سخنرانی محسن ابراهیمی در مراسم اول مه در تورنتو
با یاد گرامی شاهرخ زمانی و کورش بخشنده!
من هم سلام میکنم به همه شما و به سهم خودم اول مه روز جهانی کارگر را به همه کارگران، به همه آن ٩٩ درصدی ها که یک لحظه از مبارزه علیه یک در صد حاکم باز نایستاده اند٬ تبریک میگویم.
میدانیم که جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی که به جرم دفاع از حقوق کارگران در اسارتگاههای سرمایه داران اسلامی هستند و به اعتصاب غذای خشک دست زده اند. اسارتگاههایی که تعداد زیادی فعال و رهبر کارگری دیگر هم سالهاست در آنها به زنجیر کشیده شده اند اما حتی از پشت میله های زندان هم خواب را بر میلیادرهای حاکم حرام کرده اند.
بیائید روز جهانی کارگر را به این فرزندان آگاه و جسور طبقه کارگر در ایران صمیمانه تبریک بگوییم و اعلام کنیم هر صدمه ای به جان وزندگی آنها مسئولش مستقیما سران تبهکار جمهوری اسلامی سرمایه هستند که همین کارگران در فردای سرنگونیشان مقابل مردم جهان محاکمه شان خواهند کرد.
اول مه سنتا روز همبستگی جهانی کارگران و اعلام مجدد پیمان مبارزه علیه نظام سرمایه داری است. هر روز که میگذرد بیشتر معلوم میشود که چقدر مبارزه متحد ومتشکل طبقه کارگر نه تنها ضروری بلکه حیاتی است. یک لحظه به اطراف خود نگاه کنید. اینها فقط کوشه کوچکی از کارنامه سرمایه داری است:
ثروت ٦٢ میلیاردر مفتخور برابر با ثروت ٧ میلیارد انسان است!
یک میلیارد انسان یعنی بیش از ١٢ برابر جمعیت ایران شبها را گرسنه به صبح میرسانند.
١٧٠ میلیون کودک در جهان را به بردگان کار تبدیل کرده اند که برای مفتخوران جهان ثروت تولید میکنند.
هر روز بیش از ٢٦ هزار کودک زیر پنج سال جان میبازند چون دوا و درمانشان را صاحبان سرمایه گرو گرفته اند تا از قبلش سود و سرمایه انباشت کنند.
بحران پناهندگی هم یک نمونه دیگر از جهنم سرمایه داری است. از یکطرف زنجیر آدمخواران هار اسلامی را باز کرده در منطقه ول کرده اند و از طرف دیگر مرزهایشان را بسته اند. وسهم اغلب این آوارگان از رویای رهایی یا اعماق دریاهاست یا گورستانی بی نام و نشان در جزیره لسبوس یونان.
و بالاخره زمین و طبیعت و آب و هوا را هم با بیرحمی تمام تخریب میکنند طوری که اگر طبقه کارگر و نیروهای سوسیالیست نجنبند سرمایه میتواند حتی هوا را هم کالا کند و از قبلش سود و ثروت انبار کند.
البته باید اعلام کرد جمهوری اسلامی در همه این موارد پرونده بسیار سنگینی دارد.
سرمایه داری هیچ چیزی برای انسانها ندارد جز فقر، بیکاری، ترور، جنگ و کشتار مذهبی و قومی، آوارگی و بیخانمانی و بی پناهی. سرتاپای این نظام را فساد و گندیدگی و بحران فرا گرفته است. افتضاح مالی پاناما فقط اخیرترین نمونه دزدی سازمانیافته میلیاردرها از جبیب توده های زحتمکش است.
صاحبان سرمایه و دولتهایشان سالهاست که بیش از پیش شبیه فرنکنشتاین شده اند که اندام مردگان تاریخ را به هم میچسبانند و هیولاهای کریه منظری مثل جمهوری اسلامی، طالبان و داعش خلق میکنند و به جان بشریت میاندازند.
مهم نیست چقدر این هیولاها از کنترل صاحبانشان خارج میشوند، مهم این است که سرمایه داری روی ترس دائم بشریت از این هیولاها حساب میکند. بوسیله آنها به زندگی مردم خون ولجن میپاشد والبته با کمال وقاحت در قامت ناجی مردم جهان از این موجودات خود ساخته هم ظاهر میشود!
یکی از این هیولاها حکومت اسلامی است که همه رزالتهای سرمایه داری را یکجا در خود جمع کرده است. در اقتصاد سود، در سیاست سرکوب، در ایدئولوژی ارتجاع محض، در اخلاقیات دروغ و ریا وشیادی کم سابقه خط چرکینی است که همه جناحهای این حکومت را به هم وصل میکند.
در مقابل این تصویر تیره و تار اما غول ٩٩ درصدیها یک دم از تلاش ومبارزه باز نایستاده اند. از خیابانهای تهران در ٨٨ تا میدان تحریر قاهره تا میدان خورشید مادرید تا میدان جمهوری فرانسه تا حتی خیابانهای آزمایشگاه خونین نظم نوین یعنی بغداد مردم ستمدیده بپا خواسته اند و برای کرامت و حرمت انسانی خود مبارزه میکنند.
خواست و تمایل برابری و آزادی سوسیالیستی آنقدر قدرتمند هست که حتی سیاستمداران جناح چپ خود دمکراسیهای سرمایه داری را مجبور کرده است از انقلاب سیاسی حرف بزنند و خود را یک جوری سوسیالیست خطاب کنند.
اما روشن است که تنها و تنها یک نیرو میتواند بشریت را از منجلاب سرمایه داری نجات دهد.
طبقه کارگری که همه چیز را خلق میکند و نصیب خودش فقط زنجیر بردگی است.
طبقه کارگری که برای رهایی خودش مجبور است بنیاد همه نابرابریها وهمه تبعیضها یعنی سرمایه داری را از بین ببرد.
طبقه کارگری که با از بین بردن بنیاد همه نابرابریها همه مردم را آزاد میکند.
تنها طبقه کارگر متشکل در حزب سیاسی خودش، حزبی که بر پرچمش نوشته شده است آزادی، برابری، سوسیالیسم میتواند کره زمین و ٧ میلیارد انسانش را از جهنم سرمایه داری نجات دهد.
تا آنجا که به ما و اول می مربوط است، به ما کارگران و میلیونها مردم معترض ایران، به مایی که اینجا برای بزرگداشت روز جهانی کارگر جمع شده ایم، ما میتوانیم و باید جمهوری اسلامی سرمایه داری را در هم بشکنیم و دریچه امیدی در مقابل تلاش ٩٩ درصدیهای جهان، مخصوصا کارگران و زنان و جوانان منطقه از فساد و تباهی حاکم باز کنیم.
بگذارید به مناسبت روز جهانی کارگر یک بار دیگر عزم راسخمان را برای مبارزه تا آخر با این موجود پلید یعنی جمهوری اسلامی سرمایه و سرمایه داری را با صدای بلند اعلام کنیم.
موفق و سرفراز و پیروز باشید
اول مه ٢٠١٦- ١٢ اریبهشت ١٣٩٥
این مراسم توسط کمیته برگزاری مراسم روز جهانی کارگر – تورنتو با حمایت احزاب چپ و کمونیست و تشکلهای کارگری از جمله حزب کمونیست کارگری ایران برگزار شده بود.