انقلاب ۵۷ و روایت لیبرالیسم شکست خورده
هر ساله در سالروز قیام ۵۷ و اعتراض و برآیند مردم بر علیه سیستم ستم شاهی، طیف وسیعی از لیبرال های شکست خورده، اصطلاح طلبان ریز و درشت، سلطنت خواهان و تتمه آنها از تریبون های معلوم الحال بی بی سی، صدای آمریکا و غیره ، روایت خاص و نخ نمای خود را از تاریخ معاصر و ترمینولوژی انقلاب ارائه میدهند. در این اظهارنظر ها چیزی که اساسا تحریف میشود، کلمه و ترم انقلاب ،دلایل و واقعیات انکار ناشدنی خیزش و قیام مردمی در مقطع انقلاب است. مردمی که به امید یک زندگی بهتر و برای آزادی، برابری، رفاه و امنیت بر علیه کلیت حاکمیت پهلوی بپا خواسته بودند، در باز خوانی این حضرات از تاریخ انقلاب ۵۷ همین مردم از جانب ایشان،متهم به فریب خوردن و ساده اندیشی میشوند. این طیف از راویان انقلاب در ادامه مغلطه هایشان از قیام ۵۷ به این نتیجه میرسند که علی العموم مقوله انقلاب و تغییرخواهی مردم، امری اشتباه بوده است و اکنون خطاب به نسل جوان ایرانی پیام شکست طلبانه خود را صادر میکنند که مبادا این نسل تشنه آزادی و برابری در تحولات آتی در ایران به انقلاب بیاندیشد. واز زاویه فرمول بندی سلبی و شکست خورده آنها، تنها راه تضمین شده و بی ضرر همان اصلاحات گام به گام وحرکت لاک پشت وار برای تزیین و آذین بندی فرمال شکل حکومت اسلامی با حفظ قوانین قرون وسطایی اعدام ،تعذیب، و سنگسار میباشد. این طیف عمدا فراموش میکنند که چرا مردم به جان آمده از استبداد و خفقان آریا مهری به خیابانها آمدند و چگونه شد که ارتجاع ملی_اسلامی لمیده در جوار حاکمیت شاه توانست قدرت سیاسی را قبضه کند و مسیر حرکت انقلاب را، با کمک بورژوازی غرب و دقیقا بر اساس هراس از کمونیسم و حاکمیت شورایی کارگران و مردم تحریف کند و با خونبارترین سرکوبها مردم را به خانه هایشان عقب براند. همین گرایش هراسان از انقلاب که همواره خود تاریخا بخشی از ناسیونالیسم بورژوایی سهم خواه از قدرت بوده و سالها در آستان سلطنت در انتظار راهیابی قانونی به قدرت بود و بعدها با نمایندگان سیاسی اش از قبیل بازرگان، بنی صدر و شبکه گسترده‌ای از مرتجعین و آخوندهای مکلا و سرمایه بازاریان نماز خوان روند جلوس خمینی بر اریکه قدرت را هموار کردند. این طیف همواره همزاد با ارتجاع در آن مملکت با توهم پراکنی و تحریف تاریخ ارتزاق کرده است. نمایندگان مختلف این نگرش لیبرال_رفرمیستی، علت فقر و سیه روزی مردم در جهنم حکومت اسلامی را به پای انقلاب ۵۷ و مردم می گذراند. سیستم وحاکمیت شاهنشاهی با ساواک وکمیته مشترک ودستگاه سانسور وخفقان اش در دستگاه فکری این جماعت تطهیر وبه بیان دیگر استحاله میشود. اکنون پس از قریب به چهار دهه از حاکمیت رژیم اسلامی ، پس از تحمیل شرایط غیر انسانی به زندگی و معیشت کارگران ومردم ایران با قوانین مافوق ارتجاعی اظهار نظر های اینها در باره انتخابات وماهیت جمهوری اسلامی بسیار مضحک مینماید. در دنیای واقعی و در جدال و مصاف طبقاتی توده های مردم ، زنان و کارگران و جوانان تشنه آزادی و برابری لحظه به لحظه با اعتراضات فرا گیر خود بساط ارتجاع سرمایه و مذهب را عقب میرانند و به تغییر و دگرگونی بنیادین از طریق انقلاب می اندیشند، واقعیتی که برای راویان لیبرالیسم شکست خورده قابل درک نبوده و تحریف نخواهد شد، این است که مردم حکومت اسلامی را نمی خواهند، زنده باد انقلاب.
هیرش مجید نیا
پردل زارع 2016/2/7