پیام- پیام حمید تقوایی در مورد فاجعه معدن یورت

پیام حمید تقوایی در مورد فاجعه معدن یورت

بنا بـر گـزارشـات خـبـری بـر اثـر انفجاری که صبح امروز، چهارشـنـبـه ١٣ اردیـبـهـشـت، در مـعـدن ذغـال سنگ یورت در استـان گـلـسـتـان رخ داد ده هـا کـارگـر در عـمـق ١٨٠٠ متری محبوس شده اند. بنا بر آماری که تا کنون منتشر شده بـیـش از ٣٠ کارگر جان خودشان را از دسـت داده اند و بیش از ٢٠ نفـر از کـارگـران در بیمارستان بستری هستند و از تـعـداد مصدومـیـن و کـلا وضـع سـلامـت کارگرانـی کـه در مـعـدن مـحـبـوس هستند اطلاعی در دست نیست. در گزارشات آمده است که بخاطر وجـود گازهای سمی مامورن امداد رسـانـی نمیتوانند بیش از عـمـق مـتـر ٨٠٠ داخـل مـعـدن بشـونـد و ایـن کـار امدادرسانی را بسیار مشـکـل کـرده است.

این فاجعه یـک بـار دیـگـر نشـان میدهد که آنچه برای حکومت و بـرای مقامات مسئول و صاحبان معدن و صـاحـبـان سـرمـایـه در ایـران اصـلا مطرح نیست جان و سلامت کارگـران است. اگر حداقلی از امکانات ایمنـی وجود داشت این حـاثـه اصـلا بـوقـوع نمی پیوست که بـعـد مسـالـه امـداد رسانی و کمک به مصدومیـن وغـیـره مطرح بشود. بعد از وقوع حادثـه هـم معلوم میشود امکانات امدادرسانی وجود ندارد بطوریکه مامورین نجات نمیتوانند به عمق معدن بروند. این بـه معنی آنست کـه جـان بـیـش از ٨٠ کارگر محبوس در معدن در مـعـرض خطر قرار دارد

. بـایـد کـارگـران و خـانـواده ایـن قربانیان در محل حضور پیدا کنند و به هرنحوی میتوانند به مسئـولـیـن و مامورین جمهوری اسـلامـی اعـمـال فشار کنند که تمـام امـکـانـات بـرای نجـات جـان کـارگـران بـکـار گـرفـتـه بشود. باید این امکـان فـراهـم بشـود که نهادهای بین الملی با مـدرنـتـریـن تجهیزات به کمک این کارگران بیاینـد و باید از هر جهت اعمـال فشـار کـرد که مقامات و مسئولین و مامـوریـن نتوانند بیش از این با سهل انگـاری و بی توجـهـی جـان کـارگـران را خـطـر بیاندازند. چـنـدی پـیـش در فـاجـعـه ساختمان پلاسکو تـعـداد زیـادی از آتش نشانان جان خودشان را از دسـت دادند و در مورد ایـن حـادثـه هـم در گزارشات آمده است مامـوریـن آتـش نشانی و کـارگـران امـدادرسـانـی کـه برای نجات کـارگـران بـداخـل مـعـدن رفته اند خود مسموم و مصـدوم شـده اند و آنها هم جان و سلامـتـیـشـان در خطر است. این حوادث اتفاقی نیست. اینـهـا نشان میدهد که حکومت و مقامات و صاحبان معدن و صاحبان سرمـایـه کمترین ارزشی برای جان و سـلامـتـی و ایمنی کارگران قائل نیستنـد. بـایـد خود ما دسـت بـکـار بشـویـم. بـایـد کارگران و مردم ایران با اعـتـراض، بـا اعمال فشار، و با حضور در مـحـل و بـا درخـواسـت از گـروهـهـای امـداد رسانی بین المللی جمهوری اسـلامـی را تحت فشار قرار بدهند.

امیدوارم این حادثه بیـش از ایـن تلفات نداشتـه بـاشـد و بـا کـمـتـریـن خسارت به کارگران به سرانجام بـرسـد ولی آنچه که باید ادامه داد و پیگیـری کرد بازخواست و تحت تعـقـیـب قـرار دادن مــقــامــات ومســئــولــیــن و مامورینی هست که بـخـاطـر سـهـل انگاری و بـی مـبـالاتـیـشـان چـنـیـن فجایعی رخ میدهد.