حمید قربانی – کوبانی پبروز شد!داعش، گروه تروریستی اسلامی و یکی از خطرناکترین و مجهزترین جوخه های مرگ امپریالیستی شکست خورد!

کوبانی پبروز شد!
داعش، گروه تروریستی اسلامی و یکی از خطرناکترین و
مجهزترین جوخه های مرگ امپریالیستی شکست خورد!

این پیروزی به راستی دارای چه اهمیتی است؟
نخست به خود خبر (تکس تلویزیون سوئد) توجه کنید: “داعش از کوبانی رانده شد.”
بر اساس خبر رویترز، “سازمان تروریستی داعش(IS)، دولت اسلامی سوریه و عراق، از شهر کوبانی در شمال سوریه بیرون انداخته شد”؛ اما یکی از سخنگویان کردها می گوید که محله های اندکی هنوز در دست داعش هستند.
در این خبر همچنین آمده است که داعش، اشغال کوبانی را در سپتامبر 2014 شروع کرد و 80 درصد از بمباران ها توسط نیروهای ائتلاف به سرپرستی آمریکا (امپریالیستی- من) در سوریه علیه داعش در این شهر و اطراف آن انجام گرفته است. 1600 نفر در این جنگ کشته شده اند؛ 1079 نفر از تروریست های جنایت کار داعش، 459 نفر از پیشمرگان نیروهای مقاومت کوبانی و 32 نفر نیز از مردم بی دفاع و شهروندان بوده اند.
اما باید اعلام کرد و این واقعیت تا کنون چندین بار تکرار شده است که نیروهای ائتلاف توسط هواپیماهای جنگنده و غیره، محموله های سلاح و مهمات را در مناطق تحت اشغال تروریست ها فرو ریخته اند. بمباران ها نیز طوری انجام می گرفتند که ضربه های سنگین انسانی به نیروهای تروریستی وارد نگردد. بیشتر، ایجاد ترس و ارعاب و یا حالت پوشش دادن پیدا می کرد و این حتی از چشم گزارشگران نوکر صفت خودشان نیز پنهان نماند. این، یعنی اینکه، امپریالیست ها و نوکران محلی شان تا آخرین دقایق نیز، وابسته ی خود را فراموش نکرده بودند.* البته خیلی از مواقع نیز تا کنون در تاریخ همین یک صد ساله پیش آمده است که امپریالیست ها ناچار شده اند دوستان خود را فدا نمایند تا منافع دراز مدت اقتصادی و سیاسی خودشان را حفظ نمایند. یکی از این نمونه ها صدام حسین و رژیم بعث بود و پیش از آن شاه ایران بود که به آسانی در سال 1357، او را و رژیمش را با دار و دسته های اسلامی و به اصطلاح لیبرال ها تعویض کردند و با این تعویض توانستند، انقلابی را به بزرگی انقلاب کارگران و زحمتکشان در ایران در خون غرقه نمایند. امپریالیست ها بر اثر تجربه ی ضد انسانی و ضد کارگری که پیدا کرده اند، نه با یک مهره و نه با یک استراتژی و تاکتیک، بلکه امروزه روز با توسل به هر وسیله ای اهداف جنایتکارانه را پیش می برند.

در مصاحبه با خبر نگار تلویزیون سوئد، یکی از سخنگویان نیروی مقاومت (ی پ گ و ی پ ژ) کوبانی اعلام کرد: «شهر کوبانی از وجود نیروهای جنایتکار داعش پاکسازی شد. کوبانی به قبرستان داعش تبدیل گردید.»
امروزاخباری نیز در سایت خبرگزاری فرات اعلام شده بودند که توجه شما را به آنها جلب می کنم.
در شرق کوبانی 4 خیابان دیگر پاکسازی شدند.
کوبانی26.01.2015 11:17:09
ی.پ.گ و نیروهای برکان‌الفرات در جبهه شرقی کوبانی به مواضع تبهکاران حمله بردند. در نتیجه ی این حمله، 4 خیابان دیگر از لوث وجود تبهکاران پاکسازی و 31 تبهکار کشته شدند. جنازه‌های 14 تبهکار داعش به دست مبارزان ی.پ.گ افتاد. این مبارزان مقادیر زیادی مهمات نظامی هم به غنیمت گرفتند.

ی.پ.گ و نیروهای برکان‌الفرات در ساعت 13 بعدازظهر روز گذشته به مواضع تبهکاران در جبهه شرقی کوبانی حمله‌ای گسترده کردند. این حمله از محله کانیا کوردان تا روستای میکتلی و در منطقه‌ای گسترده انجام گرفت و درگیری‌های سنگین تا ساعت 22 شب گذشته ادامه یافت.

در پی این عملیات نظامی گسترده، 4 خیابان دیگر در جبهه شرقی کوبانی از لوث وجود تبهکاران داعش پاکسازی شد.

در این عملیات 31 تبهکار داعش کشته شدند که جنازه‌های 14 تن از آنها بدست مبارزان ی.پ.گ افتاد. این مبارزان همچنین مقادیر زیادی مهمات نظامی به غنیمت گرفتند.

بنا به گزارش‌ها, در دقایق کنونی در تپه‌ای واقع در محله کانیا کوردان و حومه آن, درگیری‌های پراکنده روی می‌دهد.

لازم به ذکر است که جنگنده‌های ائتلاف جهانی هم هر از گاهی مواضع تبهکاران داعش در شرق کوبانی را بمباران کردند, اما نتایج دقیق این بمباران‌ها مشخص نشده است.»

و در خبر دیگری که در همین سایت براساس اطلاعیه ی “ی.پ.گ” اعلام شده است، گفته شده است که تعداد 41 نفر از داعشی ها کشته شده اند که جنازه 14 نفر به دست پیشمرگان افتاده است و سلاح و مهماتی نیز به غنیمت گرفته شده است: «نیروهای ما یک سلاح کاتیوشای 4 لوله, یک دوشکای 23, یک دوشکای 14.5 و مقادیر زیادی مهمات و تجهیزات نظامی را به غنیمت گرفتند.»

اینکه این اخبار، واقعا درست هستند و یا نه؟ و در کوبانی هم اینک چه می گذرد؟ نمی توان قضاوت نهایی کرد و اما، به باور من، زیادهم مهم نیستند. چیزی که مهم است، این است که 4 ماه و اندی است که یک شهر نسبتا کوچک و مبارزانش از زن و مرد، پیر و جوان با کمترین امکانات مادی و معنوی و به ویژه از نظر تسلیحاتی که سلاح هایشان را حتی سلاح های دست ساز تشکیل می دادند، مورد یورش و حملات جنایتکارترین و مجهزترین نیروهای تروریستی داعش قرار گرفت. هرچند عملکرد تروریست های داعش، در بی رحمی و قساوت در دنیای امروز کم نظیر است و بی نظیر نیست، زیرا که برادرانش در بوکوحرام، النصر، طالبان و فاشیست های اوکراین و خود نیروهای نظامی ارتش های امپریالیستی بارها نشان داده و می دهند که در جنایت کردن با یکدیگر رقابت می کنند و با مدرن ترین و پیشرفته ترین سلاح های تازه از انبارهای کارخانه های سلاح سازی های امپریالیست ها خارج شده بودند، تا لحظه ی رسیدن به اهداف شوم خودشان، هار و درنده خو و ددمنشانه رفتار می کنند. مبارزان دلیر و بی باک کوبانی که به هیچ چیز جز کشته شدن و یا پیروز شدن فکر نمی کردند، در اوایل، از طرف همه ی دولت های سرمایه داری امپریالیستی و منطقه و نیز نیمچه دولت هایی مثل ناسیونالیست های کرد- دولت اقلیم کردستان و حتی برخی از گروهها و احزاب به اصطلاح کمونیستی منطقه به بهانه ناسیونالیست بودنشان، مورد لعن و نفرین و دستکم بی مهری قرار گرفتند. دولت هایی مانند عربستان سعودی، قطر، ترکیه یعنی دوستان خیلی نزدیک وهم پیمان سازمان نظامی ناتو، دولت و نیروهای سرمایه داری امپریالیستی که به طور آشکار پشت سر داعش قرار گرفته بودند و تمامی امکانات و خدمات نظامی و آموزشی و لجیستگی و تهیه و گسیل نیروی انسانی تروریست ها را به عهده گرفته بودند و همه شان برای پیروزی داعشیان دقیقه شماری می کردند و حتی دولت های به اصطلاح دمکرات و در واقع امپریالیست عضو اتحادیه ی اروپا و به ویژه انگلیس، فرانسه، آلمان و …، سلاح و مهمات می فرستادند و می فرستند و نیروی جوان از طریق ترکیه گسیل می داشتند. مرزها را بر مبارزان قهرمان و مقاومت کننده گان بسته بودند و همچنین دولت ناسیونالیست های کرد در کردستان عراق نیز به رهبری مسعود بارزانی و خانواده بارزانی به تبعیت از این دولت ها و ارباب بزرگ دولت امپریالیستی آمریکا با اعلام اینکه “با من از کانتون ها صحبت نکنید.” دستور داد تا بین کردستان جنوبی- عراق و کردستان غرب- سوریه یا معروف به روژآوا خندق کندند تا مبادا آواره گان وارد کردستان جنوبی شده و کارگران و زحمتکشان کردستان عراق به یاری همطبقه ای ها و برادران و خواهران خود بشتابند.
آری، در چنین وضعیت و اوضاع و احوالی، اما زنان و مردان روژآوا جنگیدند، رنج کشیدند، کشته شدند، کشته هایشان با شادی بدرقه کردند زیرا مادران می دانستند که فرزندان جوانشان برای چه” جان می بازند. این را شما در این پیام می بینید : ” در ادامه این گردهمایی باشکوه, «آسیه عبدالله» رئیس مشترک حزب پ.ی.د غرب کردستان هم از کوبانی و ازطریق تماس تلفنی برای حاضرین در گردهمایی شهر آمد سخنانی ایراد کرد. وی پیروزی کوبانی را به تمامی کردها تبریک گفت. وی بخاطر کمک‌های دوستان ملت کرد برای پیروز شدن در مقاومت کوبانی, مراتب سپاسگذاری خود را ابراز داشت.

وی افزود:«داعش دشمن انسانیت است. آن گروه وارد کوبانی شد, اما نتوانست آن را اشغال کند. کوبانی سمبل تمامی خلق های تحت ستم است.» در جشن بمناسبت پیروزی کوبانی در شهر آمد- کردستان شمالی- ترکیه

،ری، آنها زخمی شدند و باز زخم شان درمان شد و فورا باز در سنگر قرار گرفتند و حماسه آفریدند، آنها مانند به اصطلاح پیشمرگان متعلق به دولت اقلیم در کردستان نبودند که از برابر دشمن، دشمنی که هنوز فرسنگ ها فاصله داشت، فرار نمایند و شنگال و غیره را تحویل همین تروریست های بی رحم داده تا زنان و کودکان، پیران و بیماران را اسیر کرده، به آنها تجاوز نمایند و آنها را در بازار برده گان به برده گی بفروشند و یا زنده زنده در گورهای دسته جمعی دفن نمایند، بلکه آنها واقعا و حقیقتا نشان دادند باید ماند و جنگید و پیروز شد وگرنه مرگ ایستاده خیلی ارزنده تر از زندگی به زانو افتاده هست. در هر صورت و به هر حال، نه فقر و گرسنگی و نه بی رحمی و ددمنشی دشمن و نه دهان کجی به اصطلاح دوستان، نتوانست بر اراده ی آنها فائق آید و نشان دادند که می توان و باید استالنینگرادهای بیشمار را موجودیت داد.
اکنون، اما ، آنها، در صحنه ی نظامی پیروزی را در آغوش چون آرزوئی زخمی می گیرند، ولی مبارزه ی بزرگ و واقعی یعنی مبارزه در عرصه سیاسی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که باید آن را تداوم و به عمق آن افزود و باور به این داشت و فقط به این داشت که زندگی کانتونی خود گردان، زندگی شورایی را با در اختیار دسته جمعی گرفتن تمامی امکانات مادی و معنوی موجود و ایجاد محیطی که در آن تمامی آحاد زنده بتوانند استعدادهای نهفته ی خود را شکوفا سازند، گسترش و عمق داد و به مصاف مشکلات و مسائل شتافت.
به باور من، بنا بر تجربه های مبارزات طبقاتی تاکنونی کارگران و زحمتکشان جهان، نمی توان به این اندیشید که درکوبانی و دو کانتون دیگر – عفرین و جزیره و حتی کل کردستانات به تنهایی و در منطقه ای که در آن دولت های سرمایه داری امپریالیستی، مرتجع و فاشیست و نوکران تروریست امپریالیست ها حاکمند، می توان به یک زندگی انسانی دست یافته و ادامه داد. کوبانی و به طور کلی زندگی کانتونی خودگردان باید بتواند و قادر گردد که خود را خارج از مرزهای شناخته شده ی کشوری که مرزهایی به غایت امپریالیستی و تنگ و خفه کننده اند و منطقه را در برگرفته اند، خلاص کرده و چون چراغی باشد که منطقه را روشن کند و روی بسوی افق صبحگاهی به حرکت در آورد. ولی، این وظیفه ای نیست که تنها بر عهده ی کارگران و زحمتکشان، زنان و مردان کوبانی و روژآوا باشد، بلکه بیش از همه بر عهده ی طبقه ی کارگر جهان و به ویژه منطقه ی خاورمیانه هست. در واقع، کارگران و پیشروان، آگاهان و فعالان و کمونیست های فعال داخل جنبش طبقه ی کارگر منطقه و مخصوصا ایران و ترکیه هستند که می توانند، بیشترین وظیفه ی پیشبرد انقلاب کانتونی را به عهده بگیرند و از این پیروزی بر یکی از خطرناکترین و بی رحم ترین پیشقراولان سرمایه امپریالیستی در شکل ارتجاع مذهبی اسلامی، در جهت پیروزی و بهروزی خود استفاده نمایند. در مرحله ی اول به یاری کارگران و زحمتکشان کوبانی بشتابند، در مرحله ی دوم شبیه این جنبش کانتونی، ولی عمیق تر و آگاهانه تر وبا افشای هر چه بیشتر افکار ناسیونالیستی، چون نهالی تازه روئیده، هرزه گیاهی سربرآورده از دل سنگ، در برابر نظام موجود که جز سود و افزایش آن را در اندیشه ندارد، موجودیت دهند و بدانند که همچنانکه در کوبانی پیروزی امکان پذیر شد، در همه جای دیگر نیز امکان پذیر است. اگر به جز این، ما انسان های کارگر و زحمتکش منطقه و خود کوبانی ها به خویش نگاه کنیم، شکست ما حتمی است و فقط یک حماسه آفرینی از کوبانی و این همه جانفشانی و بیباکی در تاریخ مبارزات کارگران و زحمتکشان باقی می ماند که گر چه همین هم ارزشمند است و قابل ارج و اما نباید به این قانع باشیم، ما بلند شده ایم تا زندگی دزدیده شده و غصب گردیده را فراچنگ آوریم و می دانیم که قدم خیلی و خیلی کوچکی هنوز برداشته ایم، ولی گام برداشته ایم و بسوی قله به حرکت در آمده ایمو ما این را می دانیم که هیچ قله ای فتح ناکردنی نیست. ما قادر به پیروزی نهایی هستیم. اگر که نیروی مان را دریابیم و آن را سازمان داده و متمرکز کنیم، در گوشه های سرنوشت ساز تاریخ، ما نشان داده ایم که قادر به کارهای بزرگ هستیم.اهمیت پیروزی در کوبانی در گسترش و تعمیق آن است.

شما را به اولین نوشته خودم، در باره کوبانی “کوبانی چراغی در تاریکی نباید خاموش گردد”، دعوت می کنم و سر در برابر این همه فداکاری خم کرده و رویشان را می بوسم و اگر موقعیت دست دهد، دلم می خواهد که یک دسته گل سرخ را، نثار جان فشانان همیشه زنده کوبانی و… نمایم.
http://www.roshangari.net/1393/07/16/%DA%A9%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%86%D8%B1%D8%A7%D8%BA%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%86%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AF-%D8%AE%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B4-%DA%AF/

منابع اخبار بالا:
تداوم عملیات آزادسازی؛41 تبهکار داعش در کوبانی کشته شدند

http://fa.firatajans.com/news/tzh-h/tdwm-mlyt-azdszy-41-tbhkhr-d-sh-dr-khwbny-khshth-shdnd.htm
در شرق کوبانی 4 خیابان دیگر پاکسازی شد

http://fa.firatajans.com/news/tzh-h/dr-shrq-khwbny-4-khybn-dygr-pkhszy-shd.htm

*- در جشن آمد – یوکسک ضمن اشاره به اظهارات «بولنت آرنچ» معاون نخست‌وزیر ترکیه که گفته بود «نباید نقش مثبت ترکیه در آزادسازی کوبانی فراموش شود» گفت:«ما هیچگاه تلاش‌های شما علیه کوبانی را فراموش نمی‌کنیم و تاوان آن را پس خواهید داد.”. به قول جورج اُرول زبان سیاست طوری طراحی شده است که حقیقت رادروغ جلوه داده و کشتن را فابل احترام نمایند.

لینک جشن مردم زحمتکش و رنجدیده آمد به مناسبت پیروزی در کوبانی

http://fa.firatajans.com/news/tzh-h/b-hdwr-dhh-hzr-nfr-pyrwzy-trykhy-khwbny-dr-amd-jshn-grfth-shd.htm