شکاف طبقاتی، فیش های حقوقی نجومی، اختلاس و دزدی در نظام جمهوری اسلامی!
میز گرد کارگر کمونیست با بهمن زاکر نژاد و حسن صالحی
ک.ک: ماجرای رسوایی دریافت‌های کلان در دولت یازدهم محدود به فیشهای افشا شده نیست، بلکه ٣ هزار فیش از جنس نجومی وجود دارد. این اولین دزدی و اختلاس در نظام جمهوری اسلامی نیست، با این حال موضوع فیشهای حقوقی در میان مردم چنان بازتاب گسترده ای داشته که سران جمهوری اسلامی راهم ناچار به عکس العمل کرده است. علت این همه توجه به موضوع چیست؟
بهمن ذاکر نژاد:
ازخود مقامات حکومتی تا سازمانهای بین المللی سالهاست به وجود”فساد سیستماتیک” و غیرقابل اصلاح بودن فساد در سازمانها و نهادهای حکومتی و اداری اعتراف کرده اند. تا آنجا هم که به شناخت و تحلیل اکثریت مردم بر میگردد، تمام کاربدستان جمهوری اسلامی از صدر تا ذیل در فساد، دزدی و جنایتهای رژیم شریک هستند مگر اینکه عکسش ثابت شود، که معمولا هم ثابت نمیشود. بنابراین رسوایی فیشهای حقوقی پدیده جدید و دور از انتظاری برای مردم نبوده ونیست. اما مردم به درست از هر موقعیتی برای تضعیف رژیم استفاده میکنند. سونامی فیشهای حقوقی هم یکی از این موارد است. روشن است که نتیجه خط و نشان کشیدنهای سران جمهوری اسلامی برای یکدیگر وموج “مبارزه با حقوقهای غیرمتعارف” که بعد از این ماجرا از طرف خامنه ای، دولت، مجلس و قوه قضائیه هم براه افتاده بیشتر خوراک جوکها ی مردم و گسترش مبارزه علیه خود رژیم خواهد بود و نه یک مبارزه واقعی با فساد.
تنها وجه جدید قضیه بنظرم این است که متهمین این پرونده، که تعدادشان کم هم نیست، دیگرافراد نزدیک به حکومت امثال شهرام جزایری و بابک زنجانی و … نیستند که بر اساس روابطی با افرادی درون حکومت، که معمولا هم ناشناخته میمانند، توانسته باشند ملیاردها اختلاس کنند ، بلکه اکثراین حقوق بگیران! عالی ترین مقامات و مدیران حکومتی هستند که با اسم و رسم و مدرک دزد از آب درآمده اند و مدارک دزدیهایشان در دست مردم است. از برادر رئیس جمهور که یکی از قهرمانان مذاکرات هسته ای بوده، تا نماینده مادام العمررهبر در روزنامه کیهان. اینها در حالی که با وقاحتی بی مانند کارگر و معلم را به جرم خواست افزایش حقوق زندان میکنند وشلاق میزنند، ازاصلاح طلب تا اصولگرا در این خوان یغما شریک بوده اند.
فکر نمیکنم کسی شک داشته باشد که افشای حقوقهای نجومی، به روال چندین سال اخیر، در ادامه جنگ باندهای حکومت بوده است. در هر حال علنی شدن فساد با چنین حجمی، آنهم درمیان سطوح بالای کاربدستان حکومت، برای کل نظام هزینه های زیادی خواهد داشت که مهمترینش عمیق تر شدن تنفر مردم ازرژیم و گسترش مبارزه آنها با عاملان فقر وفلاکتشان که سرمایه داری هار اسلامی است، خواهد بود. اما این هزینه برای جناح روحانی- رفسنجانی و کل طیف اصلاح طلبان حکومتی بیشتر خواهد بود. این جناحی است که پرچمدار”حاکمیت قانون”،” شایسته سالاری” و”مبارزه با فساد و رانت در نظام اداری و اقتصادی” رژیم بوده است و با وعده خارج کردن رانتها از انحصار بیت رهبری و سپاه توانسته بخشی از طبقه متوسط و بورژوازی خارج از حکومت را در بزنگاههای سیاسی و اجتماعی با نظام همراه کند. همان بخشی که امیدوار است در چارچوب جمهوری اسلامی اصلاح شده کمی فضای بیشتر برای نفس کشیدن و مهمتر از آن سهم بیشتری درتقسیم رانتها وامکان اقتصادی داشته باشد، و تمام مشکلش با جمهوری اسلامی “تمامیت خواهی” جناح خامنه ای و سپاه است. با رسوایی فیشهای حقوقی که بخش زیادی از آنها متعلق به مدیران و متخصصین دولتی و اصلاح طلبان درون حکومت بوده، از این پس متقاعد کردن همان بخش از طبقه متوسط و بورژوازی هم برای مبلغین این جناح کار آسانی نخواهد بود، چراکه علارغم داعیه توان اصلاح رژیم به یک رژیم متعارف سرمایه داری، عملا معلوم شد در زمینه فساد و دزدی، اصلاح طلب و اصول گرا از یک گوهرند.
١٠ جولای ٢٠١٦
ک.ک: حسن صالحی! اقلیت ناچیزی از حقوق های میلیونی برخوردار هستند، و اکثریت جامعه(٩٩درصدی ها) با مزدهای ٤ برابری زیر خط فقر زندگی میکنند! جواب جامعه به این شکاف طبقاتی چی باید باشد؟
حسن صالحی:
به نظرم اولین موضوعی که پس از افشای حقوق های نجومی به فکر شهروندان عادی جامعه خطور می کند همین مقایسه ای است که شما بدان اشاره کردید. چرا عده ای نجومی می گیرند و عده ای بخور و نمیری؟ چرا سهم کسانی که ازکله سحر تا بوق سگ کار می کنند دستمزدهای چند برابر زیر خطر فقر و دسته و پنچه نرم کردن با گرسنگی و نداری است و عده ای دیگر حقوق های دهها میلیونی و چند صد میلیونی و زندگی در ناز و نعمت؟
مسئله حقوق ها نجومی که حالا دیگر به آن “فیش گیت” هم می گویند نوک کوه بخور و بچاپ هایی بوده و هست که عمق نابرابری اجتماعی در جامعه را بوضوع نشان می دهد. بویژه اینکه امروز در دنیای اینترنت هیچ چیز را نمی توان از چشم جامعه پنهان کرد. افشای حقوق های نجومی این امکان را به کارگران، معلمان، پرستاران و بازنشستگان و اقشار کم در آمد می دهد که با حق خواهی بیشتری نسبت به حقوق ها و دریافتی زیر خطر فقری اعتراض کنند. هر وقت که کارگران از افزایش حداقل دستمزد در حد سه میلیون و یا سه میلیون و نیم تومان حرف زده اند مدافعان نظام همیشه بهانه آورده اند که این شدنی نیست و به اقتصاد شوک وارد می آورد و غیره. مردم می توانند با حق به جانبی بیشتری صدایشان را بلند کنند که چطور حقوق های نجومی و یا افزایش ٢٥٠ درصدی دستمزد نمایندگان مجلس که صحبتش هست شوکی به اقتصاد وارد نمی کند ولی همینکه نوبت به کارگر، معلم، پرستارمی رسد اقتصاد توانایی و کشش دادن سه و نیم میلیونی دستمزد به آنها را نداره و ناگهان چشمه اقتصاد خشک می شود؟!
مردم بخوبی می دانند که این اقلیتی که بر کوهی از ثروت نشسته اند در عوض فقر و سیه روزی ست که نصیب آنها شده است. از همین رو لازم است که در هر اجتماعی با صدای بلند خواسته شود که منابع و امکانات اقتصادی کشور باید برای تامین غذا٬ مسکن٬ بهداشت و آموزش و همچنین جارو کردن بساط فقر و نداری بکارگرفته شود و نه فربه کردن زورمندان و ثروتمندان۔ ثروتهای افسانه ای کسانی که از طریق شغل ناشریف مفتخوری پول به جیب زده اند باید صرف پرداخت دستمزدهای به تعویق افتاده کارگران شود. باید دستمزدها و دریافتی کارگران و مردم زحمتکش افزایش پیدا کند. باید از قبل پولهای چپاول شده و منایع تاراج شده بیمه بیکاری به همه بیکاران و افراد آماده بکار پرداخت شود۔ باید مایحتاج عمومی مردم به قیمت ارزان تامین گردد۔ ساعات کار باید کاهش یابد۔ مسکن مناسب برای مردم فراهم شود و آموزش و طب رایگان در اختیار مردم گذاشته شود۔ این حق ماست که در مقابل مفتخوری های حاکمان صدای مبارزه جویی و اعتراض خود را هر چه رساتر کنیم۔
اما علاوه بر این ها واضح است که نقشه عمل ها و طرحهای دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی چیزی نیست که ما به آن دلخوش کنیم. چرا که اینها همه دزدند و دزدها نمی توانند به دزدی یکدیگر رسیدگی کنند مگر آنکه صحبت از سهم خواهی بیشتر از خان یغما در میان باشد. شالوده جمهوری اسلامی سرمایه داران در ایران بر فساد و دزدی استوار است. این را همه می دانند.
با اینحال ما نباید چپاولگران را راحت بگذاریم. ما هزار بار محقیم که بخواهیم کسانی که لقمه را از دهان بچه های ما گرفته اند و به ثروت خود افزوده اند٬ معرفی و محاکمه شوند۔ ما در برابر این چپاولگران بعنوان شاكی خصوصی باید ظاهر شویم و علنی كردن كل پرونده آنها، و محاكمه آنها را خواستار شویم. ما هزار بار محقیم که در هر اعتراض و مبارزه ای خواستار بازداشت و محاکمه متهمین و کل سران رژیم یعنی کسانی شویم که مستقیما مسئول بدبختی و تنگدستی ما بوده اند۔
شرایط مشقت باری که اکنون بر زندگی توده های مردم حاکم است تنها با نیرو و قدرت خود کارگران و مردم زحمتکش به نفع آنان و کسب آزادی و رفاه دگرگون خواهد شد۔ و این مبارزه جز با سرنگونی رژیم فاسد و سرکوبگر جمهوری اسلامی و استقرار حکومت کارگری و حاکم شدن واقعی مردم زحمتکش بر شرایط زندگی اجتماعی شان سرانجام پیروزمندی نخواهد یافت۔ لارم است در این راه نیروی خود را هر چه متحدتر به میدان آوریم.