پروانه- جابر – مبارزه انقلابی برای سرنگونی یک رژیم فاشیستی از قبیل جمهوری اسلامی، “تروریسم” نیست!

مبارزه انقلابی برای سرنگونی یک رژیم فاشیستی از قبیل جمهوری اسلامی، “تروریسم” نیست!

امروز، ۷ اوت، سرانجام دلایل اخراج از خاک کانادا را به من اعلام کردند : ” ممنوعیت اقامت به دلایل امنیتی برای اینکه او باعث یا مسبب اعمالی است که هدفش سرنگون ساختن یک دولت از طریق قهرآمیز است.”(گزارش مامور اداره مهاجرت)
این در واقع دلیل اصلی برای توجیه ممنوعیت اقامت در کانادا می باشد. ضمناً این گزارش بر این اساس است که : « دلایل مستند همچنین نشان میدهد که جابر کلیبی یک فعال چپ رادیکال”ضد خمینی” بود که در رابطه با “چریک های فدایی خلق ایران”و “جنبش نوین کمونیستی ایران” قرار داشت. هدف او سرنگون ساختن قهر آمیزحکومت ایران است. جابر کلیبی در 20 سپتامبر 1986، در فرانسه توسط د. اس. ت. (پلیس سیاسی فرانسه) باتفاق سه همدست دیگر … دستگیر و متهم به تروریسم … شده بود. » (همانجا)
این ها بطور خلاصله دلایلی است که برای توجیه ممنوعیت اقامت من در کانادا در گزارش مامور اداره مهاجرت آمده است.
بنابراین روشن است که مساله بر سر فعالیت من برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تدارک عملی در این زمینه است. بدین سان، طبق نظر دولت کانادا، فعالیت در جهت سرنگونی قهر آمیز جمهوری تروریستی اسلامی، خود “تروریسم” است!!
این نظر دولت کانادا چیزی جز کریمینالیزه(جنایی کردن) جنبش انقلابی زحمتکشان ایران برای رهایی از یک رژیم جنایت کار، نیست.
استناد دولت کانادا به آنچه که در 27 سال پیش در فرانسه اتفاق افتاد و بمرور زمان روشن شد که دولت فرانسه یورش به اپوزیسیون رژیم جمهوری اسلامی را در اثر فشار دولت ایران برای اخراج نیروهای اپوزیسیون از این کشور انجام داده بود، بی اساس است. در این زمان است که مجاهدین خلق از فرانسه اخراج می شوند، بیش از 100 پناهنده سیاسی ایرانی را به کشور گابن تبعید می کنند و ما را به عنوان یک جریان انقلابی که علیه رژیم مبارزه می کرد دستگیر و به زندان محکوم نمودند.
حال سوال این است که این واقعه که تازه خود فرانسه هم آن را از پرونده ما حذف کرده و به من پاسپورت فرانسوی نیز داده است چه ربطی به وضعیت کنونی ما در کانادا دارد، که مدت 8 سال است در این کشوربطور قانونی اقامت داریم و مشغول کار هستیم و هیچ موردی یافت نمی شود که این اقدام دولت کانادا را توجیه پذیر سازد؟ جز حمایت دولت کانادا از انتخاب حسن روحانی که وزیر امور خارجه این کشور ابتدا آن را “دروغ و دغلکاری” خواند ولی بلافاصله آن را پس گرفت و انتخاب حسن روحانی را “به مردم ایران تبریک” گفت!!
باید یاد آوری کنم که همین چند وقت پیش جمهوری اسلامی از جانب مجلس کانادا به عنوان “جنایت علیه بشریت” به مناسبت کشتار زندانیان سیاسی سال 67 محکوم شده است. آنوقت چگونه ممکن و منطقی است که مبارزه انقلابی علیه چنین رژیمی، “تروریسم” اعلام شود و معتقدان به آن را از حق اقامت در کانادا محروم کنند؟
طبعاً من علیه این اقدام دولت کانادا اعتراض و تقاضای تحقیق کرده ام از این رو مساله محول شده به کمیسیون تحقیق که مدتی بطول می انجامد. برای 29 اوت قرار حضور در این کمیسیون را دارم که پس از آن روند نوعی دادگاه به خود خواهد گرفت و دو سه ماهی طول خواهد کشید. تنها کسی که می تواند این حکم را ملغی کند وزیر امور مهاجرت است. یاد آوری کنیم که هنگام ورود به خاک کانادا ماموران مرزی پاسپورت مرا ضبط کرده و من باید خود را هر چهار شنبه به اداره مهاجرت معرفی کنم.
مبنای فشار به دولت کانادا :
1- اعتراض به کریمینایزه کردن مبارزه مردم ایران علیه رژیم تروریست جمهوری اسلامی توسط دولت کانادا
2- 27 سال پس از سپری شدن ماجرای فرانسه و ملغی شدن آن، هیچ منطقی برای دولت کانادا در تکرار آن وجود ندارد!
3- دولت کانادا باید از توصل به چنین بهانه هایی برای ایجاد تضییقات علیه نیروهای اپوزیسیون و در حمایت از جمهوری اسلامی دست بردارد!
4- اعتراض به حکم اخراج من از کانادا و لغو آن
این مطالب استخوان بندی فعالیت ها را تشکیل می دهد و رفقا می توانند بر اساس شرایط محل و برای پیشبرد بهتر فعالیت ها به ابتکار خود مطالبی را اضافه کنند یا فرمولبندی ها را برای موارد معیین خود تنظیم کنند. بهر رو فعالیت در این زمینه بنا بر شرایط هر محل و منطقه انجام می گیرد و با اعتمادی که به همه رفقا داریم، آن ها هستند که تشخیص می دهند چگونه و با چه فرمولبندی مناسب برای هر ارگان و هر موقعیتی فعالیت ها را پیش ببرند.
اعتراضات می توانند به زبان انگلیسی به آدرس زیر ارسال شوند
آدرس وزیر مهاجرت کانادا به قرار زیر است :
The Honourable Chris Alexander
Citizenship and Immigration Canada
Ottawa(Ontario)K1A 1L1
CANADA

Ministre@cic.gc.ca Ministre@cic.gc.ca
پروانه- جابر

چند توضیح برای روشن شدن وضعیت کنونی ما در کانادا:
ما، پروانه و من همراه با دو دخترمان در سال 2005 به کانادا آمدیم و در سال 2007 پس از طی مرحله انتخاب توسط دولت کبک، تقاضای اقامت دائم کردیم. اینک 6 سال است که منتظر دریافت جواب از جانب اداره مهاجرت هستیم. بچه های ما یکی در دانشگاه سال آخر جامعه شناسی را طی می کند و دیگری سال آینده به دانشگاه خواهد رفت. ما تا کنون با اجازه کار در کانادا زندگی می کنیم.