نسرین محمودی آذر – فستیوال آدم برفیها در اشنویه: تجربه ای مهم

فستیوال آدم برفیها در اشنویه: تجربه ای مهم
مصاحبه با نسرین محمودی آذر

چند سال قبل در بهمن ماه سالهای 1386 و 1387 فستیوال آدم برفیها در ابعاد توده ای در شهر اشنویه برگزارشد. این رویداد، برای اولین بار تجربه ای جدید، انسانی و انقلابی و بسیار مثبت در شهر اشنویه بود. رفیق نسرین محمودی آذر از مبتکران و سازماندهندگان این واقعه بود. به منظور ثبت تجارب مهم سازماندهی این حرکت اجتماعی و مهم و انتقال این تجارب، مصاحبه زیر را با رفیق نسرین محمودی آذر ترتیب داده ایم.

سازمانده کمونیست: زمینه برگزاری فستیوال آدم برفیها چگونه بود و ایده برگزاری آن در شهر اشنویه چگونه و در چه سطحی مطرح شد؟ با توجه به اینکه یک نهاد یا تشکل توده ای علنی و مستقل وجود نداشت که مبتکر این حرکت باشد، فعالین این حرکت در چه قالب و مکانیسمی همگام شده و این حرکت را سازمان دادند؟

نسرین محمودی آذر : حدودا از سال 1384 فعالین سیاسی برای تقویت جنیشهای اجتماعی به خصوص در زمینه دفاع از حقوق کودکان به ابتکارات و روشهای نسبتاً جدیدی رو آوردند، برگزاری فستیوالهای آدم برفی اساساً از جنوب کردستان ایران و در شهرهای سنندج و کامیاران و مریوان شروع شد. با توجه به نفوذ و هژمونی چپ در این بخش از کردستان، فعالین چپ و آزادیخواهان توانستند برگزاری این گونه جشنواره ها را به تدریج در جامعه جا بیندازند. تصویر رایج در بین فعالین و احزاب سیاسی از شمال کردستان دقیقا در نقطه مخالف جنوب کردستان بود. اساسا تصور بخش زیادی از فعالین سیاسی این منطقه تحت هژمونی جنبش ناسیونالیسم کُرد است! برگزاری آکسیون و فعالیت در چنین زمینه هایی در نگاه اول شاید مقداری بعید بنظر برسد. من به همراه چند نفر دیگر از رفقا در تشکل دوستداران محیط زیست اشنویه این ایده را در جلسات بحث آزاد تشکل که خود از مبتکرین برگزاری آن بودیم، مطرح کردیم. در شروع کار تلاش کردیم اعضای هیئت مدیره انجمن را با خود همراه کنیم، و سپس با طرح آن در بین اعضا با جدیت تمام پروژه را شروع کردیم.

سازمانده کمونیست: اگر میشود به اقدامات سیاسی و عملی انجام شده از ابتدا تا پایان کار اشاره کنید؟ در پروسه انجام کار با چه موانعی روبرو شدید و چگونه آنها را خنثی کردید؟ عکس العمل نهادهای دولتی به این حرکت چه بود؟ آیا برگزاری فستیوال مجوز قانونی داشت؟

نسرین محمودی آذر: همان گونه که در جواب سئوال قبلی توضیح دادم، پس از اقناع سایر اعضای هیئت مدیره و طرح آن در جلسات گروهی، اقدام به تشکیل کمیته برگزار کننده کردیم. از بین رفقای کمیته خود من به همراه یکی دیگر از اعضا برای اخذ مجوز به فرمانداری و سپس استانداری مراجعه کردیم. چندین روز ما را سردواندند و امروز و فردا کردند، در نهایت پس از سماجت ما به صورت شفاهی و مشروط موافقت کردند، در عین حال تهدید کردند مسئولیت هر اتفاقی به عهده ما است و … همزمان محل برگزاری مراسم را مشخص کرده و در صدد فراهم کردن امکانات مورد نیاز برآمدیم. در ضمن به تمامی اعضای انجمن سپردیم در محل کار و تحصیل و سکونت خود در رابطه با اهداف و زمان برگزاری مراسم اطلاع رسانی کنند. پس از انجام همه مقدمات منتظر بارش برف ماندیم در هفته دوم بهمن ماه 86 برف سنگینی باریدن گرفت. بلافاصله صدور اطلاعیه رسمی انجمن حاوی زمان و مکان مراسم و نصب آن در مناطق مختلف شهر را شروع کردیم. صبح روز مراسم از ساعت 6 صبح گروههای انتظامات، تبلیغات، مالی، تدارکات و … را در محل مستقر کردیم. دهها پلاکارد بزرگ و کوچک در دفاع از حقوق کودکان در “پارک قلاتوک” محل برگزاری فستیوال آدم برفی نصب کردیم. خوشبین ترین اعضای انجمن هم تصور نمیکردند این جمعیت انبوه شرکت کند. جمعیتی بالغ بر 5 هزار نفر در این مراسم شرکت کردند. در سال بعد یعنی سال 87 هم تقریباً با همین مشکلات درگیر بودیم، این بار هم نهادهای دولتی از صدور مجوز خودداری کردند، اما تلاش جمعی رفقا و اعضای انجمن موجب شد در 25 بهمن برای بار دوم مراسم را زیر بارش برف برگزار کنیم.

سازمانده کمونیست: تاثیرات این حرکت در سطح شهر و فراتر از آن چگونه بود؟ از نظر شما مهمترین تجارب این حرکت کدامها بودند؟
نسرین محمودی آذر: برگزاری فستیوال آدم برفی سبب شد انجمن و فعالین آن در سطح اشنویه و منطقه بیشتر شناخته شوند. تعداد اعضای انجمن افزایش قابل توجهی یافت، از شهرهای اطراف افراد و گروههای مختلف با انجمن تماس گرفته و خواهان ارتباط و گرفتن رهنمود برای شروع فعالیتهای مشابه شدند. تعداد شرکت کنندگان در جلسات بحث آزاد انجمن در روزهای پنج شنبه چندین برابر افزایش یافت. در همین جلسات پیرامون موضوعات و مسائل روز بحث و تبادل نظر میشد، یکی از دستورهای جلسه در آن زمان بحث پیرامون دستگاههای انتشار پارازیت بر فرکانس کانالهای ماهواره بود که از متخصصین برای این ارائه بحث دعوت کرده بودیم که به دلیل استقبال شرکت کنندگان سه جلسه به آن اختصاص داده شد. بحث در مورد 8 مارس و خشونت علیه زنان از موضوعاتی بود که در جلسات و نشریه انجمن مطرح شد. در همین جلسات کم نبودند دختران و زنان جوانی که مخالف آزادی زن و موافق دفاع از سنتهای ارتجاعی و زن ستیز بودند.با آگاهگری و بحثهای روشن اوضاع فرق کرد. پس از چند ماه چندین تن از همین زنان علیه اقدام شنیع سنگسار دعا و قال او در کردستان عراق تندترین مطالب و مقالات را در نشریه انجمن منتشر کردند و … پس از برگزاری این جشنواره ها برای استمرار فعالیتهای اجتماعی انجمن در هر دو مورد اقدام به برگزاری نمایشگاه عکس کردیم. در کنار نمایشگاه برای ادامه فعالیتهای انجمن اقدام به جمع آوری کمک مالی کردیم. همچنین انتشار مجدد نشریه انجمن را آغاز کردیم. در سطح شهر اقدام به برگزاری مسابقات ورزشی کردیم و … بنظرم کار ما در اشنویه و شهرهای منطقه شمالی کردستان تاثیرات شگرفی داشته که همچنان ادامه دارد. ما در آن مقطع زمانی با حرکت و تلاش جمعی توانستیم تصویر واقعی آن منطقه را به نمایش بگذاریم و نشان دهیم برخلاف تصور باطل و رایج آزادیخواهی و برابری طلبی در شهرهای شمالی کردستان ایران بسیار قوی است، کافی است مجال یابد تا ظرفیتهای بالقوه خود را به فعل درآورد.
***