کارگران کولبربخشی از بی حقوقترین و محرومترین کارگران کردستان هستند
سعید یگانه
نگاه بسیار امنیتی جمهوری اسلامی به کردستان ،عدم توسعه نیافتگی اقتصادی ،افزایش نرخ بیکاری و رشد فاجعه بار ان در این مناطق بخش زیادی از مردم کارگر و زحمتکش بخصوص مناطق مرزی کردستان همجون شهرهای بانه ، مریوان و سردشت و دهات های اطراف را به شغل بسیار سخت و طاقت فرسا و خطرناک کول بری سوق داده است.شغلی که مردم این شهرها ازسرناجاری به دلیل بیکاری و تامین معیشت به ان تن می دهند. شغلی که مخاطرات جدی دربر دارد و هرلحظه مرگ انها را تهدید میکند. شغلی که هیچگونه قانونی از جمله قوانین اندک تامین اجتماعی نیز شامل حال انها نمی شود.
این کارگران برای کسب درآمدو تامین معیشت در ازای دستمزد ناچیزاقدام به حمل ووارد کردن کالا از جمله وسایل خانگی ،پوشاک و خوراکی و غیره به بازارهای مرزی می کنند . کارگران کولبر از کودک 10 ساله تا پیر مرد 80 ساله را شامل می شود و خیلی زیادی از جوانان تحصیل کرده با مدارک حتی دانشگاهی نیز به دلیل بیکاری و تامین معیشت خود و خانواده ناچارند به این شغل بسیار سخت و طاقت فرسا تن بدهند.
کولبران در مناطق مرزی کردستان توسط ماموران مرزی جمهوری اسلامی از جمله سپاه پاسداران جدا از اخاذی و کسب رشوه نیزکشته وزخمی و دستگیروکالاهای آنان به سرقت برده می شوند . مرگ هر لحظه کابوسی است که زندگی آنها را تهدید می کند.روزی نیست که اخبارخبر مرگ و زخمی شدن این کارگران توسط ماموران مرزی رژیم جمهوری اسلامی به گوش مردم نرسد و خانواده ای را داغدار و از نان اور خانوادشان محروم نکند. بنا به آمارها ی داده شده در سال گذشته 13 نفر از این کارگران توسط مامورین مرزی سپاه کشته و 12 نفر نیز زخمی شده اند.بنا به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در سال 1391در فاصله یکسال 74 مورد مرگ و 76مورد مجروح در میان این کارگران گزارش شده است.از این تعداد 70 نفر مستقیما با شلیک نیروهای سرکوبگر مرزی کشته شده و 4 نفراز آنان بر اثر سرما یا انفجار مین جان خود را ازدست داده اند.
سالهاست که بازارچه های مرزی و معابر کولبری نه تنها منبع اصلی درامد بیشر مردم شهرهای مرزی می باشد در عین حال محل کسب و کار و امرار معاش هزاران نفر از مردم سایر شهرهای غیر مرزی کردستان نیز می باشد.سالهاست که برای اکثریت مردم کارگر و زحمتکش در شهرهای مرزی کردستان زندگی و معیشت آنان به باز بودن مرزها ، وجود بازارچه های مرزی و کار کولبری گره خورده است. در چند ماه گذشته با اجرای یکی از مصوبات دولت جمهوری اسلامی مرزها بسته شد و زندگی اکثر مردم این مناظق را با خطرات جدی روبرو کرد.بسته شدن مرزها و معابر کولبری توسط جمهوری اسلامی ابتدازروز سه شنبه 28 فروردین به اعتصاب بازاریان و بسته شدن بازارهای شهر بانه و سپس مریوان و تجمع مردم و بازاریان در مقابل فرمانداری این شهرها انجامید .اعتصاب،تجمع واعتراض بازاریان و مردم کارگر و زحمتکش این شهرها طی روزهای متوالی دولت را ناجار کرد که به مدت یکماه مرزها را دوباره باز گشایی کند.
بستن مرزها از طرف جمهوری اسلامی به بهانه مبارزه با ورود غیر قانونی کالای قاچاق به ایران و یا تردد غیر مجاز از مرز،اساسا با هدف کنترل بیشتر بر مرزها ،اخازی و کسب درامد بالای گمرکی ، ضمن اینکه به طور مسقیم برزندگی و معیشت مردم این مناطق تاثیر مستقیم و ویرانگر دارد علاوه بر این یک تهدید امنیتی نیز به شمار می آید.بعدازپایان جنگ ایران و عراق واعلام خودگردانی اقلیم کردستان وقبل از شروع عادی سازی روابط این احزاب با دولت مرکزی عراق و کشور همسایه آنان ترکیه ، کردستان عراق به دلیل نیاز به بازارهای اقتصادی ایران و تامین بخشی از نیازهای اقتصادی خود از طریق وارد کردن کالا به داخل اقلیم در رفت و آمد و توافق با جمهوری اسلامی امکان تردد و حمل و نقل کالا بطورمتقابل صورت گرفت ومبنای بخش زیادی از درامد و کسب و کارمردم این مناطق شد.مبنای شرایط این توافق ابتدا انتقال مقرهای اپوزسیون جمهوری اسلامی ازمناطق مرزی به داخل اقلیم ، ممانعت از حضوروفعالیت نظامی نیروهای اپوزیسیون به داخل خاک ایران وتوافق بر سر حضورفعال اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی در شهرهای کردستان عراق بود.در سال گذشته با اعلام حضور و فعالیت مجدد بخشی ازاحزاب اپوزیسیون در داخل ایران ،جمهوری اسلامی قصد دارد به بهانه کنترل بیشترمرزها ومقابله با حضورنیروهای اپوزیسیون به داخل ایران ، با بستن مرزها ،آنها را در نزد افکار عمومی مسئول مشکلات معیشتی مردم کردستان قلمداد کند.طی سال گذشته نیز مواردی نیروهای سپاه پاسداران به بهانه حضور نیروهای مسلح اپوزیسیون بعضی از جنگلهای مناطق مرزی کردستان بخصوص در بخش اورامانات را به آتش کشیدند.
نگاه امنیتی و سرکوبگرانه رژیم جمهوری اسلامی به مناطق کرد نشین به دلایل سیاسی و تاریخی طی بیشتر از سه دهه علاوه بر توسعه نیافتگی اقتصادی و گسترش فقر و نرخ بالای بیکاری ، خود کشی و خودسوزی در میان جوانان ، عامل محروم نگه داشتن مردم ، کارگران و زحمتکشان این مناطق از ابتدای ترین حقوق سیاسی ، اجتماعی،اقتصادی و مدنی خودشده است. تهدید و احضار و زندانی فعالین عرصه های دفاع ازحقوق کارگران ، معلمان وفعالین مدنی و حقوق بشری و امنیتی کردن هر چه بیشتر فضای سیاسی جامعه کردستان شگردی است که جمهوری اسلامی در مقلبله با اعتراضات به حق مردم در مقابل بی عدالتی و سرکوبگری جمهوری اسلامی برای ساکت کردن مردم بکار می گیرد.
کارگران کولبر مردم شریف و زحمتکشی هستند که شایسته بیشترین حمایت و پشتیبانی هستند . امروزکه در سایه حاکمیت و نگبت رژِیم اسلامی سرمایه این کارگران از سر ناچاری و برای تامین معاش خود و خانواده شان و برای زنده ماندن تن به این شغل سخت و پر مخاطره می دهند باید از طرف نهادهای دولتی به عنوان کارگر و یک شغل به رسمیت شناخته شوندو حداقل قوانین تامین اجتماعی از جمله بیمه بیکاری و بیمه درمانی که در جامعه ایران جاری است در مورد آنان به اجرا در اید.باز بودن مرزها،امنیت شغلی وامنیت جانی کارگران کولبر از خواستهای مبرم و پایه ای این بخش از کارگران می باشد.تشکیل نهاد وتشکل صنفی کارگران کولبر برای تحمیل این مطالبات به رژیم جمهوری اسلامی و تحقق آنان،حمایت و پشتیبانی بخش های دیگر کارگری در کردستان از این مطالبات ازمبرمیت مبارزه این بخش از کارگران و مردم مبارز و حق طلب کردستان است .
19 ژوئن2016