مرده پرستی و زنده کشی موقوف!
انسان های شریف و مبارز تا زنده اند گمنامند ولی وقتی مردند ان موقع کاریزما خواهند شد! با غرق شدن هیبت فیضی و خانواده اش بینهایت متاثر و ناراحت شدیم. زمانی که ایلان و برادرش مردند و عکس شان چندین روز در رسانه ها پخش می شد، همه ی انسان های انسان دوست در سراسر جهان از این فاجعه ی انسانی شدیدا متاثر شدند و دولت های اروپایی را به خاطر سخت گرفتن مسائل پناهندگی محکوم کردند، اما دیری نپایید که صدها پناهجوی دیگر غرق شدند، کنترل مرزها شدیدتر شد. دیپورت ها وحشیانه تر از همیشه شد، ولی کسی اعتراض نکرد. اکثریت انسان ها کلا عادت دارند به چیزی اعتراض کنند که در واقع از دست رفته است و این یعنی حماقت محض.
انسان های زیادی که زنده بودند و قبل از مرگ نیاز به کمک داشتند و کمک های کوچک می توانست جان انان را نجات دهد، بایکوت و حاشیه یی شدند، اما بعد از مرگ از انان کاریزما و اسطوره ساختند. فرهنگ مرده پرستی به مراتب ارتجاعی تر از مذهب است و اگرچه منشاء این فرهنگ مناسبات مذهبی و ارتجاعی است، اما اتفاقا برخی از چپ ها در بازتولید این فرهنگ دست کمی از مرتجعین ندارند.
در کردستان عراق ده ها فعال چپ و کمونیست توسط احزاب چپ و راست جانشان به خطر افتاده است و می افتد، کارت شناسایشان را گرفته و اقامتشان را کنسل کرده و می کنند و چند نفر توسط جریانی که امروز برای هیبت فیضی گریه و زاری راه انداخته اند، دوستان و رفقای ما را تا حد دیپورت به ایران، بردند. ما خودمان بخشی از کسانی هستیم که در این دوران اقامتمان باطل شده و هر لحظه خطر دیپورت به ایران ما را تهدید می کرد و حتی یکی از رفقا که می خواست خود را به اروپا برساند و به همراه پیشمرگان این جریان توسط اتحادیه ی میهنی دستگیر شد، هفت ماه در زندان های کردستان عراق بود، این در حالی است که دیگر اعضای این جریان بیشتر از یک هفته در زندان های اتحادیه ی میهنی باقی نماندند و سریع ازاد شدند.
باید با سنت مرده پرستی و زنده کشی مبارزه کرد و این سنت را حاشیه یی کرد. انسان های زنده یی که توسط همین مرده پرستانی که امروز اشک تمساح می ریزند، تنها به خاطر دفاع از کمونیسم و سوسیالیسم علمی، تهدید به دیپورت شدند، کم نبوده و نیستند.
هر کدام از ما که بارها جریان کومه له در مورد ما نوشته و ما را محکوم کرده اگر در این حزب کشته می شدیم یا در راه رسیدن به اروپا غرق می شدیم، قهرمانان اسطوره یی می شدیم!!!
مرده ی ما و جنازه ی من برای مرده پرستان هیچ خطری ایجاد نمی کند ولی مرده پرستان مرتجعین می توانند بعد از مرگ ما هر تعبیری از عقاید و ایده های ما داشته باشند، البته برای انان انسان های زنده و منتقد مثل ما موقعی که از موضع یک منتقد و یک کمونیست و یک مارکسیست به جامعه می نگرد و انان را به نقد می کشد، “خطرناک” است!!
یکی از نقدهای فراکسیون سرکوب شده ی ما به کومه له نقد مرده پرستی و افتخار به مردگان و بی حرمتی به انسان های زنده و شریف بود. نباید اجازه داد کسانی که کوچکترین همکاری مالی و انسانی با هیبت فیضی و خانواده ش نکرده اند، همچون لاشخور بر روی جنازه اش اشک تمساح بریزند و با اعتبار سیاسی و اجتماعی هیبت برای خود اعتبار و کردیت بخرند.
هسته ی مرکزی صفحه ی گفتمان رادیکال
25.12.2015