فروکش کردن انقلاب!
ناصر اصغری
مردمی که عملا در این اعتراضات شرکت کرده اند، دارند پدر این رژیم را در می آورند. یک نگرانی بخشی از مردم می تواند این باشد که نکند این انقلابی که در ایران راه افتاده هم مثل ١٨ تیر ٧٧ و یا خرداد ٨٨ فروکش کند!؟ نگرانی مزبور بیشتر از طرف کسانی است که واقعا رژیم را نمی خواهند، ولی از دور دارند درباره این وقایع اظهارنظر می کنند. اما این نگرانی از طرف هر کسی هم که باشد، خوب است درباره این موضوع هم حرف بزنیم.
اما آیا واقعا رژیم اسلامی این شانس را دارد که از این اعتراضات جان سالم بدر برد؟ به نظر من نه! اعتراضات امروزه که کل ایران را در برگرفته، رعدی در آسمان بی ابر نبود. اعتراضاتی وسیع کارگران در طول یکسال گذشته با هیچ زمانی قابل مقایسه نبودند. اعتصاب طولانی مدت و با قدرت کارگران نیشکر هفت تپه و اعتراض بازنشستگان نقطه عطف این مبارزات بودند. معلمان یک دم از اعتراض باز ننشستند. مردم بطور واقعی توان تهیه لقمه نانی برای فرزندانشان نداشتند. تعدادی از مسئولین خود رژیم طی چند سال گذشته دائم هشدار “شورش گرسنگان” را تکرار کرده بودند.
از یک طرف رژیم هیچگونه چشم اندازی برای جواب دادن به پیش پا افتاده ترین مطالبات اعتراضات ندارد. تازه رژیمی که بگوید عقب نشینی می کند، مردم فقط سرنگونی آن را می پذیرند. هیچگونه وعده و وعیدی از آن قبول نمی کنند. رژیمی که رئیس دولتش رنگ پریده جلوی دوربین تلوزیون آمده و می‌گوید مردم حق دارند اعتراض کنند چرا که مسئولین در طول این چهار دهه جز به فکر جیبهای خودشان، به فکر نبودند، به مردم می گوید ما محق سرنگون شدنیم.
سرکوب چطور؟
هر رژیم هاری مثل جمهوری اسلامی، حتما تلاش خواهد کرد که اعتراضات را سرکوب کند. اما این رژیم نمی تواند با سرکوب مردم را به خانه هایشان بفرستد، چرا که مردمی که بطور واقعی هیچی ندارند که از دست بدهند، ترسی از روبرو شدن برای جنگ تن به تن با سرکوبگرانی ندارند، که ترس از چهره هایشان آشکار است و می دانند روزهای آخر حکومتشان را می گذرانند. اینبار مردم به بهانه بستن روزنامه سلام و یا تقلب در انتخابات در خیابان نیستند. مستقیما فقر و نداری خود را علت اصلی برای به خیابان آمدن و مطالبه سرنگونی رژیم اعلام کرده اند.
توده های انقلابی این نکته را نیز بدانند که روز بروز بر تعداد مردم معترضی که در خیابان هستند، افزوده خواهد شد. تشکل‌ها و شخصیتهای سیاسی ای که تا بحال حرف نزده و سبک و سنگین می کرده‌اند، یکی یکی زبان می گشایند و مردم را خطاب قرار می دهند که این رژیم نه اصلاح بشو است و نه توان حل مشکلات مردم را دارد. فقط باید به اعتراضات ادامه داد تا بساط آن را برای همیشه به تاریخ سپرد.