها ساعتی بعد از اعلام وقوع زمین لرزه نیروی انتظامی و سازمانهای سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران با ایجاد مانع و درست کردن پست های ایست و بازرسی شبانه شروع به چپاول و غارت کاروانها ارسالی کردند و با حمله و یورش به مردم خواستار جلوگیری از ورود مردم انسان دوست را به مناطق زلزله زده داشتند. اما با روشن شدن هوا گروها و سازمانهای مردمی و مردم آزادیخواه و برابری طلب برای یاری و کمک به مردم مناطق زلزله زده روانه آنجا شدند و توانستند که پستهای ایست و بازرسی و اراذل و اوباش دولتی را که قصد جلو گیری ورود مردم به منطقه را داشتند درهم بشکنند. جمهوری اسلامی که امکانات در اختیار دارد اما نمی خواهد به قربانیان زلزله بدهد، بجای اعزام نیروهای امداد و نجات و مایحتاج روزانه زندگی به آن مناطق هزاران آخوند مقتخور مسلح را برای رواج خرافه و مذهب و آرام کردن مردم خشمگین و در صورت نیاز حمله به مردم عصبانی و داغدار سازماندهی و گسیل کرده است. اما آنچه که مردم را خشمگین و به خیابانها کشیده است رفتار بی شرمانه و وقیح این آخوندها است که آمدن زلزله را به قضا و قدر و گناهان مردم ربط میدهند و بر ویرانه های بجا مانده از زلزله می ایستند، عکس های سلفی و یادگاری میگیرند تا در پست های اینستاگرامی و فیسبوکی شان بگذارند.
مردم به رژیم اعتماد ندارند و خودشان دست بکار کمک به قربانیان شدند. این روحیه انسانی و همسرنوشتی خار چشم جمهوری اسلامی است. اما همزمان باید رژیم را وادار کرد که فورا و بدون توجیه برای رفع نیازهای فوری زلزله زدگان اقدام کند. مردم آزادیخواه و برابری طلب و انسان دوست با ایجاد تعاون و همبستگی میان یکدیگر و جمع آوری کمک های مردمی و ارسال آن به مناطق زلزله زده به جمهوری اسلامی نشان دهند که مردم مناطق زلزله زده را تنها نمیگذارند. آثار روحی و روانی و مصیبت و مشکلاتی که برای بازماندگان این زلزله باقی مانده است شاید تا سالها بعد فراموش نشود اما آنچه که همیشه بخاطر دارند کمک های بی دریغ مردم از سراسر ایران است که با وجود داشتن مشکلات اقتصادی و مالی، آنها را تنها نگذاشتند و خود را در غم و ناراحتی آنها شریک دانستند.
زنده باد همبستگی و اتحاد مردمی برای کمک به مردم مناطق زلزله زده.
١٦ نوامبر ٢٠١٧