نگاه هفته: مجموعه ای از اخبار و رویدادهای هفته در شهرهای کردستان
اعتصاب غذای زندانیان سیاسی سی و سه روزه شد
جمهوری اسلامی هنوز به خواستهای زندانیان سیاسی اعتصاب کننده رسیدگی نکرده است. وضعیت جسمانی شماری از زندانیان وخیم و دچار خونریزی داخلی شده‌اند. “وزن زندانیان سیاسی اعتصاب کننده به شدت کاهش یافته و وزن شماری از آنان بیش از ١٠ کیلو پایین آمده است” عثمان مصطفی‌پور قدیمی‌ترین زندانی سیاسی در زندانهای ایران، در نتیجه ٣٣ روز اعتصاب غذا، ٨ کیلو و نیم کاهش وزن پیدا کرده و شماری از زندانیان دچار خونریزی و استفراغ خونی شده‌اند. کیوان داودی نیز که یکی از اعتصاب‌کنندگان است با خطر جدی قطع پا مواجه و جهت معالجه عفونت پاهایش نیاز به معالجه پزشکی فوری دارد. علی افشاری به دلیل وضعیت وخیم جسمانی به بهداری زندان منتقل شده، اما به وی اجازه دریافت سرم خوراکی را نداده و در نتیجه مجددا وی را به بند زندان بازگردانده‌اند. به نقل از کمپین “امروز ارومیه قلب کردستان است“، اول دی ماه مهاباد، سقز، سنندج، اشنویه، پیرانشهر و روانسر به حالت نیمه‌تعطیل در آمده و مغازه‌ها در بسیاری از نقاط این شهرها تعطیل شده‌اند. تعطیلی شهرها در شکل اعتصاب عمومی گزارش شده است (منبع خبر سایت کردپا)
نا روشنی وضعیت سرنوشت ریبوار کامرانی‌پور.
ریبوار کامرانی پور در نوزدهم آذرماه پس از احضار به اداره اطلاعات سنندج بازداشت شده. علیرغم پیگیری و مراجعه خانواده کامرانی‌پور به نهادهای امنیتی، تاکنون از دلیل بازداشت و مکان نگهداری او اطلاعی در دسترس نمی‌باشد. ریبوار کامرانی پور اهل مریوان و مسئول سابق انجمن ادبی “هاوری هه‌ورام” دانشگاه پیام نورسنندج عضو انجمن “سبز چیا” شهر مریوان می‌باشد.
مریوان: علیرغم گذشت نزدیک به بیست روز از بازداشت “علی خوشنمک” توسط ماموران وزارت اطلاعات در شهرستان مریوان، تا کنون هیچ اطلاعی از سرنوشت وی در دست نیست. علی خوشنمک روز شنبه ٨ آذرماه توسط نیروهای لباس شخصي اداره اطلاعات شهر مريوان بازداشت شده است.
مریوان: ۱۷ آذرماه “حسن احمدی” در روستای دری از توابع مریوان بازداشت و به مکان نامشخصی منتقل شده است.
دیواندره؛ شاهو محمودی فرزند علی اهل دیواندره که به اتهام فعالیت سیاسی به ٤ ماه و نیم زندان تعزیری محکوم شده، جهت سپری نمودن دوران محکومیتش به زندان مرکزی سنندج منتقل شد.
کارگران
طوماراعتراضی١٥٠ کارگر نانوا برای افزایش فوری دستمزد
٢٥آذر: بیش از ١٥٠ کارگر نانوا در مریوان و سروآباد با امضای طوماری اعتراضی خواستار افزایش فوری دستمزدهای خود شدند. در بخشی از طومار اعتراضی کارگران نانوایی مریوان و سروآباد نوشته اند: کارفرمایان خباز نانی را که خودمان می‌پزیم با قیمت اصلاحی یعنی همان ٣٠ درصد افزایش به ما جهت مصرف خانواده‌هایمان می‌فروشند و به بهانه افزایش زیاد قیمت آرد حاضر به افزایش دستمزد کارگران نیستند. کارگران دراین طوماراعتراضی در عین حال با انتقاد از تعیین حق بیمه کارگران خباز براساس دستمزد سال ٩٣ نسبت به افزایش هزینه‌های آب، برق، گاز، اجاره مسکن، هزینه‌های درمان و… ابراز نگرانی کرده‌اند.
عدم موافقت کارفرمایان با افزایش مزد کارگران خبازکردستان!
دبیر انجمن صنفی کارگران خبازی‌های سنندج و حومه گفت جلسه دیروز نمایندگان کارفرمایان و کارگران برای افزایش مزد کارگران شاغل در نانوایی‌های استان کردستان بی‌نتیجه به پایان رسید. نمایندگان کارفرمایان با افزایش مزد کارگران خباز حتی برای چند درصد نیز موافقت نکردند. قیمت هر قرص نان لواش در استان کردستان از ١٢٥ تومان به ١٦٥ تومان رسیده است یعنی دولت قیمت نان را در این استان نزدیک به ٣٢ درصد گران کرده است و این افزایش قیمت در حالی صورت گرفته که دستمزد کارگران شاغل در نانوایی‌ها از سال ٩١ افزایشی نداشته است.
عدم واگذاری زمین به کارگران اداره شهرسازی شهرستان سروآباد
بر اساس گزارش رسیده، تعداد ٢٤ نفر از کارگران و پرسنل ثابتِ اداره شهرسازیِ شهرستان سروآباد در استان کردستان، به دلیل وجود تبعیض در سیستم اداری سازمان شهرسازی این شهرستان و عدم رسیدگی به تخلفات موجود از جانب مسئولان ذیربط، از امتیاز برخورداری از زمین جهت احداث منزل مسکونی محروم گشته و عملاً با توجه به مصوبه مجلس در سال ٩٢ جهت واگذاری زمین به تمامی کارکنان این سازمان، کارگران مزبور از حق برابرِ بهره مندی از امتیاز مسکن این سازمان بی بهره گشته اند. شایان ذکر است کارگران مذکور با توجه به رانت های موجود در اداره شهرسازی شهرستان سروآباد و اِعمال نفوذِ افراد خارج از حوزه اداریِ این سازمان در واگذاری زمین های تحت پوشش و تبعیض در واگذاری آنها به بستگان و اشخاص سفارش شده، و اِعمالِ سیاست رشوه گیری آشکار مسئولین مربوطه، از این امتیاز مسلم محروم شده اند. اما این رویه موجب اعتراض مکرر کارگران به وضعیت موجود در سازمان شهرسازی شده، که در مقابل، با برخوردِ غیر مسئولانه رئیس سازمان مذکور، و تهدید به اخراج تمامی کارگران از جانب وی روبرو شده است. (ضمنا لازم به ذکر است تمامی این کارگران از سوابق طولانی ٣ الی ١٠ سال کار در این سازمان برخوردار می باشند. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
اخراج بیش از ٢ کارگر در هر نانوایی درصورت مکانیزه شدن نانوایی‌ها
دبیر انجمن صنفی کارگران خبازی‌های سنندج و حومه از اخراج بیش از ٢ کارگر در هر نانوایی در صورت مکانیزه شدن نانوایی‌ها خبر داد. یدالله صمدی با اشاره به برنامه کارفرمایان خبازی‌های سنندج مبنی بر مکانیزه کردن نانوایی‌های این شهر گفت: مکانیزه شدن نانوایی‌های سنندج در شرایطی گسترش می‌یابد که این اقدام به اخراج ٢ یا ٣ کارگر در هر نانوایی مکانیزه شده منجر میشود. استاندار کردستان اعلام کرده است نرخ بیکاری در این استان ٢٨ درصد است و اگر کارگران خباز بیکار شده به آمار بیکاران استان اضافه شوند، این نرخ بیکاری که به مرحله بحرانی رسیده است بحرانی‌تر نیز خواهد شد.
بهنام ابراهیم زاده از چهار روز پیش دست به اعتصاب غذای خشک زده و جانش بشدت در مخاطره قرار گرفته است
بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و حقوق کودکان که بیش از چهار سال است در زندان بسر میبرد از روز جمعه ٢٨ آذر ماه دست به اعتصاب غذای خشک زده است. بهنام از روز ١٢ آذر ماه که بدلیل انتشار حرفهایش از داخل زندان مورد محاکمه قرار گرفت و به این جرم به بند یک زندان گوهر دشت منتقل شد دست به اعتصاب غذا زد و بدنبال عدم رسیدگی به خواستش مبنی بر انتقال به بند زندانیان سیاسی اعلام نمود چنانچه تا روز جمعه ٢٨ آذر ماه به این خواست بر حق اش رسیدگی نشود دست به اعتصاب غذای خشک خواهد زد. بهنام علاوه بر اعتصاب غذای ١٦ روزه اش هم اکنون چهار روز است که در اعتصاب غذای خشک بسر می برد و بدلیل وخامت وضعیت جسمانی اش دیروز و امروز به بهداری زندان منتقل شد تا زیر سرم قرار بگیرد اما از پذیرش سرم خودداری کرد. در پی این وضعیت امروز اول دی ماه مسئولین زندان برای در هم شکستن اعتصاب غذای بهنام به او اعلام کردند هفته آینده به بند زندانیان سیاسی منتقل خواهد شد اما بهنام زیر بار این وعده نرفت و اعلام نمود تا تحقق کامل خواسته اش همچنان در اعتصاب غذای خشک بسر خواهد برد. اتحادیه آزاد کارگران ایران با حمایت از خواست قانونی بهنام ابراهیم زاده برای ادامه دوران محکومیتش در بند زندانیان سیاسی اعلام میدارد: ادامه وضعیت حاضر و سماجت مسئولین قضائی در برابر خواست قانونی بهنام نتیجه ای جز به مخاطره افتادن جان این فعال کارگری در بر نخواهد داشت و در میان قوه قضائیه و مقامات سازمان زندانهای کشور بویژه زندان گوهردشت مسئول مستقیم وارد شدن هر گونه لطمه جسمی و روحی بر بهنام ابراهیم زاده هستند. ما با محکوم کردن نقض بدیهی ترین حقوق بهنام ابراهیم زاده به عنوان یک زندانی و دیگر زندانیان سیاسی و غیر سیاسی، خواهان رسیدگی فوری و بی قید و شرط به خواست بهنام هستیم و بدینوسیله با توجه به مخاطرات بسیار جدی که در نتیجه اعتصاب غذای خشک جان وی را تهدید میکند از عموم نهادها و تشکلهای کارگری و حقوق بشری در کشور و سرتاسر جهان میخواهیم تا با انعکاس وضعیت این کارگر زندانی، خواهان رسیدگی فوری به وضعیت وی و آزادی ایشان و تمامی زندانیانی بشوند که بدلیل فعالیتهای اجتماعی و سیاسی در زندانهای سراسر کشور به بند کشیده شده اند. اتحادیه آزاد کارگران ایران – اول دی ماه ١٣٩٣
آزار و اذیت بهنام ابراهیم زاده را قویا محکوم میکنیم
بهنام به عنوان یک انسان در داخل زندان دستش به هیچ چیزی بند نیست. نه میتواند به عنوان یک کارگر در خیابان دست به اعتراض بزند و نه میتواند کارگران را در دفاع از حقوق انسانی شان سازماندهی کند و نه میتواند شکایتی جائی ببرد. او توان و اراده اش در زنجیر است و فقط میتواند به عنوان یک انسان زبان بگشاید و حرف بزند. اما بیدادگاههای حاکمیت سرمایه داری در ایران چنین حقی را نیز برای ما کارگران قائل نیستند و به همین دلیل بطور آشکار و چشم در چشمی، بهنام را بدلیل انتشار حرفهایش از داخل زندان در روز ١٢ آذر ماه مورد محاکمه قرار دادند و برای آزار و اذیتش وی را به بند یک زندان گوهر دشت منتقل کردند و بهنام در اعتراض به تحمیل چنین وضعیتی بر خود دست به اعتصاب غذا زد. امروز سیزده روز است که این کارگر زندانی در اعتصاب غذا بسر می برد و به خانواده اش اعلام کرده است که چنانچه تا روز جمعه هفته جاری به آزار و اذیتش پایان ندهند دست به اعتصاب غذای خشک خواهد زد. با این حال و علیرغم وضعیت خطرناکی که بهنام به دلیل سیزده روز اعتصاب غذا دارد، امروز ٢٥ آذر ماه دادستانی تهران در پاسخ به دادخواهی همسر این کارگر زندانی اعلام کرد بهنام به دلیل انتشار حرفهایش از داخل زندان همچنان در بند یک زندان گوهر دشت و در همین وضعیت آزار دهنده باقی خواهد ماند.
این اولین بار نیست که کارگران زندانی در دفاع از بدیهی ترین حقوق انسانی شان به اعتصاب غذا متوسل میشوند. شاهرخ زمانی، رضا شهابی و بهنام ابراهیم زاده از جمله این کارگران و زندانیان جسوری بوده اند که بارها در دفاع از حقوق شان به عنوان یک زندانی بالاجبار دست به اعتصاب غذا زده اند و جان خود را به خطر افکنده اند. اتحادیه آزاد کارگران ایران با عنایت به بدیهی ترین حقوق اجتماعی آحاد مردم ایران مبنی بر ابراز آزادانه عقیده و نظر، مصرانه بر این نکته تاکید میگذارد که از آنجا بهنام ابراهیم زاده یک زندانی است و بدلیل همین شرایط غیر قابل انکارش نمیتواند هیچ جرمی جز ابراز عقیده و نظر در داخل زندان مرتکب شود، لذا می باید فورا شرایط غیر انسانی تحمیل شده بر وی پایان پذیرد و بهنام و دیگر کارگران دربند و عموم کسانی که بدلیل آزادیخواهی به زندان افکنده شده اند می باید فورا و بی هیچ قید و شرطی آزاد گردند. بی تردید تداوم حبس این عزیزان و تداوم بازداشت و محاکمه فعالین کارگری که اینروزها با دستگیری فرزاد مرادی نیا، فردین میرکی و ریبوار عبداللهی از اعضای کمیته هماهنگی در شهر سنندج، ابعاد هر چه بیشتری بر خود گرفته است راه به جائی نخواهد برد و طبقه کارگر ایران در دفاع از حقوق انسانی اش قدمی به عقب نخواهد نشست.
پایان اعتصاب غذای خشک بهنام ابراهیم زاده
با وعده رسیدگی به خواست بهنام ابراهیم زاده در روز چهارشنبه هفته جاری، وی ساعتی پیش با پذیرش وصل سرم به اعتصاب غذای خشک پایان دادبنا بر اظهار خانواده بهنام ابراهیم زاده در پی وعده مجدد مسئولین زندان گوهردشت برای رسیدگی به خواست بهنام در روز چهارشنبه هفته جاری، وی ساعتی پیش با پذیرش وصل سرم به اعتصاب غذای خشک خود پایان داد اما حاضر به خاتمه اعتصاب غذای تر نشد و اعلام کرد چنانچه وعده مسئولین زندان مبنی بر بازگشت وی به بند زندانیان سیاسی محقق نشود همچنان به اعتصاب غذایش ادامه خواهد داد. امروز اول دی ماه برای پایان بخشیدن به اعتصاب غذای خشک بهنام وعده رسیدگی به خواسته اش را در هفته آینده داده بودند اما وی این وعده را قبول نکرد و حاضر به پذیرش سرم نشد تا اینکه مسئولین زندان با توجه به تعطیلی فردا موعد رسیدگی به خواست او را روز چهارشنبه هفته جاری قرار دادند و به همین دلیل وی ساعتی پیش حاضر به پذیرش سرم و پایان اعتصاب غذای خشک شد. اتحادیه آزاد کارگران ایران – اول دی ماه ١٣٩٣
اخراج 150 کارگر فضای سبز شهر سنندج
150 کارگر فضای سبز مناطق 1- 2- -3 شهرداری سنندج دیروز اول دی ماه از کار اخراج شدند. اخراج این کارگران سالهاست که در این مقطع از سال ادامه دارد و هر ساله با فرا رسیدن اول دی ماه آنها بدون دریافت حقوق و واریز بیمه هایشان از کار خود اخراج میشوند و بار دیگر اول فروردین ماه سال بعد بکار گرفته میشوند. علیرغم اینکه اغلب این کارگران دارای سابقه کار تا 15 سال می باشند اما شهرداری سنندج با آنان همچون کارگران فصلی رفتار میکند و دادخواهیهای آنان در اداره کار سنندج و سایر نهادها تاکنون نتیجه ای نداده است. این کارگران در طول سه ماه زمستان کاملا به حال خود رها میشوند و کسی پاسخگوی زندگی و معیشت آنان در این فصل که فصل کم شدن کار در حوزه کارهای ساختمانی و… نیز می باشد نیست و طبق روال بیمه ای که در سال فقط 9 ماه از طرف شهرداری سنندج به حساب صندوق تامین اجتماعی برای این کارگران واریز میشود آنان پس از نزدیک به چهل سال کار قادر به بازنشستگی خواهند شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – دوم دی ماه 1393
تجمع خانواده های اعضای بازداشتی کمیته هماهنگی در سنندج
به گزارش رسیده در روز یکشنبه ٢٣ آذر تعدادی از خانواده های اعضای بازداشتی کمیته هماهنگی درمقابل ستاد خبری تجمع کرده و خواهان پاسخگویی در مورد وضعیت فرزندانشان و خصوصا سلامت ریبوار عبداللهی شدند. ستاد خبری به خانواده ها اعلام کرد که بایستی به دادستانی استان مراجعه کرد و از آنان پاسخ بگیرید. همچنین مامورین نیروی انتظامی در محل حاضر شده و با بی احترامی به خانواده ها آنان را تهدید به بازداشت کردند. بر اساس این گزارش ریبوار عبداللهی فعال کارگری و عضو کمیته ی هماهنگی که در شرایط نامناسب جسمی در قرنطینه ی زندان مرکزی سنندج نگهداری می شود طی یک تماس تلفنی با خانواده اش خواستار پیگیری وضعیتش از مراجع قضایی شده است. بدنبال این تماس امروز ٢٤ آذر خانواده این فعال کارگری با مراجعه به دادستانی و شعبه ی ٤ دادیاری دادگاه سنندج خواهان رسیدگی به وضعیت فرزندشان شده اند که با جواب سربالای قاضی رستمی و دادستان روبرو شده اند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری بازداشت ریبوار عبداللهی، فردین میرکی و فرزاد مرادی نیا اعضای این کمتیه در شهر سنندج را محکوم کرده و همچنین خواهان آزادی فوری آنان و سایر کارگران و فعالین کارگری و زندانیان سیاسی می باشد.
طبق گزارشات دریافتی روز جمعه ٢١ آذر، ریبوارعبداللهی فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی که بعد از سه روز بازداشت در بازداشتگاه مرکزی اداره اطلاعات در اثرفشارها و صدمات وارده بیهوش و دچار صدمات جدی در ناحیه سر و شکم شده بود، به اورژانس بیمارستان توحید منتقل شد. همچنین در شرایطی که٢٧ نفر از زندانیان سیاسی زندان ارومیه نزدیک به یک ماه استدست به اعتصاب غذا زده و وضعیت جسمی آنها بحرانی است، نه تنها خواسته های آنها مبنی بر تفکیک زندانیان برمبنای جرم و در این راستا انتقال زندانیان سیاسی به بند مستقل، حق برخورداری از وکیل، حق ملاقات، متوقف کردن ضرب و شتم زندانیان و …مورد رسیدگی قرار نگرفته، بلکه این زندانیان مورد توهین و تهدید و خانواده های آنها نیز تحت فشار قرارگرفته اند. طبق گزارشات واصله، در ادامه اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان ارومیه، که جهت دستیابی به حقوق ابتدایی و بدیهی این زندانیان صورت گرفته، روز دوشنبه ٢٤ آذر، یکی از زندانیان به نام محمد عبداللهی با دستبند و پابند به اداره حفاظت اطلاعات زندان مرکزی ارومیه منتقل شده و در آنجا به شدت مورد توهین قرار گرفته و تهدید می شود که اگر اعتصاب غذای خود را نشکند حکم اعدام وی اجرا خواهد شد. باید بدانیم که زندانی به لحاظ حقوقی هیچ تفاوتی با افراد آزاد ندارد و حق و حقوق تعریف شده‌ای دارد. تنها تفاوت زندانی با دیگران این است که در یک مکان محصور و بسته نگهداری میشود و نمیتواند از آن مکان خارج گردد.
از همین رو هر نوع تعرض لفظی و فیزیکی و معنوی، باید در دادسرا و دادگاه عمومی محل وقوع رسیدگی شود. همچنین بر اساس تبصره ١ ماده ٢٣٥ آیین نامه زندانها استفاده از دستبند تنها در هنگام انتقال و بدرقه مجرمین خطرناک مجاز شمرده شده و در غیر این صورت استفاده از آن تخلف است. نه تنها آیین نامه سازمان زندان ها، درمواد مختلفی از جمله ماده ٨ و ٦٩ و ٧٠ به تقسیم بندی زندانیان بر اساس نوع جرم اذعان داشته، بلکه ماده ٣ بازداشتگاههای امنیتی، به اصل تفکیک اشاره می کند و قوانین بین المللی نیز به اصل تفکیک جرائم تاکید دارند. طبق اصل ٣٥ قانون اساسی و مواد ١٨٥ و ١٨٦ قانون آئین دادرسی در امور کیفری، نه تنها متهم حق دارد از وکیل برخوردار شود بلکه در صورتی که متهم استطاعت مالی برای پرداخت هزینه وکیل را نداشته باشد می بایست برای او وکیل تعیین و حق الزحمه وکیل از بودجه دادگستری پرداخت گردد.
طبق قوانین بین المللی “هنگامی که یک دولت افراد را از آزادیشان محروم می کند، مسئولیت مراقبت از سلامتی آنان را چه در خصوص شرایط نگهداری و چه درمان فردی آن ها، که ممکن است در نتیجه شرایط نگه داری شان لازم باشد، عهده دار می شود.” این بدان معنی است، که “مسئولیت جان زندانی، مادامی که در زندان است، بر عهده سیستم قضایی است. همانطور که مشاهده می شود این زندانیان نه تنها از حقوق انسانی خود محرومند اکثر آنها به دلیل جرائم سیاسی و عقیدتی محکوم به اعدام شده اند حتی از زاویه قوانین مصوب موجود در ایران و همچنین قوانین بین المللی نمی بایست در چنین شرایط غیر انسانی نگهداری شوند و به جای رسیدگی به خواسته های برحقشان مورد توهین و تهدید نیز قرار بگیرند. نمونه های فوق که اخیرا اتفاق افتاده تنها گوشه ای از فضای حاکم بر زندانها و بازداشتگاههای موجود در ایران بوده و نمونه هایی از فشاری است که به ویژه به کارگران و فعالین کارگری و یا زندانیان سیاسی و عقیدتی اعمال می شود.
کمیته هماهنگی ضمن محکوم نمودن دستگیری و بازداشت کارگران، فعالین کارگری و زندانیان سیاسی و عقیدتی، که صرفاً به خاطر دفاع از حقوق حقه کارگران و بیان عقیده دستگیر و زندانی می شوند خواهان آزادی بدون قید و شرط آنان بوده، هرنوع اعمال فشار و توهین وتهدید و ضرب و شتم و شکنجه ی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی را برخلاف حقوق انسانی آنان و حتی قوانین پذیرفته شده خودِ سرمایه در چهار چوب مناسبات زندان بانان با زندانیان دانسته و خواهان لغو کلیه احکام ضد انسانی اعدام و توقف شکنجه و همچنین توهین و تحقیر زندانیان و به رسمیت شناخته شدن حقوق انسانی وقانونی آن ها، می باشد. کمیته هماهنگی همچنین از خواست های برحق کلیه فعالین کارگری و زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله زندانیان سیاسی ارومیه دایر بر تفکیک زندانیان بر مبنای جرم و انتقال به بندهای مستقل، برخورداری ازوکیل، توقف رفتارهای غیر انسانی از جمله تبعید، قطع ارتباط با خانواده، پرونده سازی و ضرب و شتم و اعمال فشار به خانواده های زندانیان حمایت کرده و تاکید می کند که جای کارگران و فعالین کارگری و زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان نیست چه رسد به این که مورد شکنجه و ضرب و شتم و توهین و تحقیر نیز قرار بگیرند. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری