به یاد رفیق و معلم عزیزم عمر احمدزاده
همین چند روز قبل بود که با هم صحبت کردیم، راستش را بخواهید اگر قبلا از وضعیت نگران کننده سلامتیش با خبر نشده بودم باورم نمی شد که صاحب این صدای گرم و روحیه پرشور، دارد هر لحظه با مرگ دست و پنجه نرم میکند، اگر او را از دوره ای که هنوز نوجوانی بیش نبودم نمی شناختم و اعتماد بنفس و آرامشش را در شرایط سخت ندیده بودم باورم نمی شد که این صدای دلنشین و آرامبخش ممکن است به زودی برای همیشه از میان ما برود. او را از نوجوانی میشناختم، انسانی آزادیخواه و برابری طلب. از فعالین کومله، پیشمرگه ای محبوب و رزمنده قابل اعتماد مردم منطقه بود. من هم مانند خیلیهای دیگر آرزو داشتم که همرزم این انسان بزرگ باشم. بعدها در صفوف کومله افتخار همرزمی با او را پیدا کردم و بخش عمده ای از بهترین و زیباترین خاطرات بیست و چند سال گذشته زندگیم را با عمر عزیز و خانواده مهربانش تجربه کرده ام. دیروز متاسفانه در کمال ناباوری خبر مرگ این همرزم دیرینم را شنیدم و برای همیشه از محبتهای بسیارصمیمانه و دوستانه کسی که همزمان رفیق و معلم مبارزاتیم بود، محروم شدم.
با مرگ عمر احمدزاده ، کارگران کمونیست و انسانهای آزادیخواه و مردم زحمتکش منطقه جنوب کردستان یکی از رهبران و همرزمان پر شور خود را از دست دادند که قسمت عمده ای از زندگیش را وقف تلاش برای برپایی دنیایی عاری از هر گونه تبعیض و نابرابری کرد.
در گذشت ایشان را به خانواده عزیز و گرامی اش ” پروانه خانم فلاحتکار، زرتشت، رزگار و یادگار ” و تمامی بستگان، دوستان و آشنایان و مردم زحمتکش منطقه جنوب کردستان صمیمانه تسلیت می گویم. و در این شرایط اندوهناک در کنارشان قرار دارم.
یاد و خاطره عزیزش برای همیشه در قلبهایمان گرامی خواهد ماند.
سردار قادری