تو چاپ خونە
شعرهای تو فرق میکنە !
خش دارە ، ناساز میزنە
مثە سوزن خراب
رو صفحەی گرامافون
یا خشکی یە آرشە رو سیمهای ویلون
مثە پیچیدن نفس
در دهلیزهای خراب یک بیمار
یا خرناسهای یک مست خراب
افتادە گوشەی دیوار
یا واسەی فروش
یە بادکنک یە شاخ گل یە برگ فال
سمجی اصرار یک کودک کار !
شعرهای تو یە جورایی خش دارە
مثە هوارهای یە دس فروش
باقلی و لبویی و حراجی آخر شب یە گل فروش
یا کە هوار جارچیان توپ خونە …
بدو بیا ، روشن کنیم ، میخوایم بریم
پرخاش مسافری ، با این لگن داد میزدی
میخوای بری تا آزادی !!!؟
چە جور بگم … بعضی جاهاش
کە دیگە خیلی … خش دارە
یا مثە اون کارگر شورشی تو اعتصاب
داد میزنە … حق و حقوق من کجاس
تو التماس بچەام موندە دلم
با چە باید نونش بدم خرجی بچەمو بدم
مثە شعار مادرون تو خاورون
(مرگ شما نمیرە از خاطرمون
بی بخششی ، موندە همە بە ذهنمون )
یا مثە اون زندانبان کە نعرە میزنە …
ملاقاتی تموم شدە
بقیە واسە یە ماە دیگە .
یا کە صفیر سنگها در زجەهای سنگسار
یا خرخر ، یە اعدامی بالای دار …
***
اگە میخوای چاپش کنم !؟
باید همەی خش خشارو بزنم
گرفتمش ، دفترم و زیر بغل
آهای … با این کجا میخوای بری ؟
با این کتاب ، میخوام برم
یە بار دیگە ، از زیر زمین
تفنگم در بیارم .
ابراهیم حیدری . سوئد ٢٠١٧