متن پیاده شده مصاحبه تلویزیون پرتو با عبداله دارابی عضو دفتر سیاسی حزب حکمتیست در خصوص اوضاع منطقه
ابوبکرشریف زاده. سوال : رفیق عبداله دارابی همانطور که از اوضاع احوال جهان و خاورمیانه مطلع هستید، هم اکنون خاورمیانه بیکی از کانون های بحران در دنیا تبدیل شده و چیزی بنام امنیت در این منطقه وچود ندارد. نظر شما در مورد این مساله چیست؟ و چرا وضعیت این منطقه اینجوری شده؟
عبداله دارابی : به نظر من تا وقتی که نظام سرمایه داری سرکار باشد و بر جهان حکم براند کانون های بحران در دنیا نه تنها پابرجا خواهند بود بلکه روبه فزونی خواهند رفت و این اوضاع و احوال که شما بش اشاره دارید در همه جای پنج قاره جهان قابل مشاهده اند.
نگاه کنید، چند سال قبل جایی مثل بالکان در اروپا، یکی از کانون های بحران بود که با گرفتن قربانی های زیاد و شقه کردن آن، توجه رسانه های عمومی جهان بسوی آن جلب شد. یوگوسلاوی قدیم یکی از زیباترین مناطق جهانگردی جهان بود. مردمان آن زندگی نسبتا آرامی داشتند که تحت نام قومیت و مذهب، این مردم در هم آمیخته و همسایه و دوست و آشنا با همدیگر را تحریک و به جان هم انداختند و این کشور زیبا را به گورستان جمعی بخش وسیعی از خود همین مردم تبدیل کردند وسرانجام کشورشان را نیز به پنج تا ششش بخش چون: کروات، صرب، بوسنی و….تقسیم نمودند. روندا را نگاه کنید چگونه قبایل و اقوام آنجا را بجان همدیگر انداختند بنوعی که مدت زمان بسیار کوتاهی بیش از 800 هزار نفر را از همدیگر قتل عام نمودند. اکنون به وضعیت نا بسامان مردم جنگ زده افغانستان، لیبی، سومالی، یمن، عراق، سوریه، مصر و اکراین و…..نگاه کنید، چگونه کشتار و آوارگی و دربدری و نا امنی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی به بخش اصلی زندگیشان تبدیل شده است؟ آمار فقر و بیکاری جهان را از آمار های رسمی خودشان تعقیب کنید تا متوجه ابعاد سرسام آور و وخیم بیکاران و بی خانمان ها بشوید! همه این نابسامانی و دربدری ها ماحصل حکمروایی نظام سرمایه داری بر جهان بشریت است که بخاطر سود و سود آوری هر چه بیشتر سرمایه داران، در اوج شقاوت و بی رحمی به بشریت کارکن و زحمتکش آن حمله ور شده و محل کار و زندگی اکثر آنها را به جهنم سوزان برایشان تبدیل کرده تا در پرتو آن بتوانند هر چه راحت تر و کم درد سر تر به بقای ننگین و استثمارگرانشان ادامه دهند. نگاه کنید یک جریان متحجر و قرون وسطایی بنام”داعش”، تحت حمایت آشکار کشور های امپریالیستی و خاورمیانه، چقدر سریع در مدت زمان کوتاهی عروج می کند و بسیار سهل و آسان در برابر چشمان بشریت قرن 21 مردم بیدفاع را به اسارت می گیرند و آنها را سلاخی می کند و جسم بی سرشان را”با افتخار” در رسانه های جمعی به نمایش می گذارند. نگاه کنید چگونه زنان و کودکان به اسارت گرفته را برده وار زنجیر کرده، علاوه بر تجاوز جنسی به بخشی از آنان، در معرض خرید و فروش نیز قرار شان می دهند. این شرایط دهشتناک حاکم بر بشریت امروز، سیما و کارنامه واقعی جهان سرمایه داری عصر حاضر را بنمایش می گذارد که حاکمان آن به هیچ وجه قادر به مهار کردن آن نیستند.
این اوضاع و احوال بخشا” ناشی از بن بست اقتصادی نظام سرمایه داری است که میخواهند چون دوران جنگ اول و دوم جهانی از کانال جنگ و جدال و قتل عام و کشتار مردم و عقب راندنشان از ابتدایی ترین حق و حقوق انسانی شان از آن عبور کنند و به آن پاسخ دهند تا در قبلِ آن بتوانند هر چه بیشتر بر طول عمر ننگین شان بیفزایند. حالیا در عالم واقع خبری از سازمان ملل صوری و ظاهریشان باقی نمانده و بجای آن نهادی چون ناتو جای اورا گرفته و تحت نام “استقرار دمکراسی”، بمیل خود بهر جای این دنیا که منفعت شان حکم کند لشکر کشی می کنند و آنرا برای سالهای مدید به ویرانه تبدیل می کنند. چهار- پنج سال قبل بحران اقتصادی ازآمریکا آغاز شد بقول خودشان هنوز قادر به مهار کردن آن نشده اند. موضوع جنگ در عراق و سوریه و لیبی و یمن و اکراین … و شکل گیری جریانی چون “داعش” و پدیده ای چون کوبانی و……همگی بخش بسیار کوچکی از این سناریو یزرگ است که دامن کل بشریت متمدن امروز را گرفته و بدون عبور از آن راه دیگری برای خلاصی بشریت از این نظام و سیستم طبقاتی و استثمارگر باقی نمانده است. الان اتحادیه اروپا وضعش از همیشه بد تر شده است و چیزی غیر از دنباله روی از آمریکا براش باقی نمانده و چون نیرویی ای بی خاصیت در لاک خود فرو رفته است. جریان دست ساز داعش را نگاه کنید که چگونه بمردم شنگال و کوبانی حمله ور شده و تحت حمایت رژیم های ارتجاعی خاورمیانه و آمریکا و ناتو قانون و شریعت 1400 سال قبل را به اجرا می گذارد. نظام سرمایه داری در تناقض گیر کرده، جنگ و و یرانگری و بیکاری وفقر و فحشا و اعتیاد و هزاران درد و بلای دیگر همه جای دنیا را فرا گرفته و زندگی عادی و نرمال بشریت امروز را بیش از پیش بمخاطره انداخته است.
سوال: آیا باید مردم منتظر شوند که امریکا و ناتو و رژیم های فاشیست حاکم بر ترکیه، ایران، و خاورمیانه و….. از آنان دفاع کنند و آنها را نجات دهند؟ یا نه باید مثل مردم کوبانی که دارند از خودشان دفاع می کنند دست به کار شوند و راه چاره ای برای حال و آینده خویش بیندیشند؟
عبداله دارابی : به نظر من بشریت امروز هر کجا باشند باید باید مثل مردم کوبانی از خودشان دفاع کنند و از منافع و امنیت خودشان حراست نمایند. البته توأم با یک رهبری کارگری و کمونیستی باشد تا در آینده بعد از جنگ ماحصل این تلاش و مقاومت کم نظیر مردم کوبانی به ثمر نشیند و همین مردم به از دسترنج خویش بهرمند شوند. درک مقاومت مردم کوبانی برای مردم کردستان و ایران بیش از هر بخش دیگر خاورمیانه قابل لمث و ملموس تر است. چون خودِ این مردم، بخشی از زندگی و نبرد تاریخی پر افتخار خود را در همین راستا سپری کرده اند. بهمین خاطر، نبرد و مقاومت مردم کوبانی را در ادامه نبرد های قهرمانانه خویش بحساب می آورند و به آن می نازند. برای روشن کردن این قضیه بد نیست کمی به عقب برگردیم و تاریخ را ورق بزنیم تا به تشابهات و حمایت های پی در پی مردم ایران و کردستان آن ازکوبانی پی ببریم و آنرا بهتر بشناسیم. مردم ایران و پیشاپیش آن کردستان ، سی و پنج سال پیش در عالم واقع یک رژیم دیکتاور تحت الحمایه غرب و آمریکا را از صحنه قدرت ساقط کردند و بی وقفه در مقابل رژیم جدید و دست نشانده و تحت الحمایه خود آنها و نیرو های ملی- مذهبی و چپ و چوله آندوره ایران چون حزب توده و چریکهای فدایی خلق(اکثریت)، نیز ایستادند و جنگیدند تا بتوانند به آزادی و برابری و سعادت و خوشبختی برسند. مردم باید بدانند مقاومت قهرمانانه ای که از چند ماه قبل در کوبانی آغاز شد، از جنس کاری بود که مردم ایران و بطور خاص بخش کردستان آن در سالهای 57 و 58 شمسی در برابر یک رژیم بغایت ارتجاعی و هار تر از جریان” داعش”، انجام دادند. مقاومت 24 روزه مردم قهرمان سنندج، در برابر بمباران و توپ باران هوایی و زمینی رژیم آدمکش جمهوری اسلامی داعش پرور، اقدامی پر مضمون، همجنس و در مواردی فراتر تر از مقاومت امروز مردم کوبانی بود. کوچ تاریخی مردم مریوان و راه پیمایی حمایتی یک هفته ای بخش وسیعی از مردم شهرهای سنندج، کامیاران، سقز، بوکان، مهاباد، بانه ، سردشت و نقده و…….. بمریوان، اقدامی است که در تاریخ کم نظیر است. سد کردن شاه راه اصلی کامیاران – سنندج، که از وسط شهر میگذشت و توسط زنان و مردان قهرمان کامیاران در برابر عبور نیروی نظامی رژیم جمهوری اسلامی اجرا گردید، از جنس همین تلاشی است که امروز در کوبانی اجرا میشود. با توجه به این افتخارات تاریخی، و وصل شدن امروز به آن گذشته این مبارزات، باید خطاب به جامعه بشریت امروز گفت که، دفاع از مقاومت امروز کوبانی راه ای است که مردم امروز جهان را در برابر هر گونه تعرض و دد منشی ارتجاع مجزا از جغرافیای آن تقویت خواهد کرد وباید به استقبال آن رفت. ادامه دارد.
عبداله دارابی دوم نوامبر 2014
مصاحبه در بخش کردی تلویزیون پرتو، در 19 اکتبر 2014 در خصوص اوضاع ایران، سوریه و عراق ” منطقه ” در رابطه با اعمال جنیایتکارانه جریان ارتجاعی داعش، توسط ابوبکر شریف زاده انجام گرفته است.
***