مضحکه انتخابات و سیاست کمونیستی
رحمان حسین زاده
ما همیشه تاکید کرده ایم، در جمهوری اسلامی انتخاباتی در کار نیست. این ادعای دلبخواهی ما نیست، بلکه تجربه ۳۸ ساله اکثریت عظیم مردم از مانورهای “انتخاباتی” جمهوری اسلامی همین است. بگذارید در این رابطه بر نکاتی تاکید کنم. جمهوری اسلامی یک حکومت مستبد و مرتجع و تحمیلی طبقه سرمایه دار ایران است. به نام “انقلاب” انقلاب واقعی کارگران و مردم ایران را سرکوب کرد. با اتکا به صدها هزار اعدام و زندانی و شکنجه و ترور و کشتار و نسل کشی و هالوکاست اسلامی، با اتکا به بی اراده کردن سیستماتیک اراده کارگران و مردم و شهروندان جامعه، با اتکا به خرافه و تحمیق و سرکوب، نزدیک به چهار دهه حاکمیت سیاه اسلامی را بر جامعه تحمیل کرده است. هیچگاه و هیچ زمانی کوچکترین منفذی نه تنها برای انتخابات نرمال همانند دیگر کشورهای بورژوایی وجود نداشته، چه بسا سناریویی شبیه بساط انتخابات در ترکیه و پاکستان و … را فراهم نکرده است. برپایی هرچند سال یکبار بساط معماری شده ای که در آن تنها خودی ترین خودیهای مرتجع و متحجر اسلامی، وفادارترین مهره های امتحان پس داده و متعهد به “نظام” در میان خود و با رد شدن از انواع صافیها و فیلترهای نظام شانس رقابت را پیدا کرده، قالب کردن آن به نام “انتخابات”، توهین به شعور مردم است. در “انتخابات” اینها نه تنها کارگران و تشکلهای مستقل کارگری، زنان و نهادهای حق طلب آنها، نسل جوان خواستار خلاصی فرهنگی، اومانیستها، سکولارها و بی دینها، آزاد اندیشان و دگراندیشها، لیبرالها، چپها و به طریق اولی کمونیستها حضوری ندارند و نمیتوانند داشته باشند، برعکس صحنه “انتخابات کسب مشروعیت فرمال برای نظامی بوده که همه این گروهبندیهای سیاسی و اجتماعی را سرکوب کرده است. این بساط دروغ و فریب و تحمیق و به اسارت گرفتن اراده انسان را به نام “انتخابات” نباید گذاشت به جامعه بفروشند.
رسالت طبقه کارگر و ما کمونیستها، جنبشهای اجتماعی رادیکال، آزادیخواهان، سکولارها و نیروهای مترقی حکم میکند، محکم و رسا این مضحکه به نام “انتخابات” را افشا و ناکام کنیم. باید اعلام کرد بساط “انتخاباتی” جمهوری اسلامی و جناحهای آن نقطه مقابل منافع طبقه کارگر و حقوق اولیه مردم و صف آزادیخواهی است و در آن شرکت نمیکنند. شرط پیشروی، بیرون کشیدن نیروی توده کارگر و مردم از چارچوب سناریوی “انتخاباتی” جمهوری اسلامی و شکل دادن به صف خود آگاه اجتماعی و گسترش مبارزات برحق و رادیکال کارگران، زنان و جوانان و مردم تشنه آزادی برای بهبود زندگی و سرنگونی جمهوری اسلامی است.
شرکت نکردن در این مضحکه یکی از راههای اعلام نخواستن جمهوری اسلامی است. شرکت در معرکه گیری انتخاباتی جمهوری اسلامی به هیچ وجه توجیه بردار نیست. ملی اسلامیهای درون و بیرون حکومتی علیرغم غرولندهای محدود، به منظور بقای “نظامشان” از مردم میخواهند در این بساط ضد مردمی شرکت کنند. بخشهایی از اپوزیسیون راست و حتی چپ به بهانه فریبکارانه “انتخاب بین بد و بدتر” و یا “شرکت مردم نشانه رای سلبی” به نظام اسلامی است، شرکت مردم در این بساط را توجیه میکنند. به گواهی تجربه مستقیم خود مردم، در جمهوری اسلامی بد و بدتری در کار نیست، همه جناحها “بدترین و بدترین” هستند. در دوره های گذشته هم زیر فشار و یا با هر توجیهی آن بخش از مردم که در این بساط شرکت کردند، فقط به جانیان و سرکوبگران خود رای داده و اشتباه کرده اند. این بار هیچ بخشی از مردم نباید به سیاهی لشکر “مشروعیت خواهی فرمال” جمهوری اسلامی تبدیل شوند. در مضحکه انتخابات دو سال قبل مجلسین اسلامی بنا به آمارهای جعلی دولتی نزدیک به نیمی از واجدین شرایط پای صندوق رای نرفتند. اینبار و بیش از هر زمان این امکان فراهم است که اکثریت عظیم مردم متنفر از جمهور ی اسلامی در انتخابات شرکت نکنند.
سیاست ما، فر اخوان به عدم شرکت در انتخابات و داشتن یک برخورد فعال در مناسبت انتخابات علیه این مضحکه گندیده و علیه کل حکومت اسلامی است. مردم باید هوشیارانه وقایع را دنبال کنند و تحرک اعتراضی خود علیه رژیم اسلامی را تشدید کنند. در مناسبت “فضای انتخابات” باید مستقل از دو جناح حکومت برای پیشبرد خواستهای واقعی بمیدان آمد و بی ربط بودن انتخابات اسلامی را با این خواستها و تمایلات آزادیخواهانه و انسانی نشان داد.
فراخوان ما اینست در بساط “انتخابات” ریاست جمهوری و یا شکل دادن به دستگاه دولتی فاسد تحت نام شورای شهر و روستا نباید شرکت کرد. همانطور که در اعلامیه حزب حکمتیست تاکید کرده ایم، وقت آن است “کارگران، زنان، جوانان و مردم حق طلب خودآگاه و سازمانیافته و متحد برای تحقق خواسته های فوری و برحق خود همچون گرفتن حقوقهای معوقه، افزایش فوری دستمزدها، لغو آپارتاید جنسی و اسلامی، آزادی کلیه زندانیان سیاسی و برچیدن اعدام و سرکوب بمیدان بیایند. کارگران و مردم زحمتکش و آزادیخواهان نباید به زندانبانان و شکنجه گران و استثمارگران خود “رای” بدهند. نه فقط در “انتخابات” نباید شرکت کرد، بلکه هر جا تناسب قوا امکان دهد، لازمست تحرک اعتراضی جدی علیه جمهوری اسلامی و بساط “انتخابات” آن سازمان داد. باید کاری کرد، با دخالت فعال و برافراشتن پرچم خواستهای واقعی، صحنه سیاست در ایران را بنفع اردوی آزادی و برابری و سوسیالیسم تغییر داد”.
برگرفته از میزگرد یک ماه قبل نشریه کمونیست هفتگی به مناسبت بساط انتخابات جمهوری اسلامی
***