اعتراضات مردم در فاجعه زلزله غرب ایران نیازمند همدلی وسازمانیابی است!
زلزله ای که از نظر ریشتر شدیدترین زلزلۀ سه دهه اخیر در ایران است، یک فاجعۀ طبیعی است که نه تنها قربانیان زیادی را از خود گرفت، بلکه هزاران مجروح و آواره بر جای گذاشته است، و آنهائیکه هم جان سالم بدر برده اند، در ماتم و سوگواری عزیزان خود مات و مبهوت به انتظار آینده ایی نامعلوم در بدترین شرایط زیستی و بدون حتی حداقل امکانات در سرمای سرد بسر میبرند.
عمق فاجعه بسیار ناگوار و دردناک است، اما آنچه مردم ایران و جهانیان را به حیرت انداخت، همبستگی سراسری و فوق العاده مردمی در این حادثه بود. یک بخش از این کمکها و همیاری از طرف کل اقشار جامعه صورت گرفت و یک بخش دیگر از طریق بعضی از کانونها و نهادها از جمله: اعضائ کانون نویسندگان ایران ؛ دسته های مختلف یاری رسانی زنان تحول طلب و ازادیخواه ، نظیر دایه سلطنه مادر فرزاد کمانگر ، شورای هماهنگی فرهنگیان ایران، کمیته آسیب دیده پلاسکو، کارگران واحد های گوناگون نظیر “کاشی گیلانا” علیرغم اینکه خود ماهها حقوق نگرفته اند ، اما با ایثار گری پر ثمر خود و با ارسال هدایای انسانی شان، در کنار دانشجویان آزادیخواه و سوسیالیست و دیگر نهاد های مردمی از هر سوی کشور که با جای گرفتن درگروههای امداد، نشان دادند که در برابر دزدی ها و تجارب تلخ یاری رسانی به آوارگان زمین زلزله های رودبار، منجیل یا زمین لرزه بم و کرمان، در برابر سپاهی و بسیجی و مزدوران حاکمیت سیاه و دزد نظام اسلامی، باید خود راسا اقدام نمانید . مردم ایران بخصوص بخشهای زحمکتش جامعه ضمن همدردی و تاثر خود از این مصیبت دلخراش، در حالیکه خود در شرایط اسفناک اقتصادی بسر میبرند اما از هر کمکی که از دستشان بر میآمد به مردم آسیب دیده دریغ ننمودند. این همبستگی یک حرکت اجتماعی را بدنبال داشت و دارد، نه تنها از پتانسیل بالایی برخوردار است بلکه یک بار دیگر درک سیاسی – اجتماعی مردم ایران را به محک گذاشت.
رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی بدون اینکه کوچکترین نقشی در همیاری و کمک رسانی به مردم مصیبت دیده این منطقه ایفاء کند، با فرستادن سرانش به منطقه فکر نمیکرد تا این حد مورد بی اعتنائی و خشم مردم زلزله زده قرار گیرد. مردم زحمتکش و آواره از این موقعیت استفاده نموده بدون ترس و واهمه به افشاگری جنایتهای رژیم که چهار دهه است با اعمال سرکوب و بی عدالتی و ستم با پوست و گوشت خود آن را لمس میکنند پرداختند. غافلگیری رژیم در مقابل این خشم و همبستگی وسیع کشوری آنچنان ترس و واهمه ایی به جان آنها انداخت، با بیشرمی تمام بجای کمک رسانی به منطقه آسیب دیده نیروهای نظامی خود را در آنجا بسیج نمودند که هر حرکتی را در نظفه خفه نمایند.
آنچه در این یک دو هفته اخیر در غرب ایران رخ داد و هنوز ادامه داد، ضمن اینکه توده های مردم زحمتکش در آن منطقه با مشکلات بسیار از جمله مسکن، غذا و پوشاک و بهداشت و دارو و غم از دست دادن عزیزان خود روبرو هستند، اما همبستگی و همیاری هنوز بین آنها از درجه بسیار بالایی برخوردار است که سبب تقویت اجتماعی شدن این حرکت اعتراضی می شود.
در این مبارزات و اعتراضات که هنوز جریان دارد مردم می توانند هزینه زلزله را به رژیم تحمیل کنند. صدای اعتراض خود را بر علیه رژیم که از طریق دادستانی کرمانشاه جدیدا و به قصد جلوگیری از همیاری مردم راههای کمک را از طریق ارگانهای رژیم اعلام کرده است و یا راههای کمک مستقیم مردم را به دیگر مناطق زلزله دیده را بسته است رساتر نموده و به افشاگری این عمل ضد انسانی بپردازند.
از آنجائیکه آنچه بر سر مردم این منطقه آمده نه تنها پایان کار نیست بلکه شروع کار است، جا دارد که تحت عنوان نهادهای همبستگی ضمن حمایت و همدردی با این حادثه دلخراش صدای مردمی باشیم که نیازمند شدید به کمک مالی و سازمانیابی خود دارند.
ما نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور با اعتماد به تلاشگران کانون
نویسندگان ایران و اقدام انسانی شان، همگان را دعوت می کنیم که کمک های خود را به حساب این کانون که شماره اش در زیر قید شده است واریز نمایند.
ا
شماره کارت: 6221061210679934
شماره حساب: 47000538132602
شبا: ir430540107047000538132602
بانک پارسیان
به نام: محمدرضا باطنی ، ایرج کابلی و مهابادی و رضا خندان
کانون نویسندگان ایران))
23 نوامبر 2017
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور
http://nahadha.blogspot.com