اعلاميه كميته كردستان حزب حكمتيست درمورد
موج جديد اعتراضات حق طلبانه مردم در كردستان عراق
از روز دوشنبه گذشته ١٨ دسامبر، يكبار ديگر آتش خشم مردم معترض و حق طلب بخش مهمى از شهرهاى زیر حاكميت دولت اقليم كردستان عراق را فرا گرفته است . حكومت مستاصل و به بن بست رسيده احزاب ناسيوناليست در مقابل تحرك گسترده توده هاى مردم و مطالبات برحق آنها جوابى ندارد. اما با اقدامات سرکوبگرانه نیروی نظامیشان تاکنون دهها نفر زخمی ، تعداد زیادی بازداشت و مشخصا در شهر رانیه چند نفر جانباخته اند. این اقدامات سرکوبگرانه از جانب ما بشدت محکوم است.
واضح است مردمى كه سالهاست بجاى زندگى عادى و امنيت و رفاه ، كارشان رويارويي مداوم عليه بى كفايتى و فساد مقامات حاكم شده است، حق دارند تا تغيير شرايط زندگى و رسيدن به خواستهايشان به مبارزه ادامه دهند. اما كار مبارزه مردم كردستان عراق اكنون ديگر از مرز مقابله با فساد و عليه تحميل فقرو ندارى ويا براى تامين حداقل رفاهيات و خدمات عمومى گذشته است . مردم به روشنی خواستار به زیر کشیدن دولت اقلیم کردستان و پایان حاکمیت احزاب ناسيوناليست هستند. احزاب حاکم در چنان بحرانى گرفتار شده اند كه دراداره امور احزاب خودشان هم دچار مشكل شده اند. اکنون احزاب حاکم و دولت اقلیم شان از سر استیصال وعده “انتخابات زودرس” را در سه ماه آینده میدهند. اینها غافلند از اینکه نارضایتی عمیق و کنونی مردم کردستان عراق خود حاصل تجربه مستقیم مردم از مضحکه های “انتخابات” و دایر کردن پارلمان و دولت فاسدشان در ۲۷ سال گذشته است. این بار مردم مصمم و مبارز میتوانند و لازمست این ترفندهای فریبکارانه را کنار بزنند.
اگرچه حزب دمکرات کردستان و اتحادیه میهنی کردستان به مثابه احزاب اصلى ناسيوناليست در حكومت ، ديگر از نظر اكثريت مردم جامعه كردستان عراق مشروعيتى ندارند ، اما بخشی از جریانات ناسیونالیست و اسلامی از جمله حزب گوران (تغییر) و کومه ل اسلامی که ریاکارانه و فرصت طلبانه چهره اپوزیسیونی را به خود گرفته و همین دیروز از “دولت و پارلمان اقلیم” خود را کنار کشیده، در صددند با تکیه برنارضايتى برحق مردم و با وعده “دولت نجات ملی” در زير بيرق و سياستهاى شناخته شده ناسيوناليسم كرد يك حكومت اقليم ديگر اينبار با سركردگى خودشان دایر کنند. لازمست مردم آگاه سیاست ارتجاعی این جریانات را نیز با قاطعیت دور بریزند. اين به اصطلاح “اپوزيسيونها” كه بخشى از آنها اسلامى هم تشريف دارند، خود در نكبت حاكميت سه دهه گذشته، در سركوب مخالفين و كشتار زنان، کارگران، کمونیستها، آزادیخواهان و روزنامه نگاران مقصر وشريك جرم حكومت هستند. متاسفانه خلأ حضور رهبری سوسياليستى سازمانيافته ، مقتدر و توده اى و مورد اعتماد كه بتواند در وضعيت بحرانى كنونى رهبری مبارزات برحق در جامعه كردستان را بعهده بگيرد ، شرايطى پيش آورده است كه احزاب دیگر ناسيوناليسم كرد و بخشى از ميليونرهاى طبقه سرمايه دار كه اتفاقا به قيمت فقر و تباهى كارگران و مردم زحمتكش فربه شده اند ، این فرصت را به دست آورند، خود را به عنوان “آلترناتيو و نجات دهنده جامعه” از بن بست كنونى معرفی کنند. اینها خود جزو پیکره هیئت حاکمه بورژوا ناسیونالیستی سه دهه گذشته بوده و باید افشا و منزوی شوند.
مردم تحت ستم در كردستان عراق كه چندين دهه تحت فشار و ستمگرى دولتهاى سركوبگر مركزى امنيت و آسايشى نداشتند ، طى سه دهه گذشته و تحت حاكميت احزاب ناسیونالیست هم بارها حقوق و كرامت و احترامشان لگد مال و اميدشان براى رهايي هميشگى از سلطه دولتهاى سركوبگر مركزى به ياس تبديل شده است . بخصوص پس از رفراندوم برحق اخير مردم و تلاش برای به شكست كشاندن اراده و رأى مردم با تبانى دولت مركزى عراق وجمهوری اسلامى توسط اين احزاب، امروز هرعابرى در كردستان عراق مى داند كه سرنوشت و آينده نسلهاى آينده شان قربانى رقابت درون خانوادگى احزاب بورژوایى حاكم و در يوزگى آنها در مقابل دولتهاى سركوبگر منطقه شده است.
در چنين شرايطى دولت مركزى عراق با كمك رژيم جمهورى اسلامى با به گروگان گرفتن نان مردم و تهديدات نظامى مى خواهد هم باعث تفرقه و جنگ داخلى در بين احزاب رقيب شود و هم از طريق وابستگانش در كردستان عراق ، مردم را ناچار از تسليم وكشاندن به دنبال سياستهاى خود بكنند . بهمين دليل شرايط پيچيده كنونى مسئوليت و حساسيت ويژه اى جلوى پاى مردم معترض و رهبران اعتراض آنها قرار داده است . وظیفه رهبران آگاه و روشن بین این مبارزات برحق است که اولا دخالتها و توطئه هاى دولت مرکزی عراق و جمهوری اسلامی و همدستی جریانات ناسیونالیست و اسلامی متحد این دو دولت ارتجاعی را بی ابهام افشا و ناکام کنند.ثانیا سرمايه داران و ميليونرهایی كه رقابت بر سر سهم برى از ثروت و قدرت در جامعه آنها را به جبهه مقابل هم طبقه ایهايشان در حكومت اقليم پرتاب كرده، افشا و طرد کنند.
اعتراضات حق طلبانه مردم کردستان و به حرکت درآمدن اراه مستقیم آنها لازمست در تشکل و سازمان و ارگانهای اعمال اراده مستقیم آنها تجسم پیدا کند. مردم معترضی که به حق خواستار به زیر کشیدن دولت اقلیم کردستان و پایان حاکمیت احزاب ناسیونالیست حاکم هستند، به جای آن لازمست در ارگانهای اعمال اراده و حاکمیت مستقیم مردم سازمان یابند. رهبران آگاه و سوسیالیست این اعتراضات، کمونیستها و آزادیخواهان در این زمینه لازمست با روشن بینی گام بردارند. وقت آن است در محلات، محلهای کار و زیست و در شهرها، مجامع عمومی و شوراها را سازمان داد وحاکمیت متکی به اعمال اراده مستقیم مردم را جاری کرد. همان کاری که مردم شهرهای کردستان عراق در جنبش شورایی سال ۱۹۹۱ و برای مدت کوتاهی اعمال اراده خود از طریق شوراها را تجربه کردند. این تجربه مثبت را باید تکرار کرد.
کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
۳۰ آذر ۱۳۹۶ – ٢١ دسامبر ٢٠١٧