در حاشیه اخبار کارگری
هپکو تداوم اعتراضات دو سال گذشته
١١ اسفندماه سال(١٣٩٤) کارگران شرکت هپکو به دلیل تاخیر شش ماه حقوقشان مقابل ساختمان استانداری مرکزی تجمع کردند و از سوی مسئولان استانی وعده هایی برای رفع مشکلاتشان داده شد. وعده ها عملی نشدند و کارگران کماکان در وضع اقتصادی و مالی نامناسبی قرار داشتند.
از اوایل دی ماه ٩٥ اعتصاب کارگران هپکو شروع میشود.
١١ آبان ماه با راهپیمایی در مسیر شرکت تا مرکز شهر و تجمع مقابل مصلی اراک کارگران نیز خواسته خود را به مسئولین گوشزد کردند. درهمین رابطه،معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار مرکزی در ١٢ آبان ماه گفت: حقوق معوقه کارکنان کارخانه هپکو اراک تا پایان آبان ماه جاری پرداخت می شود. تا این تاریح حقوق های معوقه به ٦٠ میلیارد ریال میرسد. وعده پرداخت تا آخر آبان ماه هم عملی نشد، و صدها کارگر بدون دریافت حقوق هایشان وعده های پوچ کاربدستان دولت را تجربه، کردند.
با راه پیمایی کارگران اعتصابی کارخانه ماشین سازی هپکو در شهر اراک در روزهاتی ١٥ و ١٦ دی ماه ٩٥ در اعتراض یه پرداخت نکردن حقوق و مزایای شغلی، شکل جدید از اعتراض کارگران در مراکز صنعتی تجربه، شد!
کارگران هپکو به اعتصاب و تجمع در محل شرکت خودشان را محدود نکردند. آنها راه پیمایی در شهر اراک را به نمایش گذاشتند. راه پیمایی در خیابانهای شهر مورد توجه مردم این شهر قرار گرفت.
سخنرانی حمید رضا احمدی کارگر کارخانه هپکو در مقابل نیروی انتظامی بخش مهمی از آگاهی سیاسی و نیروی تعرض کارگران به نظام سرمایه داری و نظام جمهوری اسلامی را صحنه های شورانگیز در تاریخ اعتراضات کارگران هپکو ثبت شده است! حمید رضا ؛«از باتوم شما ترسی نداریم. پاسخ نیروی انتظامی به حقوق بشر و خواسته ما کارگران اینست. آقایان نیروی انتظامی اگر راست میگویید بروید اینهمه مواد مخدر در شهر است را جمع کنید. زیر دو دقیقه میشود مواد مخدر تهیه کرد. اینها یک مشت کارگرند که پول نان شبشان را ندارند. بازیچه شخصی به اسم عطاریان شده اند. چرا استاندار صدایش در نمی آید. آقای استاندار به مردم خیانت کردی. اگر این بساط را داریم از بی عرضگی مسئولین است. خدا شاهد است و به جان تنها دخترم و بچه ای که در راه داریم، از باتوم شما ترسی ندارم. برویم اوین بهتر از این زندگی است. همه کارخانجات اراک از بین رفته اند. اینجا شرکت آوانگان نشد. هپکو ساکت نماند. آوانگان تعطیل شد.شما از خانواده های آن کارگران خبر دارید؟ صنایع تعطیل شد. پیشگیری میکردید. آقایان نیروی انتظامی که با توم خود را برای ما نگاهداشته ای، جوان شهر ما کجا کار گیر بیاورد، در هپکو؟ امنیت را با چه می خواهید برقرار کنید ، با زور؟ با با تدبیر؟ تدبرتان اینست؟ عطاریان یکنفر است . راست میگوید بروید او را بیاورید. برای ما شاخ و شانه میکشید؟ عطاریان یکنفر است، گردن کلفت و مفتخور است. . » این سخنان با کف زدن کارگران همراه شد و کارگران خطاب به نیروی انتظامی گفتند باتومتان را بردارید و بروید.
مراکر صنعنی شهر اراک با اعتراضات کوبنده هپکو، آذراب و آوانگان مورد توجه کارگرادر سطح سراسری قرار گرفته!
کارگران کارخانه آذراب و کارگران کارخانه هپکو روز سه‌شنبه ٢٨ شهریور در دو حرکت جداگانه مسیرهای ارتباطی شهر اراک را بستند. کارگران آذراب جاده اراک ـ تهران را به طور کامل مسدود کردند و کارگران هپکو در محل پل «شهید بختیاری» روی ریل راه آهن تجمع کردند. خواست کارگران هر دو کارخانه دریافت دستمزد و مطالبات معوقه خود و داشتن امنیت شغلی است.
نیروی انتظامی و ادعاهای پوچ و آشنا
یگان ویژه برای متفرق کردن کارگران آذراب به شلیک هوایی متوسل می شود و بر تراکم نیروهای انتظامی حاضر در محل افزوده می شود.
فرمانده نظامیان حاضر در محل از کارگران می خواهد پراکنده شوند. او خطاب به کارگران می گوید: «زمان دارید که موقعیت را ترک کنید. مزاحم کار مردم شده‌اید. مردم کار دارند، زندگی دارند، راه را باز کنید.»
رفتار نیروهای انتظامی با کارگران، دستفروشان و کولبران یک جنس از توسل به سرکوب است. علیه دستفروشان میگویند؛ “بساط دستفروشی را جمع کنید، مانع رفت و آمد مردم نشوید” با فرستادن گله مزدوران به دستفروشان حمله میکنند، تا مرز مرگ آنها را کتک کاری میکنند و بقول خودشان میخواهند |نظم” را برقرار کنند. به کولبران میگویند “قاچاق” فروش و آنها را با شلیک مستقیم میکشند. به اعتراضات کارگران حمله میکنند، یگان های ویژه را بمحل اعتراض و تجمع کارگران میفرستند و به آنها میگویند ؛ «مزاحم کار مردم شده‌اید. مردم کار دارند، زندگی دارند، راه را باز کنید.»
رفتار نیروهای امنیتی ــ دولتی دولتها علیه اعتصاب و تجمع کارگران یکسان است، از انبان کثیف و مشترکشان که همانا بکارگیری حربه مردم است استفاده میکنند. رفتار یگان های ویژه حکومت اسلامی در نیشکر هفت تپه، در آق دره و در اراک یکی هستند.
در جاده اراک ــ تهران بر روی کارگران با گاز اشک آور شلیک کردند و تعدادی از آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
کارگر بیچاره؛ کتک زدن نداره ….» کاراکتر اعتراض کارگرا نیست!
«کارگر بیچاره؛ کتک زدن نداره ….»عکس العمل اعتراضی کارگران در مقابل حمله یگان های ویژه است. فهم اینکه کارگر در حال اعتراض بویژه در کشوری استبدادی و سرکوبگر با کدام گفتار و رفتار از خود و اعتراضش دفاع کند، سخت نیست. در مملکت استبدادی که کارگر را به جرم اعتصاب و اعتراض شلاق میزنند، کارگر و معلم را بجرم “امنیتی” دستگیر و در زندان نگه میدارند، در مملکت استبدادی که آزادی تشک کارگران وجود ندارد و کارگر از تشکیل تشکل مستقل خودش محروم است، ضربه نظامی، تیراندازی و ضرب و شتم کارگر توسط نیروهای جنایتکار یگان ویژه با فریاد دادخواهی و مظلومانه ای فریاد زده میشود. فریاد «کارگر بیچاره؛ کتک زدن نداره ….» کاراکتر اعتراضی کارگران هپکو و آذراب نیست. کاراکتر اعتراضات هپکو و آذراب زیربار ستم نمیکنیم زندگی است!
٤ مهر ١٣٩٦
٢٦ سپتامبر ٢٠١٧