صدای فریادهای فرو خورده کارگران معدن یورت طنین انداز شد

صدای فریادهای فرو خورده کارگران معدن یورت طنین انداز شد

در پس واقعه دلخراش و ضایعه بزرگ 3 مه که منجر به مرگ بیش از سی نفر و مصدوم شدن ده ها تن از کارگران معدن زغال یورت گردید، رئیس جمهور با این خیال باطل رفته بود که شاید بشود کارگران را فریفت و در پس سخنرانی برای فردای نمایش مضحک انتخاباتی اندک اعتباری در انظار عمومی جمع آوری کند اما تنها چند دقیقه دوام آورد و فراریش دادند.

این تنها گام نخست کارگران است وحشت بر پیکر نظام افکنده

این تنها و تنها انعکاس گوشه کوچکی از نفرت و انزجار کارگران معدن زغال یورت و خانواده هایشان جلو قتلگاه کارگران به کلیت نظام بود که رئیس جمهور و قداره بندهایش را متواری نمود!

رئیس جمهور کافی بود با همان ماشین ضد گلوله و گاردهای ویژه که به محل دفن شدن کارگران رفته بود تا اشک تمساح بریزد و با اوراد همیشگی شیره سر کارگران بمالد، تنها و تنها یک ربع دیگر پا به فرار نمی گذاشت آنوقت معلوم می شد کارگران خشمگین چه بلایی به سرش میاوردند. رژیم دیگر بیش از پیش حساب دستش آمد اگر توانسته جان ده ها کارگر را در یک لحظه بگیرد و شمع زندگی یشان را خاموش کند اما مبارزه کارگران خاموش شدنی نیست.

پاسخ کارگران معدن یورت به حاکمان سرمایه واضح و روشنتر از همیشه بود.

حسابی دستشان آمد سران رژیم که بیجهت نیست تنور نمایش انتخابات چرا بیش از پیش سرد و بی رمق است.

حساب دستشان آمد که دیگر کارگر را نمیشود دنبال وعده و وعید پوچ دواند.

حسابی دسشتان آمد خون در شیشه کردن توده های مردم و کارگران برایشان داره دوره اش به آخر می سد.

کارگران معدن و خانواده هایشان با قامتی ایستاده و شجاعانه به رژیم نشان دادند که دیگر قاتلین همنوعان و همسرنوشتانشان را بیش از این تحمل نمی کنند.

امروز صدها نفر از کارگران و خانواده هایشان تنها با لگد و سنگ و چوب چنین بلایی را بر سر رئیس جمهور و محافظین اش آوردند فردا اگر مبارزات و اعتراضات در همین سطح به شهرهای دیگر سرایت کند رئیس جمهور و رهبر و همه همپالگی هایشان که 38 سال است مثل زالو خون کارگران و توده های زحمتکش را به عناوین مختلف می مکند باید به چه روزی بیفتند؟

اما با وجودهمه جنایات و شرایط فاجعه بار و فلاکتباری که نزدیک به چهار دهه است بر توده های مردم و کارگران اعمال نمودید، اکنون که دیگر به روزهای پایان عمر رژیمتان نزدیک شده اید، تنها امید به زنده ماندنتان اینست خود را تسلیم به کارگران کنید قبل از اینکه بدست توده های خشمگین و متنفر از شما تکه و پاره پاره شوید.

امید به این ببندید اگر مجال نیافتید به کشورهایی که در آنها سودهای باد آورده را خواباندید متواری شوید، بدست پیشروان و شوراهای کارگری و کمونیستها بیفتید که مرده شما را نمیخواهند، بلکه پیشاپیش میخواهند رژیم کشتار شما جانیان را متوقف و براندازند. و آنوقت حاکمیت شوراهای کارگری از همان ثروت و سامانی که بر آن چنگ انداخته بودید بودجه ای را اختصاص بدهند تا بعد از اینکه بطور علنی شما جانیان را در پیشگاه یک دادگاه عادلانه مردمی محاکمه شدید تا پایان عمر در مکانهایی نظیر موزه ها ازتان نگه داری کنند. برای همه شماها اعم از رهبر و دستگاه ولایت فقیه و دار و دسته ها و عمالان از سه قوه رژیم آموزشهای رایگان آشنایی و آموختن ارزش گذاشتن به حق و حقوق انسانی برایتان بگذارند. و هر روز دسته دسته پیر و جوان و کودک بیایند تا شماها را به عنوان اختاپوسان تاریخ وارنداز کنند.

پر طنین تر باد صدای اعتراض و مبارزه کارگران

پیش بسوی اتحاد و همبستگی سراسری تر

نابود باد رژیم انسان کش سرمایه داری ایران

ناصر بابامیری 07.05.2017