١٣ مهر ١٣٩٦ روز اعتراضی معلمان و بازنشسته ها شعار و سنت های روبجلو
نسان نودینیان
تجمع های اعتراضی معلمان تازه نیستند. معلمان در چند سال گذشته در اشکال مختلف در تجمع های اعتراضی بزرگ و محلی دست به اعتراض زده اند. اعتراضات معلمان بخشی از پیشروی های سیاسی ــ اعتراضی مزدبگیران جامعه است علیه دولت و کل نظام سرمایه حکومت اسلامی. اعتراضات معلمان خواست های روشن و شفاف کارکنان و مزدبگیران را علیه فقر و زندگی زیر خط فقر به مصاف کشید. اعتراض معلمان مهمترین خواست و بشدت انسانی و عمیقا اجتماعی و حق طلبانه “حق تحصیل رایگان” برای کودکان را در مقابل دولت و جامعه قرار داد، تحصیل رایگان را به خواست اصلی و شعار کل جامعه درآورد.
خواست های معلمان خواست های اکثریت مردم است. معلمان اعلام کرده اند:
میاییم که به حقوق زیر خط فقر نه بگوییم!
میاییم که به آموزش و پرورش غیر آزادانه نه بگوییم!
میاییم تا از تحصیل رایگان برای همه دفاع کنیم!
میاییم تا از درمان رایگان دفاع کنیم!
میاییم که به بند کشیدن بهشتی و عبدی و عمرانی نه بگوییم!
میاییم که به دستگیری و آزار معلمان و کارگران نه بگوییم!
میاییم که به وحشیگری در هپکو و آذرآب نه بگوییم!
میاییم تا به تضییع حقوق کارگران نه بگوییم!
میاییم که به کشتار کولبران نه بگوییم!
میاییم که به تخریب محیط زیست نه بگوییم!
میاییم که به تبعیض نه بگوییم!
میاییم که به اتلاف دارایی هایمان در سوریه و عراق و لبنان نه بگوییم!
میاییم به به اختلاس ها و حقوق های نجومی نه بگوییم!
بازخوانی بخشهایی از اعتراضات معلمان؛
در روز های سه شنبه و چهارشنبه ٣٠ دی و اول بهمن ماه، معلمان در بیشترین استانها در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشت و منزلت وامنیت خود دست به اعتصاب سراسری زدند. پیش درآمد فراخوان به اعتصاب، طومار اعتراضی معلمان با بیش از ٦٠٠٠ امضا در هشتم دی ماه بود که برای رئیس مجلس ارسال کرده بودند.
دامنه اعتصاب گسترده و مورد استقبال قرار گرفت و توده وسیعی از معلمان در آن شرکت کردند. اعتصاب در شهر تهران در مناطق ٢،٥،٦،٧،٨،٩،١٠،١١،١٤،١٧،١٨،١٩ و شهرستان های استان تهران نواحی رباط کریم، شهریار و شهر قدس ملارد، ورامین وپاکدشت، رودهن و بومهن و از استان های اصفهان، گیلان، شیراز، همدان، لرستان، خراسان، سیستان و بلوچستان، خوزستان (علی الخصوص شهر خرمشهر)، کردستان(سقز، بانه و مریوان) آذربایجان، یزد و کرمان و سمنان صورت گرفت.
نیازهای آموزش و پرورش با بودجه ناچیز دولت هماهنگ نیست. در این رابطه معلمین میگویند: “همه کارشناسان و مسئولان به این نکته اذعان دارند که سرمایه گذاری در آموزش و پرورش یک امر بدیهی و لازم است از این رو در همه کشورها به آن توجه خاص می شود. چرا که تربیت نیروی انسانی به عنوان بخش مهمی از سرمایه هر کشور، بر عهده آموزش و پرورش می باشد از این رو باید سرمایه گذاری در این بخش مورد توجه مسئولان قرار بگیرد. در حال حاضر خواسته های معلمان فقط منتهی به حقوق و مزایا و مطالبات شخصی نیست بلکه ما خواستار توجه واقعی مسئولان به آموزش و پرورش و نیاز های آن هستیم”.
مشکل شغلی، رفاهی و امنیتی معلمین؛ “یک معلم نه کارانه ی ماهیانه دارد نه اضافه کار، نه حق مسکن دارد و نه حق ایاب و ذهاب، نه حق مأموریت دارد و نه حق شیفت، نه بن خرید کالا دارد و نه کمک های غیر نقدی ماهیانه، نه پاداش آخر سال دارد و نه مانند شرکت های دولتی پاداش بستن حساب ها، نه مانند برخی از کارکنان، وام های چند ده میلیونی با درصدهای پایین جهت خرید خودرو و آپارتمان دارد”. “حق اولاد برای یک معلم ٢٥ هزار تومان است. و یا معلمان چیز به نام حق مسکن ندارند. هیچ وامی نمی توانند از طریق اموزش و پرورش دریافت کنند و یا چیزی به نام بن کالا که در دیگر سازمان ها مرسوم است در میان معلمان وجود ندارد”.
معلمین استفاده از حق مستقیم بیمه را ندارند. بیمه طلایی دولت به معلمین و جواب معلمین به آن: یکی از معلمین: ” باور کنید این بیمه، بیمه برنز هم نبود چه برسد به بیمه طلایی! : روال کار بدین شکل است که اگر کسی بیمار شد باید به پزشک مراجعه کند و خود هزینه را بپردازد. سپس با دریافت فاکتور و ارائه آن به اداره اموزش و پرورش منتظر نتیجه آن بماند. اداره آموزش و پرورش نیز این فاکتورها را به بیمه می دهد تا آنها طی ارزیابی که انجام می دهند اقدام نمایند حال اینکه کی و چه زمانی هزینه های انجام شده به معلمان برگردانده شود و آیا آن هزینه انجام شده کامل خواهد بود یا خیر، الله اعلم.
نقطه قدرت اعتصاب ١ـ طومار با بیش از شش هزار امضا در سطح سراسری، زمینه های فراخوان به اعتصاب و طرح مطالبات اعتصاب را فراهم کرد. طومار شش هزار امضا عملا قدرت توده ای اعتصاب برای بسیج و شرکت توده وسیعی از معلمین را، فراهم نمود. جامعه معلمین را بسیج و زمینه بسیار مساعدی در سازماندهی اعتصاب بود. ٢ـ استقبال گسترده و شرکت وسیع معلمین در اعتصاب با دامنه جغرافیایی سراسری اعتصاب، مطالبات معلمین را در جامعه برجسته کرد. اعتصاب اعتماد به نفس و اعتماد به قدرت جمعی و سراسری را تقویت کرد. ٣ـ همزمانی اعتصاب معلمین با کمپین آزادی معلمان زندانی، رسول بداقی ومحمود باقری. ٤ـ اعتصاب سراسری معلمین در شرایطی فراخوان داده شده و مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفته که کارگران و پرستاران درگیر اعتراض و مبارزه برای افزایش دستمزدها و قراردادهای آخر سال هستند.
اعتصاب معلمان اعتراض به وضعیت معیشتی، پایین بودن حقوقها و عدم امنیتی شغلی بود
خواستهای معلمان در بیانیه ها و قطعنامه ها در تجمعات اعتراضی اعتصاب بر محور افزلیش حقوقها، رفاه خانواده و حفظ کرامت انسانی و شغلی بوده است.
این روزها، پرستاران در سطح سراسری درگیر اعتراض به وضعیت شغلی نا امن و پایین بودن دستمزدها هستند. اعتصاب معلمین افق و دورنمای اقدام سراسری را در روحیات و تصمیمات پرستاران تقویت و عملا راه را نشان داد. پرستاران اعلام کرده اند که در تجمع روز پرستار(پنچم اسفند) شرکت نمیکنند. در ٢٣ آذر ماه(١٤ دسامبر ٢٠١٤) اعتراض پرستاران در چند شهر تهران، اصفهان و مشهد برگزار شد. ٧٠٠نفر از پرستاران بیمارستان‌های دولتی و خصوصی از استان‌های تهران، اصفهان، مازندران و گیلان مقابل ساختمان ریاست جمهوری در تهران تجمع کردند. بیانیه تجمع پرستاران، مهلت اجرا و عملی شدن خواستهایشان را ٥ اسفند روز پرستار اعلام کردند. محمد شریفی مقدم عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور با اعلام این خبر گفت: «علی رغم گذشت بیش از یک ماه از تجمع گسترده پرستاران در شهرهای بزرگ کشور هنوز هیچ اقدام مثبتی از سوی دولت صورت نگرفته است. اما با گذشت یک ماه نه تنها وعده‌های داده شده به انجام نرسید بلکه اقدامات اخیر وزارت بهداشت نشان می دهد به گونه ای دیگر قرار است حرفه ی پرستاری را با مشکلات جدی مواجه کنند». اعتراض پرستاران با بن بست اقدامات دولت وارد دوره جدید شده است. اعتصاب سراسری، راه حل ممکن و عملی و موفق برای ادامه اعتراضات گسترده پرستاران میباشد.
جمعبندی: معلمین با یک اقدام جمعی و با امضا طومار شش هزار نفری استارت اعتراض به وضعیت بد معیشتی، پایین بودن دستمزد و عدم رفاه برای خانواده هایشان را زدند. مجلس و دولت از گرفتن طومار و ثبت آن خوداری کردند. معلمین در تقابل با سماجت و برخورد مزورانه مجلس و دولت، به اعتصاب و تجمع اعتراضی پرداختند. این اقدام مهم و جواب تعرضی معلمین در سطح سراسری به مجاس و دولت بود. اعتصاب و تجمعات اعتراضی معلمین در ده ها شهر و بویژه در مناطق وسیعی در تهران، رسانه ها و مجلس و دولت را در موقعیت دفاعی قرار داد. تعدادی از رسانه ها اعتصاب معلمین را منعکس کردند و نهادهای دولت هم مجبور به عکس العمل شدند. رو در رویی زمینی و واقعی شروع شده. فضای سیاسی ـ اجتماعی جامعه متوجه نارضایتی عمیق و سراسری بیش از یک میلیون نفر از معلمین در سطح سراسری شده است. پایین بودن دستمزدها در سطح عمومی، معیشت و رفاه کارگران، معلمین، پرستاران و مزدبگیران را تحت تاثیر قرارداده و زندگی آنها را به ویرانی کشانده است. جنبش کارگری در یکسال گذشته با پتانسیل بالایی و بشکل مداوم در مراکز تولیدی و صنعتی دست به اعتراض زده است. تجمع و اعتصاب بشکل مداوم برای افزایش دستمزدها، علیه پرداخت نکردن دستمزدها و علیه بیکارسازی جریان داشته است. پرستاران با تجمعات سراسری برای تامین حقوق مکفی و امنیت شغلی در سطح سراسری اعتراض کرده اند. دستمزد مکفی، امنیت شغلی، رفاه خانواده، اشتغال برای بیش از دو میلیون از جوانان آماده بکار، بیمه بیکاری و توقف بیکارسازی ها، خواست و مطالبات مشترک جامعه است. زمینه های هماهنگی و ایجاد شبکه ای از معلمین، پرستاران و کارگران به منظور فراخوان به اعتصاب عمومی در سطح سراسری فراهم است.