براستی ترس ووحشت و درماند گی رژیم تماشایی است!
متن سخنرانی محمد كاظمی همکار “کمپین برای آزادی کارگران زندانی” در تورنتو در کانادا
اتفاقاتی که این روزها درجامعه ایران رخ میدهد بسیار با اهمیت است. ازیك طرف رژیم ددمنشانه در صدد آنست كه هرصدای مخالفی را خاموش كند. تلاش میكند با اعدام های هرروزه سكوت مرگباری را برجامعه حاكم كند. نه تنها در ملاعام اعدام میكند و دست وپا قطع میكند بلكه سران رژیم بیشرمانه اعلام میكنند كه اعدام برای ترساندن جوانان است. اما این ددمنشی رژیم فقط یك طرف معادله است. طرف دیگر معادله مردمی هستند كه قھرمانه در مقابل رژیم ایستاده اند وآن را به مصاف میطلبند. این زنان و مردان جسور٬ انقلابی و انساندوستی هستند كه هریك بعد از دیگری پرچم انسانیت را بدست میگیرند ورزالت و پستی رژیم را نه تنها بگوش مردم ایران بلكه بگوش تمام مردم دنیا میرسانند. از شاهرخ زمانی میگویم كه درنامه خود به سندیكاهای دنیا از زندان تبریز به عنوان یكی ازمخوف ترین زندان ها با آدمكش ترین ماموران حرف میزند. از شهادت نامه ٤١ نفر اززندانیان سیاسی بند ٣٥٠ اوین میگویم كه درآن از شكنجه های كه بر ستار بهشتی وارد شده است سخن میگوند. از بیانیه اخیر زندانیان زن در زندان اوین درمورد مرگ مشِكوك ستارمیگویم كه موجب دستور قطع ملاقات حضوری زنان زندانی با فرزندان خردسالشان شده است. براستی ترس و وحشت ودرماندگی این رژیم دیدنی است. از شكنجه و اعدام كردن كاری از پیش نبرده است حالا با پارازیت پخش كردن درزندان میخواهد مانع خبررسانی زندانیان به دنیای خارج شود. اما چه خیالی باطلی! خبرمقاومت جانانه زندانیان سیاسی دیگر در همه جا پیچیده است. این خواهر و مادر ستار هستند كه بدفاع جانانه از دلبند عزیزخود به پا خواستند و داستان جانگداز دستگیری وكشته شدن در زیر شكنـجه جگرگوشه خود را ازطریق مصاحبه های رادیویی بگوش دنیا رسانده اند .
درود به كارگران ذوب آھن اصفهان كه دوكارگاه “مرات” و”الكتریكی” را بنام ستار نام گزاری كردند و روی تابلوهای وردی آنھا نام ستار رانقش كردند. سلام ما به آن دسته از كارگران پالایشگاه آبادان كه با ارسال ٢٠٠٠ اس ام اس به نهادھای دولتی ومسولین پالایشگا ومراكز مختلف وبا شعارهای “نه به اعدام” ٬ “كارگر زندانی٬ زندانی سیاسی آزاد باید گردد”٬ “ما مرگ ستاربهشتی را محكوم میكنیم” كوشیدند صدای اعتراض كل جامعه علیھ اعدام وبرای آزادی خواهی باشند. وبراستی این رژیم جنایتكاران چقدر احمق است كه هنوز رویاهای دهه ٦٠ این دهه خونین را در سر میپروراند و فكر میكند كه میتواند جگرگوشه ھا وعزیزان مردم را بكشد و كسی جرات حرف زدن نداشته باشد.
آنچه دراین میان شورآنگیز است ارتباط خارج و داخل جامعه ایران است. زندانیان سیاسی ازداخل زندان نهادهای بین الملی وجامعه ایرانی خارج از كشور را به كمك میطلبند. درعوض مردم در خارج از كشور از این همه جسارت ٬ انسانیت و انقلابی گری مردم داخل و به خصوص زندانیان سیاسی انرژی میگیرند وبه یاری آنها میشتابند. دور نیست كه موج انقلاب باردیگر همه ایران را درنوردد. باردیگر سرها به طرف مردم ایران برگردد. ترانه ها برای انقلاب مردم ایران سروده شود و بار دیگر انقلا ب مردم ایران منبع الهام و انرژی برای مردم دنیاشود. به امید آن روز!
متن سخنرانی محمد كاظمی همکار “کمپین برای آزادی کارگران زندانی” در تورنتو در کانادا