حجاب زندان زنان است، این زندان باید ویران شود
پروین کابلی
حجاب از روز تولد نامیمون جمهوری اسلامی یک قلمرو مبارزه و رودرویی زنان با رژیم اسلامی بوده است. حجاب دماسنج وضعیت جمهوری اسلامی است. هر زمان اوضاع رژیم خراب میشود، مقابله با حجاب به دستور روز بدل میشود. جنبش “نه به حجاب” همواره موضوع بحث است و به مصاف چاقوکشان اسلامی میرود.
در رابطه با صحبتهای اخیر رئیس پلیس تهران ادعای “عملیاتی کردن راهبرد مردم مداری و جامعه محوری” و یا “آسایش و امنیت آحاد جامعه” نباید جدی گرفت. برادران اینها در مجلس و حوزه ها یقه پاره میکنند که دولت شدیدتر علیه زنان عمل کند و حزب الله “آتش به اختیار” باشد. نه، رژیم اسلامی روش عوض نکرده، حتی سیاست چماق و هویج نیاورده، بلکه زورش نمیرسد. از دست زنان ذلّه شده است. بقولی، “خانه از پای بست ویران است!”
رئیس پلیس تهران همان چیزی را تکرار میکند که بالاترهایش به وی گقته اند. اینها میدانند که جامعه در آستانه انفجار است، گرسنگان و جنبش علیه فقر به خیابانها آمده است و در کمین فرصتی برای حمله به کلیت نظام هستند. میدانند که حاصل چهار دهه بگیر و ببند علیه “بدحجابی” نه تنها دردی را دوا نکرده است بلکه نفرت از حجاب این سمبل آپارتاید جنسی و رودرویی هر روزه با گشت های ضد زن را گسترش داده است. خواهران زینب و گشت ارشاد نتوانسته است حجاب را بعنوان نرم و “پوشش اسلامی” در فرهنگ و فکر مردم در ایران جا بیندازد و کل حکومت در این زمینه عملا شکست خورده است. مشکل امروز “بد حجابی” نیست، بی حجابی است. حجاب اگر هست، دلیلی جز سلطه فرمال قوانین موجود نیست، در عمل و در ذهنیت اکثریت زنان و مردان در جامعه برچیده شده است. در شرایط کنونی که زورشان نمیرسد، میخواهند برای زنان در خیابان روضه بخوانند و ارشاد کنند و تاکتیک “گشت ارشاد و برخورد “سلبی” را انتخاب کردند.
آیا جمهوری اسلامی بعد از ٣٨ سال سرکوب و جنایت، اکنون میخواهد راه “دیالوگ” با مردم را پیشه کند؟! قطعا جواب منفی است. واقعیت اینست که زنان دارند از روی بیرق و سمبل های اسلامی رد میشوند. حکومت زورش نمیرسد. در کنار این واقعیت ریشه دار و عظیم، سؤ استفاده جناحی را نباید فراموش کرد. دولت روحانی که زیر فشار اعتراض مردم است و هوادارانش از رای به این جنایتکار ظاهرا اعلام “پشیمانی” میکنند، عده ای در این طیف تلاش دارند مقداری فاصله بگیرند و مسبب هر وضعیتی را جناح مقابل قلمداد کنند. یعنی میخواهند القأ کنند که اگر بدست روحانی و اصلاح طلبان باشد اصلا این مشکلات وجود نخواهد داشت یا اگر باشد حاشیه ای است. اینها دارند برای مضحکه انتخابات بعدی و تداوم حجاب و نظام آپارتاید جنسی ضد زن از هم اکنون مهره هایشان را می چینند.
حجاب پرچم اسلام سیاسی است. حجاب پوشش نیست، سمبل آپارتاید جنسی است. جنبش های اسلامی در هر جایی که به قدرت رسیده اند و یا در جایی که توانسته اند با تحمیق، ایجاد ترس و اسید پاشی، به حقوق ابتدایی زنان برای انتخاب پوشش حمله کرده اند و زنان و کودکان را محجبه کرده اند. در کشورهای اسلام زده خاورمیانه و همینطور در محیط های اسلامی در کشورهای دیگر، جنگ برسر حجاب همیشه مهم بوده و نشان از اهمیت حجاب بعنوان یک بیرق اساسی در پیشبرد اهداف اسلام سیاسی میباشد. نه به حجاب و الغای قوانین اسلامی یک هدف اصلی و قدیمی جنبش آزادی و برابری زن و مرد در ایران بوده است. امروز این جنبش در خیابان و مدرسه و محل کار و دانشگاه علیه رژیم و حجاب اسلامی ایستاده است. فشار این تعرض بحدی است که ملی اسلامی ها کمپین لغو “حجاب اجباری” راه انداخته اند تا بلکه توقع و تعرض زنان علیه حجاب و قوانین اسلامی را محدود کنند. حجاب سمبل بردگی و بیحقوقی زن است. نشان تثبیت مالکیت مرد بر زن است. حجاب زندان زنان است و این زندان باید ویران شود. جمهوری اسلامی با حجابش رفتنی است. ما زنان در ایران هیچی دیالوگی با جمهوری اسلامی نداریم. جمهوری اسلامی بیجا میکند که در امر خصوصی و پوشش شهروندان دخالت میکند. ما میخواهیم تمام این رژیم با قوانین و فرهنگ عقب مانده اش را به زباله دانی تاریخ بیاندازیم. مردم شایسته جامعه آزادتر و بهتری هستند. *
.