گفتگوی کمونیست ماهانه با دبیر کمیته مرکزی، حسین مرادبیگی (حمه سور)

گفتگوی کمونیست ماهانه با دبیر کمیته مرکزی، حسین مرادبیگی (حمه سور)
کمونیست ماهانه: روزهای بیست و پنجم و بیست و ششم و بیست و هفتم مهرماه 1393 برابر با 17 و 18 و 19 اکتبر2014 ، پلنوم 30 حزب کمونیست کارگری- حکمتیست برگزار شد.  در این  پلنوم با اتفاق آراء شما مجددا به عنوان دبیر کمیته مرکزی حزب انتخاب شدید. ضمن تبریک به این مناسبت از شما میخواهیم که ابتدا  نظر کلی خود را در باره پلنوم 30 و ضرورت و چگونی برگزاری آن در این دوره با خوانندگان کمونیست ماهانه در جریان بگذارید.
حسین مرادبیگی: پلنوم کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست هر چهار ماه یک بار با انعطاف  یک یا دو هفته دیرتر یا زودتر برگزار میشود. این بار هم مطابق روال همیشگی آن برگزار شد. هر چهار ماه یک بار مدتی است که دفتر سیاسی منتخب کمیته مرکزی گزارش فعالیتهای بین دو پلنوم حزب را مطابق مصوبات و یا خطوط کلی ای که پلنوم قبلی پیشنهاد کرده است توسط رئیس دفتر سیاسی به پلنوم ارائه میدهد. دبیر کمیته مرکزی ارزیابی خود را از کار این مدت دفتر سیاسی به پلنوم گزارش میدهد و سپس اعضاء کمیته مرکزی وارد ارزیابی از کل فعالیتهای حزب در فاصله بین دو پلنوم که هدایت آن برعهده دفتر سیاسی است خواهند شد، بعضی از جنبه های آن را تکمیل و به کمبودهای معینی که دفتر سیاسی منتخب هر پلنوم باید در جهت رفع آن گام بردارد، تاکید میکنند. سپس دستورهای پلنوم که از قبل توسط هیئت اجرائی دفتر سیاسی و یا دیگر اعضاء کمیته مرکزی به پلنوم پیشنهاد شده اند مورد تصویب قرارگرفته و به بحث گذاشته میشوند. در ادامه قرار و قطع نامه ها برای  تصویب و یا رد مورد بررسی قرارگرفته و نهایتا پلنوم وارد انتخاب دبیر کمیته مرکزی و دفتر سیاسی خواهد شد و سپس به کار خود خاتمه میدهد. این تصویر کلی ای از کار پلنوم حزب ماست که تقریبا اکثر احزاب و جریانات سیاسی با این پروسه و یا مشابه آن آشنا هستند. احتمال اینکه برگزاری پلنوم حزب با مسائل و تحولات جدیدی همزمان شود، با توجه به وضعیتی که اکنون جهان بویژه جامعه ایران از سر میگذراند، زیاد است. پلنوم 30 حزب ما این بار در شرایطی برگزار شد که جهان با عروج توحش تروریسم اسلامی از نوع “داعش”  در عراق، پیشتر در سوریه و آرایش جهانی بورژوایی جدیدی در این رابطه و همچنین مقاومت دلیرانه مردم کوبانی، زن و مرد، در کردستان سوریه در مقابل این توحش روبرو شد. اوضاع جدید تاثیر خود را بر فعالیتهای این دوره حزب گذاشت که اثرات آن را بر پراتیک سیاسی این دوره حزب میتوان مشاهده کرد. بررسی تحولات سیاسی این دوره، موقعیت جمهوری اسلامی و استنتاجات حزب حکمتیست بعنوان دستور اصلی و مهم پلنوم 30 گویای این واقعیت، گویای عطف توجه بیشتر رهبری حزب به این اوضاع و تلاش برای دخالت موثرتر در آن به نفع کمونیسم، طبقه کارگر و دیگر توده مردم آزادیخواه و برابری طلب بویژه در جامعه ایران که مرکز اصلی کار و فعالیت سیاسی ما است از شاخصهای تاثیر این اوضاع بر فعالیت این دوره و آینده حزب است.
کمونیست ماهانه: چه ارزیابی از پلنوم 30 دارید؟ بحثها  وتصمیمات  آن و کلا اینکه آیا پلنوم توانست پاسخ مسائلی که برای حزب و کمیته مرکزی مطرح بود بدهد یا نه؟
حسین مرادبیگی: ارزیابی من از پلنوم 30 حزب مثبت است. همانطور که در اطلاعیه پایانی پلنوم نیز آماده است،  رئیس دفتر سیاسی حزب، رحمان حسین زاده، به پیشرویهای این دوره از فعالیت حزب در عرصه های مختلف و بویژه عکس العمل درست و به موقع حزب در قبال مسائل مختلف در ایران و در تحولات اخیر در منطقه اشاره کرد. روندهای سیاسی مهم اتفاق افتاده در سطح منطقه و ایران در فاصله پلنوم قبلی تا این پلنوم را بررسی کرد. برپیامدهای مختلف این تحولات بر جدال جنبشهای سیاسی و طبقاتی جاری در جامعه اشاره کرد. در این چهارچوب  پلنوم تاکید کرد که حزب حکمتیست خط مشی سیاسی و کمونیستی روشنی را در فاصله دو پلنوم اتخاذ کرده است،اما تاکید شد که پراتیک انجام شده حزب حکمتیست هنوز جوابگوی نیازجدالهای تعیین کننده سیاسی و طبقاتی جاری نیست. همچنین بحثهای ارزشمندی بویژه حول بررسی تحولات سیاسی این دوره، موقعیت جمهوری اسلامی و استنتاجات حزب حکمتیست، توسط اعضای کمیته مرکزی انجام و پلنوم کار فشرده و مفیدی را در این سه روز پیش برد. اما تا آنجا که به این بخش از سوال شما که آیا پلنوم توانست به مسائلی که برای حزب و کمیته مرکزی آن مطرح بود پاسخ دهد یا نه؟ بعنوان یک مارکسیست باید گفت که پاسخ هر مساله ای را برای حزب، حال پلنوم چه کامل و چه ناقص جواب داده باشد، باید در پرایتکی که حزب عموما و خصوصا بعد از این پلنوم در دستور کار خود قرار میدهد، جستجو کرد. جواب نیاز جدالهای تعیین کننده سیاسی و طبقاتی در جامعه به نفع کمونیسم و کارگر، واضح است برای ما به تحلیل درست و مارکسیستی از این جدالها گره خورده است، اما این نیاز را در مراجعه به خود تحلیل سیاسی و جواب تئوریک به آن، نمیتوان جواب داد. ادعای درک درست از این نیاز و اثبات حقیقی بودن آن را باید در پراتیک روزانه حزب مدعی آن در جامعه، جستجو کرد. همانطور که رابطه حزب مدعی قدرت سیاسی و حزب و جامعه را باید بعنوان یک مفهوم در تفکر یک حزب دید و در پراتیک روزانه آن، آن را ارزیابی کرد. زیرا جواب درست به این “مسائل” در تکرار بحثهای حزب و قدرت سیاسی و حزب و جامعه و یا رجوع صرف به این بحثها نیست، بلکه درستی این ادعا را باید در پراتیک روزانه یک حزب در صحنه سیاست در جامعه و حضور در یک جدال واقعی و ملموس و بدون انکار بر سر قدرت سیاسی و در امکان و میزان جابجایی نیرو در جامعه به این هدف، جستجو کرد. این در مورد هر حزبی از جمله در مورد حزب ما و تصمیمات هر جلسه دفتر سیاسی و مسائل پیش روی هر پلنوم و هر کنگره حزبی ما نیز صدق میکند. جواب درست به مسائل پیش روی حزب ما یعنی انجام پراتیک منطبق بر آن توسط رهبری حزب است وگرنه میتوان در ظاهر خود را با دادن “جواب درست” به مسائل پیش روی حزب قانع کرد، اما در دنیای واقعی پراتیک دیگری را در دستور کار خود گذاشت. تمام تاکید پلنوم هم بر پراتیک کردن آنچیز و آن جهت گیریهایی بود در جامعه که از آن حرف میزنیم.
٣١ اکتبر ٢٠١٤
http://www.hekmatist.org/