کدام انتخابات؟
این یک مضحکه است
چیمن دارابی
از بدو تشکیل جمهوری اسلامی بجز فقر، بیکاری، اعتیاد، سرکوب زنان، زندان، شکنجه و اعدام چیز دیگری نصیب مردم نشدە است. این
کارنامه ننگین ٣٤ سال حکومت این نظام جنایتکار و زن ستیز است. وضعیت مردم روز بە روز وخیم تر می شود؛ وضعیت معیشتی مردم محروم و زحمتکش و طبقە کارگر هر روز فلاکت بارتر می شود. هزاران جوان بە اعتیاد کشیدە شدەاند؛ بیکاری، اختناق و عدم برخورداری از هر نوع آزادی امید به آینده را در میان نسل جوان تاریک و سیاه کرده است. زنان و دختران بسیاری از فشار فقر و فلاکت برای تامین معاش خود و خانواده هایشان به تن فروشی افتاده اند. انسانهای بسیاری از فقر و بیکاری به فروش کلیه خویش روی آورده اند.
این دزدان و کلاشان با سرکوب و شکنجه و قتل عام بر مردم حکومت می کنند. آیا هنوز کسی پیدا می شود کە این مضحکە را انتخابات بنامد. این هیچ چیز جز یک مضحکە نیست. میخواهند برای بقای خود زمان خریداری کنند تا برای مدت بیشتری ثروت بیاندوزند و مردم را در یک فقس باندازه کل جامعه اسیر کنند. جمهوری اسلامی امروز بیش از هر زمان دیگری درگیر یک بحران جدیست. درگیری و جدال درون جناحهای مختلف رژیم شدیدتر و حادتر شده است. اینها از مردم در هراسند. می دانند که مردم بە ستوە آمدە از آنها منزجرند و نمی خواهند و نمی توانند بە این وضعیت فلاکت بار و این شرایط اسارت بار تن دهند.
این رژیم رفتنی است و مردم خواهان سرنگونی آن هستند. مردم حاضر به رای دادن به هیچیک از این فسیل های جنایتکار از گور برخاسته نیستند. رای مردم به سرنگونی این رژیم ارتجاع و زن ستیز است. مرگ بر جمهوری اسلامی، زندە باد آزادی و برابری.
٠٥٠٦ ٢٠١٣