کاوه دادگری-در آستانه ی برآمد انقلابی

در آستانه ی برآمد انقلابی

در کمتر از دوهفته پس از آغاز خیزش سراسری مردم ایران علیه رژیم ضدانقلابی و غارتگر جمهوری اسلامی که می توان به عنوان یک رویداد نگاری به راهپیمایی مردم مشهد در روز پنجشنبه هفتم دی ماه 1396در اعتراض به تورم و گرانی  ارجاع کرد،صحنه سیاست و جامعه در ایران و خارج به نحو آشکاری تغییر یافته و صف بندی های جامعه اکنون بسیار آشکارتر شده است.مبارزات پراکنده کارگری که در دوهه اخیر هیچ گاه متوقف نشده ، در ترکیب با مبارزات معلمان،بازنشستگان،مال باخته گان ،و هم زمان با این اعتراض ها، رسوایی های حیرت آور باندهای آدم کشان و غارتگران رژیم و ضعف مفرط دستگاه  های دولتی و حکمرانی در مقابل خواسته های مردم، بلایای طبیعی هم چون سیل و زلزله و نابودی برگشت ناپذیر محیط زیست،بیکاری و فقر  گسترده توده ها و در همان حال اعلام اقلام و ارقام بودجه پیشنهادی دولت روحانی به مجلس فرمایشی رژیم برای سال 97 که ارقام نجومی نهادهای ارتجاعی و انگلی و دست ساز دینی ،جایی برای کارکرد معمول سازمان های رسمی و عادی دولتی باقی نگذارده بود، همه دست به دست هم داده تا رکود و بحران اقتصادی و ورشکستگی دولت،نهادهای مالی و بانکی و تاسیسات تولیدی و خدماتی را به سمت بحران سیاسی سوق دهد.

توقف نسبی چند روز اخیر تظاهرات خیابانی ، فرصتی را برای ارزیابی از جبهه انقلاب مردم،صورت هزینه ها و مطالبات تازه را جلوی مردم می گذارد .آزادی زندانیان سیاسی و بازداشتی های اخیر – قریب 4500 – و درخواست جلب و محاکمه سرکوبگران مردم که به قتل بیش از بیست نفر از جوانان ما  در خیابان و پنج نفر در داخل زندان ها انجامیده،ادامه مطالبات پیشین و تعیین شعارها ،تاکتیک ها و سیاست هایی که تحقق شعار محوری مرگ بر جمهوری اسلامی،مرگ بر دیکتاتوری ولایت فقیه،مرگ بر خامنه ای ،مرگ بر روحانی را در دستور کار جنبش انقلابی گذارده است،از اهم این موارد می باشد. به علاوه بالا گرفتن بیش از پیش انزوای رژیم در عرصه سیاست بین المللی و منطقه ای  و صدور ادعانامه های نسبتا مشابه علیه آن در نقض آشکار حقوق بشر و سایر خواست های پایه ای مردم و شناسایی حق اعتراض مردم ایران در جلسه فوق العاده شورای امنیت به علاوه خط و نشان کشیدن مقامات ارشد دیپلماسی آمریکا در محورهای سیاسی ، اقتصادی ،نظامی و امنیتی بر علیه رژیم،تا مسأله ازمیان برداشتن فیلترینگ و به کارگیری امکاناتی که اعمال سانسور و خفقان رسانه ای را از سوی رژیم ناکام و ناکارآمد سازد،جبهه ها و عرصه های تازه تر و وسیع تری را برای مقابله با کلیت رژیم آخوندی و سرمایه داری هار و مفلوک ایران گشوده است. به نظر می رسد جنبش نیروی خودرا می سنجد و با آزمون پیرومندانه و درخشانی که در دور اول مبارزه آشکار ساخت ، دور تازه را گسترده تر ، عمیق تر ،سازمان یافته تر و آگاهانه تر آغاز خواهد کرد.

چندین عامل این انتظارات را مستدل و منطقی می سازد :

پتانسیل جنبش به سبب پایگاه گسترده آن که به تصدیق بسیاری از مشاهده کنندگان و تحلیل گران و جامعه شناسان ، در زمره طبقات محروم و زحمتکش و شمار عظمیمی از جوانان بیکار و تحصیل کرده در شهرهای بزرگ و کوچک هستند، نسبت به وابستگان و هواداران و مزدوران رژیم از میزان بسیار بالاتری برخوردار است.”بچه های اعماق”، ” حاشیه نشینان شهری” ، و به باور ما اصلی ترین نیروهای جامعه یعنی کارگران و زحمتکشان شهرها،جوانان و زنان و دانش جویان و دانش آموزان ، به سرعت صف های میلیتانت و رزمنده جنبش را تشکیل داده اند.آمار های رسمی و نیمه رسمی شمار دانش جویان بازداشت شده را کمتر از ده درصد  نشان می دهد و این به معنای حضور گسترده لایه ها ، طبقات و گروه های اجتماعی مختلف است که همین عامل ، زمینه های گسترش و عمق یابی شتابان موج های بعدی جنبش را در یک مقیاس توده ای و بسیار گسترده آشکار می سازد . در تکامل این جنبش رادیکال که علاوه بر شعارهای “ساختار شکن” با هجوم به مشروعیت کاذب و قداست قلابی ولی فقیه و دارودسته های آخوندهای مفت خور و دزد، تصمیم خود را به شکستن ساختارهای اصلی رژیم تسری و تعمیم  می دهد ، بنیانی به اندازه کافی اصیل، حقیقی و پویاست که با اعتصابات و اعتراضاتی که قبل از خیزش ششم دی ماه جریان داشت ، با آمیختگی با آن ها و جلب و جذب بخش های اعتصابی و اعتراضی تازه ای ، شرایط را برای اعتصاب سراسری و تظاهرات سراسری فراهم آورد.

آشکار است که هم جبهه انقلاب  مردم و هم جبهه ی رژیم ضد انقلابی،هنوز همه ی داشته ها خود را به عرصه ی نبرد نکشانده اند؛ امری که جنبش انقلابی بی تابانه و مشتاقانه منتظر آن است و رژیم منحط و سرداران قاچاقچی و آدم کش و بی افتخار، به شدت از آن هراس دارند.

بنابراین دقیقاٌ در آستانه ی وضعیت انقلابی قرار گرفته ایم.عبور از این آستانه، به عمل درآوردن همه ی ظرفیت های جنبش طبقاتی را می طلبد.این ظرفیت ها وجود دارند و مدت هاست که هم چون فنری فشرده ، انتظار جهیدن و رهایی را دارند.انقلاب در راه است.خود را سازمان دهیم.

کاوه دادگری

11/01/2018 برابر 21 دی 1396

Kavedadgari@gmail.com

#کاوه_ دادگری

#وضعیت_انقلابی

#اعتصاب_سراسری

#تظاهرات_سراسری