متن کتبی پیام جعفر عظیم زاده پس از پایان اعتصاب غذا به کارگران و معلمان و همه انسانهای شریف و آزادیخواه
ادای احترام می کنم به جنبش بین المللی طبقه ی کارگر، به سازمان ها واتحادیه های کارگری محلی و بین المللی در اروپا و کانادا و استرالیا و همه ی نقاط دنیا
ادای احترام می کنم به معلمان سراسر کشور، به کانون های صنفی معلمان و به فعالین و چهره های جسور این جنبش بزرگ
ادای احترام می کنم به فعالین مدنی و اجتماعی، به فعالین حقوق بشر و آزادیخواه، به زندانیان سیاسی در رجایی شهر و اوین و به جنبش دانشجویی که همواره جنبش کارگری و جنبش معلمان را علیرغم هزینه های فراوان همراهی کرده اند
ادای احترام می کنم به تشکل ها و نهادهای مستقل کارگری و محافل و جمع های کارگری در کارخانه ها و یاران عزیزم در اتحادیه ی آزاد کارگران ایران که دست در دست هم، دوشادوش کانون صنفی معلمان، خواست پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی کارگران و معلمان و برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالان صنفی و مدنی را تبدیل به یک جنبش عظیم کردند.
اما تا آن جا که به مطالبات این جنبش بر می گردد باید بگویم هنوز اتفاق در خور تاملی برای تحقق آن ها رخ نداده است. هر چند که معلمان بزرگ ما رسول بداقی، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی و علیرضا هاشمی آزاد شده اند و من امروز در خانه ام هستم و این به نوبه ی خود شعف انگیز است اما هر لحظه امکان این که اسماعیل عبدی و محمود بهشتی و من به زندان باز گردانده شویم وجود دارد. مهمتر از این، هنوز بهنام ابراهیم زاده و محمد جراحی در زندان هستند و علیرغم هفت سال حبس توام با رنج و مشقت ناشی از بیماری فرزند بهنام و بیماری محمد جراحی، آنان هنوز آزاد نشده اند که بایستی فورا و بی قید و شرط آزاد گردند.
به این معنا باید بگویم جنبشی که در طول نزدیک به سه ماه گذشته شکل گرفته است هنوز در آغاز راه و در خوشبینانه ترین حالت در میانه راهی است که بایستی به آن جایی ختم گردد که کارگران ومعلمان و پرستاران و همه ی زحمتکشان قادر به ایجاد تشکل های مستقل و سازماندهی و برپایی اعتراضات محلی و سراسری برای دستیابی به مطالبات برحقشان بشوند، بدون این که اعتراضاتشان امنیتی بشود و آنان با اتهامات سنگین امنیتی و زندان های طویل المدت مواجه گردند.
علاوه بر اینها افزایش دستمزدها مطابق با استانداردهای زندگی امروزی، مزد برابر در ازا کار برابر، حق برپایی تجمع و راهپیمایی، حق برپایی اعتصاب، حق برپایی تشکل مستقل و وجود امنیت شغلی به مثابه حقوق بنیادین کارگران و معلمان، آن مطالبات حداقلی هستند که بایستی متحقق گردند.
من به نوبه ی خود به عنوان یک جز کوچک از جبنش عظیم طبقه کارگر چه در زندان باشم و چه بیرون از زندان، لحظه ای از مبارزه برای تحقق این مطالبات دست بر نخواهم داشت. این مبارزه و تلاش برای دست یابی به مطالباتمان بدیهی ترین حق ماست و هیچ قدرتی نمی تواند این حق را از ما کارگران و معلمان سلب کند و به ما بگوید نان نخواهید و خواهان بهبود شرایط زندگی خود نشوید.
و اما در رابطه با ٦٣ روز اعتصاب غذا که با اسماعیل عبدی عزیز آنرا آغاز کردم مایلم با تاکید بر پیشگامی چهره های جنبش معلمان در اتحاد طبقاتی کارگران و معلمان، اعلام کنم هر چند که در طول این مدت روزهای بسیار سخت و پر مشقتی را پشت سر گذاشتم اما این مدت در عین حال زیبا ترین و پرشکوه ترین روزهای عمر پنجاه ساله من بود. زیبا و پر شکوه به این لحاظ که این اعتصاب با همت کارگران و معلمان، تشکلهای صنفی آنان و فعالین مدنی و اجتماعی و جنبش جهانی طبقه کارگر به یک جنبش بزرگ و نقطه عطفی در تاریخ مبارزه طبقه کارگر ایران تبدیل گردید. جنبشی که به یقین منشا تحولات انسانی و بزرگی در دست یابی کارگران و معلمان و زحمتکشان ایران به مطالبات بر حق شان خواهد شد.
پیام فوق بر اساس متن ویدیویی پیام جعفر عظیم زاده تنظیم شده است و به دلیل مکتوب شدن با نظر خود عظیم زاده معدود نکاتی حذف و یا به آن اضافه شده است.
رونوشت به سازمانهای کارگری و حقوق بشری در سراسر جهان
دیدار مادر ستار بهشتی با جعفر عظیم زاده
به دیدار آقای جعفر عظیم زاده رفتیم کارگر زندانی که برای احقاق حق خود٦٣ روز دراعتصاب غذا بودند و دیشب به گفته مادر رگ غیرت رفعت اسلامی برخی تکان خورد و قول مساعد برای رسیدگی دادند که بهر حال اعتصاب خود را شکست، مادر اما بخاطر توصیه های پزشکان برای مراقبت بیشتر نتوانسته بود در این مدت به دیدار این کارگر شریف و غیرتمند برود و از این بابت احساس خوبی نداشت چرا که باور دارد باید به دیدار وی بیش و پیش از همه می رفت.
باور اینکه این کارگر غیور چقدر نحیف و لاغر شده بود و باید گفت حاشا به غیرت حاکمان کشور مستضعفین.
بهر حال این دیدار محیا شد و مادر احساس خود را اینگونه گفت که وقتی جعفر را دیدم احساسم این بود که ستارم از زندان رهایی یافته.
اما جعفر عظیم زاده با آن حال ضعف چنان کرد که عرق شرم بر پیشانی همه ما نشاند.
جعفر عظیم زاده به راستی عظمت و روح بلندش چنان است که گویی چون کوه دماوند استوار و ثابت قدم بود.
شرح دیدار روز جمعه را سخت می توانم بیان کنم و شاید بهتر باشد با انتشار عکسها با سکوت حرفهای نهفته را فریادگر باشیم.
با اتکا به پیروزی کسب شده با استقامت و استحکام بیشتر تا رسیدن به اهداف نهائی گام برداریم
تحت فشار اعتراضات کارگران، معلمان، بقیه مزدبگیران و بخشهای متعدد بشریت آزادیخواه و سازمانها و نهادهای مرتبط بین المللی، اسماعیل عبدی روز ٢٥ اردیبهشت، بعد از ١٦ روز اعتصاب با قرار وثیقه ٣٠٠ میلیون تومانی موقتا آزاد گردید و جعفر عظیم زاده نیز پس از تحمل ٦٣ روز گرسنگی و درد و رنج فراوان ناشی از آن، شب گذشته، پنج شنبه ١٠ تیر با پذیرش بخش ابتدائی خواستش (مرخصی تا اعاده دادرسی) از سوی دستگاه قضائی، اعتصاب غذای خود را پایان داد.
اگر چه جعفر با سپردن وثیقه ٤٥٠ میلیون تومانی مرخصی گرفته است و به خاطر رویکرد تلافی جویانه دستگاه قضائی در برابر مقاومت و سرسختی جعفر و پافشاری او بر رسیدگی به خواستش، دچار صدمات جسمانی بسیاری گردیده، اما با این حال برای جنبش عمومی طبقه کارگر جهانی و بویژه جنبشی که با محوریت خواست مشترک دو تن از رهبران زندانی جنبش کارگری و معلمی، جعفر عظیم زاده رئیس هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان ایران مبنی بر حذف اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین همه عرصه های اجتماعی در گستره جهان شکل گرفته، موفقیت چشمگیر و حائز اهمیت فراوانی است.
امروز با این موفقیت جنبش طبقه کارگر بیشتر از گذشته به مرکز ثقل همه جنبشهای انسانی تبدیل شده و افقی شفاف تر و وسیعتر نمایان گشته است. تردیدی نیست افقی که اکنون با شفافیت بیشتری چهره گشوده است، جنبش ما را امیدوارتر و مصمم تر به سوی خود می کشد.
اکنون که با پایان اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده تا حدی از اضطرابها و نگرانیها کاسته شده است، باید توان و انرژی بیشتری را تا تحقق خواست اصلی جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی به کار گیریم و به فوریت از دستگاه قضائی بخواهیم کلیه امکانات مناسب پزشکی جهت مداوا را در اختیار جعفر بگذارد. دستگاه قضائی به خاطر ٦٣ روز بی اعتنائی و عدم پاسخگوئیش به خواست جهانی برای آزادی جعفر عظیم زاده، باعث وارد آمدن آسیبها و صدمات جسمی جدی ای بر وی شده است. مسؤلیت همه آسیبهای وارده ناشی از اعتصاب غذا بر عهده دستگاه قضائی است.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه خود را در آرامش نسبی فراهم شده برای خانواده جعفر عظیم زاده و همه کسانی که نگران جان او بوده اند، شریک می داند و این پیروزی را به همه آنها تبریک می گوید.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه ١٢/٤/١٣٩٥
بیانیه مجدد عفو بین اللمل در تداوم کارزاردر حمایت از جعفر عظیم زاده درهنگام مرخصی
عفو بین الملل، اول جولای ٢٠١٦: جعفر عظیم زاده فعال کارگری ایرانی و رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران، در ٣٠ ژوئن بعد از بر خورداری از مرخصی، به اعتصاب عذای بیش از دوماهه خود پایان داد. او اما همچنان در خطر بازگشت به زندان بسر می برد. در صورت بازگشت به زندان، او زندانی عقیدتی بشمار خواهد آمد.
جعفرعظیم زاده که جوشکار و رئیس تحادیه آزاد کارگران ایران است، در ٣٠ ژوئن به اعتصاب غذای ٦٣ روزه خود بعد از آن پایان داد که مقامات قضایی با قرار وثیقه ٥/٤ میلیارد ریالی ( ١٥٠ هزار دلار)، به او مرخصی ٥ روزه دادند و بطور غیر رسمی به وکیل او اعلام کردند که تقاضای اعاده دادرسی که ایشان قبلا به دیوان عالی تسلیم کرده بود را مورد بررسی قرار خواهند داد. اگر چه مقامات قضایی بطور غیر رسمی به جعفر عظیم زاده و وکیل ایشان قول داده اند که ممکن است مرخصی ٥ روزه او را تمدید کنند، اما او همچنان در خطر بازگرداندن به زندان بسر می برد. اگر تقاضای جعفر عظیم زاده برای دادرسی مورد پذیرش قرار گیرد، دیوان عالی، حکم صادره را ابطال و بررسی موضوع حکم را به دادگاه اولیه ارجاع خواهد داد.
جعفر عظیم زاده در مارس سال ٢١٠٥ طی محاکمه ای غیر منصفانه در دادگاه انقلاب تهران به اتهام ” اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” و ” تبلیغ علیه نظام” به ٦ سال زندان محکوم شد. او همچنین به دوسال محرومیت ” از تعامل در فضای مجازی و فعالیت مطبوعاتی و رسانه ای” محکوم شد. حکم فوق که تنها به دلیل فعالیت های مسالمت آمیز سندیکایی علیه او صادر شده بود شامل موارد زیر است: فعالیت برای تهیه طومار٤٠ هزارنفری کارگران برای افزایش حداقل دستمزد، مصاحبه با رسانه های مستقر در خارج از کشور، مشارکت در ایجاد اتحادیه آزاد کارگران ایران، شرکت در تجمع روز جهانی کارگر در سال ٢٠٠٩ در پارک لاله تهران و دیگر تجمع های مسالمت آمیز در مقابل مجلس، وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، و دیدار با دیگر گروه های سندیکایی مانند سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و وحومه. دوران گذراندن حکم زندان او از ٨ نوامبر سال ٢٠١٥ آغاز شد.
جعفرعظیم زاد اعتصاب عذای خود را از ٢٩ آوریل در اعتراض به موارد زیر آغاز کرد: بازداشت و محکومیت خودش و دیگر فعالین سندیکایی و معلمان با اتهامات امنیتی، سرکوب تجمع ها و اعتصاب های مسالمت آمیز فعالین سندیکایی، ممنوعیت بر گزاری مراسم روز جهانی کارگر و روز معلم بطور مستقل و تداوم دستمزد های زیر خط فقر.
لطفا هر چه سریع تر به زبان فارسی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی و یا به زبانی که خود صحبت می کنید، به مقامات ایران نامه بنویسید و از آنها بخواهید که:
جعفر عظیم زاده به زندان باز گردانده نشود و حکم زندان و دیگر احکامی که تنها به دلیل فعالیت های مسالمت آمیز سندیکایی علیه او صادر شده، ابطال گردد؛
به مقامات ایران یاد اوری کنید که طبق ” میثاق بین المللی حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی”، و نیز “میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی” که آنها موظف به اجرای کامل هر دو میثاق، در کنار موارد دیگر، هستند، حق همگانی در ایجاد اتحادیه های کارگری و پیوستن به اتحادیه های کارگری را رعایت کنند و به آن احترام بگذارند.
آزادی موقت جعفر عظیم زاده را. تبریك می گوییم !
شب گذشته جعفر عظیم زاده رئیس هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، با پذیرش خواست مرخصی تا زمان اعاده دادرسی پرونده از سوی دستگاه قضائی، آزاد گردید. این در حالی بود که این فعال کارگری به دلیل ٦٣ روز اعتصاب غذا دچار ضعف جسمانی شدیدی شده بود. بر اساس خبرهایی که اتحادیه آزاد کارگران انتشار داده پس از ترخیص جعفر عظیم زاده از بیمارستان سینا، او توسط خانواده و دوستان اش برای مداوا به بیمارستان آتیه انتقال یافت و صبح امروز نیز ضمن دادن نسخه دارویی و توصیه های پزشکی برای شروع تغذیه، از این بیمارستان به منزل بازگشت.
ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری آزادی موقت جعفر عظیم زاده را به خانواده او، اعضای اتحادیه آزاد کارگران و دیگر فعالین کارگری و همه انسان های آزاده و شریف تبریک گفته و امیدواریم که این فعال کارگری هر چه زودتر سلامتی جسمانی اش را به دست آورد. و با امید به اینکه با اتکا به نیروی کارگران و دیگر مزدبگیران جامعه، دیگر هیچ کارگر و معلمی به خاطر دفاع از حقوق کارگران و معلمان و هیچ فعال اجتماعی و سیاسی به خاطر باورها و اعتقادات اش، بازداشت، محاکمه و زندانی نشود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – ١١ / ٤ /١٣٩٥
با پایان اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده ، مبارزه برای دستیابی به مطالباتمان را تشدید خواهیم کرد
جعفر عظیم زاده پس از تحمل ٦٣ روز گرسنگی و درد و رنج فراوان ناشی از آن، شامگاه پنجشنبه ١٠ تیر با پذیرش بخش ابتدائی خواسته اش (مرخصی قابل تمدید تا اعاده دادرسی) از سوی دستگاه قضائی، اعتصاب غذای خود را پایان داد.
بیش از ٨٠ روزقبل، دو نفر از فعالین برجسته طبقه کارگرایران، جعفرعظیم زاده و اسماعیل عبدی با انتشاریک بیانیه، حرکت متحدانه ای را علیه یکی از متداولترین ابزارهای سرکوب و یکی ازموانع اصلی سد راه گسترش مبارزات حق طلبانه جنبش های اجتماعی آغاز کردند. آنان با خواست “پایان دادن به امنیتی کردن فعالیتهای صنفی و اجتماعی” وتوقف این نوع اتهامات که مستقیما” رهبران وفعالین جنبشهای اجتماعی را با قصد زمینگیر کردن قدرت بدنه آنها هدف قرار داده و به حبس میکشید، فریادی اعتراضی را علیه شیوه های چندین ساله قوه قضائیه و دستگاههای امنیتی در مقابله با جنبش های کارگری و اجتماعی، بلند کردند.
همانطور که انتظار میرفت برافراشتن این پرچم درآستانه روزجهانی کارگر، با موجی کم سابقه از حمایت های داخل و خارج روبرو شد وابعاد مقاومت های اجتماعی را درمقابل تعرضات سرمایه داران و دولت حامیشان گسترده تر کرد.
این حرکت وادامه آن، روحیه تعرضی کارگران و معلمان را ارتقاء و سیاست سرکوب بر پایه واهی بودن اتهامات را به آشکارترین شکل برملا کرد. اگرچه توازن قوای شرایط کنونی به کارگران ومعلمان و سایر جنبشهای اجتماعی این توانایی و فرصت را نداد که مستقیما” درابعادی میلیونی علیه این پرونده سازیها برای جلوگیری از سیاست سرکوب به خیابانها بیایند، اما این ظرفیت را در یک فرصت تاریخی به دوتن از رهبران این جنبش ها داد که با استفاده از شکل و شیوه ای که در اختیار داشتند و با مایه گذاشتن از جسم و جان خود در حقیقت به نیابت از خواست عمومی، پرچم توقف سیاست بگیر و ببندها و احضار و حبس وتبعید را برافراشته کنند ومبارزات کارگران را بجلو برانند. در نتیجه، این حرکت و مقاومت به شایستگی موجی از بیشترین و گسترده ترین پشتیبانی ها را بدنبال داشت. حمایت ها نه فقط قدردانی ازحرکت و ابتکارعمل دونفر از رهبران شاخص کارگران ومعلمان بلکه پیوستن و از آن خود دانستن جنبشی است که مستقیما” توازن قوای موجود را به نفع منافع کارگران وسایر جنبشهای اجتماعی تحت تاثیر قرارداده است.
از دل این حرکت که از درون زندان آغازشد درصحنه اجتماعی ایران، پایه و بنیان یک اتحاد وهمبستگی عملی بین کارگران ومعلمان برای نخستین بار و به گونه ای برگشت ناپذیرشکل داده شد.
امروز جنبش عدالتخواهانه و انسانی ای که طبقه کارگرشامل کارگران، معلمان و همه مزدبگیران مرکز ثقل آن است، به یمن مبارزه سرسختانه و مجدانه ای که طی بیش از ٨٠ روز (از هنگام صدور بیانیه مشترک جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی) جهان متمدن و بشر به تنگ آمده و خواهان تحول را به خروش در آورد، به همان درجه گام در جایگاه و موقعیت مطمئن تری نهاده و مصمم تر و امیدوارتر به افقی مملو از موفقیتهای بزرگتر می نگرد.
یقین داریم که صلابت این حرکت اثربخش در صحنه سیاست اجتماعی ایران ماه ها و شاید سالهای بعد بهتر روشن خواهد شد. در پرتو این حرکت بزرگ ، همبستگی جهانی گسترده ای از جمع ها و محافل کارگری و معلمان ، چهره ها وشخصیت های اجتماعی و تشکلها و احزاب را چه در داخل و چه خارج کشور بویژه تشکلهای بزرگ کارگری در اروپا ، آمریکا، کانادا واسترالیا را شاهد بوده ایم.
ما به نوبه خود در اتحادیه آزاد کارگران ایران با درک عمیق و احساس مسئولیت بالا از فرصت پیش آمده ناشی از این ابتکارعمل و موج همبستگی جهانی حامی آن ، این پرچم مقاومت و تعرض را برای تغییر در شرایط زندگی اکثریت انسانها ، در ابعادی وسیع تر و بهر نحو و شکل و ابتکار عملی که پیش رویمان قرار گیرد برافراشته نگاه خواهیم داشت.
آزادی موقت اسماعیل عبدی و مرخصی جعفر عظیم زاده اگر چه برای جنبش ما موفقیت ارزشمندی است اما هدف نهائی و پایان مصاف برای لغو پرونده های مفتوح با اتهامات امنیتی نیست. این مبارزه همچنان تا تحقق خواست مطروحه در بیانیه مشترک ادامه خواهد داشت. امروز که با پایان اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده تا حدی از اضطرابها و نگرانیها کاسته شده است، باید با توان و انرژی بیشتری جنبش خود را تقویت و قدرتمند سازیم. باید خواهان آزادی قطعی جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی، محمود بهشتی، بهنام ابراهیم زاده ،محمد جراحی و همه انسانهائی که با اتهامات امنیتی در زندان هستند شویم.
اتحادیه آزادکارگران ایران با احساس مسئولیت بالا درقبال تداوم وموفقیت جنبشی که آغاز شده و در ابتدای راه است از تلاش همه انسانهایی که صفی نوین ازعدالت و آزادیخواهی را بوجود آورده اند قدردانی میکندوپایان اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده و حضور او در جمع خانواده و دوستان و یارانش را به همه ی آنان صمیمانه تبریک میگوید
اتحادیه آزاد کارگران ایران
١٢ تیر ٩٥
پیام رسول بداقی به جعفر عظیم زاده
به مناسبت آزادی جعفر عظبم زاده
به نام شرف وانسانیت
به نام راستی ودرستی وپایدار
به نام پایداری و مبارزه
به نام آزادی
به نام اشک های رنج کشیدگان
به نام تاول دست رنجبران
به نام دلهای آرزومندان
تبریک به معلمان
تبریک به کارگران
تبریک به جعفردردمند و رنج کشیده وخانواده ی آررومند او
تبریک به ستمدیدگان این مرزوبوم
که تازیانه های بی عدالتی خودکامگان تکراری تاریخ بر زندگی ومرگ آنان نقش شرف وبزرگی زده است.
مردمانی که تازیانه های ستم نام نیک آنان را برسینه تاریخ حک کرده است.
سلام برزنان ومردان آگاه و شجاعی که میروند تا جامعه ی انسانی-ایرانی را برپایه ارزش های واقعی بنا بگذارند،وسروری ای را که گروهی با گداصفتی و دریوزگی وفریب و نیرنگ وریا ودزدی ودروغ ازچنگ صاحبان واقعی آن ربوده اند ،بازپس گرفته و به ملت شریف وآبرومند،متفکرومداراگر و زحمتکش تحویل نمایند.
دیدگانم رانثارگامهای واراده های پولادین مردمانی می کنم،که گمنام ،بانام،باجان،بامال ودسترنج واندیشه ی خویش تلاش می کنند،تا اخلاق،انسانیت،اعتماد،آرامش وآسایش به تاراج رفته ی این ملت را به آنان باز گردانند.
به امید تلاش بیشتری برای آزادی سایرزندانیان بی گناه وارجمندی که درآنسوی دیوارهای مخوف زندان های ستمگران، چشم امیدشان وگوش آرزویشان به فریادهایی است که از حلقوم ملتی ستمدیده بیرون آید.
به امیدروزی که بنیاد دزدی،دروغ،فریب وریا ومفت خوری از این کشوربه همت اندیشه و بازوی این مردم برچیده شود.
رسول بداقی