پیرامون فراخوان اعتصاب کارگران سندیکای نیشکر هفت تپه!
کارگران در ایران همچنان زیر تهاجم دولت سرمایه جمهوری اسلامی قرار دارند.هر روز بخشی از کارگران صنایع و معادن در دفاع از خواستها و مطالبات اولیه خود دست به اعتراض و اعتصاب می زنند. حرکت های اعتراضی متاسفانهبه دلیل عدم اتحاد و همبستگی طبقاتی در ابعاد سراسری به نتایج مطلوبی دست نیافته و نتوانسته سرمایه را به چالش بکشاند.
اعتصاب و اعتراض کارگری برای احقاق خواستهای برحقشان از ابتدایی ترین حق طبیعی کارگران است. جمهوری اسلامی سرمایه، زندانهایش مملو از کارگران و فعالین کارگری و زندانیان سیاسی است. پراکندگی در صفوف طبقه کارگر این فرصت را به دشمن داده است که از هر حربه ای برای سرکوب و استثمار بیشتر توده های کارگر و زحمتکش استفاده نموده و بدبختی و فلاکت بیشتری را بر جامعه حاکم نماید.
بیش از ۵۰۰ کارگر کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در تاریخ ۹ مهر ۹۳ در اعتراض به عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، پایین بودن سطح دستمزدها و به تعویق افتادن آن، اعتصاب چند روزه ای را آغاز کردند. این کارگران از قسمتهای مختلف کارخانه از جمله:از کارکنان واحد کارخانه، تعدادی از تجهیزات مکانیکی و همچنین از بخش کشاورزی و تحقیقات کشاورزی شرکت بودند. بیش از ۱۵۰۰ کارگر در کارخانه کشت و صنعت نیشکر هفت تپه کار می کنند که نزدیک به ۷۰۰ نفر از آنان در بخش های کشاورزی و نگهبانی و سایر کارگران در بخش صنعتی این واحد تولیدی به کارمشغولند. کارگران نیشکر هفت تپه از آغاز سال ۹۳ تاکنونبارها با تجمع و اعتصاب در محوطۀ شرکت خواستار مطالبات خود بوده اند. در تابستان امسال این طرح، توسط عوامل کارفرما و اعضای شورای اسلامی کار مورد بازبینی قرار گرفت و ادارۀ کار نیز به دلیل موافقت شورای اسلامی کار، طرح طبقه بندی جدید را تأیید و به اجراء گذاشت.
اجرای این طرح نه تنها در جهت تحقق خواست کارگران نبوده بلکه هیچگونه تغییری در افزایش دستمزدها ایجاد نکرد، بلکه به جای در نظر گرفتن سابقۀ کار، فقط تحصیلات را در نظر گرفته اند آن هم در شرایطی که ۸۵ تا ۹۰ درصد کارگران این واحد صنعتی، تحصیلاتی کمتر از دیپلم متوسطه دارند. بنا به گفتۀ کارگران در هفت تپه قوانینی که شامل نظام هماهنگ که شامل مدیران و سرپرستان است و قانون کار که کارگران را در بر می گیرد، اعمال می گردد و هدف از اجرای طرح به این شیوه تغییر در حقوق به میزان بالاتر همین درصد از کارکنان است که از سطح تحصیلات بالاتری برخوردارند. کارگران معترض به این طرح با نشان دادن ترکیب افرادی که طرح طبقه بندی را بازبینی کرده اند، روشن ساختند که هدف این بازبینی به نام کارگر اما به نفع افرادی که در قسمت اداری کار می کنند تمام می شود. سه نفر از اعضای کمیتۀ طبقه بندی مشاغل از جمله نماینده حسابداری، مدیر امور اداری و مسئول کمیتۀ طبقه بندی مشاغل، کارمند و مشمول قانون نظام هماهنگ بودند و دو نفر دیگر هم عضو شورای اسلامی ضد کارگری و به اصطلاح نمایندگان ساختگی کارگران بودند که یکی از آن ها سطح تحصیلات بالایی دارد.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه تأکید می کند که کارگران از نمایندگان واقعی و مستقل که منتخب خود کارگران باشند برای دخالت مؤثر در روند امور محروم بوده اند و کسانی که خود را نماینده از طرف کارگران در این طرح شرکت معرفی کرده اند افرادی از شورای اسلامی ضد کارگری هستند که هیچ کدام از اعضای آن نمایندگان واقعی کارگران نیستند! عملی شدن این طرح نه تنها خواستهای کارگران را برآورده ننموده است بلکه به جای افزایش دستمزد، با اجرای طرح طبقه بندی مشاغل از گروه های کاری آنان کم شده است، یعنی مثلا کارگر استاد کاری که قبلا در طرح طبقه بندی مشاغل دارای رتبۀ دوازده بود به رتبۀ ده تقلیل داده شد. علاوه بر این،کارگران قرارداد موقت که بیش از ۷۰۰ کارگر نی بر را نیز دربر می گیرند از شمول این طرح کنار گذاشته شده اند. کارگران نی بر که به صورت فصلی در این واحد تولیدی به کار تخصصی بریدن ساقه های نیشکر اشتغال دارند، علاوه بر مطالبات حقوقی، به این اجحافی که در مورد آنها انجام گرفته معترض بودند.
در واقع اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، نشان داد که کارگران بیش از گذشته مورد بی حقوقی و تبعیض مزدیقرار گرفته اند. کارگرانبلافاصله در اعتراض به اجرای این طرح دست به اعتصاب زدند. کارگران اعتصابی با بیان اینکه طرح جدید طبقه بندی مشاغل به شکاف عمیق حقوقی میان کارگران، کارمندان، سرپرستان کارگاه ها و مدیران کارخانه دامن زده است، خواهان تجدید نظر کلی در این طرح شدند، شکافی حقوقی که گاه به بیش از ۵۰۰ هزار تومان می رسد. اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه، گامی دیگر در افشاء کردن سیاست سرمایه دارانۀ کنونی و ایستادگی در برابر آن بود. اعتصاب کارگران اعتراض به نادیده گرفتن و پایمال نمودن حقوق میلیون ها کارگر قرارداد موقت و سفید امضاء با بدترین شرایط کاری، و ایستادگی در برابر تشکل های ساختگی و نمایندگان ضد کارگری بود.
آنچه در اعتصاب کارگران هفت تپه و سایر اعتصابات اخیر کارگری در تمامی بخش ها و مراکز کارگری می تواند توازون قوا را به نفع کارگران ایران تغییر داده و آنان را در تعیین سرنوشت کار و زندگیشان دخیل سازد، سازمان یابی آگاهانه این مبارزات و حفظ و کسب دستاوردهای کارگری از جمله احیای سندیکای کارگری نیشکر هفت تپه است که با مخالفت کارفرما و دخالت مراجع قضائی و نیروهای انتظامی و امنیتی به حاشیه رانده شده است.
در شرایط امروز بیش از هر زمان دیگر، کارگران نیاز به همبستگی طبقاتی و متحد شدن دارند. چاره خاتمه دادن به تمام این نابرابریها و سرکوبها فقط مبارزه و اتحاد کارگران است. همبستگی و حمایت کارگران از اعتصابات و مبارزات یکدیگر مهمترین نقش را برای پیروزی اعتصابات کارگری در مقابل دولت و صاحبان سرمایه دارد.
این درس تاریخی است که همواره در جریان زندگی روزمره، طبقه کارگر با آن روبرو است که کارگران تنها با یک مبارزه آشتی ناپذیر با سرمایه داری می توانند حقوق و مطالبات خود را به کارفرماها و دولت سرمایه تحمیل نمایند. تمام تاریخ سرمایه داری تا به امروز گواه این است که هیچگاه سرمایه داری به تمایل و خواست خود به مطالبات طبقه کارگر تن نداده بلکه تمامی پیشرویهای طبقه کارگر با مبارزه متشکل بدست آمده است و سرمایه داری در مقابل از هر فرصتی با نیرنگ و عوام فریبی برای باز ستاندن این دستاوردها استفاده می نماید. طبقه کارگر ایران امروز فقط با اتکاء به نیروی همبستگی طبقاتی خود ودر مقابله و تعارض با این سیستم است که می تواند به مطالباتش دست یابد و آن را حفظ نماید.
سنیدکای نیشکر هفت تپه در فراخوانی همه کارگران را به اعتصاب در روز سه شنبه پانزدهم مهر ماه فرا خواند. این اعتصاب و اعتراض کارگری به حقوق پایمال شده انسانی کارگران بود و خواهان پشتیبانی همه تشکلهای کارگری شدند. (1)
فراخوان بجا و بموقع کارگران سندیکای نیشکر هفت تپه به اعتصاب در روز سه شنبه پانزدهم مهر ماه نه تنها نشانی از یک حرکت متحد و واقعی کارگران برای دخالت مستقیم در کسب مطالباتشانبود، بلکه نشانی از درک طبقاتی و سازمان یافته کارگران این سندیکا را به عنوان پیشروان جنبش کارگری برای بار دیگر نشان داد و این پیام را بهمراه داشت، تنها حضور طبقاتی و متشکل طبقه کارگر با استراتژی و سیاست مشخص طبقاتی خواهد توانست مطالبات کارگران را به صحنه آورده و خواسته های آنها را به رژیم سرمایه تحمیل نماید. کارگران با اتحاد طبقاتی خود قادر خواهند بود بورژوازی را از تعرض به حقوق خودبه عقب نشینی وادار کنند و سرنوشتشان را رقم بزنند. آری، کارگران سندیکای نیشکر هفت تپه به طبقه کارگر ایران راه نشان میدهند که امروز طبقه کارگر با اتحاد طبقاتی خود باید پا در میدان مبارزه بگذارد و هر درجه از تحقق خواستهای خودحتی صنفی را باید با همبستگی سراسری به رژیم ضد کارگری اسلامی تحمیل نماید.
کارگران به اقتضای شرایط کار و منافع مشترکی که دارند از مناسباتییکسان برخوردار بوده، و همین امر موجب ایجاد یک سلسله همبستگی های عینی وهم سرنوشتی میان آنها درون طبقه کارگرخواهد شد. بر این مبنا است، که طبقه کارگر برای تحقق خواسته ها و مطالبات خود نیاز به همبستگی سراسری و یک شکل دائمی سازمان یابی دارد که اکثریت بخشهای طبقه کارگر از طریق آن بتوانند ضمن مبارزه با بورژوازی به خواستهای خود هم دست یابند. فراخوان اعتصاب سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه به طبقه کارگر ایران و درخواست حمایتهای دیگر تشکلهای کارگری دقیقا در خدمت به این امر خطیر برای اتحاد و همبستگی سراسری بوده و اقدامی شگرف درپیشبرد مبارزات آنها می باشد. اعتصاب کارگران در هر کارخانه و محل کاری نیاز به حمایت دیگر کارگران در بخشها و مراکز مختلف تولید و کار را دارد. همبستگی کارگری از مهمترین و ضروری ترین سنت های کارگری است. برای پیروزی اعتصابات کارگری و کسب حقوق و مطالبات کارگران، همبستگی کارگری نقش مهم و لازمی را ایفاء میکند.
اما نتیجه گیری که باید از این فراخوان بموقع نمود این است که: رژیم سرمایه اسلامی بلافاصله احساس خطر نموده و خیلی سریع بر خلاف روال گذشته که هر فراخوان و اعتراض کارگری را نادیده می گیرد این بار به علت نفوذی که کارگران نیشکر هفت تپه به دلیل سابقه درخشان مبارزاتیشان در جنبش کارگری دارند رژیم را از ترس اینکه این فراخوان با پاسخ مثبت اکثریت کارگران صنایع دیگر مواجه شده و یک همبستگی سراسری داخلی وخارجی کارگری را بدنبال داشته باشد و به یک اعتصاب سراسری کارگری تبدیل شود بلافاصله عوام فریبانه تن به خواستهای آنها دادند. تا اینجا اگر وعده و وعید صاحبان و مدیران نیشکر هفت تپه در مورد تحقق خواسته ها عوامفریبی بیش نبوده و هنوز هیچیک از مطالبات کارگران تحقق نیافته است، اما نشان داد رژیم بطور واقعی از قدرت طبقاتی کارگران و نفوذ آنها در میان طبقه در هراس است! کارگران نیشکر هفت تپه اینجا است که به نیروی طبقاتی خود باید بیشتر از هر زمان دیگر باور داشته باشند و تا کسب نهایی خواسته هایشان از مبارزه دست نکشند. این تجربه بسیار ارزنده ایی است برای بخشهای مختلفی از طبقه کارگر ایران که با دست زدن به اعتصاب در طرح خواسته های خود و بدنبال آن فراخوان به کل طبقه کارگر ایران و طلب پشتیبانی از حمایتهای بین اللملی باید با طرح خواسته های صنفی و سیاسی ای به میدان بیایند که رژیم یارای تحقق آن را نداشته و کارگران بتوانند با عملی نمودن فراخوان و همگانی نمودن اعتصاب در سطح سراسری رژیم را به چالش واقعی بکشند و در ضمن روحیه اتحاد و همبستگی مبارزاتی را در میان کارگران تقویت نمایند.
نیروی میلیونی کارگران تنها در شرایطی می تواند به خواست و مطالبه خود دست یابد که با هم متحد و متشکل باشند، وگرنه اعتراضات و اعتصابات پراکنده بخشهای مختلف صنایع کارگری در نهایت کارساز نخواهد بود. پاسخ دادن به فراخوان کمک و پشتیبانی ازاعتصابات کارگری، نه تنها حرکت رو بجلو جنبش کارگری است بلکه تقویت و تشویق کارگران به ایجاد اتحاد بیشتر و تشکیل سازمانهای سراسری کارگری است. در روند این اعتصابات و اعتراضات سراسری است که کارگران با نیروی طبقاتی خود خواهند توانست افق متفاوتی را در مقابل تحولات اخیرجامعه قراردهند. حمایت از اعتصاب وظیفه کارگران و تشکلهای کارگری و وظیفه تمامی سوسیالیستهای کارگری و نیرو های ترقیخواه است.
اکتبر 2014
کانون سوسیالیست های کارگری
زنده باد استقلال طبقاتی کارگران
نابود باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی