اسلحە را زمین بگذارند! “کافیست بازگشت بە سال ٥٧، کافیست بازگشت بە دهە شصت“
پاسخی کوتاە بە اظهارات سعید برزین از تحلیلگران بی بی سی و همفکرانش.
سعید آرمان
در یک ماە گذشتە بدلیل حضور مسلحانە نیروهای حزب دمکرات کردستان ایران بە رهبری مصطفی هجری درگیریهای مسلحانە در چند نقطە از مناطق کردستان ایران رخ دادە و منجر بە جانباختن حد اقل ٩ نفر از افراد این حزب شدە است. بە گفتە حزب دمکرات تعداد زیادی از نیروهای نظامی و مزدوران محلی جمهوری اسلامی در این درگیریها کشتە شدەاند. حضور نیروهای پیشمرگ حزب دمکرات کردستان ایران بە گفتە مسئولین این حزب “صرفا برای انجام ماموریتهای تشکیلاتی بوده و آنها قصد حملە بە نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را ندارند، اما حق دفاع از خود را برای نیروهایشان برسمی می شناسند”. لازم به یادآوری است که در نتیجە درگیری میان پیشمرگان حزب دمکرات و نیروهای رژیم وحملات وحشیانە ارتش و سپاه پاسداران به آبادی “قرە سقر” از توابع اشنویە آسیب جدی و ویرانگری به این آبادی و مردم آن وارد شد.
از سر گیری این تحرکات مسلحانە کە سالهاست بنا بە درخواست و مصالح احزاب حاکم در اقلیم کردستان عراق و بخشا تحت فشار جمهوری اسلامی متوقف و یا بسیار کاهش یافتە بود، توجە رسانەهای سراسری مانند بی بی سی و صدای آمریکا و… را بە خود جلب نمود. این رشتە عملیاتها و پافشاری رهبران حزب دمکرات کردستان ایران بر ادامە حضور مسلحانە در کردستان، جمهوری اسلامی نیز از طریق فرماندهانش شروع بە اظهار نظر و طبق معمول تهدید بە عمل متقابل بە مثل در خاک عراق (محل استقرار نیروهای اپوزیسیون) نمودند. در این نوشتە کوتاە قصد وارد شدن بە ارزیابی از حضور نظامی حزب دمکرات در این مقطع زمانی و چرایی این اتفاق و چە اشکالی از مبارزە بر دیگری ارجحیت دارد و تحت چە شرایط سیاسی داخلی و منطقەای حزب دمکرات دست بە این اقدام نظامی می زند، را ندارم. بلکە آنچە در این زمینە برای من حائز اهمیت است نقد دیدگاهیست کە بە این بهانە معین بروز می کنند و در رسانەای بین المللی همچون بی بی سی مطرح می شود.
آقای سعید برزین از جملە افرادی است کە در برنامە صفحە ٢ بی بی سی در اظهار نظرش طیف وسیعی از دوم خردادیها و تودەای و اکثریتی های داخل و خارج را نمایندگی میکند.
رسانەها و از جملە بی بی سی با حساسیت موضوع را تعقیب و مصاحبەهای متعدد با شخصیتهای سیاسی و تحلیلگران، ترتیب دادەاند. در میان این برنامەها، برنامە “صفحە ٢ ” بی بی سی در ٢٤ ژوئن ٢٠١٦ بە میزبانی آقای مهدی پرپنچی برنامە نسبتا مفصلی را بە این درگیریها اخصاص دادە بود. در این برنامە با دو تن از رهبران هر دو جناح حزب دمکرات (حسن شرفی معاون دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران و خالد عزیزی دبیر کل حزب دمکرات کردستان) مصاحبە کردە و در استودیو نیز کامران متین، هیمن سیدی و سعید برزین حضور داشتند.
در میان شرکت کنندگان این برنامە اظهار نظر سعید برزین حقوق بگیر بی بی سی بخش فارسی و تحلیلگر دوم خردادی درون این رسانە، توجەام را بە خود جلب کرد. در این سطور قصد دارم بسیار خلاصە بە نکاتی از اظهارات ایشان پاسخ بدهم.
اظهارات آقای برزین من را کنجکاو کرد و در گوگل جستجویی کردم برای نام ایشان کە یکی از نتایج آن شرکت او در برنامە دیگر صفحە ٢ بە میزبانی آقای عنایت فانی در ١٧ ژانویە ٢٠١٢ ایشان بود کە ابتدا توجەاتان را بە اظهاراتش در برنامە ٢٤ ژوئن سال جاری در رابطە با درگیریهای حزب دمکرات، جلب میکنم و بە دنبال سخنان طلایی ایشان را در برنامە عنایت فانی هم پی می گیریم.
در بررسی تاریخی مسئلە جنگ در کردستان سعید برزین در نوبت خود چنین می گوید: “کافیست بازگشت بە سال ٥٧، کافیست بازگشت بە دهە شصت، کافیست کە گناهان گذشتە… همە دستشان خونین است، دست همە خونین است، اگر بخواهیم رو کنیم.
برزین در ادامە صحبتهایش بە این می پردازد کە: دو راە استراتژیک در پیش داریم.
١- یا روش قهر و تضاد قهر آمیز و تنفر زبانی و تنفر نژادی است، جنگ است و سناریوی و الگوی نظامی عراق و سوریە است. شما این دریای خون را ببینید.
٢- از طریق گفتگو، مذاکرە و بحث، از طریق تشویق همزیستی مسالمت آمیز ما مسائل موجود بین خودمان را متمدنانە حل کنیم.
بگذارید از این دو راە استراتژیک آقای برزین شروع کنیم. عامل خشونت و تهدید و تحمیل جنگ در کردستان و سایر نقاط ایران، نە احزاب سیاسی بلکە دولت جمهوری اسلامی تازە بە قدرت رسیدە بود. این تنها شامل مردم کردستان نبود، حملە بە ترکمن صحرا، کشتار ماهی گیران معترض بندر انزلی و یورش بە شورای کارگران نفت و اعلام جهاد علیە مردم کردستان در ٢٨ مرداد ٥٨ سرآغاز یورش بە دستآوردهای انقلاب ٥٧ بود.
در مورد بند دوم استراتژی اقای برزین باید گفت کە رژیم هار اسلام سرمایە از همان روزهای اول قدرت گیریش تمام تلاش خود را برای تثبیت غیر متمدن ترین رژیم تاریخ معاصر بخرج دادە.
او در ادامە می گوید: این دو روش پیش روی ما هست و با این دو انتخاب روبرو هستیم. سعید برزین در ادامە برای توجیە نظراتش بە کتاب دکتر کاتوزیان پناە می برد و بە “سیکل معیوب استبداد و هرج و مرج اشارە می کند”. استبداد حکومتی و هرج و مرج مردمی، اگر بتوانیم این سیکل معیوب را بشکنیم.
آقای برزین در این برنامە مسئولیت بە قول ایشان “سیکل معیوب” را بە گردن جامعە و احزاب میاندازد و اگر آقایان متین و سیدی دخالت نمی کردند هیچ درجەای از این “سیکل معیوب” را بە گردن جمهوری اسلامی نمی انداخت.
یکی از تاثیرات مخرب حملە آمریکا و متحدین بە عراق و ایجاد سناریوی سیاە در این کشور، مرعوب کردن مردم ایران برای دست نبردن بە تغییر نظام سیاسی ایران از ترس تکرار سناریویی کە بە عراق تحمیل شد.
آقای برزین در رابطە با “جنبش اصلاح طلبی کنونی در درون حاکمیت اسلامی نیز توصیەهای داهیانە را بە احزاب و سازمانهای چپ و رادیکال می کند کە این “فرصت طلایی” (تاکید ازمن است) را دریابند و حرکت قومی و تحرکات کارگری را بە جنبش اصلاح طلبی متصل کنند. ایشان بە این بسندە نمی کند و توصیەهایش را اینچنین ادامە می دهد. لازمە اینکار برسمیت شناختن جنبش اصلاح طلبی است کە این کار را نکردەاند و “رهبری جنبش اعتدلال و اصلاح طلبی را در رهبری جنبش اعتدال و دمکراتیک ایران بپذیرند”. هیچ تلاشی از طرف جنبش چپ رادیکال برای انجام اینکار صورت نگرفتە است و این فرصت طلایی از دست می رود.
آقای برزین میخواهد احزاب سیاسی و جریانات چپ را (در کردستان و سایر نقاط ایران) ضمیمە جنبش ارتجاعی سبز بە رهبری میر حسین موسویی نخست وزیر اوایل دهە خونین شصت، بکند. سالهایی کە در تاریخ ننگین جمهوری اسلامی بعنوان خونین ترین دوران ثبت شدە است. تلاش آقای برزین برای اغماض این تاریخ و زدودنش در اذهان جامعە همچون تلاش ابراهیم نبوی بی حاصل خواهد بود.
سعید برزین در ادامە می گوید “آمادگی از هر دو طرف است (جمهوری اسلامی و اپوزیسیون) ضروری است، نمی توان سلب مسئولیت کرد و بگوئید کە رهبران چپ گرا و رادیکال همیشە خوب عمل کردەاند و همەاش تقصیر جمهوری اسلامی است”. در پاسخ این بخش آقای متین یادآوری کرد کە حزب دمکرات چپ گرا نیست.
در پایان برنامە سعید برزین همچون برادران تودەای و اکثریتی اعلام می کند “اسلحە زمین بگذارند”، “رسما اعلام کنند واحدهای نظامی را تعطیل کنند”. آقای برزین انتخاب نظامی اولین انتخاب مردم کردستان نبود.
جنگ بخش سبعانە تحمیل سیاست استثمارگرانە و تبعیض آمیز جمهوری اسلامی بە جامعە کردستان بودە است و کماکان ادامە دارد. در کردستان میلیونها انسان بتنگ آمدە از استبداد رژیم پهلویی در ادامە انقلاب بە کنترل مناطق تحت حاکمیت خود و تعمیق و گسترش ازادیهای سیاسی و اجتماعی پرداختند کە رژیم اسلامی را بر نتابید و سریعا واکنش نشان دادند و در ٢٨ مرداد ١٣٥٨ خمینی جلاد در راس اوباشان اسلامی تازە بقدرت رسیدە فرمان جهاد علیە مردم بپا خاستە کردستان را صادر نمود و تاکنون با گذست ٣٧ سال هنوز حاکمین مرتج و آدمکش اسلامی بر طبل جنگ می کوبند. این جنگ بە وسعت ایران است. اعدام و سنگسار و دستگیری و سرکوب و استثمار همە و همە جنگ اشکار و نهان طبقە حاکم علیە مردم ازادیخواە ایران است کە ادامە دارد.
آقای برزین برای جمهوری اسلامی برسمیت می شناسد کە تا دندان مسلح باشد و بە جان مردم حق طلب بیافتد و تار و مارشان کند اما اپوزیسیون از نگاە ایشان باید خلع سلاح و کت بستە تسلیم بارگاە فاشیسم اسلامی حاکم بر ایران بشود. برادران اکثریتی اقای برزین از همان ابتدا گفتند کە سپاە پاسداران را بە سلاح سنگین مجهز کنید و در همانحال مردم آزادیخواە کردستان را عوامل پالیزبان و صدام حسین می نامیدند.
در ذهن آقای برزین و امثال تحلیلگران مانند ایشان کە از قبل اینچنین تفاسیر جانبدارانە و بعضا آبکی ارتزاق می کنند. ایشان و همفکرانشان دولت هار اسلامی سرمایە را محق میدانند کە بە هر ابزاری در جهت سرکوب مردم متوسل بشوند و مردم را منع میکنند از دست بردن بە اسلحە.
اظهارات اخیر سعید برزین مشوقی بود برای جستجو در مورد سایر اظهار نظرهای دیگر ایشان کە بە یک مورد بر خوردم کە علیرغم گذشت زمان لازم میدانم بە آن پاسخ بدهم. در برنامە صفحە ٢ بە تاریخ ١٧ ژانویە ٢٠١٢ عنایت فانی بعنوان میزبان برنامە از سعید برزین می پرسد: تضادی در جامعە وجود دارد، بین نوع حکومت …، با جامعەای رو بە جلو، رو بە رشد با افق و دید بازتری مواجە هستیم و یک سری کە این سرش رو بە عقب دارد و نگاهش رو بە جلو نیست و یک فاصلە عمیق فکری و از نظر سطح رشد بین حاکمیت و جامعە هست کە از بدو پیروزی انقلاب تاکنون هست:
پاسخ سعید برزین را ببینیم” “نە، من بە این معتقد نیستم، من هیچ برداشت رمانتیکی از موقعیت ملت ایران ندارم کە فکر کنم ملت دارد رو بە جلو حرکت می کند و صرفا یک سر استبدادی آن بالا ایستادە و جلو پیشرفت ملت را گرفتە.
مقولە ملت، تودە، خلق، طبقە کارگر، قوم … اینها مفهوم های رمانتیک شدەای در ادبیات سیاسی ایران هستن. ملت بزرگ ، خلق قهرمان..
عنایت فانی: اینها در عمل وجود دارند.
سعید برزین ادامە میدهد: من معتقدم کە هیچ شواهدی وجود ندارد کە بە لحاظ فرهنگی و بە لحاظ آرمانهای سیاسی تودە مردم از رجال سیاسی ما پیشروتر باشند. خط تاکید از من.
سعید برزین در این برنامە آگاهانە یک خط ارتجاعی را تعقیب و آنرا بە جامعە ایران منتصب می کند کە دایرە و شعاع فکری الیت جامعە ایران فراتر از حاکمیت خشک مغز و متعفن و وحشی جمهوری اسلامی نیست کە طی قریب بە چهار دهە با ارعاب و اعدام شریف ترین مردمان این کشور و زندانی کردن صدها هزار انسان خود را بە آنان تحمیل کردەاند.
مردم ایران شایستە حاکمینی مانند خمینی و خلخالی و خامنەای و روحانی و غیرە نیستند. این دایرە فکر معیوب و ارتجاعی سعید برزین و ابراهیم نبوی هاست کە مردم ایران را شایستە چنین حاکمینی می دانند و بە آنان چک سفید می دهند تا بر گردە مردم سوار شوند.
الیت جامعە ایران، کارگران و زنان حق طلب در ایران کم نیستند کە در طول ٣٧ سال گذشتە از خود مایە گذاشتەاند و هزینە دادەاند تا زندگی با عزت و کرامت و مدرن و انسانی داشتە باشند. بالغ بر یکصد هزار انسان توسط حاکمین مطلوب و مورد نظر آقای برزین و نگهدارها و همفکرانشان اعدام شدند و میلیونها زن اسیر آپارتاید جنسی هستند و کارگران برای احقاق حقوق پایەای خود در تلاشند اما توسط حاکمین اعتدال مد نظر آقای برزین احکام قرون وسطایی شلاق در موردشان اعمال می شود.
تردیدی در این نیست کە روزی فرا خواهد رسید کە مردم بتنگ آمدە از جمهوری اسلامی بساط این رژیم و افکار پوسیدە این افراد را بە زبالە دان تاریخ خواهند انداخت. امیدوارم سعید برزین نیز تا آنهنگام زندە باشد و نتایخ افکار پوسیدە و ارتجاعیش را نظارە کند.
جمعە ١٥ ژوئیە ٢٠١٦
لینک هر دو صفحە ٢ بی بی سی پیوست می باشد.
٢٤ ژوئن ٢٠١٦
١٧ ژانویە ٢٠١٢