کامنتهای کارگری
ناصر اصغری
خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا؛ بحران چپ
برای مدتی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا از اصلی ترین اخبار جهان بود. یکی از دوستان اروپائی من، Asbjørn Wahl، که یکی از مطالبش را چند سال پیش برای نشریه “کارگر کمونیست” ترجمه کرده بودیم، مطلب کوتاهی در این باره دارد که این موضوع را به بحران چپ در اروپا نسبت می‌دهد. می گوید بدون شک ترس از هجوم موج موج پناهندگان به بریتانیا و “بیگانه هراسی” یک دلیل مهم روی آوری بخش زیادی از کارگران هم به رأی دادن به کمپین “خروج” بود؛ اما نه در آن سطحی که رسانه‌ها بزرگش کردند. واهل سیاستهای اتحادیه اروپا در تعرض به حقوق کارگران بدنبال بحرانهای دهه ٧٠ قرن گذشته را برمی شمارد و نتیجه می گیرد که رأی نه کارگران را می شود اعتراضی به این سیاستها ترجمه کرد.
واهل نتیجه می گیرد که تنها با به خیابان آوردن توده های وسیع کارگر و زحمتکش است که می شود جلوی آن سیاستهای نئولیبرالی اتخاذ و تصویب شده توسط اتحادیه اروپا را گرفت. سیاستهایی که ابدا امکان تغییر با رأی و پارلمان برایشان باقی نمانده؛ سیاستهایی که باعث اعتراض کارگران شده و سیاستهایی که چپ اروپائی برنامه و آلترناتیوی برای آن ندارد.
مطلب واهل نکات دیگری را نیز مطرح می کند که قابل بحث اند، اما آنچه را که او بحران چپ اروپا می داند، یک مشاهده جدی و نگران کننده است که چپ رادیکال و نسبتا ضعیف اروپا باید فکری جدی برای آن بکند.
بزرگترین اعتراض در زندانهای ایالات متحده
سایت theintercept گزارش داد که بزرگترین اعتراض و اعتصاب زندانیان در آمریکا، که بدنبال یک دوره سازمان دادن از طریق قاچاقی وارد کردن تلفن دستی، استفاده از رسانه های اجتماعی و شبکه فعالین در بیرون که با فعالین در داخل زندان در ارتباط هستند، وارد دومین هفته خود شد. این اعتصاب روز ٩ سپتامبر و با خودداری زندانیان برای حاضر شدن بر سر کار شروع شد. روز ٩ سپتامبر سالگرد اعتصاب بزرگ سال ١٩٧١ زندان Attica است. “لازم به یادآوری است که زندانهای آمریکا، که قبلا درباره شرایط کار در آنجا برای نشریه “کارگر کمونیست” مطلب نوشته ایم، یکی از پر درآمدترین صنعت شده است.)
در بیانیه ای که توسط فعالین و سازماندهندگان این اعتصاب منتشر شده است، آمده است که: “هدف این اعتصاب پایان دادن به برده داری سیستماتیک در آمریکاست که هنوز در زندانهای این کشور در جریان است.” گزارش فوق به نقل از “کمیته سازماندهی کارگران زندانی” می گوید که زندانیان در ٢٤ ایالت سعی کرده اند دست به اعتصاب بزنند، اما آنچه که تاکنون فعالین موفق به دریافت خبر موثق آن بوده اند، حدود ٢٠ هزار کارگر زندانی در حداقل ١١ ایالت (٢٠ زندان) دست به اعتصاب زده و تاکتیکهای متفاوتی چون اعتصاب غذا و شورش اتخاذ کرده اند. فعالین گفته اند که مأموران زندانها بدنبال این اعتصاب شرایط بسیار سخت تری را بر علیه زندانیان وضع کرده اند.
زندانیان و شبکه فعالین و سازماندهندگان این اعتصاب خواسته اند که اعتصاب و مطالبات آنها هر چه بیشتر پوشش خبری داده شود؛ چرا که بسیاری از رسانه های به اصطلاح اصلی جامعه آمریکا به این خبر اعتنائی نمی کند و با گاردها و زندانبانان همدست شده اند.