مصاحبه سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران با جعفر عظیم زاده
متن کتبی مصاحبه توسط یکی از همکاران کارگر کمونیست(فاروق محمدی) تهیه شده است.
سلام آقای عظیم زاده امروز سومین روز که مردم تو شهرهای مختلف کشور در ابعاد وسیعی، علیه گرانی، فقر و بیکاری در حال اعتراض هستند، نظر شما در این مورد چیه؟
عظیم‌زاده: ما در حقیقت طی دوسال گذشته به طور مرتب تو بیانیه‌های که از طرف اتحادیه آزاد کارگران صادر کردیم، تو اغلب بیانیه‌هامون روی این مسئله انگشت گذاشتیم که چنانچه وضعیت مصیبت بار موجود تداوم داشته باشه و چنانچه این سرکوب اعتراضات مدنی و صنفی که در سطح کشور رخ میدهد تداوم پیدا بکند ما با تلاطم‌های شدید اجتماعی مواجه خواهیم شد و جامعه به مصافی تعیین کننده با وضعیت فلاکت‌بار موجود وارد خواهد شد. امروز به نظر من اون‌روز فرا رسیده، در واقع این هشدار‌ها و مطالباتی که از طرف طبقه کارگر،فعالین مدنی ، ظرف ده سال گذشته مرتب عنوان شده و به خاطرش اعتراض صورت گرفته، مطلقا بهش توجهی نشده و امروز کار به اینجا رسیده و از قبل معلوم بود که به اینجا خواهد رسید که هزاران نفر در ابعاد سراسری می‌آیند تو خیابان‌ها و وضعیت موجود رو با قدرت به چالش می‌کشند. در مملکتی که روی کوهی از ثروت نشسته، ایران دومین دارنده ذخایر گازی و چهارمین دارنده ذخایر نفتی دنیاست. تو چنین مملکتی فقر و بدبختی و مصیبت از سر و روی این جامعه داره می‌ره بالا. مگه می‌شود این وضعیت ادامه پیدا بکند؟ توی مملکتی که حقوق کارگر پنج برابر زیر خط فقر هست و این حقوق به مدت پنج ماه پرداخت نمی‌شود و وقتی کارگر اعتراض می‌کند تو ملا عام به شلاق محکوم می‌کنند. ٧٠ نفر کارگر شرکت هفت تپه رو به دادگاه احضار کردند و همچنین ٢٠ نفر از کارگرهای شرکت هپکو.
معلوم هست که تو این مملکت وضعیت به همین شکل دوام نمی‌آورد. در مملکتی گرانی و افزایش هزینه‌های زندگی به مدت ٤٠ سال هیچ‌وقت متوقف نشده و هرسال ٢٠ درصد، ٣٠ درصد، ١٨ درصد مواجه بودیم و متوقف هم نشده. شوخی نیست این جامعه همینجوری بماند و ساکت و آروم باشد. توی مملکتی که زباله گردی برای سیرکردن شکم در ابعاد وسیع رواج پیدا کرده و توی تمام خیابون‌ها کودکان کار پنج‌ساله، ده‌ساله و ١٢ ساله آواره خیابان‌ها با وضعیت بسیار بد و بلاهای که سرشون می‌آید، شده اند. اون هم در مملکتی که روی کوهی از ثروت نشسته است. معلومه که در هر مملکتی این اتفاق بیافتد کار به اینجا خواهد رسید. اگر اون چیزی که تو این ٤٠ سال در مملکت ما اتفاق افتاده است و این بلای که سر این جامعه اومده و در تمام ابعادش فقر سیمای این جامعه شده است. کودک کار سیمای این جامعه شده است، کلیه فروشی تصویر این جامعه شده است، اگر این وضعیت در کشورهای دیگه‌ای می‌بود من مطمئن هستم بیست سال پیش این اتفاقی که الان می‌افتد، افتاده بود. می‌خواهم بگویم که مردم حق دارند که هزاران نفره بیایند تو خیابان. برای اینکه طی سالهای گذشته به طور مرتب اعتراضات اتفاق افتاده است. کارگر به استانداری، وزارت کار و بقیه نهادهای دیگر رفته است و پی‌گیری کرده است. توده‌های مردم ، موسسه های وابسته به قدرت تو این مملکت، راست راست دارند می‌گردند و اندوخته نزدیک به یک‌میلیون نفر را بالا کشیدند. دزدی و غارت تو روز روشن به صورت عیان توسط نهادها و موسسات وابسته به حکومت جاری است و مردم هم از این طرف از گرسنگی و فلاکت زندگی‌شون و دارند از دست می‌دهند، خوب معلومه که اینجوری می‌شود و معلومه که دیگر این جامعه دست به خودکشی نمی‌زند و نگاه نمی‌کند که همه چی را از دست بدهد و همین وضعیتی که ما پیش‌بینی کرده بودیم را به شکل تعین‌کننده‌ای به چالش می‌کشد.
شما فکر می‌کنید این اعتراضات به کجا ختم خواهد شد؟
عظیم زاده: این اعتراضات متوقف نخواهد شد مگر اینکه بخواهند از طریق سرکوب کنترل بکنند. اما واقعیت این است که این مملکت الان با بن‌بست و فلج اقتصادی مواجه است که تقصیرش نه گردن من کارگر و نه توده‌های مردم است. کسایی که این وضعیت را ایجاد کردند اگر قادر نباشند که درست بکنند و به مطالبات مردم که تو خیابان‌ها فریاد می‌زنند، جواب بدهند، با هر قدرت سرکوبی که اعمال کنند ممکن هست بتوانند موقت کنترل کنند اما من بهتون قول می‌دهم که یک ماه دیگر از جایی دیگر دوباره اتفاق خواهد افتاد. مگر می‌شود یک جامعه ٨٠ میلیونی همینجوری بنشینند و نگاه کنند و از اون ور فقر و فلاکت از سر و روش بریزد، جوانان بیکار باشند، فارغ‌التحصیلان دانشگاه بلاتکلیف باشند و بعد از چندین سال تحصیل مجبور باشند به کارفرما بیگاری بدهند؟ معلومه که هر کاری که بکنند و هر سرکوبی که اعمال بکنند جواب نخواهد داد و موقتی خواهد بود. تنها راه‌حل این است که بیایند و اگر قادر هستند که جامعه را اداره بکنند به مطالبات مردم پاسخ بدهند . و اگر قادر نیستند می‌توانند کنار بکشند. ٨٠ میلیون نفر زندگی‌شون گروگان یه عده ای دزد و اختلاس‌گر گرفته شده است.
به عنوان آخرین سوال، رویکرد اتحادیه آزاد کارگران ایران در مورد این اعتراضات چی هست؟
عظیم‌زاده: ما خودمان را بخشی از این اعتراض می‌دونیم و در واقع این اعتراضاتی که تو خیابان‌ها جاری است، اعتراض کارگران ایران است، اعتراض کسایی هست که تو این جامعه به فقر و فلاکت و بدبختی دچار شدند، اساس این تجمعات و اعتراضات خیابانی ، اعتراض به گرانی، فقر و بیکاری است. از روز اول و تا الان با شدت و قدرت بیشتری ادامه دارد. و از اونجایی که این مسئله مربوط به ما به عنوان طبقه کارگر است، و من مطمئنم صدر درصد کسایی که تو خیابان‌ها هستند کارگرها و جوانان بیکاری هستند که زندگی‌شون از هم پاشیده شده است و مربوط به ما و اتحادیه ما است و ما خودمان را بخشی از این اعتراض می‌دانیم و هرکاری از دستمان بر بیاد برای تقویت این اعتراضات و پی‌گیری مطالباتمان انجام خواهیم داد.