گردان شوان
اولین بار است که در باره رفقای کمونیست جانباخته در گردان شوان، بصورت علنی اظهار نظر می کنم . شاید دلیل آن باشد که بعداز گذشت 28 سال ازآن واقعه ناگوار، آنچه شاهد بوده ام، چیزی نبوده به جز سوء استفاده های مکرر سازمانی . متاسفانه تمامی جریاناتی که تحت نام کومه له فعالیت می کنند هر کدام تنها بر اساس منفعت های سازمانی ، در گرامی داشت یاد این عزیزان مراسم هایی تدارک می بینند.
بیشمار کسانی که در منطقه جنوب کردستان و بخصوص درسنندج زندگی کرده اند با فعالیت گردان شوان آشنا هستند. اما برای افرادی چون من قضیه کمی متفاوت تراست . من و امثال من از نزدیک با تعدادی از این رفقا از گذشته – قبل ازفعالیت در بخش علنی – آشنایی خاصی داشته و با دیدگاه ها ، خاستگاه طبقاتی و بینش حاکم بر افکار آنها ازنزدیک آشنا بودیم و می دانیم که هدف از مبارزه برای این افراد، تنها مبارزه طبقاتی بوده و باورعمیق به این امر که باید به این مناسبات استثمارگرانه پایان داده شود .
گرامی داشت ، عطیه ، شهلا ، رحمت ،شوکه ، کمال کاله ، کمال نظری ، رزوان، جمشید ، جلال رزمنده وده ها رفیق مبارز دیگر ، نه تنها به خاطر جسارت آنها درعرصه مبارزه مسلحانه ، بلکه عظمت واقعی این رفقا به مانند کمونارد های قهرمان، به دلیل نقش طبقاتی آنها در مبارزه بوده است ، مبارزه برای رهایی طبقه کارگر !
بسیار ناپسند است که شاهد برخورد های منفعت طلبانه بعضی از جریاناتی باشیم که سعی می کنند که ازنام این عزیزان برای خود اعتباری کسب کنند.
تقلیل دادن افکار و رویکرد طبقاتی این رفقا که شعارشان زنده باد سوسیالیسم بود، خیانت آشکار به رفقای جانباخته است . قطعا اگر این رفقا زنده می بودند از حقانیت و رویکرد طبقاتی خود دفاع می کردند و با صدای بلند می گفتند که برای آنها منفعت کارگران و مردم زحمتکش در کردستان – بعنوان بخشی از طبقه کارگر در ایران – بالاتر از هر منفعت سازمانی می باشد و منفعت طبقاتی کارگران نباید قربانی منافع سازمانی و کرسی های تشکیلاتی شود . اگر این رفقا زنده می بودند توضیح می دادند که هدف آنها پایان دادن به ستم و استثمارنظام سرمایه داری است . اگر این رفقا زنده بودند، خود را با منفعت جنبش کارگری تداعی می کردند و همچون گذشته خودرا مدافع منافع طبقه کارگر می دانستند.
گواه این ادعا. شهریور ماه 1367، بند اداره اطلاعات سنندج . مامور، اسامی افراد اعدامی را میخواند، توفیق ، جمشید ، کیوان ووو…
بند به صف شده است . اعدامی ها بعنوان آخرین دیدار، هم بندی های خود را درآغوش می گیرند. کیوان می گوید، انتظار این لحظه را داشتم چرا که ما سوسیالیست هستیم . هیچ گونه آشتی بین ما و این نظام وجود ندارد . ما نماینده کارگران هستیم وآنها نماینده سرمایه داران …
بی شک ، کارگران و مردم زحمتکش درکردستان، تند یس و نماد قهرمانان خود را خواهد ساخت . یادشان گرامی باد.
بهزاد سهرابی
اسفند 1395