جنگ برسر نان
پدرام نواندیش
سرمایه داری نظامی است که اساسا متکی به بردگی است: بردگی مزدی. جمهوری اسلامی اما این بردگی را به اوج رسانده و میلیونها خانواده کارگری را با تحمیل فقر و گرسنگی دادن بیحرمت کرده است. انسانهائی که دسته جمعی روزی چند شیفت دنبال لقمه ای نان هستند تا صرفا بقای خود را حفظ کنند. جنگ برسر نان و بقا و زندگی و نیازهایش، جنگی هر روزه و بیوقفه است. حتما باید در این جنگ سنگر به سنگر جلو رفت اما بدون درهم کوبیدن سیستم برده داری اسلامی و خلع ید از سرمایه دارانی که به چشم برده بیحقوق به کارگر نگاه میکنند، تغییر ملموسی ایجاد نخواهد شد.
اعتراضات و اعتصابات کارگری و کشمکش دائمی کارگران با کارفرماها و دولت اسلامی شان وسیع است و اخبار بیشتر این اعتراضات حتی منتشر نمیشود. اینجا صرفا به چند نمونه بعنوان مشتی از خروار اشاره میکنیم:
کارخانه صنایع غذایی شیرین
این کارخانه دویست کارگر دارد. کارفرما و مالک کارخانه، کارگران را وادار میکند تا پاسی از شب اضافه کاری و حتی شب کاری کنند اما یک ریال بابت کار اضافه به کارگران پرداخت نمیکند. کارگران هم دست شان به جائی بند نیست چون هیچگونه قرارداد کاری با کارفرما ندارند. دولت و نهادهای دیربط هم پشت سر سرمایه دار است.
کارخانه نخ پارسیلون خرم آباد
این کارخانه تولید کننده الیاف نخ نایلونی است. اینجا سرمایه دار نیز قانون خودش را دارد و به ۳۷۰ کارگر این کارخانه فقط یکبار در سه ماه حقوق پرداخت میکند و آنهم فقط دستمزد یک ماه را. مالک کارخانه سهم بیمه کارگر را از دستمزدش کسر کرده اما مدتها است که هیچ پولی را به تامین اجتماعی نمی پردازد. طلب کارگران از صاحب کارخانه هر یک به دو سال رسیده است و خانواده هایشان فاقد خدمات ناچیز بیمه ای هستند.
کارگران آب و فاضلاب دشتستان بوشهر
بیست و هشت کارگر آب و فاضلاب شهرستان دشتستان بوشهر مدت هفت ماه است که هیچگونه دستمزدی دریافت نکرده اند. این کارگران هر یک بین ۸ تا ۲۰ سال سابقه کار دارند.
بیمارستان ایران، خرم آباد
چهل کارگر بیمارستان ایران واقع در خرم آباد لرستان از ۷ تا ۱۴ ماه حقوق و دیگر مطالبات خود را دریافت نکرده اند.
پتروشیمی فجر، ماهشهر
روز شنبه اول آذر ماه ۲۴۰ کارگر پتروشیمی فجر واقع در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر در اعتراض به تعویق دستمزدها و استحقاقی بهره وری شان دست به اعتصاب زدند. اعتصاب تا روز سه شنبه ادامه پیدا کرد و مدیران شرکت را مجبور به پرداخت استحقاقی بهره وری کارگران نمود. مدیران شرکت وعده دادند که دستمزد آبان ماه کارگران را به فوریت به حساب کارگران واریز خواهند کرد.
اجتماع کارگران پتروشیمی ایلام مقابل مجلس
بیست و پنجم آبانماه یکصد کارگر اخراج شده پتروشیمی ایلام در اعتراض به عدم بازگشت به کار خود و نیز پرداخت نشدن چند ماه دستمزدهایشان پس از تجمع اعتراضی چهاردهم مهرماه خود، برای دومین بار مقابل مجلس مفتخوران رژیم اسلامی تجمع کردند. علیرغم آنکه اداره کار ایلام حکم بازگشت به کار این تعداد از کارگران را صادر کرده است، اما مالک کارخانه مانع بازگشت به کار کارگران شده و از پرداخت دستمزدهای کارگران نیز خودداری کرده است. این کارگران در مقابل نهاد موسوم به دیوان عدالت اداری نیز تجمع کردند اما کسی پاسخ خواستهای برحق آنها را نمیدهد.
اخراج کارگران پتروشیمی ایلام با سوابق کاری ۲ تا ۱۰ سال در تاریخ ۷ مرداد ماه عملی شد. اما چند روز بعد حدود ۱۰۰ کارگر جدید با دستمزدی به مراتب کمتر از حداقل دستمزدهای مصوب خود رژیم توسط کارفرما استخدام شدند. هیات تشخیص و حل اختلاف اداره کار ایلام رای به بازگشت بکار کارگران اخراجی داده است اما کارفرمای پتروشیمی ایلام مانع بازگشت به کار کارگران شده است. طبق معمول نهادهای دولتی پشت سرمایه دارند و اینجا شعبه ۳۴ دیوان عدالت اداری رژیم اسلامی، دستور موقت توقف اجرای حکم اداره کار را به نفع کارفرما صادر کرد.
این وضعیتی است که امروز میلیونها کارگر و کارکن جامعه با آن روبرو هستند. نپرداختن حقوق کار انجام شده، نپرداختن بیمه کارگران، زد و بند با نهادهای دولتی و در صورت اعتراض کارگران سرکوب آنها. این جنایتی سازمان یافته است. این یک راهزنی رسمی و علنی سرمایه داران علیه میلیونها کارگر است که زیر حمایت و قانون ننگین و ضد کارگری حکومت اسلامی صورت میگیرد. یکطرف دیگر این واقعیت اعتراضات هر روز کارگران و توده های کارکن جامعه است که گاها خانواده های آنها نیز در این اعتراضات حضور پیدا میکنند. برای کارگران این جنگ برسر نان و زندگی و آینده است. برای سرمایه داران و دولت اسلامی شان این توحش برسر کوبیدن طبقه کارگر و شکستن بار بحران اقتصادی بر دوش نحیف آنهاست. جنگ برسر نان بناچار حاد خواهد شد. *