اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی: داوود رفاهی
روز ١٩ اسفند معلمان شیراز. اعتراضشان را با نشستن بر سر سفره خالی نشان دادند.
تجمع اعتراضی کارگران اکیا خودرو و كارگران كارخانه بلبرینگ سازی تبریر در مقابل ساختمان استانداری آذربایجان شرقی
چند صد نفر از کارگران کارخانه خودرو سازی «اکیا خودرو » در اعتراض به تاخیر افتادن مطالبات مزدی خود از شهرستان صوفیان برای تجمع در مقابل استانداری آذربایجان شرقی به شهر تبریز آمدند.
کارخانه اکیا خودرو در زمینه تولید اتوبوسهای درون شهری فعالیت دارد و کارگران این كارخانه طی یکسال گذشته حقوق نگرفته اند.
همزمان با تجمع اعتراضی صبح امروز کارگران آکیا خودرو، کارگران کارخانه بلبرینگ سازی تبریز نیز در اعتراض به تاخیر در پرداخت مطالبات مزدی خود مقابل ساختمان استانداری آذربایجان شرقی تجمع کرده بودند.
تجمع اعتراضی كارگران كارخانه بلبرینگ سازی تبریز همراه خانواده هایشان
در ادامه اعتراض ١٠ روز گذشته كارگران بلبرینگ سازی در محوطة كارخانه امروز صبح كارگران این كارخانه به همراه خانواده هایشان اعتراض خود را در مقابل استانداری آذربایجان شرقی در تبریر ادامه دادند
كارگران كارخانه بلبرینگ سازی تبریز خواهان پرداخت معوقات مزدی و عیدی و پاداش آخر سال خود هستند كه از طرف كارفرما و مسئولین دولتی حامی كارفرمایان از این حقوق بدیهی كارگران سرپیچی میشود
تجمع اعتراضی كارگران كمپرس سازی تبریز در محدوده كارخانه
بخشی از كارگران كمپرس سازی تبریز از تاریخ ١٨ اسفند در محوطة این كارخانه در اعتراض به پرداخت نشدن حدود چهار ماه معوقات مزدی خود اعتصاب كرده اند
تجمع اعتراضی در کارخانه «ماشین سازی تبریز»
صبح روز ١٧ اسفند ٨٠٠ نفر از کارگران شاغل در کارخانه «ماشین سازی تبریز» در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزد ماههای دی وبهمن و نیز عیدی و پاداش پایان سال جاری خود در محوطه کارخانه تجمع کردند. همچنین کارفرما حق بیمه کارگران را پرداخت نکرده و حجم مطالبات تامین اجتماعی به حدود یک ونیم میلیارد تومان می رسد. در نتیجه تمدید دفترچه های بیمه کارگران با مشکل روبرو شده است.
این کارخانه قبلا زیر نظر سازمان گسترش نوسازی بود اما بعد به صندوق بازنشستگی فولاد واگذار شد. در تجمع اعتراضی روز ١٧ اسفند کارگران خواستار روشن شدن وضعیت شغلی خود و پرداخت دستمزدهای معوقه خود شدند.
تجمع اعتراضی گسترده مقابل ساختمان نهاد رئیس جمهوری
بنا به گزارشات دریافتی امروز ٢٢ اسفند ماه بیش از ده هزار نفر از معلمان، بازنشستگان کشوری و پرستاران در ادامه تجمعات هزاران نفره قبلی خود و بنا به قرار های قبلی در مقابل دفتر روحانی تجمع کردند، همزمان در دهها شهر دیگر ایران تجمعات اعتراضی مشابهی در جریان است.
اعتراض بازنشستگان به حقوقهای زیر خط فقر و برای یک زندگی انسانی است. بازنشستگان در تجمع ده اسفند خود با شعارهای یک اختلاص کم بشه ، مشکل ما حل میشه. حقوق بازنشستگان اصلاح باید گردد. نوبت ما که میشه خزانه خالی میشه. معیشت، منزلت حق مسلم ماست. خط فقر ٤ میلیون حقوق ما یک میلیون. بیمه کارآمد حق مسلم ماست. تا حق مان را نگیریم از پا نشینیم. بازنشسته بپاخیز برای رفع تبعیض. ما همه با هم هستیم. خواستهایشان را پیگیری کردند. تجمع امروز بازنشستگان در ادامه این اعتراضات و برای پیگیری خواستهایشان صورت گرفت.
خواستهای بازنشستگان خواستهای کل جامعه است و شایسته وسیعترین حمایت هاست.
اعتراض صنفی کارگران سیمان صوفیان وارد دومین روز شد
کارگران کارخانه سیمان صوفیان برای دومین روز متوالی در محوطه کارخانه تجمع کردند.
بیش از ٢٥٠ نفر از کارگران سیمان صوفیان در آذربایجان شرقی بار دیگر تجمع‌های اعتراضی خود را در محوطه کارخانه از سر گرفتند.به نقل از کارگران سیمان صوفیان گفته میشود که مشکل اصلی این واحد صنعتی به تاخیر افتادن عیدی وپاداش پایان سال و دیرکرد در پرداخت برخی مزایای مزدی همانند پایه سنواتی وتجمیع سنواتی است.
تجمع گسترده و سراسری معلمان شاغل و بازنشسته سراسر کشور
از ساعت ده صبح امروز معلمان بنا بر قراری قبلی در تهران و شهرهای مختلف در مقابل مجلس در تهران و مراکز آموزش و پرورش در شهرهای مختلف تجمع کردند و پیگیر خواستهایشان شدند. عکس ها و گزارشات منتشر شده تا کنون از تجمع وسیع معلمان در تهران، شهرهای استان مرکزی، سنندج، سقز، مریوان، بانه، کامیاران، تبریز، اهواز، بوشهر، الیگودرز، دهگلان، بجنورد، تربت حیدریه، مشهد، شیراز، تهران، شهرهای استان مرکزی، شیراز، اراک، تبریز، سقز، قزوین، اراک، چهارمحال بختیاری، فردوس، الیگودرزو، شهرکرد، و … خبر میدهد.
شعارهایی چون خط فقر سه میلیون و نیم، حقوق ما یک میلیون و نیم، ١ درصد تامین ،تامین، ٩٩ درصد گرسنه، گرسنه، بیمه کارآمد حق مسلم ماست، حقوق بالای خط فقر، حق هر بازنشسته و شاغل است، فقر و تبعیض بس است، ما خواهان تامین امنیت شغلی برای تمام فرهنگیان در بخش های دولتی و خصوصی هستیم، زندانی کردن معلم، مصداق بارز اقدام علیه امنیت ملی است، اسماعیل عبدی را ازاد کنید، بهبود کیفیت آموزش شعار ماست، تحصیل رایگان حق بچه های ماست، لغو هر نوع محکومیت فعالان صنفی فرهنگیان، جای معلم کلاس درس است، نه زندان، فقر و تبعیض بس است، از جمله خواستهایی بود که بر پلاکاردهایی که معلمان در دست داشتند نقش بسته بود.
معلمان در بیانیه خود خواهان افزایش فوری حقوق، رسمی کردن کلیه معلمان قراردادی و پیمانی و تامین امنیت شغلی آنها، بیمه پزشکی مناسب برای معلمان شاغل و بازنشسته ، آزادی اسماعیل عبدی، لغو هر نوع محکومیت فعالان صنفی فرهنگیان اعم از زندان، انفصال از خدمت و تبعید و جبران خسارت وارد شده بر آنها و کنار گذاشتن نگاه امنیتی به مبارزات معلمان و همچنین بازگرداندن پولهای اختلاس شده فرهنگیان شده اند. بیانیه معلمان در پایان تجمع تهران در ساعت ١٢ ظهر در میان کف زدن جمعیت قرائت شد.
معلمان با تجمع سراسری امروز خود یکبار دیگر بر خواستهای کل جامعه، از جمله افزایش دستمزدها به بالای خط فقر، تحصیل رایگان و درمان رایگان برای همه، لغو پرونده های امنیتی برای فعالین اجتماعی تاکید گذاشتند. معلمان شایسته وسیعترین حمایت ما مردم هستند.
(منبع صفحه فیس بوک کارگان در فیس بوک Workers in Iran)
تجمع کارگران شهرداری بروجرد با پهن کردن سفره خالی
روز ١٧ اسفند کارگران خدماتی وفضای سبز شهرداری بروجرد در اعتراض به ٦ ماه مزد معوقه بصورت نمادین با پهن کردن سفره خالی مقابل ساختمان شورای شهر تجمع کردند.
جدا از مسئله به تاخیر افتادن ٦ ماه معوقات مزدی عیدی کارگران را نیز پرداخت نشده است. در شهرداری بروجرد بیش از یکهزار و ٧٠٠کارگر و کارمند شاغل هستند که از چندین سال است مطالبات مزدی خود را با تاخیر دریافت می کنند.
تجمع کارگران بلبرینگ سازی به اداره کار آذربایجان شرقی کشیده شد
صبح روز ١٨ اسفند کارگران شرکت «بلبرینگ سازی تبریز»سومین روز اعتراض به پرداخت نشدن مطالباتشان به تجمع در مقابل ادره کل کار استان اذربایجان شرقی کشاندند.
تجمع اعتراضی ٤٠٠کارگر شرکت پایندان واقع در فاز ١٣عسلویه
روز ١٨ اسفند ٤٠٠ کارگر شرکت پایندان واقع در فاز ١٣ عسلویه در اعتراض به عدم دریافت سه ماه مزد خود در مقابل محل استقرار کارفرمای اصلی (شرکت پتروپایدار ایرانیان) تجمع کرده و خواستار پرداخت معوقات مزدی خود شدند.
١٨ اسفند: تجمع کارگران کمپروسور سازی تبریز در محوطه کارخانه
از روز ١٧ اسفند تا کنون ١٢٠ نفر از کارگران شاغل در کارخانه «کمپرسورسازی تبریز» در اعتراض به پرداخت نشدن ٤ ماه مزد خود در محوطه کارخانه تجمع کرده اند. صبح دیروز وقتی کارگران قصد ورود به محل کارمان را داشتند با دربهای بسته کارخانه مواجه شدند که باعث تشدید اعتراضات آنان شد.
١٧ اسفند: تجمع کارگران بلبرینگ سازی تبریز برای معوقات مزدی
از روز ١٦ اسفند شماری از کارگران کارخانه «بلبرینگ سازی تبریز»در اعتراض به تعویق پرداخت سه ماه دستمزد خود دست از کار کشیده ودر محوطه کارخانه تجمع کرده اند.
در کارخانه بلبرینگ سازی تبریز حدود ١٩٠ نفر کارگر رسمی وقرار دادی فعالیت دارند که کارفرما علاوه بر تاخیر مطالبات مزدی سه ماهه آذر ، دی وبهمن تاکنون، حق عیدی وپاداش پایان سال آنها را نیز نپرداخته است.
تجمع مشترک کارگران کنتور سازی وصنایع کم مصرف ایرانیان مقابل استانداری قزوین
کارگران دو کارخانه کنتور سازی وصنایع کم مصرف ایرانیان صبح روز ١٧ اسفند در اعتراض به بلاتکلیفی در وضعیت کارخانه و عدم دریافت مطالبات مزدی خود مقابل ساختمان استانداری قزوین تجمع کردند.
بنا بر خبر ٣٥٠ کارگر کنتورسازی با احتساب اسفند ماه حدود ٥ ماه ب و ٨٠کارگر شاغل درکارخانه صنایع کم مصرف ایرانیان ٩ ماه دستمزد طلب دارند.
جدا از مسئله به تاخیر افتادن چندین ماهه دستمزد کارگران این دو کارخانه تا این لحظه هیچ خبری از وضعیت پرداخت عیدی وپاداش آنان نیست و در آستانه سال نو نگران وضعیت مالی خود هستند.
تجمع اعتراض‌آمیز بازنشستگان همدان مقابل استانداری!
روز٢٢اسفند،جمعی از بازنشستگان در اعتراض به عدم همسان‌سازی حقوق‌ها مقابل استانداری همدان تجمع كردند و خواسته آنها این بود قبل از آغاز سال ٩٦ همسان‌سازی حقوق‌ها انجام شود.
به گزارش ٢٢اسفندفارس، ظهرروز٢٢اسفند، جمعی از کارمندان ادارات و دستگاه‌های مختلف استان در اعتراض به عدم همسان‌سازی حقوق‌ها مقابل استانداری تجمع اعتراض‌آمیز برگزار کردند.
یکی از معترضان با بیان اینکه کارمندان به منظور همسان‌سازی حقوق کارمندان بازنشسته با سایر ادارات تجمع کرده‌اند، اظهار کرد: فردی همچون من ماهیانه یک‌میلیون و ٣٠٠ هزار تومان حقوق دریافت میکند اما فرد دیگر همتراز و هم‌رده ما در سایر ادارات بیش از ٢ میلیون تومان دریافتی دارند.
وی با تأکید بر اینکه این اعتراض یک اعتراض صنفی است، گفت: ما درخواست همسان‌سازی همه حقوق‌ها را داریم و اگر گوش شنوایی باشد بهتر است؛ یک بار هم در سراسر کشور مقابل اداره بازنشستگی تجمع صورت گرفت.
(٢٣ اسفند ماه)، بیش از ٢٥٠ نفر از کارگران پیمانی سیمان صوفیان تبریز در محوطه این کارخانه تجمع کرده اند.
در این تجمع که از ساعت ٨ صبح آغاز شده و همچنان ادامه دارد، کارگران از به تاخیر افتادن عیدی وپاداش پایان سال و دیرکرد در پرداخت برخی مزایای مزدی همانند پایه سنواتی وتجمیع سنواتی انتقاد دارند.
کارگران سیمان صوفیان میگویند با وجود شرایط کاری سخت،کارفرما از سال ٩٢ تجمیع سنواتی مارا لحاظ نکرده واز ابتدای سال جاری پایه سنواتی ما افزایش پیدا نکرده است.از قرار معلوم، در تجمع صبح امروز، کارگران پیمانکاری واحد تاریکخانه وبارگیرخانه سیمان صوفیان حضور داشته اند.ا
تجمع اعتراضی مهندسان کشاورزی در استان کرمانشاه
٢٣اسفند مهندسان کشاورزی استان کرمانشاه در مقابل اداره کشاورزی تجمع اعتراضی برگزار کردند.
تجمع‌کنندگان پلاکاردی در دست داشتند که روی آن نوشته شده است «بقا حق ماست»، «بیکاری مهندسان کشاورزی تا کی»
یکی از معترضان گفت: از سال ٨٧ حدود ٣٠٠نفر از فارغ‌التحصیلان مقطع لیسانس و فوق‌لیسانس کشاورزی در استان کرمانشاه در پروژه‌های نظارت به کار گرفته شده‌اند که با آنها قرارداد یک ساله، بدون بیمه و با حقوق یک میلیون تومان منعقد شده است.
یکی دیگر از تجمع‌کنندگان گفت: جالب است که قرار بود ١٠هزار نفر در وزرات جهاد کشاورزی جذب شوند که از این تعداد ٣٠٠نفر هم به استان کرمانشاه سهمیه نرسیده و ظاهراً به جای جذب مهندسان کشاورزی در این استان سهمیه را در بخش‌های دیگر هزینه کرده‌اند.
به گفته یکی دیگر از تجمع‌کنندگان در استانهای دیگر از جمله استان ایلام فردی با ٣٠روز فعالیت جذب و استخدام شده است اما ما با ٥٢ماه سابقه فعالیت در وزارتخانه هم بلاتکلیف هستیم و هم بیکار شده‌ایم و چگونه است دولت به‌راحتی چشمش را روی مهندسان کشاورزی می‌بندند.
گزارش
اخراج ٤٠٠ کارگر و کارمند بهشهر در سال جاری
رئیس اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی بهشهر گفت: در سال جاری ٤٣٥ نفر از کارگران و کارکنان از ١٤٦ واحد صنفی، تولیدی، صنعتی، خدماتی، تعاونی، کشاورزی و دامداری شهرستان اخراج شدند.
براساس اخبار دریافتی ایلنا، نبی اله صفری، رئیس اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی بهشهر، اظهار کرد: در سال جاری ٤٣٥ نفر از کارگران و کارکنان از ١٤٦ واحد صنفی، تولیدی، صنعتی، خدماتی، تعاونی، کشاورزی و دامداری اخراج شدند که ٨٠ درصد آن ها معادل ٣٤٨ نفر بومی و ٢٠ درصد معادل ٨٧ نفر غیربومی بودند.
وی افزود: اکثر موارد اخراج کارگران و کارکنان به دلیل شرایط بد اقتصادی و وضعیت نامساعد بازار فروش است که اخراج می‌شوند و در برخی موارد نیز زمان قرارداد کارگران یا کارکنان به اتمام رسیده و کارفرما به هر دلیل قرارداد را تمدید نمیکند.
عدم پرداخت١٣ماه مطالبات پرستاران مشهد!
رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری مشهد و شهرستان‌های تابعه با بیان اینکه تاکنون معوقات(کارانه) ١٣ ماهه پرستاران مشهدی (از اسفند سال گذشته) پرداخت نشده است، افزود: اضافه‌کار پرستاران(حدود ٥٠ درصد کارانه) ماهانه پرداخت شده است اما کارانه از اسفند سال پیش پرداخت نشده است.
بنابه گزارشات رسانه ای شده بتاریخ٢٣اسفند،دکتر سیدرضا مظلوم با اشاره به پیگیری این سازمان برای پردخات معوقات پرستاری اظهار کرد: احتمالاً اعتباری در چند روز اخیر به حساب دانشگاه علوم پزشکی مشهد از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی واریز شده است.
وی با اشاره به قول مساعد رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد مبنی بر پرداخت معوقات پرستاری تا پیش از پایان سال خاطرنشان کرد: طبق آنچه که در پرداخت مبتنی بر عملکرد وجود دارد ایجاد انگیزه و جاذبه‌های تشویقی برای پرستاران ضروری است که برای رسیدن به این هدف باید کارانه‌ها بلافاصله پرداخت تا انگیزه‌ای برای کار بیشتر و با کیفیت پرستاران باشد.
در طومار آتش‌نشانان تهرانی مطرح شد؛
درخواست اجرای بازنشستگی پیش از موعد برای همه آتش‌نشانان
آتش‌نشانان تهرانی با امضای طوماری خطاب به شورای شهر تهران، خواستار اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد برای پرسنل کارمندی آتش‌نشانی شدند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از بروز حادثه پلاسکو و شهادت ١٦ نفر از آتش‌نشان‌ها در تهران، آتش‌نشانان ایستگاه‌های مختلف آتش‌نشانی تهران طوماری خطاب به شورای شهر تهران امضا کردند.
در این طومار خواستار اجرای آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان آور برای پرسنل کارمندی آتش‌نشانی شدند.
متن این طومار که توسط بیش از هفتصد آتش نشان امضا شده و خطاب به اعضای فراکسیون کارگری شورای شهر نوشته شده، از قرار زیر است:
احتراماً اینجانبان جمعی از پرسنل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با توجه به لایحه تصویبی (ماده ٩٩) مجلس شورای اسلامی مبنی بر سخت و زیان آور بودن مشاغل آتش‌نشانی به استحضار می‌رساند:
در سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران، کارکنان عملیاتی شاغل به دو بخش کارگری و کارمندی تقسیم می‌شوند که پرسنل کارگری با توجه به اینکه دارای بیمه تامین اجتماعی می باشند مشمول قانون کار بوده و بدون شرایط سنی برابر قوانین سازمان تامین اجتماعی با ٢٠ سال سابقه به درجه بازنشستگی نائل می‌گردند؛ ولی پرسنل کارمندی (عملیاتی) سازمان که تابع بیمه درمانی اداره رفاه شهرداری تهران هستند تابع نظام هماهنگ پرداخت حقوق و دستمزد بوده که جهت برخورداری از این قانون نیاز به تصویب لایحه در شورای اسلامی شهر تهران میباشد؛ لذا از آن مقام مسئول و نمایندگان محترم شورای اسلامی شهر تهران خواهشمندیم با در نظر گرفتن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در خصوص هرگونه تبعیض بین جامعه و با توجه به استثناء شهرداری تهران در خصوص وضع قوانین بین پرسنل کارگری و کارمندی سازمان آتش‌نشانی، امضاءکنندگان ذیل شاغلین سازمان آتش‌نشانی تهران عاجزانه درخواست داریم نسبت به پیاده‌سازی قانون سخت و زیان‌آور، با ٢٠ سال سابقه و حذف شرایط سنی جهت پرسنل کارمند عملیاتی سازمان‌آتش‌نشانی تهران دستورات مقتضی را ایفا و نتیجه را به اینجانبات امر به ابلاغ فرمایید.
ویژه ٨ مارس
روز جهانی زن ٨ مارس گرامی باد!
این روز یادآور نبرد زنان اعتصابی کارخانـۀ نساجی کتان در سال١٩٠٨ در آمریکاست. این زنان علیه شرایط سخت کاری و برای زندگی بهتر، دستمزدی شرافتمندانه دست به اعتصاب زدند. صاحب کارخانه به همراه نگهبانان بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر، این زنان را در محل کارشان محبوس ساخت و بعدن به دلایل نامعلوم کارخانه آتش گرفت و فقط تعداد کمی از زنان توانستند از این حادثه نجات یابند و مابقی ١٢٩ تن از زنان کارگر در این آتش سوختند.
به پاس این نبرد نابرابر و برخورد غیرانسانی این روز را تمامی زنان جهان گرامی می دارند.
١١٠ سال از این واقعه می گذرد و زنان هنوز هم به حقوق انسانی خود دست نیافته اند. در ایران نیز هنوز کارگران زن در شرایطی همچون سالهای ١٩٠٨ کار می کنند. بیشتر زنانی که در کارگاههای کوچک کار می کنند از دستمزدی پایین تر از ٨٠٠ هزار تومان حقوق می گیرند. از بیمه و وسایل ایمنی محرومند. مورد تعرض و تعدی کارفرمایان قرار می گیرند. در این کارگاهها از قانون کار خبری نیست.
در کارخانه های بزرگ وضعیت زنان کارگر و کارمند به گونه ای دیگریست. شیرخوارگاهها، کودکستان ها وجود خارجی ندارند. زنان با قراردادهای موقت یک ماهه و چندماهه کار می کنند. در کارخانه های بهداشتی و داروسازی از توهین سرپرستان مرد و پیشنهادات کثیف در امان نیستند. بارها در گزارشات کارگریمان به مواردی همچون کشیدن مو و زدن ضربه با پا از سوی سرپرستان اشاره کرده ایم. کشته شدن دو زن خیاط در آتش سوزی خیابان جمهوری به دلیل نبود ایمنی کافی در سالهای گذشته از مواردی است که نشان می دهد زنان کارگر با چه شرایطی دست به گریبانند. زنان اولین کسانی هستند که همیشه اخراج می شوند.
زنان سرپرست خانوار و یا دارای فرزند و همسر معلول و زمینگیر با مشکلات نگهداری و پرداخت هزینه های عزیزانشان دست به گریبانند. تبعیض به لحاظ شغلی و دستمزد و جایگاه شغلی بیداد می کند.
در کارخانه های بزرگ دختران جوان نباید ازدواج کنند، و یا زنان متاهل نباید باردار شوند وگرنه اخراج خواهند شد. حتا کارمندان هم در مراکز دولتی همین مشکل را دارند. ٤٣ هزار زن در جریان مرخصی زایمان طی همین سال از کار اخراج شده‌اند.
متاسفانه به دلیل محدودیت های اعمال شده علیه سندیکاهای کارگری، شرایط برای پیوستن زنان کارگر به سندیکاهای کارگری مهیا نیست تا زنان کارگر همدوش برادرانشان برعلیه نابرابری ها، دستمزدهای حقیرانه، متحدانه مبارزه کنند.
سندیکاهای کارگری زمانی قدرتمند خواهند شد که بتوانند زنان را نیز در صفوف خود داشته باشند.
ما روز جهانی زن را به همه زنان میهنمان از جمله زنان مبارز فعال حقوق زنان به ویژه آنان که اکنون در زندان هستند، کارگران و کارمندان زن، کارگران زن کشاورز، زنان تن فروش، دختران قالیباف، آموزگاران، پرستاران، زنان سرپرست خانوار، زنان بدسرپرست، زنان خانه دار، دختران کار و خیابان، زنان کارتن خواب، و مادران فردا، دختران کوچک فال فروش و گل فروش شادباش گفته و کوشش خواهیم کرد که سندیکا را به میان مزدبگیران ببریم.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
١٦ اسفند ٩٥
بیانیه کمیته هماهنگی به مناسبت روز جهانی زن
٨مارس ٢٠١٧ – ١٨ اسفند ١٣٩٥
ستم بر زنان همزمان با پیدایش طبقات آغاز شد. این را تکرار می کنیم تا به خاطر داشته باشیم که معضلات زنان به مثابه نیمی از آحاد جامعه تنها یک معضل روبنایی و فرهنگی نیست که با آموزش مردان در خانه و بیرون از آن حل و فصل شود و از جامعه رخت بربندد. تا از یاد نرود که چگونه سرمایه، پایه های نظام ستم و استثمار خود را از جمله بر دوش زنان استوار کرده و با استفاده از کار بدون مزد زن در خانه و کار ارزان او در کارخانه، مزرعه و همه مراکز کار و تولید، کاهش نرخ دستمزد و بازتولید ارزان نیروی کار را ممکن ساخته است. تا فراموش نشود که موقعیت فرودست زنان در جامعه، لازمه حفظ و بقاء نظام سرمایه داری بوده و همواره یکی از اجزاء متشکله آن را تشکیل می دهد. نظامی که همچون دیگر نظامهای طبقاتی ِ مردسالار با انواع و اقسام روش ها و شیوه ها، این موقعیت را حفظ و بازتولید می کند و تداوم می بخشد.
جنبش اجتماعی زنان اما با پیدایش جوامع طبقاتی و سقوط زنان به موقعیتی فرودست در نظام های برده داری و فئودالیسم شکل نگرفت. در واقع با ورود زنان کارگر به عرصه تولید اجتماعی بود که آنان متوجه شدند که تاچه حد از حقوق اجتماعی خویش به عنوان نیمی از انسان های جامعه محروم بوده و تا چه اندازه مورد ستم و بی حقوقی قرار گرفته اند. و سرانجام با گسترش اعتراضات و تشدید مبارزات زنان کارگر و نقش بستن خون آنان برسنگ فرش های خیابان های نیویورک بود که چنین جنبشی شکل گرفت و در ادامه، روز جهانی زن به عنوان روز مبارزه و کیفر خواست زنان علیه استثمار، ستم و بی حقوقی علیه این قشر عظیم اجتماعی به منصه ظهور رسید. این جنبش از آغاز تا کنون نشیب و فرازهای بسیاری را پیموده و تجارب زیادی کسب کرده و در واقع توانسته است خود را به عنوان جنبشی با پتانسیل بسیار بالایی تثبیت نماید.
به باور ما مسئله زن مسئله طبقه کارگر است. چرا که سرمایه از جمله با ستم و استثمار مضاعف و چندگانه زنان قادر خواهد بود ساختار خود را حفظ کرده و آن را تداوم بخشد. ساختاری که به قیمت اعدام، قتل، تجاوز، سنگسار، اسید پاشی و تحمیل انواع فشار و بی حقوقی نسبت به زنان، آنان را وادار می کند تا حتی المقدور فرودستی خود را بپذیرند و به روابط غیر انسانی و بیمارگونه چنین نظام و مناسبات نابرابر و وارونه ای تن در دهند.
نظام سرمایه داری برای دستیابی به منابع عظیم نیروی کار ارزان، نیاز به کارگران فرودستی دارد که مورد بهره کشی طبقات استثمارگر قرار گیرند. فرودستانی که تحت عنوان زن، کودک، مهاجر، رنگین پوست، و . . . دسته بندی شده و هر یک به نحوی از انحاء صاحبان سرمایه را در راستای انباشت هرچه فزاینده تر سرمایه و تأمین سودهای کلان، یاری رسانند. این سیستم همچنین برای حفظ و تداوم سلطه خویش و انتقال ثروت خود از نسلی به نسل دیگر، نیاز به محدود کردن زنان و انقیاد آنان دارد. بنابراین ، از راه های گوناگون تلاش خود را به کار می گیرد تا در کنار سرکوب مطالبات زنان، با اشاعه ارزش های تحقیرآمیز و زن ستیز در جامعه و یاری جستن از قانون و فرهنگ، آموزش و پرورش و رسانه ها، دراین عرصه فرهنگ سازی نموده و تا آنجا که امکان دارد فرودستی زنان را نهادینه کند. سخنان ترامپ، رئیس جمهور یکی از بزرگترین قطب های سرمایه داری جهانی در مورد زنان و عقاید و نقطه نظرات بغایت واپسگرایانه داعش و دیگر گروه ها و جریانات عقب مانده و بنیادگرا، تنها نمونه هایی از این تحقیر و زن ستیزی را به نمایش می گذارند و بیانگر ارزش های نظام سرمایه داری در قرن بیست و یکم هستند. جوامعی که زن را نه به عنوان یک انسان، بلکه به عنوان یک کالای جنسی به حساب آورده و ارزش گذاری می کند.
مناسبات سرمایه داری امروزه تلاش می کند تا حتی المقدور از طریق بازپس گیری بسیاری از امتیازاتی که کارگران و از جمله زنان کارگر طی سال ها جانفشانی و مبارزه به دست آورده اند، گریبان خود را از بحران فزاینده ای که دامنگیر آن شده، خلاص نماید. جنگ افروزی های پی درپی که به قیمت کشتار بی رحمانه مردم وبی خانمانی و در به دری هزاران زن و کودک تمام می شود، نمونه های آشکاری از نمایش چنین سیاست های ضد انسانی و زن ستیزانه ای است که نظام سرمایه داری در هر گوشه ای از جهان مرتکب می شود.
زنان برای حل معضلات و مصائب فراوانی که در جوامع سرمایه داری با آن ها دست به گریبان هستند، نیاز به طرح خواست های مشخص با دورنما و چشم اندازی روشن دارند تا از این طریق بتوانند برای تحقق آن ها مبارزه کنند. در این صورت وهمچنین با تشکل یابی زنان طبقه کارگر و درهم تنیدن مبارزات زنان این طبقه با جنبش کارگری است که زنان قادرخواهند بود به برابری کامل دست یابند.
بگذار سرمایه بر ما خشم گیرد و متفکرین این طبقه سخنان ما را کلیشه ای و تکراری بخوانند. ما این واقعیت ها را می گوییم و برای تحقق آن مبارزه می کنیم تا به حقیقت خود دست پیدا کنیم.
” کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری” به عنوان جمعی از کارگران و فعالین کارگری، خواست ها و مطالبات خود را در روز ٨ مارس ٢٠١٧ برابر با ١٨ اسفند ١٣٩٥، روز جهانی زن، به شرح زیر اعلام نموده و برای تحقق آن تلاش و مبارزه خواهد کرد:
١ ــ برابری حقوق زنان و مردان در همۀ عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، حقوقی، شغلی، جنسیتی، تحصیلی، خانوادگی؛ به ویژه در خصوص مزد برابر در قبال کار برابر با مردان و همچنین لغو تمامی قوانین زن ستیزانه و جنسیت محور، که زنان را از دستیابی به حقوق مسلم خویش در عرصه های مختلف محروم می کند .
٢- تأمین امنیت زنان در برابر هرگونه فشار و خشونت و بی حرمتی؛ وضع قوانین حمایتی علیه هر نوع خشونت خانگی و خیابانی علیه آنان و تأسیس خانه های امن برای زنان آسیب دیده در جامعه و حمایت های ویژۀ بهداشتی، روانی، آموزشی و حرفه ای از آنان .
٣ـ برخورداری از حقوق و مزایای کامل بازنشستگی ِ پیش از موعد، از جمله باز نشستگی با ٢٠ سال سابقۀ کار و ٤٢ سال سن .
٤- برخورداری زنان از حق طلاق و حق حضانت فرزندان و حق انتخاب شغل و پوشش و محل زندگی، حق انتخاب همسر، حق آزادانه سفر به خارج از کشور و . . .
٥ـ برخورداری زنان از مزایای بیمه های اجتماعی، از جمله بیمه بیکاری و بیمه درمانی رایگان.
٦ـ برخورداری ازمهد کودک رایگان برای فرزندان زنان، اعم از زنان شاغل و خانه دار.
٧ـ برخورداری فرزندان زنان کارگر فوت شده از حق بیمه مادران خود که در طول مدت کار، درصدی به عنوان حق بیمه از حقوق شان کسر شده است.
٨- به حساب آوردن کار طاقت فرسا و سنگین ِ پرستاری در ردیف مشاغل و حرفه های سخت و زیان آور و برخورداری این بخش از طبقه کارگر از بازنشستگی پیش از موعد، همراه با در نظر گرفتن حقوق و مزایای کامل آن برای زنان.
٩ـ لغو مجازات اعدام و سنگسار و شکنجه و شلاق.
١٠- آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو احکام بازداشت، محاکمه و زندان فعالین کارگری، زنان و دیگر جنبش های اجتماعی و برخورداری تمامی آحاد جامعه از حقوق و آزادی های دمکراتیک و اجتماعی.
١١- برخورداری از حق ایجاد تشکل های مستقل ، برای پیگیری خواست ها و مطالبات اجتماعی زنان در سطح جامعه .
١٢ـ برخورداری از حق کامل شهروندی زنان با مردان برای حضور در کلیه مراکز و مجامع اجتماعی و ورزشی و . . .
١٣ـ به رسمیت شناختن ٨ مارس، روزجهانی زن و تعطیلی این روز در تقویم رسمی کشوری و آزادی مراسم بزرگداشت این روز.
زنده باد ٨ مارس، روز جهانی زن
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – ١٦/١٢/١٣٩٥
کارگران
رانندگان و کارگران شرکت واحد روز چهارشنبه ده صبح به وزارت کار مراجعه می کنند
رانندگان و کارگران شرکت واحد همه با هم روز چهارشنبه ده صبح در اعتراض به دستمزد فعلی چند برابر زیر خط فقر به وزارت کار مراجعه می کنند. و با توجه به اینکه مذاکرات تعیین دستمزد سال ٩٦ در شورای عالی کار در حال انجام است کارگران خواسته خود که تعیین دستمزد عادلانه می باشد را فریاد می زنند.
پروین محمدی
چانی زنی یا نمایشی دردناک برعلیه زندگی و معیشت ما کارگران
سالیان سال است در ماههای آخر سال نمایشی را حول حداقل مزد برای دلخوشی ما کارگران براه میاندازند، نمایشی دردناک و مشمئز کننده، نمایشی که بطور علمی بدبختی هایمان را واکاوی میکنند و با مهندسی جراید و رسانه هایشان امیدی کاذب را به خانواده های ویران شده ی ما کارگران میدهند.
پس از رنگ باختن نمایشات تکراری سالیان قبل و روشن شدن بیش از پیش گرسنگی و فقر تحمیل شده بر ما کارگران و علیرغم اینکه دیگر هر مسئولی بناچار از فلاکت آوار شده بر زندگی ما و از فاصله نجومی حداقل مزد و هزینه های زندگی سخن میگوید اما باز هم سیاست همان سیاست تحمیل فقر و فلاکت بیشتر بر ما کارگران با شگردهای دیگری است.
امسال طوری شروع کردند که انگار دردسر بزرگی سر راهشان قرار ندارد و به همین دلیل بر خلاف سالهای پیش، مسئله مزد را مسکوت گذاشتند و تازه بعد از بلند شدن صدای ما کارگران بود که ناچار شدند از مباحث مزد و جلسات شورایعالی کار پرده برداری کنند. اما پرده برداری هم که کردند باز هم در چهارچوب همان خط سکوت بود که به بهانه تعیین سبد هزینه مبادرت به آن کردند
یکی نیست از اینان بپرسد مگر دولت و کارفرمایان که بهترین حسابداران و چورتکه اندازان این مملکت هستند، از هزینه متعارف زندگی خبر ندارند که باید هفته ها وقت بگذارند تا سبد هزینه را در بیاورند. مگر نرخ مسکن و مواد غذایی و بهداشت و درمان و آموزش و بقیه اقلام در بازار را من کارگر تعیین میکنم که آقایان خبر از آن نداشته باشند و نمیدانند یک خانواده میانگین چهار نفره چطور و با چه هزینه ای قادر به ادامه حیات میباشد.
در عصری که به لطف رشد غول آسای تکنولوژی در کمترین زمانی میتوان هزینه زندگی را بر آورد کرد هفته ها وقت میگذارند تا هزینه زندگی یک خانوار کارگری را که هر مسئول دولتی اذعان میکند بالای چهار میلیون تومان است مبلغ دو میلیون و چهار صد و هشتاد هزار تومان اعلام کنند و آنرا به عنوان یک کشف به خورد ما کارگران بدهند و بدتر از آن در ادامه این خیمه شب بازی برای کاشفین این مبلغ هورا میکشند تا سرنوشت زندگی و معیشت میلیونها خانواده کارگری را برای سال آینده همچنان در پرده ابهام نگه دارند.
اما همه عوافریبی که پیش برده اند به اینجا ختم نمیشود و به موازات جشن و پایکوبی حول اعلام سبد هزینه، بحث ترکیب نامناسب شورایعالی کار و عدم توانایی دولت و کارفرمایان برای جبران عقب ماندگی مزدی را مطرح و پیشنهاد زمان بندی را وسط میکشند تا زمینه های لازم برای تحمیل حداقل مزدی خفت بار را به روال سالهای گذشته آماده کنند.
به زبان ساده تری اینان مدعی اند دولت و صاحبان سرمایه نمیتوانند ذره ایی از ثروتی را که در طی نزدیک به چهار دهه گذشته و به شکل غارتگرانه ای از شیره جان ما کارگران کشیده اند پرداخت کنند و در این میان با انواع ترفندها در پی وادار کردن ما کارگران برای تمکین به زندگی زیر خط فقر و مرگ از گرسنگی هستند و اسم این رویکرد خود را چانه زنی میگذارند. چانه زنی به نفع چه کسی؟ به نفع غارتگران یا به نفع نجات میلیونها خانواده کارگری از فقر و گرسنگی؟
آن چیزی که در این میان روشن است و ما کارگران هر ساله آنرا تجربه کرده ایم این است که چانه زنی اینان برای حفظ منافع غارتگران است و بس. لذا ما از همنیجا اعلام میداریم که در صورت پیشبرد تحمیل حداقل مزد به روال سالهای گذشته و عدم جبران بی کم و کاست عقب ماندگی مزدی، سال آینده را به سال اعتراض به فقر و فلاکت تبدیل خواهیم کرد.
١٨ اسفند ٩٥
کارگران ؛ تشکلهای کارگری؛ حقوقدانان وانسانهای آزدیخواه
محمود صالحی
جهت اطلاع ، قبلا” در شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج در سال ١٣٩٤ به ٩ سال زندان تعزیری محکوم شده ام؛ در فرجه قانونی به احکام صادره اعتراض کردم. روز دوشنبه مورخ ١٦/١٢/٩٥ در شعبه چهارم دادگاه تجدید نظر استان کردستان مجددا”محاکمه شدم و رئیس شعبه در این محاکمه یک اتهام جدید به شرح زیر مطرح نمود.
قاضی: آقای صالحی این گفته شماست؟
محمود صالحی: چه چیزی گفته من است جناب قاضی؟
قاضی: شما سال ١٣٦٧یعنی ٢٩سال پیش در زندان بودید. وقتی مسئولان می خواستند به مناسبت ٢٢ بهمن جمعی از زندانیا ن را آزاد کنند. همه زندانیان را در حیاط زندان به صف می کنند، می خواهند تعدادی از زندانیان را بعد از راهپیمایی ٢٢ بهمن در میان مردم شهر آزاد کنند.شما نیز یکی از زندانیانی بودید که قرار بود آزاد شوید. به هر کدام از زندانیان یک پلاکارت که بر روی آنها نوشته شده بود مرگ بر صدام ؛ مرگ بر امریکا ؛ مرگ بر اسرائیل ؛ مرگ بر منافق ؛ مرگ بر کومه له و دمکرات می دهند تا آن را حمل کنند. وقتی نوبت به شما می رسد که پلاکارت را تحویل بگیرد ؛ از گرفتن آن امتناع می کنید و اظهار می نماید که من آماده نیستم بخاطر آزادی خودم پلاکارت را حمل کنم .بعدا” شما را به داخل زندان منتقل می کنند و آزاد نمی شوید؟.
محمود صالحی: بلی جناب قاضی این گفته من است و امروز نیز بعد از ٢٩ سال هنوز روی آن گفته خود تاکید می کنم. جناب قاضی ده شصت صداها نفر بدون اینکه در دادگاهی محاکمه شده باشند، اعدام شدند و تعدادی از آنان رفیق بغل دستی من در زندان بودند. به همین دلیل من آماده نبودم تا برای آزادی شخص خودم بلاکارت را حمل کنم.
ماجرا از این قرار بود.
سال ١٣٦٧تعداد زیادی از زندانیان شهر سقز که هیچ کدام از آنان احکام اعدام نداشتند برای اجرای حکم اعدام به بیرون از زندان منتقل نمودند.
بعد از اینکه زندانیان را اعدام کردند، یک شایعه توسط توابین پخش شد که همه زندانیانی که تا آن روز اعدام نشده اند، آزاد خواهند شد.
به گفته توابین و تعدادی از مسئولان زندان قرار بود کلیه زندانیانی که تا آن روز اعدام نشده بودند در مراسم روز ٢٢ بهمن آزاد شودند. اما این شایعات هیچ وقت جامه عمل نپوشید،آزادی زندانیان سیاسی تنها به ٥٢ نفر محدود شد.
تاریخ ٢٢ بهمن سال ١٣٦٧ یعنی ٢٩ سال پیش، اسامی ٥٢ نفر از زندانیان سیاسی را که حکمشان به پایان نزدیک شده بود را قرائت کردند. وقتی موضع را پیگیری کردیم به ما گفتند: افرادی که اسامی آنان قرائت شد؛ آزاد هستند و بعدا” تعدادی دیگری نیز آزاد خواهند شد. من هم در میان آن ٥٢ نفر بودم که جهت آزادی از زندان اسامی ما را خوانده بودند.
وقتی همگی ما به داخل حیاط زندان رفتیم به هر کدام از ما یک پلاکارت دادند که روی آن شعارهای،از جمله مرگ برامریکا، اسرائیل، مجاهدین، کومه له، دمکرات و صدام رویشان نوشته شده بود.
ما را به خط کردند و رئیس زندان گفت که هر کدام از ما یک پلاکارت برداریم و به صورت راهپیمایی به طرف میدان آزادی شهر حرکت کنیم.
ما اطلاع داشتیم که مردم زیادی در میدان آزادی ( برگاراژ) جمع شده بودند و انتظار آن را داشتند که همه زندانیان آزاد شوند. اما مردم بی خبر از اینکه تنها ٥٢ نفر زندانی آزاد می شوند. وقتی مسئولین زندان پلاکارت ها را در میان زندانیان تقسیم می کردند نوبت به من هم رسید و یک پلاکارت را به من دادند. من فوری روبه رئیس زندان گفتم :” آقای رئیس زندان من آماده نیستم پلاکارت رو حمل کنم”زیرا آزادی بدون پلاکارت حق من است. رئیس زندان وقتی اظهارات من را شنید فریاد زد و به همکاران خود گفت: ” سریع ایشان را به زندان برگردانید، این پسره نمی خواهد آزاد شود”. من قبل از اینکه مسئولان مربوطه گفته رئیس زندان را اجرا کنند، خودم سریع به داخل بند برگشتم.
زندانیان داخل بند از من سئوال کردند که چرا برگشتید؟ در جواب گفتم: “به دلیل اینکه به هر زندانی یک پلاکارت میدادند که با خودشان حمل کنند و من قبول نکردم؛ من زندانی هستم و دارم حبس خودم را سپری می کنم؛ چرا باید به نیروی آنها تبدیل شوم و برای آزادی خود علیه دیگران شعار دهم”.؟ دوستان زندانی دور من حلقه زدند و هر یک به نوعی نظرش را بیان میکرد. به این ترتیب من آن روز آزاد نشدم.
سئوال از مسئولان حقوق بین المللی و حقوق بشر این است؟ این چه نوع اتهامی است که رئیس شعبه چهارم دادگاه تجدید نظر استان کردستان بعد از ٢٩ سال آن را طرح می کند؟ این در حالی است که تفهیم اتهام من برای جرم جدید؛ تاسیس یک کمیته کارگری بنام کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری بوده و در تمام مراحل بازجویی نیز روی این مورد بازجویی شده ام.
محمود صالحی
محمد حسن پوره : تجمع اعتراضی معلمان در نوزده اسفندماه
بعد از سرکوب حماسه سی و یک تیر وبعد از دو سال معلمان ،در قالب تشکلهای و با حسن نیت ،جلساتی را با مایه چانه زنی جهت بیان دیدگاه ها و نظرات خود پیرامون دغدغه های معیشتی خود و نظام مالی فسیل شده آموزش و پرورش برگزار نمودند ،از نشست در آستانه تدوین لایحه برنامه پنج ساله ششم با نوبخت ،تا تدوین بودجه سنواتی سالهای ٩٤/٩٥/٩٦ و برنامه های دیدار با نمایندگان موثر مجلس تا اعضای کمسیونهای مرتبط اما هیچ‌گاه وعده های داده شده توسط مسئولین عملی نشد ،و اگر برنامه هایی را اجرا کردندمثل رتبه بندی، هیچ تاثیری در رفع نارساییها و کاستی های نظام مالی ، آموزشی ومعیشتی نداشت.
صبر معلمان لبریز شده بود ،جامعه فرهنگی بعد از انفعال ایجاد شده بعد از سی و یک تیر بخصوص بعد از رویکرد جدید دولت در دادن مجوز برگزاری انتخابات و مجامع عمومی ،جمعی از فعالان صنفی فرهنگی مستقل ازکانونهای صنفی برنامه ای را تحت عنوان (,کمپین بودجه )آغاز نمودند.
در این کمپین با حضور و امضای یکصد و ده هزار نفر از همکاران ،خواسته هایی تحت کلی توجه به بودجه آموزش و پرورش مطرح نمودند،خواسته های کمپین بودجه در روز یکشنبه ٩٥/١٢/٩
ضمن یک جلسه نشست و بیان دیدگاه های فرهنگیان تحویل نمایندگان مجلس گردید ،و آنچه از این نشست منعکس شد ،بیان همان سخنان کلیشه ای از سوی اکثریت نمایندگان در مورد شأن و منزلت معلم و بیان همان مشکلات همیشگی مملکت که موقعیت حساس است و تنگناهای شدیدبودجه ی آموزش و پرورش بود.
فرهنگیان که حسن نیت خود را در دو سال اخیر نشان داده اند و سعی در حرکتهای مدنی و بدور از هیجانات را در برنامه های کاری خود قرار داده بودند ،در انفعال ایجاد شده در بیشتر کانونها ، و بعد از بی توجهی به خواسته های مندرج در برنامه کمپین بودجه ،عده ای از فرهنگیان خودجوش ،تصمیم به اعلام فراخوان تجمع اعتراضی در ٩٥/١٢/١٩نمودند که با استقبال گسترده فرهنگی مواجه شد.بعد از فراخوان ،واکنشها اعضای کانونها ،از اعلام برائت تجمع تا نفی نقش کانونها تا تهدید و ارعاب وهشدارو اعلام حمایت بعضی از اعضا بعنوان شخصیت حقیقی متفاوت بود .
علیرغم مهلت زمانی کوتاه از اعلام فراخوان بخصوص روز تجمع ،استقبال فرهنگیان از لحاظ گستردگی در سطح کشور حائز اهمیت بود و نشان از نارضایتی شدید جامعه فرهنگی از سیاستهای آموزشی دولت و حاکمیت داشت.
نکته مهم این تجمعات در سطح کشور ،ناامیدی از سیاستهای دولت در بخش آموزش و پرورش و بی توجهی محض مجلس در تصویب تبصره های بودجه ای و عدم تخصیص بودجه و اعتبارات لازم به آموزش و پرورش ،وعلی الخصوص موضوع معیشتی فرهنگیان بود .
شعارهای و ابتکارات اعتراضی همکاران فرهنگی جالب توجه بود ازجمله ،نشستن بر روی سفره خالی در تجمع فرهنگیان بوشهرو پوستر هفت سینی که فرهنگیان شیراز هفت سین فرهنگیان را ،
سرافکندگی ،سرکوب ،سیه روزی ،سرخورده،سخره گر،سرگردانی و ستم بیان نمودن و دلالت بر شرایط سخت معیشتی فرهنگیان بود .
بیانیه تجمع که در پایان تجمعات کشوری قرائت شده بود،از جامعیت مناسبی در انعکاس مطالبات انباشت شده فرهنگیان چه در بعد آموزشی،معیشتی ،مشکلات حقوقی بازنشستگان ،نیروهای قراردادی و خدماتی ،موضوع امنیتی کردن فعالیتهای صنفی و رفع این مشکلات ، رفع حبس اسماعیل عبدی ، برگشت به کار آقای بداقی ، رفع تبعید جناب باغانی وحذف محکومیت قضایی آقای بهشتی که همه ناشی از فعالیت صنفی بوده از اهم موارد مندرج در بیانیه تجمع نوزده اسفند بود .
معلمان متفقٱ ،بر این نکته ابرام دارند که در صورت عدم توجه به خواسته های خود ،برنامه های اعتراضی خود را در آینده تا تحقق خواسته های قانونی خود پیگیری نمایند.
و انتظار میرود با نارضایتی موجود در جامعه فرهنگی ،ودر فرصت باقیمانده تا اسفند که فرصت اعمال تغییرات در بودجه وجود دارد ،دولت و مجلس خواسته های مندرج در بیانیه پایانی تجمع را با نگاهی واقع بینانه نگاه کند و نسبت به رفع دغدغه آنها که صرفا دغدغه معیشتی نیست ،بلکه نسبت به کاستیهای نظام آموزشی خود را متعهد میدانند ،توجه نموده تا نظام آموزش با اتکا به نیروی انسانی کارآمد به حرکت در مسیر توسعه پایدار برای جامعه اقدام نماید .
محمد حسن پوره
معلم مزد بگیر
٩٥/١٢/١٩
اجبار کارفرمای شرکت آلومینیوم پارس برای دریافت رضایتنامه محضری از کارگران + سند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: کارفرمای شرکت آلومینیوم پارس در آخرین روزهای سال، حدود ٧٠٠ کارگر این شرکت را وادار به امضای رضایت نامه ای محضری کرده است که طی آن کارگران رضایت کامل و بی قید و شزط خود را نسبت به شرکت آلومینیوم پارس در مورد حوادث کاری و شغلی رخ داده در کارخانه اعلام میکنند. لازم به یادآوری است پرداخت مطالبات کارگران این کارخانه در پایان سال منوط به امضای این رضایتنامه شده است و تاکنون اکثر کارگران به ناچار آنرا امضا کرده اند.
اخذ رضایتنامه از کارگران در مورد حوادث کاری و شغلی، آنهم در شرایطی که این کارگران مورد معاینه قرار نمی گیرند تا سلامت جسمانی شان تایید شود، جنایتی است که کارفرمای شرکت آلومینیوم پارس در حق کارگران این کارخانه با سوء استفاده از موقعیت ضعیف آنان در حال انجام است. در این میان اداره کار شهرستان ساوه در همکاری آشکار با کارفرمایان در طول سال حتی یک بار نیز بازرس خود را به این کارخانه اعزام نکرده است تا معلوم شود در کارخانه هایی همچون آلومینیوم پارس چه بلایی بر سر کارگران آورده میشود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٤ اسفند ماه ١٣٩٥
گزارشی از چپاول شرکتهای چینی در پروژه نفتی یادآوران و تحمیل بی حقوقی مطلق بر کارگران
پروژه نفتی یادآوران یکی از مهم ترین پروژه های نفتی است که فاز ١ آن در ٤٥ کیلومتری جاده ی اهواز _ خرمشهر و ١٠ کیلومتر فرعی و با فاصله ٢٠ کیلومتری از مرز ایران و عراق واقع است. میدان نفتی یادآوران مشترک بین ایران و عراق میباشد و قرار است ٣٠٠ حلقه چاه نفت در ایران و ١٠٠ حلقه چاه نفت در عراق زده شود.
پروژه یادآورن وظیفه ی جداسازی آب، نمک و گاز از نفت را بر عهده دارد که متاسفانه گاز آن سوخته میشود و نفت برای انجام مراحل تکمیلی و صادرات به پالایشگاه آبادان فرستاده میشود.
کار احداث این پروژه از حدود دی ماه سال ٩١ آغاز گردید. شرکت ملی نفت ایران این پروژه را به شرکت کارفرمای چینی بنام سینوپک ( SIPC) داده است. این شرکت نیز کار را به دو شرکت ایرانی جهان پارس و چینی اس اس کی ( SSK سینوپک سرویس کیش که در جزیره کیش ثبت شده) داده است که شرکت SSK را خود شرکت سینوپک تشکیل داده و بیشتر نیروهای آن کارکنان خود شرکت در چین و مابقی افراد عادی می باشند.
شرکت چینی در اواسط فروردین سال ٩٣ یک خط این پروژه را با استخراج و انتقال روزانه ٥٠ هزار بشکه ( بشکه ای بیش از ١٠٠ دلار در آن زمان) فعال کرد و تنها در چند هفته تمام هزینه ساخت این پروژه را تامین کرد و از آن زمان تا الان فقط سود میکند ( که البته اکنون دیگر خطوط نیز فعال هستند). این پروژه بزرگ نفتی در پاییز سال ٩٥ توسط رییس جمهوری افتتاح شد و اکنون در مرحله پایانی و انجام تعمیرات نهایی و رفع عیوب میباشد.
کارگران پروژه نفتی یادآوران از تحمیل بی حقوقی مطلق و شرایط برده وار کار در این پروژه عظیم نفتی میگویند
به موازات کسب سودهای نجومی توسط شرکت چینی سینوپک ( SIPC ) در پروژه نفتی یادآوران، به کارگران این پروژه عظیم نفتی آنهم در آب و هوای گرم و طاقت فرسا و آلوده جنوب، بابت ٢٦ روز کار ماهیانه با ساعت کاری روزانه ١٠ ساعت (جدای از ساعت استراحت) که نسبت به فصول مختلف سال متغییر است در سال ٩٢ ماهیانه ٧٠٠ هزار تومان ، در سال ٩٣ماهیانه ٩٥٠ هزار تومان، در سال ٩٤ ماهیانه یک میلیون و یکصد هزار تومان و در سال ٩٥ ماهیانه یک میلیون و دویست و پنجاه هزار تومان حقوق پرداخت شده است .
یکی از کارگران این پروژه اظهار میدارد: ما در طول ٤ سال گذشته تمام اضافه حقوق سالیانه ی خود را با اعتصاب دریافت کرده ایم چون شرکت چینی زیر بار نمیرفت و پیمانکار نیرو رسان نیز به همین بهانه اضافه حقوق را نمی خواست پرداخت کند. در ماه ٤ روز استراحت داریم که ٢ روز آن تعطیلی ٢ هفته یکبار جمعه ی خود شرکت است و ٢ روز دیگر را خود کارگران بعنوان اضافه کار و برای کمی حقوق بیشتر کار میکنند.
وی می افزاید: شرکت چینی که در ایران ثبت شده نه قوانین کار ایران و نه قوانین کار بین المللی را رعایت میکند بلکه قوانین کار کشور خود را اجرا میکند که این خود توهینی بزرگ، غیر قابل بخشش و قابل پیگرد است چون با این کار عملا ایران را جزء مستعمرات خود قرار داده است و پیمانکار از خدا خواسته نیز این کار شرکت چینی را دست آویزی برای پرداخت نکردن تمام حق و حقوق مندرج در قانون کار مربوط به پروژه قرار داده است.
یکی دیگر از کارگران پروژه نفتی یادآوران در رابطه با دیگر زوایای تحمیل بی حقوقی مطلق بر کارگران این پروژه عظیم نفتی می گوید: اکنون مدت ٤ سال است ما کارگران شاغل در این پروژه عیدی، پاداش، سنوات، اضافه کاری، پول مرخصی، بدی آب و هوا، مزایای مشاغل سخت و زیان آور، اضافه کاری روزهای تعطیل و….. را دریافت نکرده ایم.
وی ادامه میدهد: در ٢ سال اول پیمانکار میگفت که این مزایا را شرکت چینی پرداخت نمیکند که ما هم به شما بدهیم اما پس از نزدیک شدن به پایان کار و آغاز ریزش نیرو و مواجه شدن پیمانکار با شکایت کارگران به اداره ی کار، پیمانکار فیش حقوقهایی را صادر کرد که تمام مزایای را که تا پیش از آن ادعا میکرد شرکت چینی نمیدهد طوری تنظیم و محاسبه کرده و گنجانده است که همان حقوق ١٢٥٠ تومان فیکسی بات ٢٦ روز میشود یعنی اگر تعداد روزهای کار کرد من که مجرد و همکارم که متاهل میباشد دقیقاً برابر باشد، همکار من باید به اندازه دریافت حق همسر و اولاد حقوقش از من بیشتر باشد درصورتی که چنین نیست و هر دو حقوقی برابر دریافت میکنیم و پیمانکاران ما را مجبور به امضاء کاغذ حقوق ها، تصفیه حساب های ماهانه و سالانه میکنند که درصورت امتناع با تهدید اخراج روبرو میشویم.
بنا بر اظهار کارگران پروژه نفتی یادآوران در این پروژه یک کمپ مسکونی وجود دارد که از آن شرکت جهان پارس میباشد و با دریافت پول از شرکت چینی مسئولیت تامین امکانت برای کارکنان خودش و شرکت چینی را به عده دارد. یکی دیگر از کارگران این پروژه در مورد تغذیه در این پروژه نفتی می گوید: صبحانه و ناهاری که در اینجا به کارگران داده میشود عبارتست از: صبحانه: ٢ عدد تخم مرغ یا ١ عدد حلوا شکری کوچک یا یک عدد کره گیاهی و مربای کوچک یا یک پنیر کوچک و گاهی اوقات یک ملاقه کوچک آش یا عدسی با ٢ قرص نان ( در هر روز فقط یکی از اقلام یاد شده داده میشود) و ما باید با این صبحانه تا ساعت ١٢ ظهر کار کنیم. ناهار یک کفگیر برنج، یک ملاقه خورشتی که با دقت زیاد یک یا بطور اتفاقی ٢ تکه کوچک گوشت در آن میگذارند یا ٤ تکه گوشت مرغ بعنوان جوجه کباب یا یک سیخ کوچک کوبیده میدهند ( فقط یکی از غذاهای یاد شده) به همراه نصف نان البته اگر آشنا داشته باشی یا خواهش کنی ١ نان میدهند و ٥ ساعت دیگر هم باید با این وعده غذایی کار کنیم، شام هم معمولاً یک ملاقه یا یک کفگیر کوچک از هرچیزی که تهیه کرده اند با ١ یا ٢ قرص نان میدهند.
وی می افزاید: در اینجا خبری از جیره ی ماهیانه که در پروژه ها به کارگران میدهند نیست، خبری از سبزی جات، میوه جات و دسر نیست. البته جیره ماهیانه کارمندان و تمام چینی ها داده میشود. بنابراین کارگر بخت برگشته ایرانی مجبور است یا با شکمی گرسنه سر کند یا مقداری از حقوق ناچیز خود را خرج تهیه ی مایحتاج خود جهت رفع گرسنگی و تکمیل مواد خوراکی خود بکند. به چینی ها و کارمندان آب معدنی میدهند اما به کارگران آبی را برای نوشیدن میدهند که برای مصارف دیگر است و میگویند تصفیه میباشد ولی خود استفاده نمیکنند. برای کارگر خبری از تلوزیون و یخچال نیست. کارگر حق ورود به باشگاه کوچک بدنسازی را ندارد. بدترین پتو را به کارگر داده اند. پس از ١٠ ساعت کار باید خود لباس کارمان را بشوییم و اگر حوصله داشته باشیم خود غذا بپزیم در غیر این صورت یا نان خالی میخوریم یا گرسنه میخوابیم. جایی که روزانه میلیاردها تومان نفت استخراج میشود.
این کارگر در پایان میگوید: شرکت ملی نفت ایران، شرکتی بنام پدک دارد که ناظر بر کار تمامی شرکت های خارجی فعال در زمینه صنعت نفت می باشد. در منطقه ی ما مدیر این شرکت آقای نظرپور میباشد که بارها کارگران اعتراض خود را نزد وی برده اند اما ایشان بجز برای دریافت اضافه حقوق سالیانه برای رفع دیگر مشکلات کارگران کاری نکرده است و کارگران در مدت ٤ سال گذشته همچون برده در زیر دست شرکت چینی و شرکتهای پیمانماری تابعه کار کرده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٤ اسفند ماه ١٣٩٥
بلاتکلیفی و وضعیت دردناک ١٧٠٠ کارگر پلی اکریل در آستانه سال نو
در آخرین روزهای سال و در شرایطی که چند روز دیگر سال نو از راه میرسد کارگران پلی اکریل اصفهان علیرغم اعتراضات مکرری که تاکنون داشته اند موفق به دریافت دستمزدهای خود نشده اند. این کارگران ٩ ماه دستمزد معوقه دارند و هیچکس نیست تا گرهی از مشکلات آنان باز کند.
بنا بر اظهار کارگران این کارخانه، هر بار که آنان برای دست یابی به حقوق معوقه خود دست به تجمع میزنند یکی از مسئولین میاید و قولی میدهد اما از پرداخت مزد خبری نمیشود. قرار بود حدود پانزده میلیارد تومان الیاف موجود در کارخانه به فروش برسد تا شب عیدی از محل آن دستمزد کارگران پرداخت شود، الیافها فروخته شد اما خبری از پرداخت ریالی پول به کارگران نشد.
یکی از کارگران پلی اکریل میگوید: از مهر ماه به این سو که کارخانه زیر نظر وزارت صنعت و معدن قرار گرفته است به جای حل مشکل کارگران، دستمزد معوقه آنان از ٤ ماه در آنزمان به ٩ ماه در حال حاضر رسیده است. وی ادامه میدهد نقشه تعطیلی کارخانه با همکاری دولت و سهامدار از همان اول سال کشیده شده بود و به همین دلیل نیز وزارت صنایع نیز کاری برای کارخانه نمیکند. وی می افزاید: تصمیم به تعطیلی کارخانه از اول سال گرفته شده بود، آنموقع مدیر عامل به ما گفت امسال شما بیش از سه ماه حقوق نخواهید گرفت و ما تازه به این نتیجه رسیده ایم که چرا مدیر عامل چنین حرفی زد.
یکی دیگر از کارگران پلی اکریل اظهار میدارد: تا تجمعی میکنیم سریعا اسم مان را میدهند اداره اطلاعات، و ادامه میدهد یکی نیست به اینها بگوید شما که اینقدر تیغ تان می برد چرا حتی یکبار مسئولان دزدی که این شرکت بزرگ را به چنین روزی انداختند و این کارخانه را با ١٧٠٠ کارگر به روز سیاه نشاندند صدا نمیکنید.
وی ادامه میدهد: تمام تلاش شان این است تا برای همیشه درب کارخانه به این عظمت را ببندند. برای شان مهم نیست که کارگری که ١٥ سال – ٢٠ سال عمرش را در بدترین شرایط و در تماس با مواد شیمیایی در این کارخانه گذاشته والان فرزندان بزرگ و عروس و داماد دارد کجا باید برود کار کند و بقیه عمر خود را چگونه زندگی کند.
وی می افزاید: بسیاری از کارگران شب عیدی حتی پول خرید یک عدد نان را هم ندارند و اینقدر از دوست و فامیل قرض کرده اند که دیگر روی شان نمیشود از کسی تقاضای قرض بکنند. این کارگر در پایان میگوید: خدا لعنتشون کنه که فقط زورشون به کارگربدبخت رسیده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ٢٣ اسفند ١٣٩٥
کارگران در گفتگو با سایت اتحاد از فقر و فلاکت تحمیل شده میگویند
سایت اتحاد: علاوه بر عدم تمکین دولت به اجرای بند ٢ ماده ٤١ قانون کار در تعیین حداقل مزد سال ١٣٩٦، دولت در اقدام ضد کارگری دیگر با پایین اعلام کردن نرخ تورم در صدد انجماد حداقل مزد بدون اعلام رسمی آن است. البته این سیاستی است که دولت روحانی در سالهای ٩٣ و ٩٤ نیز آنرا به سرانجام رسانید و با پیشبرد سیاست تورمی خزنده، سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری را خالی تر کرد. برای پی بردن به اتخاذ چنین سیاستی از سوی دولت روحانی، ان چیزی که معیار ما کارگران است نه نرخ تورم دروغین بانک مرکزی بلکه نرخ تورمی است که ما هر روزه بر سر سفره هایمان شاهد آنیم. در این رابطه و تورم همین چند ماه گذشته، خانم نسرین جوادی کارگر بازنشسته شرکت تولید تجهیزات پزشکی به سایت اتحاد اظهار داشت:
تمام اقلام مصرفی روزمره زندگی من به نسبت ماههای گذشته قیمتشان افزایش یافته است، من به عنوان یک بازنشسته چندین سال پیش با وجود دریافتی اندکی که داشتم اما بالاخره به نوعی هزینه های یک ماه را میتوانستم با همین حقوق بپردازم و نیازهای زندگی ام را هر چند با سختی و مشقت برطرف کنم اما در حال حاضر من با حقوقی که دریافت میکنم حتی قادر نیستم امورات مربوط به یک یا دو هفته از زندگیم را تامین کنم.
خانم جوادی در ارتباط با اعلام نرخ تک رقمی شدن نرخ تورم اضافه کردند: ارقام اعلام شده از سوی دولت با واقعیت زندگی من کاملا مغایرت دارد و من هر روز قدرت خریدم برای تهیه مواد اولیه زندگی پایینتر می آید به بطور مثال من به عنوان یک بازنشسته عملا گوشت را از سبد تغذیه خود و خانواده ام حذف کرده ام.
یکی از کارگران بازنشسته صنایع فلزی مصنوعات زرین تهران نیز در گفتگو با سایت اتحاد در مورد حقوق دریافتی خود گفت: هزینه مواد خوراکی مانند گوشت، لبنیات، حبوبات و … به شدت بالا رفته و نسبت به سال گذشته ، من که دارای یک خانواده سه نفره هستم برای تامین مایحتاج زندگی به مراتب با مشکلات بیشتری مواجه میشوم وضعیت خودم و خانواده ام خیلی بدتر از گذشته شده است.
وی در ادامه در رابطه با اعلام کاهش نرخ تورم در چند ماه اخیر از سوی دولت افزود:چیزی را که من به عینه میبینم و حس میکنم بالا رفتن قیمت اقلام مصرفی است. مثلا برنج داخلی از کیلویی ٧ الی ٨ هزار تومان در سال گذشته به ١٢ الی ١٥ هزار تومان در سالجاری رسیده است، گوشت به همین منوال و…، این در حالی است که حقوق ماهانه من که نسبت به بسیاری از همکارانم بالاست فقط کفاف خرید مایحتاج روزانه ام را میدهد و هر روز این وضعیت بدتر نیز میشود و قدرت خریدم پایین تر میاید.
ایشان در پایان تصریح نمود:واقعیت این است که وقتی دولت اعلام میکند که قصد دارد ١٠ درصد به حقوق ها اضافه کند در حالیکه میخواهند مالیات بر ارزش افزوده را هم ١٠ درصد کنند در نهایت چیزی به دستمزد من اضافه نشده است و بنابراین شرایط زندگی من کارگر با این تورم موجود بدتر و بدتر میشود، من به عنوان یک کارگر حق دارم انسانی و شرافتمندانه زندگی کنم و این موضوع با روندی که امسال هم برای تعیین مزد در پیش گرفته اند اتفاق نمی افتد.
خانم م یرزایی کارگر بازنشسته دیگری است که با بیست و یک سال سابقه حداقل حقوق را دریافت می کند و از چالش هایش برای گذران زندگی می گوید: من زیر خط فقر زندگی میکنم. اعلام نرخ تورم تک رقمی از سوی دولت با توجه به اظهارات خود اقای روحانی ” که این نرخ به معنای ارزانتر شدن نیست بلکه به معنای تدریجی شدن گرانی است” دردی را از زندگی من دوا نکرده، هزینه های من در تمام امور زندگی در حال افزایش سرسام آوری است و من به طور واقعی با این حداقل حقوق بخش زیادی از نیازهای اساسی ام مثل بهداشت ، درمان و سایر نیازهای اولیه را نمیتوانم جواب دهم و همین موضوع مشکلات جسمانی و روانی زیادی برای من به وجود آورده، مشکلاتی مثل فراموشی و افسردگی. من عملا در فقر و فلاکت زندگی میکنم.
بهروز حسن زاده کارگر خدماتی است. وی میگوید من ماهیانه با اضافه کاری و مزایا یک میلیون و یکصد هزار تومان حقوق میگیرم همین دیروز من و همسرم هر دو سرما خورده بودیم. ما بدلیل ناتوانی از گذران زندگی برای اینجور بیماریها معمولا دکتر نمی رویم اما با توجه به شدت سرما خوردگی اینبار ناچار به دکتر رفتن شدیم و در کمال ناباوری آنهم برای دکتر عمومی و با دفترچه تامین اجتماعی ١٢٠ هزار تومان هزینه مان شد: ٣٦ هزار تومان ویزیت دکتر عمومی – ٤٨ هزار تومان پول دارو – ٣٦ هزار تومان پول تزریق امپول. یعنی حقوق نزدیک به چهار روز کار من صرف یک بیماری ساده سرما خوردگی شد. در حالیکه این هزینه تا آنجا که یادم میاید دو – سه سال پیش حداکثر ٤٠- ٥٠ هزار تومان میشد و ما تازه دادمان درمیامد.
وی ادامه داد دولت دروغ میگوید: من هر روز در مقابل همسر و فرزندانم شرمنده ام، هر چند در طول سالهای گذشته هم زندگی من همینطور بوده اما الان دیگر واقعا نمیشه نفس کشید. من نمیتونم از مصیبتی که همراه با خانواده میکشیم خیلی حرف بزنم اما همینقدر که حسرت یه مسافرت بی دغدغه سالهاست در دل همسر و فرزندان من مونده و دیگه ماهی یکبار هم نمیتونیم گوشت بخوریم و همه اسیر یک لقمه نانیم، کافیه. من با این حقوق و حقوق مختصری که با کار در جای دیگه ای گیرم میاد فقط میتونم بخور و نمیری را که آنهم هر روز کمتر و کمتر میشود را برای خانواده ام تامین کنم. وقتی دولت نرخ تورم را زیر ده درصد اعلام میکند چیزی که از این نوع نرخ اعلام کردنها عاید من میشود خشم و نفرت از دروغ و دروغی است که هر دولتی میاید و میرود و آنرا میگوید. الان شب عیده، قیمتها آنچنان در حال بالا رفتنه که همین ١٠ – ١٥ درصدی هم که تازه ممکنه به مزد اضافه کنند در همین طرف سال از بین خواهد رفت. این آن واقعیتی که من موقع خرید و بر سر سفره ام با آن مواجه ام
٢٠ اسفند ٩٥
بین المللی
کنیا – خطر تلف شدن ٤ میلیون نفر در اثر قحطی
سازمان ملل متحد نسبت به خطر قحطی و خشکسالی در کنیا هشدار داد. بر اساس گزارش سازمان ملل ٤ میلیون نفر قربانی خشکسالی شده اند و چندین مورد خشونت نیز میان گروههای مختلف بر سر دسترسی به آب روی داده است.
احشام زیادی نیز به دلیل کمبود آب و گرمی هوا تلف شده اند. دولت کنیا خواستار کمک های بین اللمللی برای مقابله با قحطی شده است.
ایتالیا – تداوم ورود موج پناهجویان و تلفات انسانی بیشتر
نزدیک به ٩٠٠ پناهجو روز جمعه طی عملیات گارد ساحلی ایتالیا در دریای مدیترانه نجات یافته و به جزیره سیسیل منتقل شدند. این افراد که بیشترشان زن و کودک بودند، در شش قایق چوبی پیدا شدند.
جسد یک پناهجوی اهل سومالی نیز به همراه این افراد به خشکی انتقال یافت.
سخنگوی یک سازمان نجات کودکان می گوید: “بسیاری از آنها اهل کشورهای شاخ آفریقا یعنی اریتره و سومالی هستند. خیلی هاشان هم کودک و نوجوانِ بدون همراه، و واقعا خیلی کم سن و سالند”
دست کم ١١٥ پناهجو نیز به دست نیروی دریایی لیبی در سواحل این کشور از خطر مرگ رهایی یافته و ٢٥ نفر دیگر نیز ناپدید شده اند. این عده که سرنشین قایق های بادی بودند، به بندر تریپولی در شمال لیبی انتقال یافتند.
یکی از نجات یافتگان می گوید: “قایق ما از داخل ترک خورده بود. آب داشت وارد می شد و قایق هم به شدت بالا و پایین می رفت. هیچ کس نمی دانست چه کار باید کرد، همه گیج و مبهوت بودیم. اگر یک ساعت دیرتر به سراغمان آمده بودند، همه مان مرده بودیم”
به گزارش سازمان بین المللی مهاجرت، از اول ژانویه تا اول مارس سال جاری میلادی تاکنون نزدیک به ١٥ هزار مهاجر و پناهجو از راه دریا به اروپا آمده اند که ٨٠ درصد آنها به ایتالیا و بقیه به یونان و اسپانیا وارد شده اند. از این عده ٤٨٧ نفر هم جان خود را از دست داده یا ناپدید شده اند.
کره جنوبی – اعتراضات پیگیر و گسترده مردم نتیجه داد، رئیس جمهور برکنار شد
دادگاه قانون اساسی کره جنوبی، برکناری رئیس جمهوری این کشور را از قدرت تائید کرد.
پارک گون هه نخستین رئیس جمهوری کره جنوبی است که از مقامش برکنار می شود. بر اساس قانون اساسی این کشور باید به منظور تعیین جایگزین وی، طی ٦٠ روز آینده انتخابات سراسری برپا شود.
همزمان با برپایی جلسه دادگاه قانون اساسی، هزاران تن از هواداران و مخالفان پارک گون هه در برابر ساختمان دادگاه تجمع کردند. پلیس ضد شورش برای جلوگیری از نزدیک شدن جمعیت از چند دستگاه اتوبوس به منظور ایجاد حایل استفاده کرد. با این حال شماری از تجمع کنندگان با پلیس درگیر شدند.
پارلمان کره جنوبی ماه میلادی دسامبر در پی تظاهرات میلیون تن از شهروندان، رئیس جمهوری پیشین را از مقامش تعلیق کرده بود. اتهام پارک گون هه سوءاستفاده از قدرت و فساد مالی با همدستی و نفوذ یکی از دوستانش است.
آمریکا – شش ایالت در تدارک به چالش کشیدن فرمان مهاجرتی ترامپ
ایالت‌های واشنگتن، نیویورک، مینه‌سوتا، اورگان و ماساچوست اعلام کرده‌اند که علیه فرمان مهاجرتی جدید دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، اقدام قضایی میکنند.
پیش از این ایالت هاوایی با ثبت شکایتی فرمان منع ورود شهروندان شش کشور را به چالش کشید.
این شش ایالت میگویند نسخه جدید فرمان همچنان شامل حکمی است که دادگاه برای نسخه قبلی فرمان داد و جلوی اجرایش را گرفت.
ترامپ در دستور تازه‌اش ورود شهروندان شش کشور ایران، لیبی، سودان، سومالی، سوریه و یمن به آمریکا را برای ٩٠ روز به حالت تعلیق در آورده است. تفاوت عمده این فرمان با فرمان قبلی حذف شهروندان عراقی از فهرست کشورهای ممنوع‌شده است.
پیش از این ایالت هاوایی با ثبت شکایتی فرمان منع ورود شهروندان شش کشور را به چالش کشید.
مقام‌های ایالت هاوایی در این باره به حرف استفن میلر، از مشاوران ارشد دونالد ترامپ، اشاره کرده‌اند که درباره فرمان دوم به رسانه‌ها گفته بود در واقع “همان سیاست فرمان اول است”.
گزارش‌ها حاکی از آن است که ایالت‌های مینه‌سوتا و اورگان نیز به دنبال به‌چالش‌کشیدن فرمان تازه ترامپ هستند.
میانمار – تظاهرات اعتراضی کارگران نساجی علیه شرایط کار
کارگران یک کارخانه نساجی در میانمار در اعتراض به ساعات کار طولانی و شرایط سخت شغلی، دست به تظاهرات گسترده زدند.
بنابه گزارشات، از هفته‌ها پیش کارگران این کارخانه نساجی در رانگون، بزرگترین شهر میانمار، که برای شرکت سوئدی “اچ اند ام” لباس تولید میکند، خواهان تغییر شرایط کاری خود شده‌اند. کارگران با گسترش اعتراضات خود، خط تولید کارخانه را متوقف کرده اند.
این کارگران از روزهای پایانی ماه ژانویه علیه دستمزد کم، ساعات طولانی کار و کمبود لوازم بهداشتی در بخش صنعتی رانگون دست با تظاهرات اعتراضی زدند.
شرکت “اچ اند ام” همچون دیگر شرکتهای عرصه نساجی که با دستمزد کم و شرایط دشوار کاری، کارگران میانماری را به‌کار می‌گیرند، بارها در این کشور مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. یکی از موارد مورد انتقاد، کار کشیدن از کودکان توسط این شرکت‌ها است.