به مناسبت اول ماه مهر
دست مراکز امنیتی و جاسوسی رژیم اسلامی از دانشگاه و مدارس کوتاه
سیروان پرتونوری
اول ماه مهر هر سال، با آغاز سال تحصیلی جدید، شور و شعف و نشاط، کوچه و خیابان های ایران را فرا می گیرد. فرا رسیدن مهر ماه، حتی برای بزرگسالان و نسل ما نیز عطر دل انگیز خاطرات خوش مدرسه را به ارمغان می آورد. بازگشایی مدارس تنها برای این اهمیت ندارد که دانش آموز باسواد می شود یا آگاهی بیشتری کسب میکند، بلکه آنچه مدرسه ها را در جامعه مهم جلوه می دهد، نقش و کارکرد علمی و مدرن آنها با استاندارد های جهانی است.
نقش اول مدرسه ها، به سبب مرکزیت داشتن آنها برای تعلیم و تربیت است؛ از این رو، مدارس در پیشرفت، رشد و توسعه جوامع، نقش مهمی بر عهده دارند و سرنوشت هر کشور بسته به کیفیت و محتوای آموزشی و پرورشی آن است. چون مردان و زنانی که می خواهند فردای یک کشور را بسازند، از مدرسه های آن برخواهند خواست.
در روزگاران قدیم و برخی فرهنگ های مادی و طبقاتی، تحصیل علم و آموختن دانش، برای ثروتمندان جامعه و یا ویژه طبقات خاصی از مردم بوده است؛ به گونه ای که افراد طبقات پایین تر، ولو با استعداد سرشار، حق تحصیل و بهره بردن از لذت دانش آموزی را نداشته اند.
در جامعه ما نیز، امسال با بازگشایی مدارس و دانشگاهها میلیونها دانش آموز و دانشجو نیز مثل هر سال با علاقه و شور و شوق جدید و با امید به زندگی بهتر و به امید رهایی از ظلم و ستم و از بین بردن خرافه اسلامی از جامعه و از محیطهای آموزشی، روانه کلاسهای درس میشوند. با اینحال هنوز خیلی ها از نسل جوان پشت درهای مدرسه و دانشگاه مانده اند، هنوز برای خیلی ها مدرسه و کلاس مناسب و حتی مدرسه و کلاسی موجود نیست که پای به آن بگذارند. به جای تحصیل رایگان هزینه اکثریت آنان به درآمد ناچیز پدران و مادران شان تحمیل میشود.
هنوز هزاران کودک و نوجوان یا در کوچه ها و حلبی آبادها رها شده اند و یا همراه پدران و مادران خود در مراکز کار و خیابانهای شهرها با فقر و فلاکتی که رژیم اسلامی سرمایه به جامعه و به زندگی آنان تحمیل کرده است، دست و پنجه نرم میکنند. و بیکاری، فحشا، اعتیاد و فساد نیز بخش وسیعی از نسل جوان جامعه ما را تهدید کرده است.
رژیم اسلامی در کنار بی حقوقی مطلق سیاسی و اقتصادی و اجتماعی که به مردم و جامعه ایران تحمیل کرده است، از همان روز اول سرکار آمدن خود با این نسل درافتاده است تا آنها را به سکوت و تمکین وادارد. از یورش نظامی و به خون کشیدن دانشجویان گرفته تا کشیدن حجاب خفقان و جهل و خرافه اسلامی بر مدارس تا حضور و دخالت هر روزه مزدوران و ماموران اطلاعاتی رژیم اسلامی در محطیهای آموزشی. با اینحال این نسل به رژیم اسلامی تمکین نکرده است و تمکین نخواهد کرد. این نسل را رژیم اسلامی نمیتواند به شکست بکشاند. این نسل به اینترنت دسترسی دارد، زندگی امسال خود را در جامعه مدرن را می بیند، دسترسی آنان را به امکانات مدرن و پیشرفته می بیند، با آنان ارتباط برقرار کرده و میکند، خود را و زندگی و آینده خود را با زندگی جوانان دیگر کشورها مقایسه میکند و به کمتر از زندگی مرفه و آزاد و مدرن رضایت نمیدهد. این نسل همراه مردم جامعه ای که در آن ۷۰ درصد آن بی تفاوت به باورهای مذهبی و ضد خرافه هستند و از دست رژیم اسلامی کارد به استخوانشان رسیده است مبارزه خود را برای به زیر کشیدن رژیم اسلامی ادامه میدهد. این نسل و این ۷۰ درصد مردم این جامعه نیروی مادی جنبش ما و امید این جامعه برای دست یافتن به آزادی و برابری و یک دنیای بهترند.
امسال در شرایطی سال تحصیلی جدید آغاز میشود که رژیم اسلامی چه در درون جناح های خود و چه در درون جامعه و چه در سطح بین المللی دچار بحران سیاسی و اقتصادی عمیقی گشته است. تنها بحرانی که رژیم اسلامی و سرانش را بسیار نگران کرده است و هر روز در فکر برون رفت از آن هستند، اعتراض و خشم و بیزاری توده های مردم به جان آمده و جنبش های اجتماعی است که روز به روز این اعتراضات گسترده تر و به شیوه رادیکال و پیشرو رو به جلو می رود که این موج اعتراضی، از سوی جنبش های اجتماعی موقعیت سیاسی کل رژیم اسلامی را به خطر انداخته به شیوه ای که در مقطع آغاز سال تحصیلی جدید و بازگشایی مدارس و دانشگاههای ایران سران رژیم اسلامی از بازگشایی دانشگاهها و از سر گیری مبارزات و اعتراضات دانشجویی در درون دانشگاههای ایران به وحشت افتاده و ترس خود را از آن ابراز میدارند.
اما این تنها دانشگاه و مدارس نیست. نیروی میلیونی معلمان نیز در راه است. با شروع سال جدید میلیونها معلم نیز در مدارس گرد می آیند. نیرویی که تا کنون به هیچیک از خواستهایشان پاسخ داده نشده است و امروز بهترین فرصت برای طرح خواستها و از سرگیری اعتراضاتشان است. این نیرو در کنار اعتراضات دانشجویان و اعتراضات هر روزه مردم، فضای سیاسی جامعه را میتواند بکلی عوض کند و برای همین است که شروع سال تحصیلی جدید، آنهم در اوضاع ملتهب سیاسی کنونی مهمتر از هر سال است.
امسال مدارس و دانشگاه ها در حالی بازگشایی می شوند که سران رژیم اسلامی دستور داده اند سیاست جداسازی ها و تفکیک جنسیتی در محیط های آموزشی پیگیرانه تر از هر وقت دیگری، تعقیب شود.
رژیم اسلامی در ماههای گذشته یورش جدیدی را به آزادی و به معیشت مردم به ویژه طبقه کارگر و دیگر جنبش های اجتماعی سازمان داده و در تدارک گسترش آن به مدارس و دانشگاههاست که نمونه بارز آن را میتوان از سخنان و عملکرهایشان مشاهده کرد. برای عقب راندن و درهم شکستن یورش جدیدی که اوباش اسلامی به مدارس و دانشگاهها تدارک دیده اند، و در پی سرکوب این نسل میباشند باید صفوف اعتراضی خود را منسجم کرده و یک پارچه برای برای مقابله و تعرض با هر گونه سرکوبی خود را آماده کرد و همبستگی صفوف جنبش های اعتراضی را به کل سران رژیم اسلامی نشان داد.
دانشجویان چپ و سوسیالیست در سالیان گذشته بخصوص در مقطع ۱۳ آذر۸۶ با بر پایی روز دانشجو اجازه ندادند تا صدای چپ و سوسیالیست در درون دانشگاههای سراسر کشور خاموش بماند. آنها با برپایی مراسم و آکسیون از جمله بمناسبت هشت مارس و اول ماه مه و دیگر مراسم اعتراض خود را نسبت به نظم کنونی سرمایه ابراز و اعلام داشتند تا زمانی که فاصله طبقاتی، ظلم و ستم در جامعه موجود است مبارزه طبقاتی هم در دانشگاه و در درون جامعه زنده خواهد ماند.
با بازگشایی مدارس و دانشگاهها یک بار دیگر باید دانشجویان چپ و سوسیالیست و دیگر جنبش های اجتماعی مثل سالهای گذشته با انسجام بیشتر یورش رژیم اسلامی را به آزادی و به معیشت روزانه مردم و به مدارس و دانشگاهها عقب رانند. باید متحدانه و با همبستگی هر چه فراوانتر چه در مدارس چه در دانشگاه و چه در محله و محیطهای کار در مقابل تعرض رژیم اسلامی مقابله کرد. امروز در درون جنبش چپ و سوسیالیستی که در درون دانشگاهها و مدارس جریان دارد گرایش های مختلفی وجود دارد، اما این گرایشات نباید دانشجویان و اتحاد و همبستگی طبقاتی شان را در برابر رژیم سرمایه اسلامی کاهش دهد. در مقابل طرح های رژیم و تاکتیک های ضد انسانی آن مستقل از گرایشی که در درون جنبش چپ و سوسیالیستی وجود دارد، باید مقابله کرد و تعرضات رژیم را به شکست کشاند و دست در دست هم گذاشته و صدای حق طلبانه برابری خواهی و آزادی را یک بار دیگر در درون دانشگاههای سراسر کشور فریاد زد .
اتحاد و تشکل ما ضامن عقب راندن یورش اوباش اسلامی به آزادی و به زندگی ماست. دانشگاه سنگر دفاع از آزادی و برابری است. در مقابل تعرض رژیم اسلامی باید از آن دفاع کرد. دست مراکز امنیتی و جاسوسی رژیم اسلامی را از دانشگاه و از مدارس کوتاه باید کرد و تعرض رژیم اسلامی به این سنگر دفاع از آزادی و برابری را باید عقب راند.
سال تحصیلی جدید می تواند سال قدرت نمایی دوباره جنبش رادیکال چپ دانشجویی در ایران باشد. همین واقعیت که سران رژیم اسلامی به این نتیجه رسیده اند که تنها سرکوب علنی قادر به مقابله با جنبش رادیکال دانشجویی نمی باشد، بلکه تعرض و هجوم ارتجاعی به محتوای درسهای دانشگاهی نیز نشان از ترس و وحشت سران رژیم اسلامی از جنبش رادیکال دانشجویی و اعترضاتش است.
در قرن بیست و یکم و در عصر ارتباطلات، تکنولوژی، ماهواره و انفجار آگاهی علمی، محدود کردن محتوای رشته ها و دروس تحصیلی دانشجویان و کنترل درسها و رشته های آنان سر درگمی و زبونی سیستم ارتجاعی و ضد انسانی رژیم اسلامی را بیان میدارد.
همانگونه که تجارب جنبش های انقلابی تاکنون نشان داده است، پیشروان سوسیالیست جنبش دانشجویی، دانش آموزان مبارز و معلمان آزادیخواه ایران تنها با اتکاء به ایجاد نهادها و کانون های رهبری کننده و فعالیت متشکل و براه انداختن یک اعتراض توده ای است که می توانند، سیاست اسلامی کردن و پادگانی کردن فضای دانشگاهها و مدارس و اجرای سیاست ارتجاعی تفکیک جنسیتی از جانب رژیم را به عقب برانند. تنها با فعالیت سازمانیافته است که می توان خواست آزادی های سیاسی و جدائی مذهب از آموزش و پرورش را عملا به رژیم تحمیل کرد.
امید به آن است با آغاز بازگشایی مدارس و دانشگاهها یک بار دیگر صدای برابری خواهی و آزادی از مدارس و دانشگاه های ایران برخیزد و امسال نقطه عطفی در جنبش چپ سوسیالیستی دانشکاهها و مدارس پدید آید.
به نقل از به پیش، نشریه اتحاد سوسیالیستی کارگری، شماره 91، ده آبان 1395، 31 اکتبر 2016