نگاه هفته: مجموعه ای از اخبار و رویدادهای هفته در شهرهای کردستان
نسان نودینیان ـ نسرین رمضانعلی
تیراندازی و قتل
٢٠مرداد: نیروهای رژیم یک مرد ٤٠ساله رابه اسم”اسعدحاجی حسینی”ساکن” خیابان کمربندی کهنه خانه ” ازمناطق فقیرنشین شهر{دریکی ازکوهستانهای اطراف} ازفاصله نزدیک مورداصابت گلوله قراردادندکه متاسفانه جان سپرد .
19مرداد: عزیز اسماعیلی ساکن روستای “دولهگرم” از توابع سردشت هنگام بازگشت به روستا با خودروی شخصی به همراه دخترش مژده اسماعیلی مورد تیراندازی نیروهای انتظامی قرار گرفت.
آتش سوزی
٢٠مرداد: بخشی از باغ میوه جنب اداره برق شهرستان صحنه در استان کرمانشاه در آتش سوخت. این آتش‌سوزیِ یک ساعته زمین‌های کشاورزی اطراف باغ را نیز دربرگرفت.
19مرداد: بیش از ٥ هکتار از جنگل‌های طبیعی اطراف بانه طعمه حریق گشته است. این آتش سوزي که در مراتع و جنگل هاي شهرستان بانه در منطقه “دوزین” رخ داده بود پس از ٧ ساعت از سوی علاقمندان به محیط زیست به ویژه انجمن پاژین و مأموران آتش‌نشانی خاموش شد.
گفته می‌شود، “برافروختن آتش توسط رهگذران” در دامنه کوه، عامل آتش‌سوزی در اطراف شهر بانه بوده است.
گرامیداشت یاد قربانیان شیمیایی سردشت
١٨مرداد: ورزشکاران شهرهای سردشت، ربط، میرآباد، پیرانشهر، اشنویه، مهاباد، بانه، سقز، بوکان، مریوان و سنندج در قالب یک تیم ورزشی، با گرامیداشت یاد قربانیان شیمیایی سردشت، فعالیت کوهنوردی انجام دادند. کوهنوردان در قالب گروه “کولکه زیرینه شرق کُردستان” توانستند طی سه روز موفق به صعود به قله کوه آرارات (آگری) شوند. گروه کوهنوردی “کولکه زیرینه شرق کُردستان” که متشکل از ٣٨ ورزشکار بود، پانزدهم مرداد ماه این فعالیت گروهی را آغاز و هجدهم مردادماه توانستند قله کوه آگری را فتح کنند.
اعتراض مردم دوله گرم در سردشت
ساکنین روستای دولهگرم به نشانه اعتراض به شلیک نیروهای انتظامی و زخمی شدن ساکنین این روستا در مقابل فرمانداری شهر سردشت دست به تجمع اعتراضی زدند.
تجمع کارگران شرکت کولهایم در سنندج
18مرداد: کارگران شرکت کولهایم در سنندج در مقابل دفتر این شرکت در سنندج تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها در اعتراض به اخراج جمعی از همکاران خود تجمع کردند. کارگران اخراج شده اعلام کردند گرداننده این شرکت دست به اخراج کارگران زده و قصد دارد تا پایان مرداد ماه ٥٠٠کارگر را اخراج کند.
تجمع اعتراضی روستاییان شهرستان بانه در اعتراض به قطع آب آشامیدنی
١٨مرداد: جمعی از روستاییان شهرستان بانه در اعتراض به قطع بودن آب آشامیدنی برای دومین بار در مقابل فرمانداری در این شهر تجمع کردند.
.گزارشی از آخرین وضعیت کارگران سد بنیر مریوان
بنا به گزارش رسیده حدود 450 نفر از کارگران سد بنیر در آستانه اخراج و بیکاری قرار گرفته اند. کارفرمای شرکت احداثی سد بنیر واقع در 5 کیلومتری روستای نگل از توابع مریوان از آغاز این پروژه حقوق و مزایای کارگران را به بهانه های مختلف نصفه و نیمه پرداخته و گاهی تا چندین ماه در پرداخت حقوق تاخیر وجود دارد.در ادامه این سیاست های ضد کارگری، کارفرما این بار به بهانه نبود بودجه و اعتبار کافی از روز شنبه مورخ 18/05/93 به کارگران شاغل در سد بنیر اعلام کرده است که باید به مرخصی اجباری با نصف حقوق بروند و کارگاه را تعطیل نموده است. این مسئله با واکنش تند کارگران روبرو شده و آنان با تجمع در محوطه کارگاه خواهان بازگشت به کار شدند. لازم به ذکر است کارگران سد بنیر در طول سال جاری چندین بار برای دستیابی به حقوق و مزایای معوقه خود دست به اعتصاب و اعتراض زده اند و هر بار نیز کارفرمای این شرکت با پرداخت بخش ناچیزی از دستمزدهای عقب افتاده آنان را با وعده و وعید به سر کارهایشان باز گردانده است. در واقع کارفرما با چشم انتظار نگه داشتن کارگران و خسته کردن آنان سعی در فرسایش و از بین بردن همبستگی کارگران و فراهم نمودن شرایطی برای آسان سازی تعدیل نیرو و پایین آوردن دستمزد و استخدام نیروی کار ارزان را دارد . کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ١٩ مرداد ١٣٩٣
۱۰میلیون بی‌سواد
١٠میلیون بی سواد از جمعیت ٧٧میلیونی. سال ٩٠، ٩ميليون و ٧٠٠هزار نفر در گروه سني بالاي ٦سال فاقد تحصيل بودند كه از اين تعداد ٣ميليون و ٨٠٠ نفر زير ٥٠سال هستند. از نظر سوادآموزي و اميد به تحصيل جايگاه مطلوبي در دنيا وجود ندارد. درحال حاضر ميانگين تحصيل ٧و نيم‌سال و رتبه سواد آموزی در نظام جمهوری اسلامی در جهان ١١١است. استان‌هاي سيستان‌وبلوچستان، كرمان، كردستان و آذربايجان‌غربي، بيشترين بي‌سواد را دارند.
عدم پرداخت ٨ماه حقوق کارگران سد چپرآباد در شهر اشنویه
١٦مرداد: مسئولان شرکت “سه کوه” ٨ ماه است از پرداخت حقوق کارگران سد چپرآباد خودداری میکنند. تاکنون کارگران چندین بار به این وضعیت اعتراض نموده‌اند، اما در برابر، نه تنها هیچ پاسخی را دریافت نکرده‌اند بلکه در بیشتر موارد از کار اخراج شده‌اند.
٧٠درصد واحدهای صنعتی کردستان تعطیل و نیمه تعطیل است
١٥مرداد: مدیر کل صنعت، معدن و تجارت کردستان: ٧٠ درصد واحدهای استان کردستان تعطیل و نیمه تعطیل است. گفتگو با شادی رسولی،همسر کارگر زندانی یوسف آبخرابات – دلتنگی های هانا و وضعیت پزشکی یوسف!
سلام به شما خانم شادی رسولی! ما و بسیاری از فعالین کارگری و تشکل های کارگری داخلی و جهانی نگران وضعیت جسمی یوسف آبخرابات از اعضای کمیته هماهنگی هستیم، میشه بگید یوسف تا الان چند بار بازداشت و زندانی شده و دلایل بازداشت و زندانی شدنش چی بوده؟
یوسف الان مدت ۷ ماهه که در زندان مهاباد محبوس هست و مدت محکومیت زندانش ۲ ساله. یوسف و واحد سیده هر کدام ۲ سال و محمد مولانایی هم ۱ سال حکم زندان گرفتند که تنها دلیلش فعالیت کارگری و دفاع از حق و حقوق کارگران بوده و اونها که الان در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان مهاباد هستند ، یوسف تا حالا ۳ بار بازداشت شده بود که دفعات قبلی فقط بازداشت موقت بود و بعد از مدتی آزاد میشد اما این بار ۲ سال حکم گرفت دلیل بازداشت و زندان یوسف هم فقط دفاع از حقوق خودش به عنوان یک کارگر و دیگر کارگران بود.
در این مدت ۷ ماه که یوسف در زندان بوده آیا شما ملاقات حضوری هم باهاش داشتید؟
بله ملاقات داشتیم. طبق خبری که در سایت کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری منتشر شده یوسف از ناحیه شبکیه چشم مشکل داره و باید در بیرون از زندان تحت مداوا قرار بگیره.
شما چه اقداماتی برای یوسف در این زمینه انجام دادید و آیا اقدامات شما نتیجه بخش بوده؟
در ماه قبل، ما پرونده یوسف را از بیمارستان لبافی نژاد در تهران گرفتیم و تحویل دادستانی و اداره اطلاعات دادیم ولی هنوز به ما هیچ جوابی ندادند که مرخصی میدهند یا نه ، چون یوسف به شدت از ناحیه چشم درد داره و ما امیدواریم که مسئولان با مرخصی موافقت کنند تا یوسف بتونه بره پیش دکتر خودش چون قبل از زندان هر ۲ ماه یک بار برای معاینه چشمش میرفت پیش دکتر ، چند روز پیش که باهاش حرف زدم گفت دیگه حتی نمیتونه کتاب یا روزنامه بخونه و هر دفعه که پائین رو نگاه میکنه به شدت چشم و سرش درد میگیره.
خانم رسولی ! شما چند فرزند دارید و شرایط فرزندانتان در نبود یوسف چگونه است؟
ما یک دختر ۵ ساله داریم که اسمش هست هانا ، دخترم در نبود یوسف به شدت احساس دلتنگی میکنه چون خیلی به یوسف وابسته بود و از وقتی که یوسف رفته زندان دخترم به شدت گوشه گیر شده و همش بهانه یوسف رو میگیره حتی چند بار که دید بعضی از پدرا بچه هاشان را بغل میکنند شروع به گریه کرد و میگه مامان چرا بابای من رفته زندان و من نمیتونم برم بغلش ، چون سنش خیلی کمه نمیتونه درک کنه که چرا باباش رفته زندان.
آیا با نبود یوسف خانواده شما دچار مشکلات اقتصادی هم شده؟
بله ، چون ما مستاجر هستیم و ماهیانه ۴۰۰ هزار تومان فقط کرایه خانه باید پرداخت کنیم حالا بقیه مخارج زندگی را هم شما در نظر بگیرید ، من خودم الان دارم کار می‌کنم اما حقوق ماهیانه من بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان در ماهه که حتی پول اجاره خانه ما هم نیست و غیر از این هیچ درآمد دیگه‌ای هم نداریم که بخواهیم خودمان را تامین کنیم.
شما چه پیامی به عنوان یک کارگر و نیز همسریک فعال کارگری زندانی برای کسانی که این گفتگو را می خوانند دارید؟
امیدوارم تمام زندانیان سیاسی و کارگران زندانی از زندان آزاد بشن ، از دوستان و آشنایان می‌خواهم که از خانواده های کارگران زندانی و از جمله خانواده کارگران زندانی یوسف آبخرابات، واحد سیده و محمد مولانایی حمایت کنند و پشت ما را خالی نکنند چون بزرگترین دلگرمی و پشتوانه ما حمایت همین دوستان و آشنایان از ماست و از همه می‌خواهم که برای آزادی یوسف و تمام کارگران زندانی تلاش کنند.
تهیه و تنظیم گفتگو از کلاکیان- دوازده مرداد ماه ۱۳۹۳ مطلب دریافتی-بازانتشار از کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ١٣ مرداد ۱۳۹۳