خدامراد فولادی
نرگس محمدی
واژه ها را دست چین می کنم
از باغچه ای که
خواهرم فروغ
دست های اش را
در آن کاشته است
نردبانی می سازم
به بلندای شاٴن زنانه ات
تا برسم
به سلول ِ انفرادی ِ نام ات
ترکیب ِ ماندگار ِ
انسان و آهن و سیمان
و
آن بالا
بوسه خواهم زد
بر پیشانی ِ فکر ِ بلند ِ
خواهرم نرگس.