رفسنجانی، فساد و ستم و تباهی
یاشار سهندی
هاشمی رفسنجانی ریق رحمت را سر کشید و می گویند به جوار حق شتافت! و این بهانه ای شد تازه برای بی بی سی تا در جوار حق مراتب چاکر منشی خود را برای یکبار دیگر به جمهوری اسلامی نشان دهد. بی بی سی در حالی که در شبکه های اجتماعی بلافاصله بعد از مرگ رفسنجانی جک های دست اول اوج گرفت از خدمات رفسنجانی به جامعه ایران میگفت! و نیز البته از نفوذ ایشان در حوزه علمیه و حکومت که ایشان پرچمدار میانه روی در حکومت بوده. این که در آن شب یکشنبه آیا خامنه ای با نگرانی سرش را بر بالین میگذارد یا با خیال آسوده یکی از موضوعات داغ بی بی سی بود. و یکی از کاربدستان حکومتی که اکنون تبعیدی امریکا است به نام واحدی اعلام داشت که احتمالا رفسنجانی را چیز خورش کردند تا شاید مقدمات ارتقا یک جلاد به یک قهرمان را فراهم کرده باشد، هر چند مرحوم مغفور بسیار علاقه داشت نقش امیرکبیر دوران را داشته باشد و امیر کبیر بدون تیغ و رگ بریده هم که صد البته معنی ندارد!
در ساعت ١٠ شب به وقت تهران در برنامه “٦٠ دقیقه”، بی بی سی کار را تمام کرد و سعی کرد از رفسنجانی بگوید که موجب عشق و نفرت بوده. بی بی سی در یک شاهکار خبری در گزارشی که در مورد سردار سازندگی جمهوری اسلامی تهیه کرده بود تا “مقام شامخ” او را به ببینندگان بفروشد، همانگونه که سی وهفت سال پیش خمینی را فروختن، و برای پرده پوشی یکی از دورانهای سراسر کشتار در تاریخ معاصر ایران به کسی که یکی از سازماندگان اصلی ماشین کشتار در تمام این نزدیک به چهار دهه بوده اعلام کرد به عنوان مقام شاگری منتظری بر خلاف منتظری در مورد اعدامهای دهه شصت سکوت کرد!! رفسنجانی کسی که رسما در پشت تریبون نماز جمعه و بسیاری جاههای دیگر از اعدام بی رحمانه مخالفان سخن گفته و عملا در تلاش شبانه روزی بوده که این کشتار به بهترین نحو انجام پذیرد بی بی سی مزورانه میگوید او فقط سکوت کرد.
برای ما کارگران رفسنجانی اما جایگاه ویژه ای دارد! یکی از منفورترین کاربدستان جمهوری اسلامی در میان توده کارگران، رفسنجانی است. دلیل اش فلاکت سازمان یافته ای است که در دوران ریاست جمهوری رفسنجانی استارت آن زده شد و مهمترین دستاودهای سردار سازندگی برای “بهبود اقتصاد بعد از جنگ” ممنوع کردن استخدام رسمی و اخراج های گسترده کارگران رسمی و بازخرید اجباری آنها و ایجاد شرکتهای پیمانکاری بود. برای بی بی سی وقتی کشتار دهها هزار زندانی بی اهمیت باشد، خانه خرابی میلیونها انسان به جرم کارگر بودن نه تنها بی اهمیت است بلکه ضروت بهبود اقتصاد بعد از جنگ است. نمونه خیلی مشهور از بازخرید اجباری کارگران شرکت کفش ملی ایران بود که به ضربت اسلحه و سرکوب شورش کارگران این شرکت به سرانجام رسید و دامنه این اخراج وسیع کارگران در همه بخش های صنایع ایران در تمام دوران دولت رفسنجانی و بعد از ادامه داشته به طوری که بنا به آمار رسمی بالای نود درصد کارگران ایران با قراردادهای کوتاه مدت یا سفید امضا مشغول به کار هستند. نابودی امنیت شغلی کارگران یکی از خوش خدمتی ها دولت رفسنجانی برای سرمایه بوده است.
یکی از تشکلات دست ساز حکومت یعنی خانه کارگر همیشه مدافع “یار امام” بود و رفسنجانی نیز ارادت خاصی به آنها داشت و باید یاد آور شویم همین عنوان خانه کارگر به ضرب کشتار و سرکوب شدید کارگران و نابودی تشکلی مستقلی به همین نام از دست آورده های “بخش کارگر حزب جمهوری اسلامی” بود که رفسنجانی یکی از گردانندگان اصلی حزب چماقداران حزب اللهی بود. این تشکل در راستای حمایت رفسنجانی همه این سالها در سرکوب و استثمار کارگران نقش مستقیم داشته واین نیز یکی از خدمات رفسنجانی به سرمایه بوده که هیچگاه از چشم بورژوازی دور نمانده است که با وجود محکومیت در یکی از دادگاههای آلمان به جرم قتل مخالفین حکومت در خارج از کشور رفسنجانی اما همیشه به عنوان یک میانه رو در جمهوری اسلامی مورد توجه دولتمردان غربی بوده است و مهمترین دلیل این ارادت به نقش رفسنجانی برای فراهم کردن شرایط برای استثمار بی حد و حصر کارگران بر میگردد.
رفسنجانی یکی از نمادهای ستم و فساد و تباهی در جمهوری اسلامی است. شاید بتوانند منتظری را به هر ضرب و زوری که هست به عنوان یک انسان رئوف جا بزنند که بالاخره یک جورهای معترض خمینی بوده اما رفسنجانی چنان وصله ناچسبی است که حتی بی بی سی مجبور است از او به عنوان نماد عشق و نفرت یاد کند. چرا که میداند هر چقدر هم خدمات ایشان برای آنچه “سازندگی بعد از جنگ” خوانده میشود برجسته شود نمی تواند چهره او را به عنوان یک قاتل و یک سازمانده برای استثمار هر چه بیشتر توده زحمت کش مردم بپوشاند.