اصلاح طلبان پاسخگو باشند!
آیا اصلاح نظام جمهوری اسلامی با اتحاد “تدبیر و امید” و “سازندگی” میسر است؟ این روزها رفسنجانی از اصلاح طلبی و اعتدالگرائی توامان حرف می زند. آیا بعد از ۲۵ سال تلاش برای اصلاح نظام نباید حداقل نشانه های از اصلاح٬ ولو با میکروسکوپ دیده بشود؟ اگر همه چیز در راستای فساد بیشتر و ظلم و ستم بیشتر حکومت پیش برود دم زدن از اصلاحات بیش از عوام فریبی چیست؟
خبر اول: معاون اول روحانی با اشاره به اینکه مشخص نیست ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار از سهم فروش نفت چگونه در اختیار بابک زنجانی قرار گرفته، اعلام کرد ممکن است افراد دیگری وارد این پرونده شوند. طبق اظهارات نمایندگان مجلس هیچ پیشرفتی در پرونده بابک زنجانی حاصل نشده و او از زندان! به تجاریش میپردازد!
خبر دوم: سخنگوی کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ایران: ۵٪ سهام شرکت دولتی «پست بانک» به «صورت اقساط» به یکی از «بزرگترین بدهکاران شبکه بانکی کشور» واگذار شده است. این در حالیست که چندی پیش سازمان خصوصی سازی فهرست ۱۱۲ شخص حقیقی و حقوقی بدهکار را برای ممنوعیت استفاده از خدمات بانکی برای بانک مرکزی ارسال کرده ولی خود همین سازمان به یکی از افراد همان لیست سهام پست بانک را فروخته است!
وقتی لیست بدهکاران بخش خصوصی و چپاولگران اموال جامعه را نگاه می کنیم فورا به یاد کودکان مدرسه شین آباد می افتیم که به خاطر نداشتن بخاری سالم در کلاس درس در آتش سوختند٬ به یاد ۶۰۰۰ کارگر ایران خودرو می افتیم که به خاطر دستمزد ناچیزشان خطر اعتصاب و مقابله با نیروهای سرکوبگر و امنیتی را در حکومت اسلامی را به جان می خرند. به یاد کودکان کار و خیابان می افتیم که مدرسه و کودکی و زندگی را رها کرده و برای معاش خانواده راهی بازار کثیف و بیرحم شده اند. به یاد کارگران زندانی می افتیم که به خاطر تقاضای پرداخت معوقه هاشان در زندانند و خانواده هاشان با معیشت دست به گریبان. به یاد آمار اعتیاد و سرطان و …. و این وضعیت روند صعودی دارد!
آیا چنین نظامی قابلیت اصلاح شدن را دارد؟ کسانی که سودای اصلاح نظام اسلامی را ولو با سرافکندگی به مردم می فروشند باید پاسخگوی هر خبر فساد و چپاول و فقر و گرفتاری مردم هم باشند.
نوید مینائی
به نقل از ژورنال ۱۸ ژانویه
http://journal-ruzaneh.com