کمونیست هفتگی میپرسد:
هدف محوری اسید پاشی حکومتی به زنان چیست؟ چرا حکومت اسید پاش مسئولیت اعمالش را مانند داعش بعهده نمیگیرد؟ سران رژیم و نهادهای امنیتی بجای دستگیری و معرفی عاملان واقعی اسیدپاشی و اربابان آنها، علیه افراد و رسانه هائی که “جوسازی” کردند بخط شدند. این نمایش برای چیست و چه هدفی را دنبال میکند؟
رحمان حسین زاده: هدف اول عملیاتهای زنجیره ای اسیدپاشی مستقیما علیه گسترش رعایت نشدن حجاب توسط زنان و دختران و آنطور که مسئولین حکومتی اذعان میکنند، “بدحجابی” است. جمهوری اسلامی بعد از ۳۶ سال تلاش برای تحمیل حجاب اسلامی به عنوان سمبل حاکمیت اسلامی و آپارتاید جنسی، در این عرصه به وضوح ناکام مانده است. در شش ماه گذشته بارها مسئولین حکومتی و رسانه های نوکر جمهوری اسلامی به این حقیقت اذعان کردند که “بدحجابی” از سر و کول جامعه بالا میرود و در بخشهایی از تهران و شهرهای بزرگ بی حجابی کامل شده است. مسئله اصلی اینست که سران جمهوری اسلامی میدانند در نبرد سرنوشت سازی دارند از مردم و جنبش حقوق زنان شکست میخورند. حجاب اسلامی جزو ارکان هویتی حاکمیت اسلامی است. با جاری شدن بی حجابی توسط زنان و دختران جسور در ایران مسئله این نیست که فقط پوشش اسلامی رعایت نمیشود، بلکه مهمتر یک ستون هویتی حکومت اسلامی فرو میریزد. جانوران حاکم اسلامی خوب میدانند این یعنی زمینه ساز تعرض بزرگتر جامعه و جنبش آزادیخواهانه مردم به کل ستونهای حکومتی و پایان دادن به عمر ننگین جمهوری اسلامی. وحشت سران رژیم اسلامی از همین جا است. تلاش مذبوحانه آنها برای گسیل مجدد گله های موتور سوار “حزب الله و انصارالله” و دستجات “امر به معروف و نهی از منکر” و تاکید بر اینکه دست آنها در هر اعمال شنیعی باز باشد، به خیال خامشان میتوانست در راستای سد کردن روند گسترش یابنده بی حجابی باشد. این اتفاق نیفتاد. جناح افراطی اسلامی میداند، این اقدامات تجربه شده آنها در ۳۶ سال گذشته دیگر کار ساز نیست، در ادامه بر اقدامات افراطی و شنیع تر انگشت گذاشتند.
فتوای امام جمعه جانی اصفهان مبنی بر اینکه از “تذکر لسانی باید فراتر رفت و از چوب تر باید استفاده کرد” از جمله موارد مورد توافق سران و دست اندرکاران جمهوری اسلامی است که در اصفهان زنجیره عملیات اسید پاشی را به دنبال داشت. هدف دیگر جمهوری اسلامی از اسید پاشی مرعوب کردن جامعه و به ویژه جنبش زنان بود. اما عکس العمل اعتراضی مردم و به ویژه زنان در اصفهان و تهران و در ادامه در بعضی از دانشگاهها و شهرهای دیگر تا هم اکنون این هدف جمهوری اسلامی را هم خنثی کرده است. تظاهرات اصفهان و اقدام اعتراضی در تهران و جاهای دیگر نه تنها این پیام را برخود داشت که جامعه و زنان و مردم مرعوب نمیشوند، بلکه جنبش اعتراضی به طور کلی و جنبش آزادیخواهانه زنان و مشخصا صف اعتراضی علیه حجاب اسلامی را گامها جلو برد. زمانیکه علنا در این اعتراضات اعلام شد، “حجاب به زور نمیشه” و “قوانین ضد زن” ملغی باید گردد” استعداد پیشروی جنبش اعتراضی زنان را تا نایل شدن به این مطالبات تاکید میکند. این تحرک اعتراضی سران جمهوری اسلامی را به وضوح به عقب نشینی وادار کرده است. به همین دلیل مسئولیت اسیدپاشی را به عهده نگرفته و نمیگیرند. شعبده بازی “کی بود کی بود، من نبودم” را راه انداختند. امام جمعه اصفهان حرفش را پس گرفت، امام جمعه ها به خط شدند، تا توجیه کنند که اسید پاشی را به پای گله حزب الله ننویسند و به “نهی از منکر” مربوط نیست. در حالیکه مردم به روشنی میدانند سازماندهندگان و اجرا کنندگان جنایت سبعانه اسید پاشی فتوا دهندگان جمهوری اسلامی و دارودسته های نهی از منکر و گله انصارالله و ثارالله و اوباش اسلامیند. مانورهای وقیحانه دولت “تدبیر و امید” روحانی و به قول مردم دولت “تزویر و اسید” به منظور گمراه کردن افکار عمومی و دقیقا پرهیز از دستگیری عاملین واقعی این جنایت است. تمامی ترفندهای حکومتی ها در خدمت از زیر ضرب بیرون بردن “آمرین وعاملین” این جنایت است. جامعه میداند، امامان جمعه و مبلغان و مجریان گروههای “نهی از منکر” مسببین جنایت اسید پاشی هم هستند.
اسید پاشی ادامه قصاص و سنگسار و قمه کشی و پونز زدن به سر زنان در جمهوری اسلامی است. مبتکران این اعمال شنیع از ابتدای جمهوری اسلامی تاکنون خمینی و رفسنجانی و خامنه ای و خاتمی و موسوی و احمدی نژاد و روحانی و امامان جمعه و ابزار اجرایی آنها دولت و سپاه پاسداران و بسیج و دیگر نیروهای سرکوبگر نظامی و مشخصا انواع دارودسته های افسار گسیخته حزب الله و گشت های خیابانی است که زندگی روزمره را بر مردم تلخ کردند. مردم عاملین و مجرمین را میشناسند و به درست مدعی اند “داعشی های” حاکم بر مردم اسید میپاشند. اتفاقا جو سازی جمهوری اسلامی علیه افراد و جریانات و رسانه هایی که در داخل و خارج به هر نسبت حقایق را میگویند، تلاشی مذبوحانه و شکست خورده برای از زیر ضرب بیرون بردن مهره های خود جمهوری اسلامی است که مسبب این فاجعه هستند. مردم متوجه اند زیر فشار اعتراض و نفرت عمومی حکومت و دولت تزویر و اسید به سیاق گذشته احتمالا ۲-۳ نفر عنصر بخت برگشته را زیر شکنجه به اعترافات تلویزیونی بکشانند که گویا انجام دهنده این جنایت بوده و آنها را اعدام کنند. جمهوری اسلامی کور خوانده و مردم هوشیارند و دست آنها را خوانده اند. مردم خواهان معرفی مسببین و عاملین واقعی جنایت اسید پاشی به جامعه و افکار عمومی هستند. جمهوری اسلامی هر چند هم بخواهد از این خواست واقعی مردم سرباز زند، چیزی جز گسترش خشم فرو خفته مردم علیه کلیت نظام اسید پاش و ضد انسانی خود درو نخواهد کرد.
***