نسان نودينيان داوود رفاهي ويژه رضا شهابي

نسان نودينيان

داوود رفاهي

ويژه رضا شهابي

متتن نامه مشترک منصور اسالو، جعفر عظیم زاده، داود رضوی،علی نجاتی،  پروین محمدی، شیث امانی، شاپور احسانی راد، شریف ساعد پناه و ۱۴ نفر دیگر از فعالین کارگری به رضا شهابی. دوست و یار عزیزمان رضا شهابی. با درودهای گرم و فراوان. خبر بدرفتاری و تهدید به کتک کاری از سوی ماموری که همراه شما به بیمارستان اعزام شده بود همه ما را عمیقا ناراحت و نگران و تا حدودی شوک زده کرد. چرا که هنوز خبر مرگ ستار بهشتی کارگر وبلاگ نویس بر روی رسانه هاست و برخی از مسئولین مملکتی در واکنش به مرگ این کارگر، صحبت از شفاف سازی و لزوم مقید کردن مامورین و زندانبانان به برخوردی  انسانی با زندانیان کرده اند. بطور قطع و یقین مرگ ستار بهشتی  هیچ علتی جز رفتار غیر انسانی مامورین  و برخورداری آنان از اختیارات گسترده در برخورد با زندانیان نداشته است، به همین دلیل افکار عمومی انتظار داشتند پس از انتشار خبر مرگ ستار بهشتی مسئولین امنیتی و قضایی در اقدامی فوری تجدید نظری اساسی در رفتار و حدود اختیارات مامورین انتظامی و امنیتی در برخورد با زندانیان را عملی کنند. اما به نظر میاید با توجه به رفتاری که با شما شد چنین انتظاری، انتظاری عبث و بیهوده است لذا ما امضا کنندگان این نامه ضمن تاکید بر تلاش و مبارزه برای آزادی کارگران دربند و دیگر انسانهای عدالتخواه از زندانهای سراسر کشور، مصرانه بر رسیدگی عاجل به شرایط نگهداری و چگونگی رفتار مامورین و زندانبانان با  تمامی زندانیان  پای می فشاریم و خواهان آزادی فوری و ادامه معالجات شما در خارج از محیط زندان هستیم. ما امضا کنندگان این نامه به شما دوست و یار عزیزمان اطمینان میدهیم لحظه ای از تلاش برای تحقق خواستهای شما  که خواست  همه ما کارگران در سراسر ایران است باز نخواهیم ایستاد. ما دستهایتان را صمیمانه می فشاریم و اعتراض شجاعانه شما را از کنج زندان ارج می نهیم اما در این میان سلامتی شما مهم ترین اولویت برای ما امضا کنندگان این نامه است. لذا مصرانه و صمیمانه از شما میخواهیم به اعتصاب غذای خود پایان دهید و درمان خود را از سر بگیرید. ما با شور و شوق جشن آزادی تو را برگزار خواهیم کرد اما این جشن زمانی برایمان مسرت بخش خواهد بود که حضور گرم شما در میان ما با تنی سالم محقق شود.

۲۲ نفر از فعالین کارگری طی نامه مشترکی به رضا شهابی با  تاکید بر خواست آزادی فوری رضا از وی خواستند برای حفظ سلامتی اش به اعتصاب غذا پایان دهد .  اتحادیه آزاد کارگران ایران: ۲۲ نفر از فعالین کارگری طی نامه مشترکی به رضا شهابی با تاکید بر خواست آزادی فوری وی و رسیدگی عاجل به شرایط نگهداری و چگونگی رفتار مامورین و زندانبانان با همه زندانیان از رضا شهابی خواستند برای حفظ سلامتی اش به اعتصاب غذای خود پایان دهد و درمانش را از سر گیرد. در این نامه آمده است:خبر بدرفتاری و تهدید به کتک کاری از سوی ماموری که همراه شما به بیمارستان اعزام شده بود همه ما را عمیقا ناراحت و نگران و تا حدودی شوک زده کرد. چرا که هنوز خبر مرگ ستار بهشتی کارگر وبلاگ نویس بر روی رسانه هاست و برخی از مسئولین مملکتی در واکنش به مرگ این کارگر، صحبت از شفاف سازی و لزوم مقید کردن مامورین و زندانبانان به برخوردی  انسانی با زندانیان کرده اند. به همین دلیل افکار عمومی انتظار داشتند پس از انتشار خبر مرگ ستار بهشتی مسئولین امنیتی و قضایی در اقدامی فوری تجدید نظری اساسی در رفتار و حدود اختیارات مامورین انتظامی و امنیتی در برخورد با زندانیان را عملی کنند. اما به نظر میاید با توجه به رفتاری که با شما شد چنین انتظاری، انتظاری عبث و بیهوده است لذا ما امضا کنندگان این نامه ضمن تاکید بر تلاش و مبارزه برای آزادی کارگران دربند و دیگر انسانهای عدالتخواه از زندانهای سراسر کشور، مصرانه بر رسیدگی عاجل به شرایط نگهداری و چگونگی رفتار مامورین و زندانبانان با  تمامی زندانیان  پای می فشاریم و خواهان آزادی فوری و ادامه معالجات شما در خارج از محیط زندان هستیم. در ادامه این نامه آمده است: ما امضا کنندگان این نامه به شما دوست و یار عزیزمان اطمینان میدهیم لحظه ای از تلاش برای تحقق خواستهای شما  که خواست  همه ما کارگران در سراسر ایران است باز نخواهیم ایستاد. ما دستهایتان را صمیمانه می فشاریم و اعتراض شجاعانه شما را از کنج زندان ارج می نهیم اما در این میان سلامتی شما مهم ترین اولویت برای ما امضا کنندگان این نامه است. لذا مصرانه و صمیمانه از شما میخواهیم به اعتصاب غذای خود پایان دهید و درمان خود را از سر بگیرید. اسامی امضا کننده گان نامه مشترک به رضا شهابی عبارتند از: منصور اسالو – جعفر عظیم زاده – داود رضوی – علی نجاتی– پروین محمدی– شاپور احسانی راد – شیث امانی – صدیق کریمی – کوروش بخشنده – شریف ساعد پناه – – جمیل محمدی – مظفر صالح نیا – ناهید خداجو – اسماعیل کاظمی – حسین قادری – منصور کریمی – رفیق کریمی – ژیان صبحانی – کمال نامداری – جبار قادری – خلیل کریمی – یدالله صمدی
امضا کنندگان این نامه در همبستگی با رضا شهابی مبلغ یک میلیون تومان کمک مالی خود به خانواده های رضا شهابی و بهنام ابراهیم زاده را امروز همراه این نامه تحویل  ربابه رضایی همسر رضا شهابی دادند. اتحادیه آزاد کارگران ایران – هشتم دی ماه ۱۳۹۱

 

اطلاعیه 45- ششمین روز اعتصاب غذای رضا شهابی- کاهش وزن رضا در اثر اعتصاب

طبق خبرهای رسیده رضا شهابی در ششمین روز از اعتصاب غذایی و دارویی به سر می‌برد و اوضاع جسمی او نامناسب است. خانواده رضا شهابی روز دوشنبه 4 دی به ملاقات وی رفتند و رضا در این دیدار اعلام کرد که همچنان بر ادامه ی اعتصابش تا رسیدن به خواسته های مظرح شده اصرار دارد. رضا همچنین عنوان کرده است که او را به بهداری برده اند و پس از گرفتن فشار خون قصد داشته اند به او سرم وصل کنند و دارو دهند که این امر با ممانعت رضا روبرو شده است و او را در ادامه به بند بازگردانده اند. در مدتی که از اعتصاب غذای رضا گذشته است او در حدود 7 کیلوگرم کاهش وزن داشته است.  کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن ابراز نگرانی از وضعیت وخیم جسمی او خواستار مداوای رضا در شرایطی مناسب و خارج از محیط نامناسب زندان است.  کمیته دفاع از رضا شهابی – 4 دی ١٣٩١

پیام حمایت شاهرخ زمانی از اعتصاب غذای رضا شهابی و خواست های او

کارگران، مردم آگاه و آزادیخواه، تشکّل های کارگری! من شاهرخ زمانی عضو هیئت موسس بازگشایی سندیکای کارگران نقاش تهران و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری مطّلع گشتم که رضا شهابی، کارگر زندانی و عضو سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی که به اتّهامات واهی و در نتیجه فعالیت قانونی خود نهایتاً به 4 سال حبس تعزیری محکوم شده است، برای دستیابی به حقوق اولیه و بدیهی خود دست به اعتصاب غذا و دارو زده است. همه ما می دانیم که وضعیت جسمانی رضا شهابی تا چه حد وخیم است و چند ماهی بیشتر از عمل جراحی او نگذشته و فراموش نکرده ایم که بعد از انجام آن عمل جراحی سخت نیز به او اجازه مرخصی ندادند و حالا هم او را از امکانات درمانی و مداوا که به گفته پزشکان برای او بسیار ضروری است، محروم کرده اند.  ما فعالین کارگری که در شرایط خفقان و استبداد لجام گسیخته و بدون کوچک ترین حقوق قانونی در بدترین اوضاع اقتصادی به سر می بریم، در بیرون از زندان مورد هجوم همه جانبه حکومت سرمایه داری هستیم که سفره های خالی ما را نشانه گرفته، و وقتی هم که لب باز می کنیم و می خواهیم از حقوق قانونی مان برای اعتصاب و اعتراض و تشکّل یابی استفاده کنیم، به بهانه های ساختگی و اتهامات جعلی ما را به زندان می اندازند و در زندان هم از حداقلی ترین و ابتدایی ترین حقوق انسانی برخوردار نیستیم.
من خود به دلیل فعالیت های قانونی سندیکایی و بدون هیچ دلیل و مدرکی  در بیدادگاه ضد کارگری جمهوری اسلامی به یازده سال حبس محکوم شده ام و خوب می دانم که چه بر سر هم طبقه ای های من در بیرون و درون زندان ها می آید.  اکنون یکی از هم طبقه ای های من، در زندان، مجبور به  اعتصاب غذا شده است و جسم نحیف و بیمار خودش را ابزار مبارزه اش کرده تا به خواست هایش دست یابد. ما کارگران خوب می دانیم که به جز همبستگی طبقاتی مان، و حمایت مردم آزادی خواه و نهادها و تشکل های صنفی و سیاسی طبقه کارگر در گوشه گوشه دنیا، پشتیبان و تکیه گاهی نداریم، و برای رسیدن به پیروزی باید دست به دست هم دهیم.  از این رو، من نیز به سهم خودم، پشتیبانی و حمایت بی دریغ خودم را از اعتصاب غذا و مقاومت رضا شهابی کارگر مبارز و خواست های او برای دستیابی به امکانات بی قید وشرط درمانی اعلام می کنم، برای او آرزوی سلامتی و پایداری دارم، و امیدوارم که او به نیروی مبارزات مان و پشتیبانی انسان ها و تشکل های آزادی خواه در سراسر جهان، به پیروزی دست یابد. شاهرخ زمانی- زندان گوهردشت کرج-چهارم دی ماه 1391

رضا شهابی اعتصاب غذایش را تا زمان صدور مرخصی درمانی ادامه خواهد داد

ربابه رضائی همسر رضا شهابی، فعال کارگری دربند که در نُهمین روز اعتصاب غذا و داروی خود به سر می‌برد از مسئولین قضائی جمهوری اسلامی ایران درخواست کرد تا به مرخصی درمانی این عضو هیات مدیره سندیکای رانندگان شرکت واحد رسیدگی کنند. ربابه رضایی، در گفتگو با کمیته گزارشگران حقوق بشربتاریخ ۶دی، گفت قرار نیست چون رضا شهابی زندانی است بیاندازندش گوشه زندان و هیچ اهمیتی به وضعیت وخیم جسمی او ندهند، رضا شهابی جانی نیست، در حال حاضر خیلی از جنایتکار‌ها آزادانه زندگی می‌کنند اما به وضعیت کسی که تنها از حق و حقوق کارگران دفاع کرده است باید رسیدگی شود. خانم رضایی گفت، نه فقط رضا شهابی، مسئولین باید به همه زندانیان سیاسی که به درمان پزشکی نیاز دارند مرخصی بدهند. وی گفت وقتی سرپرست خانواده نباشد خودش بزرگ‌ترین نگرانی است، همیشه با خودمان فکر می‌کنیم که خدایا چه خواهد شد؟ خدایی نکرده یک اتفاقی برایش نیافتد… شهابی تنها سرمایه که داشت سلامتی‌اش بود که اگر آن هم از بین برود با دو بچه و خانه مستاجری و بدبختی… اگر قرار باشد اتفاقی برای او بیافتد که زنده بودن ما هم هیچ فایده‌ای ندارد، نگرانی ما فقط سلامتی رضا شهابی است. ربابه رضایی گفت، روز یکشنبه سوم دیماه در اثر اعتصاب غذا فشار خون رضا شهابی بسیار پائین آمد و در اثر اصرار هم سلولیانش به بهداری زندان منتقل شد اما به دلیل اینکه غیر از اعتصاب غذا، دست به اعتصاب دارو هم زده است از پذیرفتم سرم درمانی و داروهای فشار خون و مُسکن خودداری کرده است. همسر رضا شهابی گفت، این فعال کارگری دربند به علت تغییرات فشار خون مرتباً دچار خونریزی می‌شود و در روز ملاقات هم حتی به کمک همسلولی‌هایش در حالی که رنگ و روی بسیار پریده‌ای داست به سالن ملاقات آمده است. وی افزود، از روزی که رضا شهابی دست به اعتصاب غذا زده، میزان درد گردن و کمرش به شدت افزایش یافته ودر طی ملاقات گفته است که این درد به حدی است که وقتی روی زمین نشسته‌ام نمی‌توانم بلند شوم، یا وقتی که ایستاده‌ام بدون کمک نمی‌توانم بنشینم. وی گفته است که درد به حدی بوده که حتی در هنگام استحمام مجبور است سرش را با یک دست نگه دارد و آنوقت با دست دیگر بشوید.
خانم رضایی گفت، رضا شهابی اعتصاب غذایش را تا زمان صدور مرخصی درمانی ادامه خواهد داد، ماموران زندان به ایشان گفته‌اند که شما برای ما هزینه می‌تراشید! آقای شهابی هم می‌گویند حداقل مرخصی درمانی بدهید تا خودمان درمان کنیم.

رضا شهابی و دیگر رهبران کارگری زندانی را آزاد کنید

ائتلاف “کارگران آمریکا علیه جنگ”:کارگران زندانى

ترجمه و بازتکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

جمعه, ۰۸ دی ۱۳۹۱ – ۲۸ دسامبر ۲۰۱۲ – ۰۷:۰۷

من مشخصا به طور جدی نگران سلامت و تندرستی رضا شهابی هستم. رضا شهابی، عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران،  تا کنون بیش از دو سال و نیم می باشد که در زندان به سر می برد. شهابی در طول بازجویی مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته بود. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی و کلیه فعالان کارگری زندانی در ایران، از جمله شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم زاده و پدرام نصرالهی، هستیم. ٢٧دسامبر  ۲۰۱۲ موضوع: رضا شهابی و دیگر رهبران کارگری زندانی را آزاد کنید من این نامه را به نمایندگی از ائتلاف “کارگران آمریکا علیه جنگ”* می نویسم که به تداوم اذیت و آزار فعالین کارگری و نقض فاحش حقوق کارگران در ایران اعتراض خود را اعلام نماییم. ما کماکان شاهد هستیم که بسیاری از فعالین کارگری در ایران به طرز وحشیانه ای مورد اذیت و آزار قرار گرفته و به ناحق در زندان هستند.
من مشخصا به طور جدی نگران سلامت و تندرستی رضا شهابی هستم. رضا شهابی، عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران،  تا کنون بیش از دو سال و نیم می باشد که در زندان به سر می برد. شهابی در طول بازجویی مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته بود. او در تاریخ ۲۴ جولای ۲۰۱۲ مورد عمل جراحی در ستون فقرات گردنی قرار گرفت. پزشکان توصیه کرده اند که کمر ایشان نیز باید مورد درمان قرار بگیرد. بر خلاف توصیه پزشکان، شهابی به بند ۳۵۰ زندان اوین در تاریخ ۱۴ اگوست ۲۰۱۲ برگردانده شد. از آن زمان تا کنون، سلامت وی به شدت رو به وخامت گذاشته شده است. در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲،  رضا شهابی در اعتراض به رفتار تهدید آمیز زندانبانان و همچنین تداوم عدم درمان مناسب پزشکی دست به اعتصاب غذا زده است. وی همچنین از مصرف هرگونه دارویی خودداری کرده است.  ما قویا حبس و احکام ناعادلانه علیه رضا شهابی و دیگر فعالان کارگری را محکوم می کنیم. ما همچنین اذیت و آزار مداوم و بازداشت فعالین کارگری در ایران را محکوم کنیم. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی و کلیه فعالان کارگری زندانی در ایران، از جمله شاهرخ زمانی، محمد جراحی، بهنام ابراهیم زاده و پدرام نصرالهی، هستیم. مایکل آیزنشر هماهنگ کننده کشوری “کارگران آمریکا علیه جنگ”
Michael Eisenscher
National Coordinator
U.S. Labor Against the War (USLAW)
*”کارگران آمریکا علیه جنگ” ائتلافی از بیش از ۱۹۰ تشکل کارگری در ایالات متحده آمریکا است که به پایان دادن فوری به جنگ در افغانستان، کاهش هزینه های نظامی، هدایت منابع به رفع نیازهای داخلی، و نظامی زدایی از سیاست خارجی ایالات متحده، از جمله پایان دادن به تحریم و تهدید علیه ایران، متعهد هستند (ترجمه از متن اصلی نامه در ذیل).
ترجمه و بازتکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

Translated and redistributed by: International Alliance in Support of Workers in Iran (IASWI)
info@workers-iran.org  / http://www.workers-iran.org
U.S. Labor Against the War (USLAW)
Release Reza Shahabi and other detained labor leaders
Reza Shahabi must be immediately released and promptly treated.
December ۲۷, ۲۰۱۲
I am writing on behalf of U.S. Labor Against the War (USLAW)* to protest the continued persecution of labour activists and the gross violation of workers’ rights in Iran. We continue to witness many labour activists brutally persecuted and unjustly imprisoned in Iran.
In particular, I am seriously concerned about the health and well being of Reza Shahabi. Reza Shahabi, the executive board member and treasurer of the Syndicate of Workers of Tehran Bus Workers’ Company, has been incarcerated for more than two and half years. Shahabi was severely beaten during his interrogation in detention. He underwent a cervical spine operation on July ۲۴, ۲۰۱۲. Medical doctors have been recommending treatment of his back as well. Contrary to doctors’ recommendations, Shahabi was sent back to Ward ۳۵۰ of Evin prison on August ۱۴, ۲۰۱۲. Since then, his health has been drastically deteriorated. On December ۱۷th, ۲۱۲, Reza Shahabi went on a hunger strike to protest intimidating behaviour of his jail guard as well as the continued lack of proper medical treatment. He has also refused to take any medication.
We strongly condemn the unjust arrest and sentence against Reza Shahabi and other labour activists. We also denounce ongoing persecution and arrests of labour activists in Iran.  We demand the immediate and unconditional release of Reza Shahabi and all detained labour activists in Iran., including Shahrokh Zamani, Mohammad Jarahi, Behnam Ebrahimzadeh, and Pedram Nasrolaahi.
Michael Eisenscher
National Coordinator
U.S. Labor Against the War (USLAW)
*USLAW is a coalition of more than ۱۹۰ labor organizations in the United States that are committed to immediately ending the war in Afghanistan, cutting military spending, redirecting resources to meeting domestic needs, and demilitarizing U.S. foreign policy, including ending the embargo and threat against Iran.
Sent to: info@leader.ir; info@judiciary.ir; dr-ahmadinejad@president.ir; iran@un.int; ijpr@iranjudiciary.org; info@dadiran.ir; office@justice.ir; support@irimlsa.ir; info@humanrights-iran.ir; avaei@Dadgostary-tehran.ir; bia.judi@yahoo.com; info@mlsa.ir
Translated and redistributed by: International Alliance in Support of Workers in Iran (IASWI)
info@workers-iran.org  / http://www.workers-iran.org

جلسه در مورد وخامت حال رضاشهابی

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ایران-تورنتو

شنبه, ۰۹ دی ۱۳۹۱ – ۲۹ دسامبر ۲۰۱۲ – اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ایران-تورنتو: با سلام به همه! دوستان و رفقای عزیز، همانطور که میدانید رضاشهابی بیش از ده روز می باشد که دراعتصاب غذا و دارو به سر میبرد و شرایط ایشان به شدت رو به وخامت دارد به خصوص که از قبل نیز در شرایط مناسبی به هیچ عنوان قرار نداشت. ما به سهم خود در این مدت مشغول کارزارهای خبررسانی و جلب حمایت بین المللی بوده ایم، اما متاسفانه با توجه به سرمای زمستان و تعطیلات سال نو در خارج کشور برگزاری اکسیونهای موثر شاید براحتی امکان پذیر نباشد. اما فعالیتهای متنوع و زیاد دیگری میتوان بصورت جمعی تری انجام داد که در دفاع از رضا و دیگر فعالین کارگری زندانی حمایت گسترده تری را به اشکال مختلف به میدان آورد.  برای همفکری در این مورد تصمیم گرفتیم جلسه ای را در اسرع وقت هماهنگ کنیم و از تمام رفقای علاقمند دعوت کنیم که در صورت تمایل و داشتن فرصت در آ‌ن شرکت نمایند. زمان جلسه: شنبه، ٢٩ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱ تا ۴ بعدازظهر مکان.

اخبار اعتراضات كارگري

تجمع خانواده های فعالان کارگری بازداشتی

آژانس خبری موکریان. سرویس حقوق بشر؛ خانواده‌های پنج فعال کارگری بازداشتی اهل بوکان در مقابل اداره اطلاعات این شهر تجمع کردند. بر اساس گزارش رسیده به آژانس خبری موکریان، روز یکشنبه سوم دیماه سال جاری خانواده‌های جمال میناشیری، ابراهیم مصطفی‌پور، قاسم مصطفی‌پور، هادی تنومند و محمد کریمی در مقابل اداره اطلاعات شهر بو کان تجمع نموده . وضمن اعتراض به بازداشت این افراد خواستارملاقات با آنها شدند.  بر اساس همین گزارش، در پی این تجمع، مامورین اداره اطلاعات به فرزند ابراهیم مصطفی‌پور اجازه ملاقات با پدرش را دادند. پس از تجمع خانواده‌ها در مقابل اداره اطلاعات، مامورین نیروی انتطامی در محل حاضر شدند و تلاش کردند که حاضرین را متفرق کنند که خانواده‌ها تصمیم گرفتند به دادستانی مراجعه کنند
در پی مراجعه خانواده ها به دادستانی در بوکان به آنها گفته شد که برای این پنج شهروند به مدت 7 روز قرار بازداشت صادر شده است.

 

تجمع اعتراضی مقابل فرمانداری تکاب درپی اخراج ۳۶۰ تن از ۶۰۰ کارگر و راننده ی معدن طلای ” آغ دره” 

گزارش دریافتی: درپی اخراج ۳۶۰ تن از ۶۰۰ کارگر و راننده ی معدن طلای ” آغ دره”روزچهارشنبه۶دی کارگران و رانندگان اخراجی این معدن درمقابل فرمانداری دست به اعتراض زدند. فرماندار با مشاهده چنین وضعیتی وترس از کشیده شدن اعتراض به داخل شهر در یک فرافکنی وشانه خالی کردن از مسئولیت خود معترضین را به کارفرما ارجاع میدهد سپس کارگران ورانندگان با تجمع درمقابل کارخانه پس از ساعتها بلاتکلیفی وعدم پاسخگویی مسئولین و مدیران به اعتراض خود ادامه می دهند وکار به درگیری کشیده می شود و درنهایت مدیران قول رسیدگی به اعتراض کارگران و رانندگان اخراجی را در روز یکشنبه را می دهند. اما بر خلاف انتظار اخراجیان، شبانه ۱۳ نفر ازمعترضین توسط اداره اطلاعات دستگیر و به محل نامعلومی انتقال داده می شوند.
مسئولان شهرستان ودر راس آن “داعی” فرماندار تکاب در قبال اخراج ۳۶۰ تن ازکارگران معدن طلای آغ دره شهرستان تیکان تپه (تکاب) آذربایجان که بیشتر آنان را رانندگان پایه یک و بقیه را کارگران شرکت “پویازرگان” تشکیل می دهند هیچ مسئولییتی عهده دار نشده و عملا از مسئولین کارخانه حمایت میکنند. درضمن طبق قوانین سازمان صنایع ومعادن ، معادن طلا به هیچ وجه نمی تواند بصورت شخصی اداره شود اما معدن طلای آغ دره سالهاست که در قبضه فردی بنام “حاج عباس نیری” ازمسئولین سابق سپاه می باشد. لازم به ذکر است معدن طلای آغ دره تیکان تپه (تکاب) بزرگترین معدن طلای خاورمیانه محسوب می شود که درجنوب استان آذربایجان غربی واقع شده است.

 

تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 در مقابل استانداری تهران

اتحادیه آزاد کارگران ایران: حدود 180 کارگر کارخانجات صنایع فلزی شماره 1 و 2 از ساعت 10 صبح امروز در اعتراض به عدم پرداخت سنوات خود و بی توجهی مسئولین استانداری تهران به وعده های شان در مقابل این استانداری دست به تجمع اعتراضی زدند. در آخرین تجمع اعتراضی این کارگران که روز 23 آبانماه در مقابل معاونت استانداری تهران برگزار شد مسئولین استانداری به آنان وعده دادند حداکثر ظرف مدت یکماه مالکین را وادار به پرداخت سنوات کارگران خواهند کرد و چنانچه اینکار انجام نشود خود استانداری راسا از محل تسهیلات استانداری سنوات کارگران را پرداخت خوهد نمود اما پس از گذشت بیش از چهل روز از این وعده ها و پیگیری نماینده های کارگران در این مدت، خبری از تحقق وعده های داده شده از سوی استانداری نشد به همین دلیل این کارگران روز گذشته با برگزاری مجمعی در محل کارخانه و شنیدن گزارش نماینده های خود  تصمیم به تجمع امروز در مقابل استانداری تهران  گرفتند. کارگران در این تجمع پلاکارد بزرگی را در دست داشتند که در آن نوشته بودند: ما کارگران بازنشسته صنایع فلزی بیش از سه سال است سنوات خود را دریافت نکرده ایم  بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران پس از گذشت یکساعت از این تجمع،  مسئولین استانداری کارگران معترض را به داخل استانداری هدایت کردند و از آنان خواستند نماینده هایی جهت مذاکره انتخاب کنند اما کارگران اعلام کردند ما حاضر به هیچ مذاکره ای نیستیم و شخص استاندار باید پاسخگوی ما باشد. بدنبال این وضعیت و از آنجا که استاندار تهران در محل نبود معاونت بازرسی استانداری از کارگران خواست تا بروند و از مالک شکایت کنند. وی در حالی این توصیه را به کارگران کرد که طی یکماه گذشته هر گونه شکایات از کارفرمای صنایع فلزی و مصادره اموال وی در مراجع قضایی ممنوع شده است و شکایتهای سالهای گذشته این کارگران نیز به جایی نرسیده است و از سوی دیگر مسئولین استانداری بدنبال تجمع این کارگران در روز 23 آبانماه گذشته  به آنان  قول دادند ظرف مدت یکماه سنوات همه آنان را  پرداخت پرداخت خواهند کرد. به همین دلیل کارگران تجمع کننده از اظهارات معاونت بازرسی استانداری تهران بشدت خشمگین شدند بطوریکه برخی از کارگران با نشان دادن دست و پاهای معیوب شده خود فریاد اعتراض شان را بلند کردند و مامورین امنیتی استانداری در اقدامی تحریک آمیز تلاش کردند برخی از آنان را از جمع کارگران جدا کنند  که با عکس العمل شدید کارگران موفق به اینکار نشدند. در ادامه این تجمع و کشمکش میان مسئولین استانداری و کارگران، معاونت بازرسی استانداری تهران از کارگران خواست تا فردا دست به تجمعی نزنند و نماینده های خود را جهت رسیدگی به خواست هایشان به استانداری بفرستند اما کارگران با پایان دادن به تجمع خود در ساعت 30/12 ظهر اعلام کردند ما فردا با تجمع در محل کارخانه منتظر پاسخ عملی به خواست هایمان خواهیم شد و چنانچه مانند همیشه وعده های توخالی داده شود به سمت استانداری حرکت خواهیم کرد. بنا بر اظهار کارگران تجمع کننده، کل مطالبات آنان دو میلیارد و دویست میلیون تومان است و استانداری تهران در حالی آنان را برای پرداخت این مبلغ سر میدواند که طی یکماه گذشته از سویی هر گونه شکایت و ضبط اموال کارفرما در مراجع قضایی ممنوع شده است و از سوی دیگر بنا بر اذعان خود مسئولین استانداری 100 میلیارد تومان دارایی نقدی سهامداران عمده کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 بلوکه شده است اما علیرغم تمام اینها و محرز شدن انواع کلاهبرداریهای کارفرما از کارگران بازنشسته،  آنان همچنان و بناچار برای پیگیری دریافت سنوات خود اسیر هستند. بنا بر گفته این کارگران، کارفرمای این دو کارخانه طی سالهای گذشته بطور مداوم اقدام به کلاهبرداریهای متعدد از آنان کرده است. بطوریکه وی در یک دزدی آشکار از کارگران بازنشسته با بهانه پرداخت سنوات آنان، این کارگران را به بانک سرمایه جهت دریافت وام معرفی کرده بود تا آنان وام را به نام خود دریافت کنند و اقساط اش را کارفرما به بانک پرداخت کند. اما کارفرما علیرغم اینکه وام به نام کارگران بوده است و بانک از کارگران سفته دریافت کرده بود این وام را یکجا خود برداشته و هیچ قسطی نیز به بانک پرداخت نکرده است. به این ترتیب وی در یک کلاهبرداری آشکار از کارگران بازنشسته نه تنها سنوات آنان را پرداخت نکرده بلکه آنان را وادار به دریافت و باز پرداخت وامی کرده است که خود همه را برداشت کرده است. لازم به یادآوری است بدنبال تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2  یکی از خواستهای آنان عودت سفته هایشان  از بانکهای شهر و سرمایه بوده است که در حال حاضر بانک سرمایه مجبور به عودت این سفته ها شده است اما بانک ” شهر”  هنوز سفته های این کارگران را پس نداده است.  بنا بر گزارش دیگری که به اتحادیه آزاد کارگران ایران رسیده است حدود ششصد کارگر شاغل کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 نیز مدت دو ماه است دستمزدهای خود را دریافت نکرده اند. در حال حاضر و بدنبال تجمعات اعتراضی کارگران شاغل این کارخانه ها از مهر ماه سالجاری به این سو مدیریت دولتی در آنها مستقر شده است با اینحال تغییری در وضعیت پرداخت بموقع دستمزدهای کارگران ایجاد نشده است و در طول دو ماه گذشته در دو مرحله و در هر مرحله فقط یکصد هزارتومان به ششصد کارگر شاغل در این کارخانه ها پرداخت شده است.  اتحادیه آزاد کارگران ایران – 5 دی ماه 1391

ادامه تجمعات اعتراضی بازنشستگان ذوب آهن اصفهان

5دی، تجمع بازنشستگان ذوب آهن اصفهان همچنان ادامه دارد.

بازنشستگان ذوب آهن اصفهان به دلیل عدم پرداخت معوقاتشان، از ابتدای هفته جاری دست به اعتراض چندباره زدند که همچنان ادامه دارد.  در سومین دوره از این اعتراضات گروه بزرگی از این افراد در چهارراه نقاشی تجمع کرده و مسیر خیابان نشاط را سد می‌کنند.

به گزارش5دی فارس درهمین رابطه ، جمعی از بازنشستگان ذوب‌آهن اصفهان روز گذشته به صورت مجدد برای مطالبه حقوق عقب‌افتاده خود در مقابل کانون بازنشستگی استان واقع در خیابان نشاط اصفهان تجمع کردند.

تجمع اعتراضی کارگران فضای سبز شهرداری اصفهان مقابل ساختمان شهرداری

5دی، کارگران فضای سبز شهرداری اصفهان با حضور مقابل ساختمان شهرداری اصفهان تقاضای رسیدگی به مشکلات خود را داشتند. بسیاری از این کارگران حاضر در مقابل شهرداری اصفهان بر این باورند که با وجود سختی کار در این حوزه هیچگونه حق سختی کاری به آنها تعلق نمی‌گیرد. یکی از این کارگران در این خصوص گفت: متاسفانه موضوع به همین جا ختم نمی‌شود و اگر یکی از آنها در محل کار دچار آسیب شود برای او مرخصی رد خواهد شد و مشمول مرخصی استعلاجی و … نمی‌شود. وی ادامه داد: متاسفانه تا کنون هیچ افزایش حقوقی را نیز شاهد نبوده‌ایم و افزایش حقوق کشوری نیز به ما تعلق نگرفته است. این کارگر شهرداری اصفهان که به نمایندگی از دیگران سخن می‌گفت ادامه داد: بهانه آنها از این موضوع این است که چون مجموعه شهرداری اصفهان گسترده است نمی‌توان برای شما اقدام خاصی انجام داد و علاوه بر آن هیچ گونه اضافه کار و معوقاتی نیز به ما تعلق نمی‌گیرد. بنا بهمین گزارش،سرپرست سازمان پارک‌ها و فضای سبز اصفهان نیز گفت: لحظاتی پیش در خصوص این موضوع مطلع شدم و هیچ گونه اطلاعی در خصوص دلیل این تجمع ندارم و باید موضوع را بررسی کنم. دارویش فتحی ادامه داد: احتمال دارد کسانی که امروز مقابل شهرداری بوده‌اند کارگران شرکتهای پیمانکاری باشند و باید موضوع را بررسی کنم.

اعتصاب كارگران پیمانی کارخانه پتروشیمی فجر

4دی،۳۰۰ کارگر پیمانکاری شرکت رامپکو که در کارخانهٔ پتروشیمی فجر مشغول به کارند در اعتراض به نامشخص بودن وضعیت جذب نیرو‌ها و عدم پرداخت مزایایی که پیش‌تر قول آن‌ها داده شد بود، با بهره گرفتن از ماده ۱۴۲ قانون کار، دست از کار کشیده‌اند. اکثر این کارگران در بخش‌های اجرایی و عملیات تعمیرات کار می‌کنند. این گزارش حاکیست،متاسفانه از صحبت‌های مدیران کارخانه و مسئولان منطقهٔ ویژه اقتصادی ماهشهر چنین بر می‌‌اید که امیدی برای حل مشکلات کارگران وجود ندارد.

کارگران کارخانه قنداهواز:ما گرسنه ایم، ۲۲ ماه است حقوق نگرفته ایم

به گزارش۶دی مهر،کارخانه ۱۰۰ هزار تنی شکر و ۱۷۵ هزار تنی تصفیه شکر شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا بعد از ظهر سه شنبه با حضور محمود احمدی نژاد در اهواز افتتاح شد. بروایت تصاویرزیر،همزمان با برگزاری این مراسم تعدادی ازکارگران کارخانه قنداهواز تجمع اعتراضی برپاداشتند.

اعتصاب ٥٠٠ نفر از کاسبکاران در مرز مریوان

4دی کُردپا، طی روزهای گذشته به دلیل فشار مسؤلان بازارچه‌ی مرزی “پیران”، کولبران و کاسبکاران پنج روستای تابعه‌ی شهرستان مریوان به نشانه‌ی اعتراض، دست به اعتصاب زده‌اند. برپایه این گزارش،، طی روزهای گذشته ٥٠٠ تن از کولبران و کاسبکاران روستاهای” نی، دره تفی، سردوش، درگاه شیخان، نژمار و سرنژمار” از توابع مریوان در اعتراض به اذیت و آزار و ممانعت مسؤلین مرز پیران از امرار معاش آنان، در مقابل هنگ مرزی مریوان دست به اعتصاب زدند. یک منبع مطلع از مریوان گفت: در گذشته نیز یکی از مسؤلین بازارچه‌ی مرزی پیران، کاسبکاران و کولبران مناطق مرزی را مورد بی حرمتی و توهین قرار داده و همین امر سبب اعتراض و نارضایتی مردم منطقه شده است. این منبع همچنین اشاره کرده، به دنبال این اعتصاب و در پی درخواست مردم جهت پیگیری مسئله، چند مسؤل شهرستان مریوان به پاسگاه هنگ مرزی احضار و از آنان قول مساعد گرفته شده که اینگونه رفتارها دیگر تکرار نگردد. شغل کاذب کولبری، منبع اصلی امرار معاش اکثر ساکنان مناطق مرزی کُردستان ایران است که به دلیل عدم فرصت‌های شغلی و نیز مشکلات زندگی به کولبری روی آورده‌اند.

ويژه كارگران معادن طبس

فاجعه کشتار کارگران در معادن طبس

کارگران ایران که در سال گذشته حوادث مختلفی را تجربه کرده اند و بر طبق برخی آمار بیش از هزارنفر در حوادث مختلف کارجان خود را ازدست داده اند، بار دیگر با چشمانی نگران شاهد حوادث مرگبار دیگری هستند. کشتارکارگران در معادن طبس و جان باختن حداقل 8 کارگر ، باز هم فاجعه بار بودن شرایط وحشتناک کار در ایران را به نمایش می گذارد. فاجعه در آنجاست که بارها در باره ی شرایط وحشتناک وغیر ایمن کارگران در این معدن هشدار داده شده بود. اما هیچ اقدام موثری در این زمینه صورت نگرفته بود. این امر نشان از آن دارد که سرمایه داران و کارفرمایان برای حفظ سود خود از جان انسان ها مایه می گذارند ومسوولان نیز حوادث این چنینی را اجتناب ناپذیر می دانند؟!
کانون مدافعان حقوق کارگر که بارها در باره ی شرایط ایمنی کار هشدار داده است، بار دیگر ضروری می داند که ضمن همدردی با بازماندگان این حادثه به کارفرمایان و مسوولان و به همه ی دست اندرکاران هشدار دهد که بیش از این جان کارگران را فدای حرص و آز خود ننمایند. کارگران نیز باید با گسترش هر چه بیشتر تشکل های مستقل خود با شرایط ناایمن کار مقابله کنند. کانون مدافعان حقوق کارگر-30 آذر 91

 نتیجه تحقیق بازرسان کار درباره علت حادثه معدن یال شمالی اعلام شد

به گزارش۶دی ایلنا، هشت روز پس از انفجار معدن یال شمالی در منطقه پرورده شهرستان طبس که به کشته شدن هشت کارگر انجامید، نتیجه تحقیقات بازرسان کار درباره علت حادثه از سوی مدیرکل تعاون، کار ورفاه اجتماعی استان یزد اعلام شد. بنابهمین گزارش، مدیر کل تعاون، کار ورفاه اجتماعی استان یزد اعلام کرد: طبق بررسی‌های کار‌شناسان و بازرسان اداره کار استان یزد  درباره علت حادثه معدن یال شمالی، «وجود گاز متان و تلفیق آن با هیدروژن و تولید منوکسید کربن» دلیل حادثه بوده است. امرالله فلاح‌زاده با بیان اینکه دیروز – سه‌شنبه – آخرین جلسه بررسی علت انفجار معدن در اداره کار استان برگزار شده است، اظهار کرد: طبق نظر کار‌شناسان و بازرسان اداره کار استان یزد، علت حادثه معدن یال شمالی وجود گاز متان و تلفیق آن با هیدروژن و تولید منوکسید کربن بوده است اما بررسی برای علت وجود گاز متان و تلفیق آن با هیدروژن و تولید منوکسید کربن ادامه دارد.

حقوق و دستمزدهاي پرداخت نشده 

از ۶۵۰ کارگر کارخانه همگام خودرو آسیا تاکنون ۳۰۰ نفر اخراج شده اند و دستمزد کارگران شاغل با چهار ماه تاخیر پرداخت میشود

اتحادیه آزاد کارگران ایران: بدنبال بحران در خودرو سازیها و کارخانه های قطعه سازی، از ۶۵۰ کارگر کارخانه همگام خودرو آسیا ۳۰۰ نفر از آنان از اول سال جاری بصورت تدریجی از کار خود اخراج شده اند  و بر شدت کار در این کارخانه افزوده شده است.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، این کارخانه تولید کننده بدنه پژو ۲۰۶، قطعات خودرو رانا و  خودوری ال۹۰ و طرف قرارداد مستقیم با شرکتهای ایساکو، ساپکو و ایران خودرو است. گذشته از اخراج ۳۰۰ کارگر این کارخانه، ۳۵۰ کارگر شاغل این کارخانه نیز در شرایط مشقت باری مشغول بکار هستند. این کارگران از شهریور تا سوم دی ماه جاری  دستمزدهای خود را دریافت نکرده بودند و از سوی دیگر کارفرما بطور غیر قانونی مرخصی سالیانه کارگران را کاهش داده و بمدت ۱۵ دقیقه ساعت کار روزانه را افزایش داده است به همین دلیل کارگران این کارخانه در اعتراض به شدت کار و عدم پرداخت دستمزدهایشان روز سوم دی ماه بمدت یکروز بطور یکپارچه ای دست به اعتصاب زدند و در مقابل درب اداری کارخانه دست به تجمع زدند. در این اعتصاب صیادی مدیر عامل کارخانه به کارگران اظهار داشت: شرکتهای اصلی یعنی ایران خودرو  و ایساکو و ساپکو بابت تولیدات کارخانه به درستی پول به ما نمیدهند وما هم پول نداریم که به شما بدهیم هرکاری میخواهید بکنید! با اینحال کارفرمای کارخانه ناچار شد روز پس از اعتصاب، دستمزد شهریور و دو روز بعد دستمزد  مهر ماه کارگران را پرداخت کند اما هیچ اقدامی در رابطه با بر قراری مرخصی قانونی سالیانه و افزایش ۱۵ دقیقه کار روزانه انجام نداد. کارگران کارخانه همگام خودرو آسیا در اعتراض به شرایط خود تیر ماه سالجاری نیز دست به اعتصاب زده بودند. این کارخانه درمنطقه شهرک صنعتی علویجه اصفهان قرار دارد. اتحادیه آزاد کارگران ایران- هشتم دی ماه ۱۳۹۱

بلاتکلیفی کارگران نساجی مازندران ادامه دارد

٤دی پس ازسفرکارگران نساجی مازندران به تهران وبرپایی تجمعات اعتراضی مقابل نهاد ریاست جمهوری و مجلس، وعده داده شدتا پایان پاییز كارخانه بازگشایی و مطالبات كارگران پرداخت شود. پس ازگذشت چهارروزاززمستان، هنوز حقوق معوقه 29ماهه،حدود ۸۰۰ کارگر شاغل و بازنشسته نساجی مازندران  پرداخت نشده و اقدامی نیز  برای بازگشایی کارخانه صورت نگرفته است. چهارم دي ماه  وزرا و وكلا در خصوص خلع ید كارفرما جلسه دارندو کارگران نساجی مازندران منتظر تصمیم این جلسه هستند. چنانچه تا پایان هفته جاری تکلیف کارگران نساجی مازندران روشن نشود این کارگران از هفته بعد پیگیری‌های قانونی خود را آغاز خواهند کرد.

کارگران فولاد غرب:با گذشت ۸ ماه از اخراج، مقرری بیمه بیکاری نمی‌گیریم          

۶دی از مجموع ۲۰۰ کارگر فقط بیمه ۳۸ کارگر برقرار شد و بیمه بیکاری ۱۶۲ کارگر باقی مانده به بهانه‌های مختلفی از سوی اداره کار و سازمان تامین اجتماعی تایید نشده است. در پی بیکاری ۲۰۰ کارگر مشمول مقرری بیمه بیکاری کارخانه ذوب آهن غرب ایران (کوره بلند) در ۳۱ اردیبهشت ماه سال جاری، ۱۶۲ کارگر تعدیل شده این واحد هنوز موفق به دریافت مقرری بیمه بیکاری نشده‌اند. جمعی از کارگران بیکار شده شرکت ذوب آهن فولاد غرب به نمایندگی از ۱۶۲ کارگر با ارسال نامه‌ای از ۸ ماه تاخیر برای دریافت مقرری بیمه بیکاری اعتراض کردند و با اشاره به شرایط اقتصادی خواستار تسریع در برقراری این مقرری شدند. در این نامه آمده است: ما جمعی از کارگران سابق شرکت ذوب آهن غرب ایران، به نمایندگی از سایر کارگران خواستار رسیدگی به مشکلاتمان در خصوص عدم همکاری سازمان تامین اجتماعی و اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی شهرستان قروه در زمینه برقراری مقرری بیمه بیکاری هستیم. بر اساس نامه این کارگران، ۲۰۰ کارگر کارخانه تولید شمش چدن با تمام قرار داد کاریشان در مورخه ۳۱ اردیبهشت ماه سال ۹۱ به علت مشکلاتی که به گفته مسئولان کارخانه باعث ورشکستگی این واحد عظیم صنعتی شده است،تعدیل شدند و تمامی این کارگران برای دریافت مقرری بیمه بیکاری به اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان قروه همدان معرفی شدند. در ادامه این نامه ذکر شده است: از مجموع ۲۰۰ کارگر فقط بیمه۳۸ کارگر برقرار شد و بیمه بیکاری ۱۶۲ کارگر باقی مانده از خرداد ماه امسال تا هم اکنون به بهانه‌های مختلفی از سوی اداره کار و سازمان تامین اجتماعی تایید نشده و به آنان گفته شده برای برقراری بیمه بیکاری خود تا آذر ماه صبر کننتد. در ادامه این کارگران متذکر شدند: با شروع آذر ماه با مراجعه به اداره کار وقتی پی گیر مقرری بیمه بیکاری خود شدیم اداره کار به بهانه اینکه سازمان تامین اجتماعی حاضر به همکاری نیست از پرداخت مقرری بیمه بیکاری خودداری کردند. گفتنی است کارخانه فولاد غرب، تولید کننده شمش چدن در استان همدان به بهانه نداشتن توجیه اقتصادی و زیان ده بودن تولید از سوی کارفرما اعلام ورشکستگی کرد و کارگران متخصص این کارخانه که طی آزمون کتبی و مصاحبه و گذراندن دوره‌های آموزشی و ایمنی، استخدام شده بودند، با پایان قرارداد کاریشان در مورخه ۳۱ اردیبهشت ماه سال جاری بیکار شدند. از این تعداد کارگر  مقرری ۱۶۲ نفر با گذشت هشت ماه هنوز برقرار نشده است. این در حالی است که کارگران در هنگام کار ماهانه سه درصد از دستمزدشان را به صندوق بیمه بیکاری میسپارند تا در هنگام بیکاری بتوانند از حمایت این صندوق بهره‌مند شوند.

اخراج و بيكارسازي ها

نه تنها مشکل بیکاری در طی ۵ سال گذشته کاهش پیدا نکرده است، بلکه مجموع بیکاران نیز بیش از پیش بینی کارشناسان دولتی افزایش یافته است.

رئیس فراکسیون کارگری مجلس از افزایش ۵ درصدی نرخ بیکاری زنان نسبت به سال ۸۵ خبر داد و آمار اعلامی مرکز آمار ایران را غیر منطقی خواند.به گزارش خبرنگار ایلنا، علیرضا محجوب با اشاره به اینکه بسیاری از پروژه‌های دولتی در طی ۵ سال گذشته با مشکلات جدی در زمینه بودجه مواجه شده‌اند، گفت: نه تنها مشکل بیکاری در طی ۵ سال گذشته کاهش پیدا نکرده است، بلکه مجموع بیکاران نیز بیش از پیش بینی کارشناسان دولتی افزایش یافته است. دبیرکل خانه کارگر با اشاره به اینکه دولت داده‌های اقتصادی صحیحی ارائه نمی‌دهد، اظهار داشت: وقتی آمار بیکاران ۱۵ تا ۲۵ سال بالای ۲۵درصد است، دولت تنها به ۱۱ درصد بیکاری عامه اشاره می‌کند.  مرکز آمار حتی میزان واقعی اشتغال زنان را نیز طی یک سال گذشته به صورت واقعی اعلام نمی‌کند.نماینده مردم تهران در مجلس، با بیان اینکه طرح‌های دولت در طی ۷ سال گذشته با موفقیت به اتمام نرسیده‌اند، بیان داشت: دولت درطی ۷ سال گذشته نه تنها در طرح‌های اشتغال زایی همچون بنگاه‌های زود بازده موفق نبوده بلکه در طرح ماندگار نیز تا کنون ناموفق بوده است.محجوب تصریح کرد: در مجموع کارنامه دولت در زمینه ایجاد فرضت‌های شغلی و ارتقاء جایگاه اقتصادی ایران ناموفق بوده است.

دو میلیون و۸۰۰ هزار نفر بیکاردرایران

خبرگزاری مهر پنجشنبه, ۰۷ دی ۱۳۹۱ – ۲۷ دسامبر؛ سال گذشته دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در ایران بیکار بودند: بنا بر آمار منتشرشده در ١٢ماه سال گذشته دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر از جمعیت فعال ایران به‌عنوان بیکار شناخته شده‌اند. خبرگزاری مهر امروز سه‌شنبه پنجم دی‌ماه گزارش داد، در ١٢ماه سال گذشته ۶. ١٢ درصد از مجموع ٢٢ میلیون و ٧۶٨ هزار و ٢٣۵ تن از جمعیت فعال ١۵ تا ۶۴ ساله ساکن در ایران بیکار بوده‌اند.همچنین٣ /١٢ درصد از ٢٣ میلیون و ٣٨٧ هزار و ۶٣٣ تن جمعیت فعال ١٠ ساله و بیشتر ایرانی نیز بیکار بودند. از این تعداد، میزان بیکاری زنان دو برابر مردان بوده است به‌طوری‌ که نرخ بیکاری در بین مردان ۵. ١٠ درصد و در بین زنان ٩ / ٢٠ درصد بوده است.نرخ بیکاری شهرنشینان ایرانی در سال گذشته ٧ /١٣درصد و بیکاری روستائیان نیز در نقاط روستایی ٩. ٨ درصد بوده است. از مجموع میزان بیکاری یاد شده در سال ١٣٩٠ بالاترین نرخ بیکاری مربوط به گروه سنی ٢٠ تا ٢۴ ساله با ٢. ٢٨ درصد بوده است. در سال ١٣٩٠ بالاترین نرخ بیکاری مربوط به گروه سنی ٢٠ تا ٢۴ ساله با ٢. ٢٨ درصد و بیکاری زنان دو برابر مردان بوده است همچنین در سال گذشته ۶/ ٣۴ درصد از مجموع بیکاران سال گذشته بیش از ١٩ ماه بیکار بوده‌اند. بنا بر این آمار، سال گذشته در بین استان‌های ایران دو استان البرز با ٣. ١٩ و لرستان با  ٢. ١٩ بالاترین نرخ بیکاری را داشته‌اند. بر پایه آمارهای مرکز آمار ایران، در پاییز سال گذشته بالاترین نرخ بیکاری مربوط به استان کرمانشاه با ٢٠ درصد بوده است. بر اساس نتایج به‌دست آمده، ٩ درصد از شاغلان ـ ٩/٩ از مردان و ۴/ ۴ از زنان ایرانی ـ دارای اشتغال ناقص بوده‌اند. پیش از این، مردادماه سال جاری بررسی مرکز آمار ایران پیرامون نرخ بیکاری جمعیت ١۵ساله و بیشتر ایران نشان داده بود که ۹. ۱۲ درصد از جمعیت فعال گروه سنی برابر با سه میلیون و ١۴۶هزار و ٩٢ نفر در بهار سال جاری بیکار بوده‌اند. همچنین نرخ بیکاری در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی بیشتر بوده است.
حمید حاج‌اسماعیلی، مشاور کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری ایران، سال گذشته  با بیان این که “آمار دولتی در رابطه با نرخ بیکاری متناقض با واقعیت است” گفته بود: “مرکز آمار ایران افرادی که دو روز در هفته فعالیت می‌کنند را شاغل محسوب می‌کند این در حالی است که به علت پایین بودن میانگین حقوقی افراد قادر به تأمین معیشت خود نیستند.” وی نرخ ثابت بیکاری در کشور را دو میلیون و ۲۰۰ هزار نفر اعلام کرده و افزوده بود: “در حال حاضر افراد با ۴۴ ساعت کار درهفته قادر به تأمین معیشت خانوار نیستند.” حاج‌اسماعیلی نرخ بیکاری در ایران را بیش از ۱۴ درصد دانسته و تاکید کرده بود که بیش از ۳.۵ میلیون نفر در بازار کار ایران بیکار هستند. به گفته او نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان در کشور بیش از ۲۰ درصد و نرخ بیکاری زنان کارجو بیش از ۵۰ درصد است. در حالی که بهمن ماه سال ۱۳۸۹ محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور ایران نرخ بیکاری را ۱۰ درصد اعلام کرده بود، عبدالرضا شیخ الاسلامی، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی تیرماه سال جاری پیرامون آخرین وضعیت اشتغال و حمایت از کار در مجلس گفته بود: “در سال ١٣٨٩ نرخ بیکاری ۵ ,١٣ درصد اعلام شد که این عدد خوبی نیست و درسال ١٣٩٠ هم نرخ بیکاری ٣,١٢ بود که این نشان می‌دهد که جهت‌گیری ما،‌ جهتگیری درستی بود.” دولت احمدی‌نژاد، در سال‌های گذشته از اعلام دقیق آمار بیکاران در ایران خودداری کرده است. همچنین به گفته مسئولان دولتی در سال گذشته یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل ایجاد شده است اما این آمارها هیچ‌گاه از سوی نمایندگان مجلس پذیرفته نشده است.

 

تعطیلی شرکت صنایع سبز کُردستان وبیکاری45کارگر

5دی “شرکت صنعت سبز غرب”، تولید کننده‌ی شیرهای آبیاری بارانی به سبب هر آنچه گرانی اجناس و نبود خریدار عنوان گردیده به تعطیلی کشیده شد. این شرکت بازرگانی همچنین ٤٥ کارگر شاغل با سوابق کاری ١٠ تا ١٢ ساله را اخراج نموده و تنها ٥ تن از کارگران جهت نگهبانی و محافظت از مجتمع مزبور در فهرست شاغلین قرار دارند. کارگاه تولیدی-خدماتی صنعت سبز غرب از اوایل سال ٧٩ تأسیس و تولید کننده‌ی تجهیزات آبیاری تحت فشار”بارانی” است.

واگذاری کارخانه روغن قو ونگرانی کارگران ازبیکارشدن

٤دی  بیش از ۴۰۰ کارگر کارخانه روغن نباتی پارس قو به سبب واگذاری سهام این کارخانه به بخش خصوصی که باعث کاهش روند تولید در این کارخانه شده است، ابراز نگرانی کردند. کارخانه روغن نباتی پارس قو به دلیل انباشت بدهی‌ها ناچار شد سهام خود را به بخش خصوص واگذار کند از این رو ۴۰۰ کارگر این واحد تولیدی با توجه به مشكلات مشابهی كه سایر واحد های تولیدی را به تعطیلی كشانده است، نگران اشتغال خود شده‌اند. گفتنی است شرکت سهامی عام روغن نباتی پارس تولیدکننده انواع روغن نباتی تحت نام تجاری «قو»  در سال ۱۳۳۳ تاسیس شد و این واحد تولیدی طی سالهای گذشته به سبب افزایش مشکلات در زمینه تغییرات متعدد مدیریتی و مشکلات کارگری، که عمده سهام آن در اختیار سازمان اقتصادی کوثر بود طی مزایده‌ای به شرکت «نهان گل» واگذار شد.

احتمال بیکاری ۷۰۰ کارگر شرکت معدن‌جو به دلیل بدحسابی دولت

دبیر اجرایی خانه کارگر طبس از احتمال اخراج ۱۲۰ کارگر معدن زغال سنگ «معدن‌جو» به دلیل آنچه «بدحسابی دولت در پرداخت پول زغال سنگ» خواند، خبر داد. کارگران بصورت قراردادی در بخش‌های خدماتی و غیر استخراجی معدن مشغول به کار هستند و کارفرما در صورت عدم دریافت مطالباتش از دولت، برای کاهش هزینه‌ها قصد اخراج‌شان را دارد. وی با استناد به گفته کارگرانی که در این رابطه به خانه کاگر طبس مراجعه کرده‌اند، گفت: ظاهرا به کارگران گفته شده که چون معدن با مشکل فروش و عدم نقدینگی مواجه است، کارگران خدماتی پس از اتمام مهلت قرارداد کار می‌توانند در صورت تمایل در بخش استخراج معدن مشغول به کار شوند و یا قطع همکاری کنند. با توجه به اینکه هنوز یک هفته از حادثه انفجار معدن مجاور، یال شمالی نگذشته‌ است برای کارگران معدن‌جو از هم کنون انتخاب میان اخراج شدن یا کار کردن در بخش استخراج معضل شده است. تعداد ۷۰۰ کارگر با قرارداد موقت یک ساله و سه ماه در شرکت معدن‌جو مشغول به کار هستند و سابقه کار این کارگران از ۵ تا ۱۲ سال متفاوت است.  چنانچه شرکت معدن‌جو به دلیل بدحسابی‌های دولت تعطیل شود حداقل ۷۰۰ کارگر از کار بیکار خواهند شد.

 ۳.۵ میلیون فارغ‌التحصیل بیکار.

 ۶دی مدرس بین‌المللی کارآفرینی با بیان اینکه بیش از ۳.۵ میلیون فارغ‌التحصیل بیکاروجود دارد، گفت: هیچ رابطه‌ای بین زندگی تحصیلی و زندگی شغلی در ایران وجود ندارد. بنا بهمین گزارش،به نقل از روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، غلامرضا عابدینی در سمینار کارآفرینی با عنوان «ایده تا پدیده» در سالن آمفی‌تئاتر علامه دهخدا دانشکده فنی و حرفه‌ای دانشگاه آزاد اسلامی قزوین،با تأکید بر این نکته که هیچ رابطه‌ای بین زندگی تحصیلی و زندگی شغلی در ایران وجود ندارد، یادآور شد: وجود ۳.۵ میلیون فارغ‌التحصیل بیکار در ایران نشان می‌دهد که هیچ رابطه‌ای بین زندگی تحصیلی و زندگی شغلی در ایران وجود ندارد در حالی که این وضعیت در جهان چنین نیست. عابدینی ادامه داد: در ایران از هر ۱۰ هزار متقاضی استخدام تنها ۳۲ نفر استخدام می‌شوند .

درد نامه از طرف ۲۳۴۲ نیروی کار پروژه ای 

متن نامه کارگران پروژه ای به مجلس در اعتراض به شرایط کارشان بنام خدا ریاست محترم مجلس شورای اسلامی و نمایندگان محترم مردم با احترام به استحضار می رساند. این متن از طرف  ۲۳۴۲  نیروی کار پروژه ای ( مهندسان ، تکنسین ها و کارگران فنی – صنعتی ) تنظیم گردیده است . با این هدف که مشکلات و کاستی های شرایط کار پروژه ای و نارسایی های قانون کار در این موارد را خدمتتان بیان نمایند. زیرا ، کار پروژه ای به دلیل نوع کار و ضرورت محل کارخانه ( دور بودن آن از نقاط مسکونی ) دارای ویژگیهایی است که اکثر کارشناسان و مشاورین اقتصادی دولتی از چگونگی آن اطلاع کامل و دقیقی در اختیار ندارند. و در این مورد هم کار کارشناسی صورت نگرفته است . نیروی کار پروژه ای با توضیح این واقعیتها به نمایندگان ارجمند مجلس شورای اسلامی و ریاست محترم ، انتظار دارند که این نوع نگرش و انتقادات ما را مورد بررسی قرار دهند . و در صورت درستی گفته های کارگران ، نسبت به حمایت از خواست ما اقدامات مقتضی صورت گیرد. کار پروژه ای در همه ی دنیا به صورت اقماری انجام می شود و هم اینک در حفاری و فلات قاره ی ایران بدان عمل می گردد ( دو هفته کار ۱۲ ساعته بدون استفاده از تعطیلات و دو هفته مرخصی ) . زیرا نیروی کار پروژه ای همه ی اوقات ۲۴ ساعته خود را در اختیار کار پروژه قرار می دهد . و استراحت او نیز در در خوابگاههای مجاور محل کار می باشد . و در اختیار خود و خانواده اش نیست . از این رو نمی تواند اثر مثبتی در زندگی و تربیت کودکانش داشته باشد . بدین جهت نیروی کار برای باز تولید نیروی از دست رفته اش و تمدید فرسودگی اعصاب و روانش که ناشی از دشواریهای چنین کاری می باشد پیشنهاد کار به صورت اقماری را مطرح می کند .  با توجه به این واقعیتها ، که طی این ۱۴ روز کار ، از هیچ کدام از تعطیلات رسمی و تعطیلی روزهای جمعه استفاده نمی کنند. لذا ساعت کاری همین ۱۴ روز از یک ماه ساعت کاری یک کارگر و کارمندی که روزی ۸ ساعت کار می کند و بقیه روز و شب را نزد خانواده اش به سر می برد بیشتر می شود. چون طبق قانون کار ساعت کاری ماهانه چنین کارگری ۱۷۶ ساعت کاری می باشد آنهم با استفاده از ۴ روز تعطیل جمعه و نصفه روزهای پنجشنبه و بقیه تعطیلات رسمی . ولی یک کارگر اقماری طی ۱۴ روز ۱۶۸ ساعت کاری دارد بدون استفاده از هیچ تعطیلی و با توجه به اینکه بدلیل ضرورتهای زمان بندی های کار پروژه در اکثر روزها ساعات کار تا ۱۶ ساعت هم ادامه می یابد . بدین جهت ما از نمایندگان محترم تقاضا داریم اقماری شدن کار پروژه را مورد بررسی قرار دهند .  با پیروزی انقلاب کشور ما مورد تجاوز خارجی قرار گرفت . از این رو کارگران پروژه ای نسبت به ماندن در پروژه ها بدلیل نیاز جنگ و انقلاب ؛ و تداوم کارشان از ۱۴ روز به ۲۴ روز و تنها ۶ روز مرخصی رفتن نزد خانواده هایشان اعتراضی نداشتند . و با علاقه به سازندگی صنایع مادر کشور کمک کردند و پس از جنگ تحمیلی برای بازسازی صنایع بمباران شده و ضرورت ساخت صنایع کشور این شیوه کار را ادامه دادند. ولی واقعیت این است که این شیوه کار ۲۳ الی ۲۴ روز کار ممتد با روزی ۱۲ ساعت و گاهی بیشتر و تنها ۶ الی ۷ روز مرخصی که دو روز آن در راه رفت و برگشت هدر می رود اثرات نامطلوبی بر روی جسم و روان نیروی کار پروژه ای وارد کرده است به گونه ای که درصد طلاق در خانواده های آنها و پاشیدگی خانواده اشان بسیار بالا رفته و اکثر کارگران به دلیل شدت و سختی و طولانی بودن زمانهای کار به اعتیاد روی آورده اند . از سوی دیگر در مقابل فداکاریهای کارگران پروژه ای ، دولتهای پس از جنگ با مصوبات خود قانون کار را هر روز بی رنگ تر نموده اند. مانند : معاف کردن کارگاههای زیر ده نفر از قانون کار ، تایید و اجرای بند ” ز ” و هم اینک با پیشنهاد کارمزد منعطف بوسیله دولت آقای احمدی نژاد . و بدین صورت هر روز بیشتر زندگی کارگران را به سراشیب فقر ، بیکاری و نداری می اندازند . با توجه به این واقعیت که نیروی کار پروژه ای از هیچ امتیازی که کارگران و کارمندان دیگر برخوردارند ، برخوردار نیست مانند تعاونی مسکن ، تعاونی مصرف و عدم پرداخت وام مسکن به نیروهای کار پروژه ای است                                                                    طی سالها تجربه جهانی کارشناسان و روان پزشکان کار به این نتیجه رسیدند که کار ممتد بیش از ۸ ساعت صدمات جبران ناپذیر جسمی و روحی به نیروی کار وارد می کند . از این رو قانون کار جمهوری اسلامی ساعات کار روزانه را ۸ ساعت تعیین نمودند و اعلام کردند اضافه کاری در هر روز نباید بیش از ۲ ساعت باشد و هر روز هم نباید اضافه کاری وجود داشته باشد . ولی در مورد کارگران و همه ی نیروی کار پروژه ای این موارد قانونی اعمال نمی گردد . و ادارات کار هم پس از جنگ با پذیرفتن تعدیل ساختاری و خصوصی سازی در این زمینه ها برای خود مسولیتی قائل نیستند . در این میان پیمانکاران یا همان بخش خصوصی که همه ی امتیازات اصل ۴۴ قانون اساسی به نفع آنها تغییر کرده و قوانین کار نیز برای راحتی کسب سود بیشتر بخش خصوصی تعدیل گردیده است ، نهایت سوء استفاده را از این شرایط می نمایند . نیروی کار پروژه ای در حالی که اقماری نیست و همه ی تعطیلات رسمی و روزهای جمعه را کار می کنند . بخش خصوصی علاوه بر این که هیچ مزایایی بابت این شرایط نمی پردازد از پرداخت بیمه کارگران طبق حقوق دریافتی شان خودداری می کند . و بیمه آنها را با حداقل حقوق محاسبه میکند. با این شرایط اگر نیروی کار در اثر حادثه دچار ازکارافتادگی گردد . تامین اجتماعی تنها حداقل حقوق را به کارگر می پردازد در حالیکه به خوبی آگاه هستند که پیمانکاران چگونه حق کارگران را بدین صورت پایمال می کنند . ولی شرکتهای  پیمانکاری دست دوم و سوم از این هم فراتر می روند در حالی که می دانند با ۲۴ روز کار نیروی کار پروژه ای ساعت کاری اش به ۲۸۸ رسیده است که مقدار ۱۱۲ ساعت کاری بیش از یک ماه است ، ۶ روز مرخصی را برای کارگر غیبت رد می کند و بدین طریق سوابق بیمه او را دچار اشکال جدی می کنند. در حالی که اگر روزهای تعطیل و تعطیلات رسمی را محاسبه کنند نیروی کار پروژه ای نزدیک به ۲ ماه ساعت کاری را در یک ماه انجام می دهد آنهم بدون محاسبه ساعات اضافه کاری بعد از ۱۲ ساعت که گاهی تا ۱۶ ساعت ادامه می یابد . چنانچه نمایندگان محترم به هر دلیل با اقماری شدن نیروی کار پروژه ای موافق نباشند با توجه به اینکه این نیروی کار طی هر ماه ۲۸۸ ساعت کاری ، انجام می دهد با روزی ۱۲ ساعت و طی هر سال ۳۴۵۶ ساعت کاری ، و طی ۲۰ سال معادل ۶۸۱۲۰ ساعت کاری صورت می گیرد که نسبت به ۳۰ سال کار یک کارگر و کارمند معمولی ۶۰۳۶۰ ساعت کاری ؛  ۷۷۶۰ ساعت کار بیشتر کار می کند که معادل ۳ سال و ۸ ماه می باشد از این رو کارگران انتظار دارند این واقعیتها مورد بررسی قرار گیرند و نیروی کار پروژه ای پس از ۲۰ سال کار با ۶۸۱۲۰ ساعت کاری بازنشسته گردند البته با حقوق کامل ۳۰ سال کار . این تقاضا نه بدلیل سختی کار است که وجود دارد . یا آلودگیهای صوتی و گازی مرگبار و یا عدم ایمنی و حوادث ضمن کار . بلکه چون ما عملا” طی این مدت معادل ۳۰ سال و  ۷۷۶۰ ساعت کاری بیشتر کار انجام می دهیم درخواست بررسی این واقعیت را داریم .                          سنوات در طی یک سال و ۵/۲ روز مرخصی ماهانه که معادل یک ماه حقوق کارگر در طی یک سال است و پاداش و عیدی ، هیچ کدام در شرکتهای دست دوم و سوم پرداخت نمی گردد. و زمانی که کارگر را اخراج می کنند یک چک به او می دهند که حداقل سه ماه بعد قابل دریافت است . در قبال این همه تجاوز به حقوق کارگران هیچ نهاد دولتی واکنشی قانونی نسبت به صاحب حق که نیروی کار است صورت نمی دهند. فرآیند یک نیروی کار پروژه ای در چیست ؟                                                                                         فرآیند کار ما تولید یک خودرو و یا یک جفت کفش یا هر کالای مصرفی دیگری نیست ، اگرچه تولید این کالاهای مصرفی هم ضروریند و هم مهم ولی فرآیند کار ما تولید صنایع بزرگ مادر است . ما صنایعی را تولید می کنیم که کارشان تولید کالاهای مصرفی مورد لزوم است . هر کدام از ما در ساخت و تحویل و راه اندازی دهها پتروشیمی ، پالایشگاه  و صنایع سیمان و برق و سد سازی سهیم هستیم . ولی در هیچ زمینه ای از جمله مسکن با نیروی کار پروژه ای هماهنگی و همیاری صورت نگرفته است . حتی بیمه بیکاری که باید شامل حال ما شود که نوع کارمان موقت است ، از آن محروم هستیم و ادارات کار می گوییند شامل حال شما نمی شود . ولی ۳% بیمه بیکاری را از حقوقمان کسر می کنند . حتی شرکتهای دست دوم و سوم برای استخدام شرایطی را اعلام میکنند که با موارد قانون کار در تضاد است و نیروی کار را در صورتی استخدام می کنند که آن شرایط را کتبا” تایید کنند مثلا تایید کنند که کلیه حقوق و مزایای من در حقوق توافقی محاسبه گردیده است و مورد تایید اینجانب است . ولی مبلغ حقوق نوشته نمی شود. پیمانکار معتقد است باید کار نیروی کار را ببیند و بعد در مورد مبلغ تصمیم می گیرند بعد از یکی دو ماه پیمانکار مبلغ کمی را اعلام می کند تا نیروی کار استعفا بدهد . و کارگر بعدی را همین گونه استثمار می کند . شرکتهای بزرگ نیمه دولتی هم که بدون توجه به قانون کار به روزهای اول انقلاب برگشته اند و تست اید‍ئولوژیکی برای استخدام می گیرند در حالی که ایران سرزمینی است با اعتقادات رسمی مختلف مانند سنی ، مسیحی ، زرتشتی ، یهودی حنفی ، شافعی  آیا دیگر اقلیتها در نظام جمهوری اسلامی حق اشتغال ندارند ؟  ما نیروهای کار پروژه ای می دانند علت بنیادی این کاستی ها در چیست . از این رو ما باور خود را خدمت شما ارائه می دهیم تا بوسیله نمایندگان محترم ملت مورد بررسی قرار گیرد . علت این نارسایی ها در سیاستهای اقتصادی دولتهای بعد از جنگ است که همگی راه رشد اقتصادی ایران را مطلقا” به نفع بخش خصوصی تغییر داده اند . با تعدیل ساختاری و خصوصی سازی با این امید که تغییرات ایجاد شده باعث بهبود شرایط اقتصادی – صنعتی ایران گردد . در حالی که تعدیل ساختاری و خصوصی سازی برنامه اقتصادی صندوق بین المللی پول است که سیاستهای سرمایه داری جهانی را برای عقب نگهداشتن کشورهای مالک منابع نفتی را در سر دارند . این برنامه اقتصادی دامی است که کارشناسان فراماسیونری – اقتصادی غرب در راه کشورهایی چون برزیل قرار داده بودند و آن کشور را به بدهکارترین کشور دنیا با تورم ۸۰ درصد تبدیل نمودند تنها زمانی که نیروهای مترقی این کشور توانستند خود را از این برنامه اقتصادی ضد مردمی نجات دهند ، شرایط بهبود یافت و در آرژانتین هم بدین صورت اتفاق افتاد.           .                 فرآیند این مناسبات اقتصادی که پس از جنگ بوسیله دولتها کاربردی شد . امروز در عمل خود را نشان می دهد . نمایندگان محترم استحضار دارند که در همه ی شهرهای کوچک و بزرگ شهرک های صنعتی بوجود آمده بود که برخی نیازهای مصرفی مردم را پاسخ می داد . و اینک هیچ شرکت صنعتی با ظرفیت بالا کار نمی کند و یک چهارم از کارگاههای فعال باقی مانده است که آنها هم با تمام ظرفیت نمی توانند کار کنند . هزاران کارگر بیکار شده و به نان شب نیازمند شده اند . در حالی که کارگران ایرانی در پیروزی انقلاب و در بازسازی های پس از جنگ نقشی حیاتی بعهده گرفته بودند . دستآورد انقلابی که کارگران در آن رزمیدند ، اینک در کیسه بخش خصوصی قرار گرفته است . که در هیچ حاکمیتی خود را به خطر نینداخته و همیشه با همه ی شرایط خود را وقف داده و بار خود را بسته است . لیبرالیسم و استادان و کارشناسان اقتصادی که این راه رشد اقتصادی را به حاکمیت و دولتهای پس از جنگ قبولانده اند . اگر در پیشنهاد خود صداقت می داشتند به جای خصوصی سازی که باعث نابودی صنایع تولیدی ملی گردیده و عامل بزرگ بیکاری کارگران شده است صنایع دولتی را حفظ می کردند و آزادسازی اقتصادی را پیشنهاد می دادند ، روشی که در کشور چین توانست اشتغال برای میلیاردها نفر را ایجاد کند و صادرات کالایی بالایی برای چین به ارمغان آورد . یا مانند شیوه ی اقتصادی برزیل که با دو برابر، بالا بردن و حتی بیشتر حداقل حقوق (حقوق کارگران) قدرت خرید مردم را بالا بردند و بدین طریق اقتصاد ملی و بازار داخلی را پر رونق کردند ( به سالنامه شرق سال ۹۱ مراجعه گردد ) . این متن، پیرو متنی است به پیوست . که در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۳۹۰ در نشریه اعتماد به شماره ۲۲۵۲ به چاپ رسیده بود و ما از طریق نماینده محترم  ازنا  آنرا برای ارائه در کمیسیون مجلس تنظیم نمودید این دو متن مشکلات جدی  کارگران را مطرح نموده اند ، امیدواریم توسط نمایندگان ملت مورد بررسی قرار گیرند . از طرف ۲۳۴۲ نیروی کار پروژه ای
(اصل نامه و امضاها موجود است.

اذيت و آزار فعالين كارگري و اجتماعي

احضار عباس هاشم پور به اداره اطلاعات اشنویه

سه شنبه  ۵ دی ماه  عباس هاشم پور  از اعضای کمیته به اداره اطلاعات اشنویه احضار و به مدت ۳ ساعت بازجویی گردید.  عباس هاشم پور  فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های  کارگری  می باشد که در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۳۹۱ در حمله به مجمع عمومی کمیته ی هماهنگی بازداشت شده بود. دلیل احضار عباس هاشم پور حضور در مجمع عمومی کمیته در کرج عنوان شده است. در طی بازجویی به نام برده به گفته شده است که نبایستی با کمیته ی هماهنگی همکاری کند. وی ضمن دفاع از فعالیت در کمیته ی هماهنگی اعلام کرده است که کمیته ی هماهنگی تشکلی مستقل و صنفی بوده و در راستای منافع طبقاتی کارگران فعالیت می کند.  کمیته ی هماهنگی ضمن محکومیت احضار عباس هاشم پور، خواستار آزادی بی قید و شرط هادی تنومند، جمال میناشیری، محمد کریمی، قاسم مصطفی پور و ابراهیم مصطفی پور اعضای خود در بوکان و همه کارگران و فعالان در بند می باشد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-۶ دی ۱۳۹۱

در محکومیت بازداشت فعالین کارگری در شهر بوکان

کارگران! شاهد هستید  که در چند روز گذشته مجدداً فعالین متشکل در کمیته‌ی هماهنگی مورد حمله و بازداشت مامورین اداره اطلاعات قرار گرفته‌اند. عباس هاشم‌پور فعال کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی در اشنویه در تاریخ ۵ دیماه به اداره اطلاعات احضار می‌شود و مورد بازجویی قرار می‌گیرد. در تاریخ ۲۹ آذر ماه، هادی تنومند، جمال میناشیری، قاسم مصطفی‌پور، محمد کریمی و ابراهیم مصطفی‌پور از فعالین کارگری و اعضای کمیته‌ی هماهنگی در شهر بوکان در محل کار و زندگی بازداشت و روانه زندان می‌شوند. این اولین بار نیست که فعالین کارگری و اعضای کمیته هماهنگی را بازداشت و زندانی می‌‌نمایند و آخرین بار هم نخواهد بود.  دلیل این همه فشار چیست؟ جواب کوتاه و مختصر است؛ به دلیل ماهیت و رویکرد طبقاتی حاکم بر کمیته هماهنگی در ضدیت با  نظام سرمایه‌داری. باور ما این است که نظام سرمایه‌داری نطامی بغایت استثمارگر است که با تقدس مالکیت خصوصی بی‌رحمانه‌ترین شرایط را به کارگران و مزد بگیران براساس ماهیت سود پرستانه تحمیل می‌کند. ما بارها اعلام کرده‌ایم وظیفه و رسالت فعالین کارگری متشکل در کمیته هماهنگی، کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، مبارزه با استثمار، دفاع از منافع طبقه کارگر و … بوده و هست، و این را وظیفه روزانه خود در مبارزه با نظام سرمایه‌داری می‌دانیم. به این دلیل همیشه اعضای کمیته هماهنگی  مورد هجوم همه جانبه قرار گرفته‌اند. ما اعضای کمیته هماهنگی در شهرهای سقز و بانه ضمن محکوم کردن بازداشت، احضار و تهدید فعالین کارگری، خواستار آزادی فوری و بی قید وشرط هادی تنومند، جمال میناشیری، قاسم مصطفی‌پور، ابراهیم مصطفی‌پور، محمد کریمی، پدرام نصرالهی و دیگر کارگران و فعالین کارگری دربند هستیم. اعضای کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری در سقز و بانه-۵ دی ماه ۱۳۹۱

 انتقال فعالین بازداشتی در شهر بوکان به زندان عمومی

 با پیگیری خانواده های اعضای بازداشت شده کمیته هماهنگی در بوکان، آنها توانسند در روز سه شنبه ۵ دیماه ملاقات حضوری با خانواده هایشان  داشته باشند. براساس این گزارش دوشنبه ۴ دی ماه ساعت ۹ وسی دقیقه تمامی بازداشت شدگان به زندان عمومی بوکان منتقل شده اند. آنها دلیل بازداشت خود را حضور در مجمع عمومی کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در شهر کرج عنوان کرده اند. همچنین خانواده های بازداشت شدگان امروز مجددا به داستانی شهر بوکان مراجعه کردند و دادستان اعلام کرده است که هنوز تحقیقات تکمیلی به دادستانی ارائه نشده است و باید منتظر باشند تا پرونده به دادستانی ارجاع داده شود. کمیته ی هماهنگی ضمن محکومیت ادامه بازداشت اعضای خود در شهر بوکان، خواهان آزادی بی قید و شرط آنها و دیگر کارگران و فعالین کارگری دربند می باشد. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-۶ دی ۱۳۹۱

ممانعت از ورود ۳۵ کارگر  معترض به مجتمع پتروشیمی امیر کبیر

۶دی؛ عدم اجازه ورود ۳۵ نفر از کارگرانی که نسبت به قرارداد خود معترض‌اند به مجتمع پتروشیمی امیر کبیر. دلیل این اقدام از سوی حراست این مجتمع تولیدی «گم شدن قرارداد آن‌ها» ذکر شده است . ،از روز پنج شنبه هفتهٔ گذشته مورخ ۳۰ آذر به ۳۵ نفر از کارگران کارخانهٔ پتروشیمی امیر کبیر، اجازهٔ ورود به محل کار خود را نمی‌دهند و ماموران حراست مجتمع به آنان می‌گویند قرار داد شما فعلا موجود نیست و گم شده است. پنج شنبهٔ ۲ هفته پیش، مورخ ۲۳ آذر ماه، حراست پتروشیمی امیر کبیر از ورود بیش از ۴۰۰ نفر از پرسنلی که قرارداد خود را با بهره گیری از ماده ۱۴۲ قانون کار با شرکت پیمانکاری spc (تعمیرات و نگهداری صنایع فارس) امضا نکرده بودند جلو گیری کرد. ماده ۱۴۲ قانون کار تصریح دارد: «در صورتی که اختلاف نظر در مورد مواد مختلف این قانون و یا پیمانهای قبلی و یا هر یک از موضوعات مورد درخواست طرفین برای‌انعقاد پیمان جدید، منجر به تعطیل کار ضمن حضور کارگر در کارگاه و یا کاهش عمدی تولید از سوی کارگران شود، هیأت تشخیص موظف است بر‌اساس در خواست هر یک از طرفین اختلاف و یا سازمانهای کارگری و کارفرمایی، موضوع اختلاف را سریعاً مورد رسیدگی قرار داده و اعلام نظر نماید.»
کارگران نیز در اعتراض به این عمل دست به یک اعتراض صنفی زدند و در مقابل فرمانداری منطقه ویژه ماهشهر تحصن کردند.
این تحصن در مقابل فرمانداری روز شنبه مورخ ۲۵ آذر بار دیگر تکرار شد و در روز‌های بعد تا تاریخ ۲۹ آذر، کارگران در مقابل مجتمع پتروشیمی امیر کبیر دست به تجمع می‌زدند. اما این اعتراضات در پایان ۲۹ آذر با ترفندهای خاصی اتمام یافت. در حال حاضر به ۳۵ نفر از کارگران پتروشیمی امیر کبیر که در این اعتراضات فعال بودند اجازهٔ ورود به محل کار را نمی‌دهند و می‌گویند که قرار داد شما گم شده است.

نا امني محيط كار

روزانه یک حادثه ساختمانی منجر به فوت در مازندران رخ می‌دهد

۸دی، روزانه به طور متوسط یک حادثه ساختمانی منجر به فوت در مازندران رخ می‌دهد. ۶۰ درصد حوادث سالانه کشور مربوط به حوادث ساختمانی بوده که ۴۷ درصد این حوادث  منجر به فوت می‌شود.

 

مرگ کارگر جوان در ساختمان نوساز

4دی، در خیابان قصرالدشت، نرسیده به خیابان مرتضوی كوچه ولیعصر، گیر کردن سر کارگر جوان در بین در و کابین آسانسور، مرگ وی را در طبقه سوم یک ساختمان رقم زد.

رشد ۲۸ درصدی «حوادث» ناشی از کار

چهارشنبه, ۰۶ دی ۱۳۹۱ پزشکی قانونی استان قزوین از رشد ۲۸ درصدی «حوادث» ناشی از کار در این استان خبر داد. رئیس اداره بازرسی کار از کاهش ۴۰ درصدی «مرگ» ناشی از کار به نیبت هفت ماه نخست سال قبل خبر داد.رئیس اداره بازرسی کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان قزوین گفت: بازرسان کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان قزوین در کارخانجات و شرکت‌های تولیدی و خدماتی حضور فعال و مستمر دارند. بهروز صمیمی در گفتگو با ایلنا ضمن ارایه گزارشی به تشریح فعالیت‌های صورت گرفته در ۸ ماهه سال جاری پرداخت و در مورد بازرسی‌های موردی و ادواری در سال ۹۱ افزود: در طی مدت ۸ ماهه سال ۹۱ تعداد ۴ هزار و ۶۳۲ مورد بازرسی ادواری از واحدهای مشمول قانون کار استان به منظور نظارت بر اجرای قانون کار و مقررات حفاظت فنی و همچنین ۴ هزار و ۵۱ مورد بازرسی موردی در زمینه‌های مختلف به منظور بررسی مشاغل سخت و زیان‌آور، وضعیت اشتغال اتباع خارجی، رسیدگی به شکایات موردی کارگران توسط بازرسان این اداره صورت گرفته است.

قرار داد موقت

کارکنان بخش خصوصی منتظرتبدیل وضعیت  نباشند-

قرارداد مستقیم با ۴ هزار کارگر در محاق. با وجود تاکید دوباره دولت بر حذف شرکت‌های پیمانکاری نیروی انسانی و موظف کردن استانداران به پی گیری اجرای این قانون در دستگاههای اجرایی، همچنان ۴ هزار کارمند اصفهانی در انتظار امضای قرارداد مستقیم با دولت و تضمین امنیت شغلی خود هستند. دستور العمل ساماندهی نیروهای شاغل در دستگاههای اجرایی از سال ۸۴ مطرح شد و سال ۹۰ به ادارات و نهادهای دولتی سراسر کشور ابلاغ شد که برای حذف شرکت‌های پیمانکار نیروی انسانی و بستن قرارداد مستقیم با کارکنان خود اقدام کنند اما این طرح به بهانه‌های مختلف اجرا نشد تا یک بار دیگر رییس جمهور در آخرین روز پاییز ۹۱ بر اجران آن تاکید و استانداران را موظف به پی گیری تخلف دستگاههای اجرایی از این مصوبه کند. محمود احمدی‌نژاد در همایش استانداران سراسر کشور که سی‌ام آذرماه برگزار شد، کاهش ۲۵ درصدی نیروی انسانی در دستگاههای اجرایی و بازنشست شدن سالانه ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر از کارکنان دولت را مهم‌ترین دلیل ساماندهی نیروهای شاغل در ادارات عنوان کرد و گفت: استانداران باید برنامه‌ای ۶-۷ ماهه برای انجام این کار در استان‌های محل خدمت خود تدوین کنند تا موضوع جذب نیرو و تبدیل وضعیت‌ها انجام شود.
کارکنان بخش خصوصی منتظر نباشند معاون روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان با اشاره به پرسش‌های فراوان کارکنان بخش‌های مختلف، این روز‌ها با تماس‌های تلفنی و مراجعه حضوری درباره بستن قرارداد مستقیم با دولت مطرح می‌کنند، گفت: با وجودی که اجرای این مصوبه به استانداری‌ها واگذار شده، درخواست‌های پیاپی مردم باعث شد ما هم موضوع را پی گیری کنیم. محسن نیرومند دستورالعمل ساماندهی وضعیت کارکنان دولت را مربوط به سال ۱۳۸۴ دانست و افزود: سال گذشته دولت این مصوبه را ابلاغ و بر لزوم اجرای هر چه سریع‌تر آن پافشاری کرد. وی مهم‌ترین شرط اجرای این مصوبه و بستن قرارداد با دولت را اشتغال در دستگاههای اجرایی استان بیان کرد و گفت: حجم زیادی از کارکنانی که منتظر تبدیل وضعیت هستند شامل این قانون نمی‌شوند چون در شرکت‌ها و واحدهای تولیدی خصوصی اشتغال دارند، اما خودشان را دولتی می‌دانند و پی گیر اجرای مصوبه‌ای هستند که فقط شامل کارکنان دولت می‌شود. کارگران منتظرند به گفته نیرومند این دسته از نیروهای کار که در حال حاضر زیر نظر شرکت‌های پیمانکاری فعالیت می‌کنند، تا زمانی که با دولت قرارداد نبسته‌اند کارگر محسوب می‌شوند اما پس از امضای قراردادی که سال‌ها منتظر آن بوده‌اند به دو دسته تقسیم می‌شوند، دسته نخست که در مشاغل خدماتی از جمله فضای سبز، خدمات عمومی (آبدارچی و نظافتچی)، فضای سبز و طبخ و توزیع غذا مشغول به کار هستند، کارگر به شمار می‌آیند و گروه دوم که در پست‌های کار‌شناسی قرارداد می‌بندند، کارمند خواهند بود. ذی حسابان موظفند تخلف ادارات را گزارش دهند. معاون روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان می‌گوید: بر اساس دستورالعملی که دولت سال گذشته ابلاغ کرد، تمام ادارت، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی موظف شدند تا سال ۹۱ با همه کارکنان خود قرارداد مستقیم ببندند در غیر این صورت مرتکب تخلف شده و ذی حسابان باید موضوع را به دارایی گزارش کنند. وی مهم‌ترین دلیل کندی اجرای این مصوبه را نداشتن ضمانت اجرایی دانست و تصریح کرد: به طور مشخص برخی ادارات مانند صدا و سیما و شرکت‌های خدماتی آب و برق و گاز هنوز برای بستن قراردادهای مستقیم اقدام نکرده‌اند که راهکار مشخصی برای سرعت بخشیدن به روند تبدیل وضعیت کارمنان آن‌ها وجود ندارد. نیروهای خدماتی هم با دولت قرارداد می‌بندندنیرومند یکی از مواردی که در مصوبه جدید دولت اصلاح شده را اضافه کردن کارکنان خدماتی به فهرست مشمولان ساماندهی نیروی انسانی عنوان کرد و گفت: مصوبه برج ۱۱ سال ۹۰ حکایت از آن داشت که نیروهایی که در پست‌های نگهبان، آبدارچی، ماشین نویس و… در ادارات مشغول به فعالیت هستند همچنان باید تحت پوشش شرکت‌های پیمانکاری باشند اما امسال این محدودیت هم برطرف شده و با این قشر از کارمندان هم قرارداد مستقیم بسته می‌شود. مقاومت ادارات برای بستن قرارداد با ۱۰ درصد کارمندان اصفهانی این مقام مسوول که معتقد است بیشتر از ۹۰ درصد نیروهای انسانی فعال در دستگاههای اجرایی استان اصفهان تاکنون با دولت قرارداد مستقیم بسته‌اند گفت: این رقم در بین جمعیت ۴۰ هزار نفری کارمندان اصفهانی، حدود ۴ هزار نفر را شامل می‌شود که باید موضوع را به طور جدی پی گیری کنند. وی اظهار امیدواری کرد با پی گیری‌های استاندار و شکایت آن‌ها به دستگاههای نظارتی، مشکل این قشر از کارکنان دولت حل شود. منبع:ایلنا-۶دی

معلمان

عدم پرداخت حقوق معلمان بازنشسته استان همدان

با سلام. خواهش می کنم نوشته مرا در سایت قرار دهید شاید مسئولی خواند و مشکل ما رفع گردید. هم اکنون که این مطلب را می نگارم چهارم دی ماه است و معلمان بازنشسته استان همدان هنوز حقوق آذر ماه را دریافت نکرده اند هر چی پیگیری می کنیم نه فرمانداری و نه استانداری پاسخگو نیستند و هیچکس نمی داند علت اینهمه تاخیر چیست در صورتیکه بقیه استانها حقوق را دو روز پیش پرداخت کرده اند.  ای آقای مسئول! که ممکن است این مطلب را بخوانی ما هم مانند دیگر اقشار جامعه قرض و قسط و دانشجو داریم لطفا فکری به حال ما بکنید تا این رویه ادامه پیدا نکند و ماه های بعدی هم اینگونه نشود. منبع:کارمندنیوز-4دی

پرستاران

مطالبات پرستاران را نمی دهند! اضافه کار اجباری بدون دریافتی!

جامعه پرستاری به رغم اینکه در صف اول ارائه خدمات بالینی به بیماران قرار دارد، اما همواره در گرفتن حقوق و دستمزدش با موانع و مشکلات زیادی مواجه است. یکی از گلایه های همیشگی جامعه پرستاری، پرداختن نشدن به موقع حق و حقوقشان بوده است. به طوریکه پرستاران از تاخیرهای چند ماهه و کسر شدن از مبالغ پرداختی به شدت دلخور هستند و این قبیل برخوردها با جامعه پرستاری را موجب دلسردی و مایوس شدن آنها از ادامه خدمت می دانند. پول اضافه کار پرستاران را کم می کنند
نرگس فائزی رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری تالش گفت: نظام نوین پرداخت از ابتدای سال اجرا نشده و در بیمارستان شهید نورائی تالش فقط ۴ ماه نخست سال اضافه کار پرداخت شد و گاهی اوقات به علت کمبود اعتبار ۱۰ تا ۲۰ ساعت از اضافه کاری پرستاران کم می شود. وی با اعلام اینکه مشکل بخش تالش مثل بقیه شهرها، پرداخت نشدن مطالبات است، افزود: هم اکنون قانون کاهش ساعت کاری با افزایش اضافه کار در حال انجام است که البته اضافه کارها به موقع پرداخت نمی شود. نبود امنیت شغلی عهدیه مهرآور سولا رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری آستارا نیز با گلایه از پرداخت با تأخیر اضافه کار پرستاران، گفت: برای اعزام بیمار از آستارا به رشت از پرستاران آنکال برای همراهی بیمار استفاده می شود که سبب ناراحتی پرستاران شده است. وی با بیان اینکه بر اساس قانون ارتقاء بهره وری همه پرستاران باید شیفت در گردش باشند، ادامه داد: اما در اینجا افرادی با سابقه بیشتر ثابت صبح هستند و معتقدند کمتر از مزایای این قانون بهره مند می شوند. رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری آستارا، نبود امنیت شغلی را از دیگر مشکلات پرستاران دانست و افزود: عملاً در بخش اورژانس نیروی انتظامی ثابت و مستقری وجود ندارد و نگهبان نیز توانایی مقاومت در برابر افراد پرخاشگر را ندارد. مهرآور پرداخت با تاخیر اضافه کار، کارانه و حق مسکن را از دیگر مشکلات پرستاران برشمرد و گفت: به بهانه کمبود اعتبار اضافه کار و کارانه پرستاران با تأخیر پرداخت می شود به طوریکه اضافه کار به مدت ۳ ماه و کارانه از فروردین پرداخت نشده است. حق لباس پرستاران را نداده اند شکرالله صادقی نایب رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری کاشان با انتقاد از تاخیر در پرداخت مطالبات قانونی پرستاران، اظهارداشت: هم اکنون قانون ارتقاء بهره وری در بیمارستانهای دولتی اجرا می شود که همه مطالبات پرستاران پیش از عید پرداخت شد اما اضافه کار از تیر، کارانه از اردیبهشت و مطالبات قانون ارتقاء بهره وری از فروردین پرداخت نشده است. وی گفت: حق لباس ۶ ماه نخست، حق مهد کودک برای ۶ ماه و حق مسکن پرستاران پرداخت نشده است.
نایب رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری کاشان، علت عدم پرداخت مطالبات پرستاری براساس قانون ارتقاء بهره وری را کمبود اعتبار عنوان کرد. اضافه کار اجباری بدون دریافتی از سوی دیگر علیزاده رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری بناب و ملکان گفت: اگر چه قانون ارتقاء بهره وری در بیمارستانهای بناب و ملکان به صورت اضافه کار اجرا شده اما هنوز اضافه کار و کارانه پرستاران از ابتدای سال پرداخت نشده و دانشگاه با کمبود اعتبار مواجه است. وی با اشاره به وجود مشکلات مالی برای پرداخت اضافه کار و کارانه افزود: پرستاران مجبور به گذراندن اضافه کار اجباری ۱۲۰، ۱۵۰ و ۱۷۵ ساعت هستند اما از ابتدای سال چیزی دریافت نکرده اند. منبع:مهر-۶دی-بخشی ازیک گزارش

مهاجرت پرستاران به مرز هشدار رسیده است

۶دی رییس انجمن علمی پرستاران ایران نسبت به افزایش مهاجرت پرستاران ازکشور به دلیل عدم جذابیت‌های شغلی هشدارداد.
دکتر جاریانی گفت: با وجود اینکه دو قانون جامع تعرفه گذاری خدمات پرستاری و ارتقای بهره وری برای پرستاران درمجلس تصویب شده است اما تاکنون ثمره‌ای برای پرستاران نداشته است. وی تصریح کرد: در سه سال گذشته برآوردی که انجام شد، این بود که برای اجرای قانون ارتقای بهره وری ۲۳ هزار پرستار کمبود داریم اما متاسفانه این تعداد پرستار در طول این مدت جذب نشد و ازهمین رو این قانون به اجرادرنیامد. نگاه پرستاران به وعده‌های مسوولان با شک و تردید است رییس انجمن علمی پرستاران بااشاره به قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری گفت: با گذشت ۴، ۵ سال از تصویب این قانون اما هنوز ثمره‌اش را پرستاران ندیده‌اند و همین باعث شده که پرستاران نسبت به وعده‌های مسوولان با شک و تردید نگاه کنند. وی افزود: این قانون هنوز به صورت پایلوت در سه بیمارستان در حال اجراست و من این سوال را از مسوولان دارم که تا کی باید منتظر باشیم این طرح در سراسر کشور اجرا و تمامی پرستاران از خدمات تعرفه گذاری بهره‌مند شوند. پرستاران ازطریق رسمی برای خارج شدن از کشور اقدام نمی‌کنند
جاریانی با اشاره به خروج پرستاران از این حرفه و مشغول شدن در شغل‌های دیگر گفت: با توجه به اینکه حرفه پرستاری در ایران جذابیت شغلی ندارد افراد جدیدی جذب پرستاری نمی‌شود و خیلی موارد پرستاران دنبال بازار جدیدی از کار چه از داخل چه از خارج کشور هستند. وی در پاسخ به این سوال که چه تعدادی از پرستاران تاکنون به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند، افزود: به دلیل اینکه در کشور کمبود پرستارداریم از همین رو پرستاران از طریق سیستماتیک و به طور رسمی برای خارج شدن از کشور اقدام نمی‌کنند بلکه خود آن‌ها به صورت خودجوش با مراجعه به سایت‌های مختلف و بررسی اینکه کدام کشور‌ها نیاز به پرستار دارند با آن‌ها مکاتبه و برای خروج از کشور اقدام می‌کند. وی با تاکید بر اینکه رشته پرستاری در خارج از کشور بسیار پویا و جذاب است، افزود: در خارج از کشور پرستاری یک حرفه و نه یک شغل است درحالی که در ایران به پرستاری به عنوان یک شغل نگاه می‌شود.
تنگنا بودن پرستاران ازنظردرآمدوامکانات رفاهی برای حضوردرکشور رییس انجمن علمی پرستاران با اشاره به اینکه پرستاران از لحاظ درآمد و همچنین امکانات رفاهی بسیار در تنگا هستند، افزود: این وضعیت در حالی است که خیلی از کشور‌ها تمایل دارند کمبود پرستار خود را با پرستاران ایرانی جبران کنند زیرا آن‌ها از نظر علمی در سطح بسیار بالایی قرار دارند. حق پرستار است که انتخاب کند در ایران بماند یا برود جاریانی با اشار به درخواست برخی ازکشورها برای جذب پرستاران ایرانی، افزود: کسی نمی‌تواند بگوید چون کمبود پرستار داریم پرستاران حتما باید در کشور بمانند زیرا این حق پرستار است که انتخاب کند در ایران بماند یا به کشور دیگری برود. وی با تاکید بر اینکه دولت باید با ایجادجذابیت‌های شغلی برای خروج پرستاران ازکشور که سرمایه اصلی نظام سلامت هستند فکری کند، افزود: باید حرفه پرستاری در ایران جایگاه واقعی خود را پیدا کند تا پرستاران در ایران بیشتر ارایه خدمت کنند.
در مورد هویت حرفه پرستاری احساس خطر می‌کنم رییس انجمن علمی پرستاران با تاکید بر اینکه مهاجرت پرستاران از کشور به مرز هشدار دهنده‌ای رسیده است، افزود: در مورد هویت حرفه پرستاری درکشور احساس خطر می‌کنم. وی تصریح کرد: خروج پرستاران از حرفه خود و رفتن به سمت شغل‌های آزاد و همچنین کارکردن پرستاران در شیفت‌های متعدد، کیفیت مراقبت پرستاری در کشور را زیر سوال برده است. خدمات پرستاری با کیفیت به مردم ارایه نمی‌شود جاریانی بااشاره به اینکه کمبود پرستار علاوه بر عدم جذابیت‌های شغلی برای پرستاران باعث شده، ارایه خدمات با کیفیت به مردم ارایه نشود، افزود: با این کمبود نیروی انسانی که وجوددارد پرستاران نمی‌توانند همه کارهایی که لازم است برای بیماران انجام دهند. رییس انجمن علمی پرستاران با تاکید بر اینکه پرستاری چیزی نیست که اکنون در کشور رخ می‌دهد افزود: با وجود حداکثر تلاش‌ها اما حداقل خدمات پرستاری اکنون برای مردم ارایه می‌شود.

بازنشستگان

بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ خواستار پرداخت مطالبات شدند

طی ماه‌های گذشته تعداد کثیری از بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ بارها ضمن مراجعه حضوری به مسئولان مربوطه و خبرنگاران شهرستان کوهبنان خواستار پرداخت هر چه زودتر مطالبات خود شدند. به گزارش خبرگزاری فارس از کوهبنان، طی ماه‌های گذشته تعداد کثیری از بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ بارها ضمن مراجعه حضوری به فرماندار، مسئولان مربوطه و خبرنگاران شهرستان خواستار پرداخت هر چه زودتر مطالبات خود شدند. منصور متقی فرماندار کوهبنان در این زمینه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: از نخستین روزهای مراجعه کارگران تماس‌های مکرر تلفنی با مسئولان مربوطه و نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی انجام شد که امیدواریم هر چه زودتر شاهد نتایج مثبت این رایزنی‌ها باشیم و به‌موقع حقوق این قشر پرداخت شود. وی خاطرنشان کرد: کارگران شرکت زغال‌سنگ با حضور در اعماق زمین و بازی با جان خود سخت‌ترین کار دنیا را انجام می‌دهند در حالی که لحظه ورود به تونل امیدی برای برگشت به خانه و کاشانه خود ندارند. کارگران معادن پس از چند سال در اعماق زمین از لحاظ ریوی و تنفسی دچار مشکل می‌شوند، لذا بیشتر آنان در زمان بازنشستگی توان انجام کارهای دیگر را ندارند و فقط چشم امیدشان به همین حقوق ماهانه است، پس می‌طلبد که مسئولان نسبت به پرداخت حقوق و مزایای این قشر زحمتکش توجه بیشتری داشته باشند تا در موعد مقرر پرداخت شود. مشکلات اقتصادی گریبان‌گیر زندگی کارگران بازنشسته؛ یکی از بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ نیز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در کوهبنان گفت: از زمان بازنشستگی برنامه مدون و دقیقی در پرداخت حقوق ماهانه ما وجود ندارد و با توجه به کهولت سن، مشکلات اقتصادی گریبان‌گیر زندگی ما شده به گونه‌ای که دو ماه از پرداخت حقوق و مزایای ما می‌گذرد و وارد سومین ماه شده‌ایم، اما هیچ اقدام عملی از سوی صندوق بازنشستگی شرکت زغال‌سنگ و مسئولان مربوطه صورت نگرفته و فقط وعده‌های امروز و فردای آنان موجب امید در ما شده است. قاسمی گفت: اگر یارانه نقدی توسط دولت به حساب بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ واریز نمی‌شد، شاید امروز بسیاری از این قشر زحمتکش حتی توان خرید یک نان را هم نداشتند به‌گونه‌ای که در حال حاضر بازنشستگان با داشتن فرزندان محصل و دانشجو در پرداخت هزینه‌ها دچار مشکل شده‌اند و اگر این روند ادامه پیدا کند، سبب می‌شود، تعدادی از آنان از ادامه تحصیل باز بمانند. ایزدی یکی دیگر از بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ ابراز داشت: جوانی و شادابی خود را در اعماق زمین سپری کردیم به امید اینکه در دوران پیری و کهولت از حقوق و مزایایی برای گذران زندگی برخوردار باشیم، اما به‌دلیل بی‌برنامه بودن در پرداخت حقوق قدرت خرید ما به صفر رسیده و وضعیت اقتصادی ما بسیار اسف‌بار است. وی افزود: لذا از استاندار کرمان که همیشه حامی قشر کارگر بوده و در رفع مشکلات آنان با تمام توان تلاش کرده درخواست می‌کنیم، نسبت به رفع این مشکل نیز اقدام کند، باشد که دعای خیر بازنشستگان شرکت زغال‌سنگ بدرقه راه تمام خدمتگزاران به اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی باشد.

مسئولان کرامت انسانی بازنشستگان را از بین برده‌اند

بازنشستگی یعنی آسایش خاطر پس از 30 سال کار و زحمت آن هم در کارخانه‌ای مانند ذوب آهن با آن همه خطرات جانی که هر از گاهی یکی داخل پاتیل ذوب می‌افتد، دیگری از ارتفاع پرت می‌شود و حتی به جنازه‌اش نمی‌شود نگاه کرد و …
اما حالا پس از 30 سال کار به جای قدم زدن در پارک‌های حاشیه زاینده‌رود تازه باید راه بیفتیم در یک خیابان‌، بایستیم پشت درب مجلس و وزارت خانه و …  به دنبال حقوقمان… البته برخی مواقع مسوولان لطف کردند و ماهانه 70 هزار تومان به حساب می‌ریزند که با خوردن نان و پنیر در 30 روز ماه باید بازنشستگی را سر کنیم. به گزارش ایسنا، اینها صحبت‌ها، فریادها و اشک‌های هر روزه بازنشستگان ذوب آهن اصفهان است، البته این فقط به بازنشستگان این کارخانه عظیم و پردرآمد مربوط نمی‌شود، بلکه حدود یکسالی است که گریبان تمامی مستمری بگیران بازنشسته صنعت فولاد کشور را گرفته است. حاج براتعلی، یکی از بازنشستگان ذوب آهن است که در این خصوص به خبرنگاراقتصادی ایسنا _منطقه اصفهان  می‌گوید: ازسال گذشته تاکنون این مشکل شروع شده و این طور که به ما می‌گویند تعویق حقوق بازنشستگان به دلیل نبود بودجه در صندوق بازنشستگان صنعت فولاد کشور است. ی ادامه می‌دهد: قرار بود این صندوق در زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی قرار بگیرد که تاکنون سهام آن واگذار نشده است. وی  می‌افزاید: حقوق آبان و آذرماه به تاخیرافتاده و در ماه‌های قبل نیز برخی مواقع 70 هزار تومان مثل صدقه و خیرات دریافت می‌کردیم!! هم‌چنین یک بازنشسته دیگر ذوب آهن می‌گوید: نمایندگان بازنشستگان به همراه جمعی از افراد بازنشسته از سال گذشته تاکنون به طور مداوم به سراغ  مجلسی‌ها، دفتر ریاست جمهوری و حتی نهاد رهبری هم رفته‌اند که جز وعده‌های تو خالی نبوده است. محمد صناعت می‌افزاید: بعد از یک عمر کار سخت و خطرناک در کارخانه ذوب آهن اصفهان توقع داشتیم دوران بازنشستگی را با خیال راحت بگذرانیم اما باید برای “چندر غاز”حقوق هر روز در سرما و گرما خیابان‌ها را ببندیم تا شاید یکی بیاید به حرفمان گوش دهد!
مسوولان کرامت انسانی بازنشستگان را از بین برده‌اند به گزارش ایسنا؛ صنعت فولاد کشور، مجموعه‌ای بزرگ با درآمدهای ارزی بالا است که همواره از توفیقات روز افزون در شکستن تحریم‌ها خبر می‌دهد، اما به شسکته شدن و بی‌شخصیت شدن کارکنان دیروز خود بهایی نمی‌دهد، این در حالی است که صنعت فولاد زمانی بعد از صنعت نفت جایگاه دوم ارزش شغلی در کشور را به خود اختصاص داده بود، اما اکنون کارمندان زحمتکش دیروز این صنعت به طور مسخره آمیزی و بدون ذره‌ای کرامت انسانی آواره خیابان‌های اصفهان و پایتخت شده‌اند. مجتبي احمدي، نماینده بازنشستگان ذوب آهن كه فعالانه در سال اخير امور اين قشر را پيگيري می‌کند به خبرنگار اقتصادي ايسنا_منطقه اصفهان ، می‌گوید: سهل انگاري‌هاي دولت كرامت انساني ما را از بين برده است چرا كه زماني از نظر ارزش کار از جایگاهی بعد از صنعت نفت در کشور برخوردار بودیم اما در حال حاضر پايين‌ترين مشاغل نيز از ما جلوترند و براي حق و حقوق خود در سرما و گرما بايد آواره خيابان‌ها وپشت درب ادارات و سازمان‌ها باشيم. وي می‌افزاید: صندوق فولاد كشور در سال 1376 تاسيس و موظف شد رقم كسورات حقوق كاركنان اين صنعت را از سال 1346 به علاوه مبلغي از سازمان يا كارخانه‌اي كه شخص در آن به كار مشغول بوده است را  محاسبه و به اين صندوق واريز نمايد. احمدي با بيان اينكه اين صندوق زير مجموعه شركت ملي فولاد ايران است، ادامه می‌دهد: متاسفانه اين مبالغ قانوني از طرف شركت‌هاي بزرگ فولاد كشور به حساب صندوق واريز نشده است و يا اگرهم اين كار انجام شده شركت ملي فولاد اين مبالغ را برداشت و خرج كرده است كه متعاقب آن مشكل پرداخت مستمري بازنشستگان ذوب آهن در سال گذشته آغاز شد. اين فعال كارگري ادامه می‌دهد: درپي اعتراض گروهي از بازنشستگان ذوب آهن  در 9 اذر ماه سال گذشته در مقابل مجلس شوراي اسلامي، نمايندگان با تصويب بند 59 قانون برنامه بودجه سال 1391، وزارت صنعت، معدن و تجارت را مكلف به پرداخت مطالبات قانوني بازنشستگان صنعت فولاد در 15 استان كشور كردند. وي با اشاره به اينكه مطابق بند 59 بايد اين مبلغ از دارايي‌هاي وزارتخانه مربوطه پرداخت شود، ياد آور شد: سازمان خصوصي سازي مسؤوليت معامله سهام با ايميدرو يا همان سازمان توسعه فولاد و صنايع معدني  ايران را به نفع صندوق فولاد به عهده دارد كه طبق آخرين اخبار مسوولان اين سازمان روز گذشته -پنج دي ماه سال 1391- قرار به تشكيل جلسه گذاشته‌اند. احمدي با بيان اينكه در شرايط فعلي پرداخت مستمري‌ها به عهده وزارت كار، تعاون و رفاه اجتماعي است، می‌گوید: رييس سازمان تامين اجتماعي به عنوان نماينده وزارت مربوطه رفع مشكل بازنشستگان صنعت فولاد را فقط منوط به ثبت رسمي و قانوني قرارداد بين سازمان خصوصي سازي و ايميدور كرده است چرا كه وي معتقد است بدون ارايه تضمين قانوني، اعتباري رسمي براي پرداخت حقوق و مزاياي بازنشستگان وجود نخواهد داشت. اين بازنشسته ذوب آهن اصفهان می‌افزاید: با استناد قانون، 22 صندوق بازنشستگي كشور در زير مجموعه وزارت كار، تعاون و رفاه اجتماعي قرار خواهند گرفت. وي می‌گوید: طبق وعده‌های داده شده از طرف مسؤولان 15 این ماه سال جاري اطلاعيه حقوقي مستمري بگيران بازنشسته ذوب آهن از طرف وزارت كار، تعاون و رفاه اجتماعي اعلام خواهد شد. احمدي می‌افزاید: در سال جاري بازنشستگان ذوب آهن حداقل چهار بار يعني يكبار در هر فصل سال به وزارت صنعت، معدن و تجارت، دفتر رياست جمهوري و يا مجلس مراجعه کرده‌اند و اين در حالي است كه بارها به طور خود جوش نيز در مقابل  سازمان‌های مربوطه شهر اصفهان اعتراضات خود را نشان داده‌اند اما جز كوتاهي و بي تفاوتي از مسوولان چيزي نديده‌اند! کندی عمل درامور اداری،این معضل را دامن زده است در این خصوص سید ناصر موسوی لارگانی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی درگفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایسنا_منطقه اصفهان  با بیان اینکه مشکل فعلی صرفا مربوط به بازنشستگان ذوب آهن نمی‌شود، می‌گوید: تمامی بازنشستگان صنعت فولاد کشور به نحوی دچار این معضل شده‌اند چرا که مجمع نمایندگان استان‌های خراسان، مازندران، اصفهان و خوزستان درگیر رفع این مسئله می‌باشند و در روزهای اخیر به طور مکرر این قضیه در مجلس تذکر داده شده است          وی که مدتی پیش در صحن علنی مجلس اعلام کرده بود بازنشستگان صنعت فولاد هر روز در اصفهان یک خیابان را می‌بندند، ادامه می‌دهد: درسال 90قرار به ادغام صندوق بازنشستگان صنعت فولاد کشور در زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی گرفته شد اما سازمان مذکور انجام این امر را مشروط به دریافت هفت هزار میلیاردریال  در بودجه سال 91 از دولت کرد. موسوس لارگانی با بیان اینکه صندوق بازنشستگان فولاد سال گذشته دچار ورشکستگی شده است، ادامه می‌دهد: بر اساس توافق‌های انجام شده به جای بودجه نقدی بخشی از سهام بنگاه‌های بزرگ مانند مس کرمان، ذوب آهن، فولاد خوزستان و اصفهان و…به سازمان تامین اجتماعی باید واگذار شود. نماینده مردم فلاورجان در مجلس در خصوص علت عدم تحقق این توافق قانونی می‌گوید: واگذاری سهام بنگاه‌های صنعتی ذکر شده تابع طی مراحل و ضوابط  اداری واگذاری‌های اصل 44 قانون اساسی می‌باشد که به دلیل کندی انجام امور مربوطه معضل دریافت حقوق بازنشستگان همچنان رفع نشده است.

گزارش

کارگران فصلی از مشکلات‌شان می‌گویند

اطراف میدان‌های شهر همه روزه، محل تجمع کارگران روزمزد و فصلی است که در سرما و گرما برای کسب رزق و روزی حلال از زمان طلوع خورشید ساعت‌ها انتظار می‌کشند که شاید کاری به آنان پیشنهاد شود تا با دستمزد آن نیاز خانواده خود را تامین کنند.
اما روزهای بسیاری نیز هست که کاری به آنها پیشنهاد نمی‌شود و این بزرگ مردان خانواده با کوله باری از نگرانی در تامین معاش، به خانه باز می‌گردند و باز هم صبح فردا… کارگران همواره برای تامین معیشت خود با مشکلات مختلفی روبه رو بوده‌اند و درآمد آنها فقط نیمی از مخارج آنان را تامین می‌کند و میزان حقوق و مزایای کارگران جوابگوی نیازهای آنها نیست. با وجود این‌که کارگران زحمات بسیاری متحمل می‌شوند و ممکن است حوادث پیش بینی نشده در حین کار برای آنان به وجود آید، متاسفانه از امنیت شغلی در جامعه برخوردار نیستند. یکی از عمده مشکلات کارگران فصلی، تحت پوشش نبودن از نظر بیمه است؛ کارگران خواستار این امر هستند که به این موضوع توجه شود. یکی از کارگران فصلی در منطقه مازندران، اظهار کرد: با وجود تلاش بسیار، هم اینک که در سن ۵۰ سالگی هستم هیچ گونه منبع درآمدی ندارم تا در دوران سالمندی به آن اکتفا کنم. وی ادامه داد: حالت خوش بینانه این است که تا ۱۰ سال آینده بتوانم کار کنم، اما مابقی عمر خود را چگونه بگذرانم زیرا هیچ بیمه‌ای ندارم تا بتوانم امورات زندگی‌ام را بچرخانم. این کارگر تصریح کرد: یک کارگر فصلی ممکن است در طول یک ماه فقط چند روز مشغول به کار باشد که این امر امرار معاش کارگران را با مشکل مواجه می‌کند. به دلیل تعداد زیاد کارگران فصلی، آرزومندیم طرح جامعی برای حل مشکلات بیمه تصویب شود. منبع:ایسنا-۶دی-بخشی ازیک گزارش

اخبار بين المللي

اسلونی – تظاهرات هزاران نفر بر علیه برنامه ریاضت کشی‌دولت

به گزارش رویترز روز جمعه ۲۱ دسامبر (۱ دی‌) هزاران نفر در لیوبلیانا پایتخت این کشور و چندین شهر دیگر در اعتراض به برنامه ریاضت کشی‌دولت دست به اعتراض زدند. قبلا اتحادیه کارمندان دولت درخواست کرده بود تصویب قانون جدید به رفراندوم گذشته شود که دولت با این طرح مخالفت کرده بود. بر اساس این طرح در سال ۲۰۱۳ میلادی دستمزد کارمندان دولت ۵ درصد کاهش خواهد یافت. این بدنبال کاهش ۳ درصدی دستمزد‌ها در ابتدای سال جاری اتفاق می‌افتد. در پایتخت هزاران نفر در مقابل پارلمان تجمع کردند و با سوت و بوق زدن و سر دادن شعار دست به اعتراض زدند. یک خانم بازنشسته می‌گوید: “آنها همه چیز ما را دزدیده اند و حالا قصد دارند تا باقیمانده زندگی‌مان را نیز بدزدند.” وی اضافهٔ می‌کند: “آنها از هزینه مدارس، دانشجویان، بهداشت و بازنشستگان میزنند، ما احتیاج به سیستم و دولت جدیدی داریم، این اعتراضات میبایست خیلی‌وقت پیشتر آغاز میشد.” بر اساس همین گزارش تدارک این اعتراض وسیع توسط شبکه اجتماعی فیس بوک صورت گرفته بود.

آرژانتین – یورش مردم به سوپرمارکت ها

به گزارش رویترز روز جمعه ۲۱ دسامبر (۱ دی‌) هزاران نفر به چندین سوپر مارکت کارفور و وال مارت در چندین شهر یورش برده و مواد غذایی و دیگر مایحتاج زندگی‌را با خود بردند. پلیس با حمله به معترضین از گاز اشک آور و گلوله‌های پلاستیکی استفاده کرد. در شهر روزاریو پلیس با حمله به معترضین دو نفر را به قتل رساند. بر اساس این گزارش بیش از ۲۵۰ نفر در شهرهای مختلف بازداشت شده اند. شهردار بنئوس آیرس با بهانه کردن عکس کسی‌که یک تلویزیون با خود حمل میکرد، با وقاحت تمام می‌‌گوید: “وقتی‌میبینی‌مشغول دزدیدن تلویزیون هستند، متوجه میشوی که موضوع ربطی‌به گرسنگی ندارد.” این حادثه یاد آور حوادث سال ۲۰۰۱ / ۲۰۰۲ میلادی است که با وخیم شدن اوضاع اقتصادی، مردم دست به یورش به سوپر مارکت‌ها زدند. دولت اتحادیه‌های کارگری را متهم به یورش به سوپر مارکت‌ها کرده است، چون در همین هفته جاری کارگران به خواست افزایش دستمزد و کنترل تورم دست به راهپیمایی زده بودند.

پاکستان – مرگ ۷ معدنچی در اثر انفجار معدن زغال

به گزارش خبرگزاری‌ها روز ۲۳ دسامبر (۳ دی‌) متعاقب انفجار در معدن زغال، ۷ معدنچی جان خود را از دست دادند و بیش از ۵۰ تن‌ مجروح شدند. این معدن در منطقه دولی در ایالت اوراکزی واقع شده است. مسئولین این معدن تراکم بیش از حد مجاز گاز را علت وقوع انفجار دانسته اند. گفته میشود که کلیه مقتولین و مجروحین این حادثه از منطقه سوات و شنگلا هستند که برای یافتن کار و امرار معاش به این منطقه آمده بودند. بلافاصله پس از دریافت خبر، مردم منطقه برای کمک به آسیب دیدگان به معدن رفته و مصدومین را از معدن خارج کردند.

اسپانیا – تظاهرات کارمندان بانک‌ها در چندین شهر در اعتراض به اخراج سازی ها

به گزارش خبرگزاریها روز دوشنبه ۲۴ دسامبر (۴ دی‌) مادرید و چندین شهر دیگر شاهد تظاهرات و یترز کارمندان بانک‌ها به اخراج سازی‌ها بود. این اعتراض‌ها بدعوت دو تا از بزرگترین اتحادیه‌های کارگری اسپانیا یعنی‌ CCOO و UGT صورت گرفت. معترضین میگویند ظرف چهار سال اخیر ۳۵ هزار نفر در اثر بحران اقتصادی از بانک‌ها اخراج شده اند و قرار است که در سال آینده میلادی نیز ۱۸ هزار و ۵۰۰ شغل دیگر حذف شود. این اخراج سازی‌ها پیش شرط دریافت وام‌های میلیاردی از دولت برای جلوگیری از ورشکستگی این بانک‌ها اعلام شده است. معترضین می‌گویند این مدیران و مسئولین بانک‌ها هستند که علت بوجود آمدن این شرایط هستند و چرا باید کارمندانی که هیچ دخالتی در تصمیم گیری‌های کلان نداشته اند باید هزینه آن را بپردازند.

گرجستان – اعتصاب کارگران نفت برای افزایش دستمزد

به گزارش رادیو اروپای آزاد بیش از ۲۰۰ کارگر ترمینال نفت شهر بندری کولوی که در جوار دریای سیاه قرار دارد با خواست افزایش دستمزد دست از کار کشیدند. در بیانیه‌ای که از طرف اتحادیه کارگری متحد گرجستان در روز ۲۳ دسامبر (۳ دی‌) منتشر شد آمده است که این کارگران خواهان دریافت دستمزد مشابه با کارگران خارجی‌ شاغل در این بندر هستند. همچنین آنها خواهان بازگشت به کار ۷ تن‌ از همکاران خود هستند که چندی پیش از کار اخراج شده بودند. کارگران اعتصاب خود را از روز ۲۱ دسامبر (۱ دی‌) آغاز کردند و اکنون سه روز است که این اعتصاب ادامه دارد. این کارگران حدود ۶ هفته قبل یک اعتصاب اخطاری برگزار کردند و اعلام کردند که در صورت عدم دریافت پاسخ مناسب اعتصاب نامحدود را در دستور کار خود قرار میدهند.

انگلستان – اعتصاب رانندگان وسایط نقلیه عمومی‌ در روز “بکسینگ”

به گزارش بی‌ بی‌ سی‌ روز چهار شنبه ۲۶ دسامبر (۶ دی‌) یعنی‌ یک روز بعد از عید کریستمس که به “بکسینگ دی‌” معروف است، رانندگان وسایط نقلیه عمومی‌ در لندن با خواست دریافت دستمزد بیشتر بابت روز تعطیل دست از کار کشیدند.  در این روز مرسوم است که اجناس توسط مغازه دارن به حراج گذشته میشود و مردم از این موقعیت استفاده کرده و کالاهای مورد نیاز خود را با قیمت ارزانتر تهیه میکنند، به همین دلیل شهر از رونق زیادی برخوردار است. در اثر این اعتصاب در اغلب نقاط شهر خبری از رفت و آمد وسایط نقلیه عمومی‌ نبود. این سومین سال متوالی‌ است که رانندگان با خواست مشابه دست از کار میکشند. آنها می‌گویند دولت در طی‌ سال به مطالبات ما بی‌ توجه است و فقط چند هفته قبل از اعتصاب پای میز مذاکره می‌آیند ولی‌ در عمل هیچ پیشنهاد جدیدی که خواسته‌های ما را مورد توجه قرار دهد، با خود ندارند.

لیبی‌ – اعتراض بیکارن فعالیت پایانه نفتی‌ را متوقف کرد

به گزارش رویترز کارگران بیکار به منظور فشار به حکومت لیبی‌ برای تامین شغل، از روز شنبه ۲۲ دسامبر (۲ دی‌) با هجوم به بندر زويتينه که یکی از بنادر اصلی‌ صادرات نفت لیبی‌ بشمار می‌‌آید، فعالیت این بندر را متوقف کردند. این بندر هم اکنون چهار روز است که تعطیل است.عمر شکمک، معاون وزير نفت ليبي، روز چهارشنبه ( ۶ دي) گفت: “مديريت پايانه نفتي و بندر زويتينه روز شنبه از بيم بروز هرگونه خطر تصميم گرفتند فعاليت اين پايانه نفتي را متوقف کنند.” اين مقام رسمي می‌ گوید: “معترضان روز شنبه به سوي اين پايانه نفتي هجوم بردند و کارگران را وادار ساختند تا دست از کار بکشند وفعاليت اين پايانه را متوقف کنند. ”  وی می‌گوید: “آن‌ها از دولت مي‌خواهند تا برايشان شغل فراهم کند وبر اين باور ند که با متوقف کردن فعالیت شرکت‌هاي مرتبط نفتی مي‌توانند دولت را تحت فشار قراردهند. ” تبديل شدن تاسيسات نفتي ليبي به يکي از کانون‌هاي اعتراضات، از چالش‌هاي دولت جديد ليبي است که براي کسب عمده درآمدهايش به نفت وابسته است. دست‌کم سه حوزه نفتي در پايانه نفتي زويتینه واقع در ۷۹۰ کيلومتري شرق طرابلس قراردارد.

اسپانیا – ادامه اعتصاب و اعتراض کارکنان بهداشت و درمان

– به گزارش خبرگزاری ها+ اعتصاب کارکنان بخش خدمات بهداشت و درمان در مادرید پایتخت اسپانیا وارد ششمین هفته خود شد. روز پنجشنبه ۲۷ دسامبر (۷ دی‌) صد‌ها تن‌ از کارکنان خدمات بهداشتی از جمله پرستاران و پزشکان در اعتراض خصوصی سازی و نداشتن تضمین شغلی در مقابل ساختمان وزارت بهداشت اجتماع کردند. معترضان می گویند با نزدیک شدن به پایان سال، هنوز نمی دانند که آیا قرارداد استخدامی آنان تمدید خواهد شد یانه. آنها همچنین می گویند “اصلاحات” پیشنهادی در نظام بهداشتی کشور در کوتاه مدت موجب پایین آمدن کیفیت خدمات بهداشتی و در بلندمدت باعث افزایش نرخ مرگ و میر و شیوع بیماری خواهد شد. اتحادیه های کارگری تهدید کرده اند، درصورت تصویب طرح خصوصی سازی کشور، دستخوش اعتصابات سراسری و تظاهرات خواهد شد.