مصاحبه نشریه اکتبر با اسماعیل ویسی- در خصوص اعتراضات اخیر در شهرهای کردستان.
کشتار کولبران موقوف. یا کار یا بیمه بیکاری مکفی!
اکتبر: روزهای گذشته شاهد اعراضات در شهرهای کردستان به کشتن کولبران بودیم.علت این اعتراضات، خواست و مطالبه آن چه بود و کارگران و زحمتکشان در کردستان با توجه به فقر بیکاری و مشکلات بیشمار معیشتی در این اعتراضات و مشابه آن در آینده باید بر چه مطالباتی پافشاری کنند؟
اسماعیل ویسی: قبل از هر چیز لازم است تاکید کنم که، علت اساسی اعتراضات اخیر در جامعه کردستان همچون در طول 4 دهه از موجودیت رژیم اسلامی سرمایه داران، تداوم نفرت عظیم سیاسی- اجتماعی است که، مردم بطور کلی از کل موجودیتش دارند! اما، بطور کنکرت تر در این رابطه داستان این بود که، روز دوشنبە 13 شهریور 1396 دو کولبر بە اسامی قادر بهرامی 45 سالە و حیدر فرجی 21 سالە اهل روستاهای مطقه بانە در روستای مرزی “هەنگەژاله” که برای تامین معیشت خود و خانواده شان در حین حمل کالا از ” کردستان – عراق به داخل ایران ” توسط نیروهای مسلح سرکوبگر اسلامی عمدا کشته می شوند. مردم بانە و روستاهای منطقە از این جنایت رژیم اسلامی، نگران به خشم آمده و در مقابل فرمانداری شهربانه در اعتراض به این کشتار عمدی تجمع می کنند و بعد از بی توجهی و شانه بالا انداختن فرماندار به ساختمان فرمانداری یورش برده و آنرا به آتش می کشند. اعتراض بسرعت جنبه همگانی بخود می گیرد. جمع وسیعی از مردم شهر به معترضین می پیوندند. برای روز بعد از طرف فعالین اجتماعی فراخوان اعتصاب عمومی داده می شود که با جواب مثبت روبرو می شود. در سطح شهر مردم معترض به اقدام ضد انسانی نهادهای رژیم اسلامی، اعتراض می کنند و خواهان ” مجازات عاملین کشتار و تعویض فرماندار؟!“ می شوند. اما پاسخ رژیم اسلامی به خواست مردم معترض، همچون سیاست سرکوبگرانه همیشگی اش ، اعزام نیروهای مسلح بە داخل شهر و میلیتاریزە کردن فضای شهر و بە پرواز درآوردن هلیکوپتر بر فراز شهر بمنظور مرعوب و سرکوب کردن مردم بود. اما این تهدیدات بی اثرو معترضین با نیروهای رژیم در گیرمی شوند. در جریان این اعتراضات حد اقل 10 نفر زخمی و چندین نفررا دستگیرمی کنند کە بعد از مدتی کوتاه، برای مهار کردن گسترش اعتراضات، دستگیر شدگان را آزاد می کنند. و …
اعتراض و خواست مردم شهر بانه در سطح جامعه کردستان، مورد حمایت قرار می گیرد و در روزهای چهار شنبە 15 شهریور در شهرهای مریوان و سردشت فراخوان اعتصاب داده می شود، وروز پنجشنبە 16 شهریور عیلرغم آمادگی نیروهای امنیتی- انتظامی و حضور چشمگیر و وسیع شان در اقصی نقاط شهر سنندج اعتراض وسیعی در حمایت از خواست مردم بانه، در مراکز اصلی شهر انجام می گیرد که منجر به درگیری و جنگ و گریز با نیروهای سرکوبگرمی شود. و …
تاکید می کنم که این حرکت اعتراضی سیاسی- اجتماعی در این برهه از زمانه در همگامی با دیگر اعتراضات کارگری، معلمین و بازدشستگان در سراسر ایران از اهمیت خاصی بر خوردار می باشد. که بعدا بطور مشخص به ” ملاحظه ای که در طرح مطالبه این اعتراض که – مجازات عاملین کشتار و تعویض فرماندار؟! و ارائه چه باید کرد، اشاره خواهم کرد. اما، همانطوریکه در بطن سوال مشکلات بیشمار معیشتی- زیستی اشاره شده است، لازم است با آمار به زمینه معیشتی- زیستی و اجتماعی اساس رشد پدیده کولبری و این حرکت اعتراضی مردمی، و کشتار عمدی که نیروهای اتنظامی کرده و می کنند، بطور مختصر اشاره بکنم.
اخراج، بیکار سازی، بسته شدن و تعدیل نیرو در مراکز اصلی صنعتی تولیدی- خدماتی، ناامنی شغلی، فقدان بیمه بیکاری و دیگر بیمه های اجتماعی و درمانی، رشد و گسترش فقر و فلاکت و تعرض افسار گسیخته به سطح زندگی اکثریت مردم همراه با سرکوب شدید و تلاش برای گسترش اختناق سیاسی، از شاخص های اساسی و غیرقابل انکار امروز در سراسر ایران می باشد. این رژیم برای ادامه حیات ارتجاعی و استثمارگرانه، از سوق دادن هرچه بیشتر جامعه به استیصال، فقر و فلاکت با تحمیل عملا گرسنگی دادن به جامعه دریغ نکرده است. جامعه ای که ۵۱ درصد آن در گرسنگی بسر می برند. رژیم سیاسی ای که ، در تعقیب و تلاش برای تامین سود و سود آوری و رسیدن به اهداف سیاسی- طبقاتی و اجتماعی سرمایه داران است. و برای تحمیل شرایط بدتر از وضعیت کنونی، متفرق کردن مبارزات کارگری و اجتماعی، از هیچگونه تلاشی فروگذاری نکرده و نخواهد کرد. چنین وضعیتی در جامعه کردستان بعنوان بخش جدائی ناپذیری از ایران نیز انعکاس داشته است که بمراتب بدتر از اوضاع سراسری است. زیرا کردستان جامعه ای است غیرصنعتی، مراکز اصلی صنعتی و تولیدی در کردستان وجود ندارد. بیکار سازی وسیعی به جامعه تحمیل شده است. مخاطرات و عوارض ناهنجاریهای اجتماعی فقر، فلاکت، استیصال، رشد پدیده اعتیاد، فحشاء وکودکان کار و خیابان، کارتون خوابی را بدنبال داشته است. بنا بر اعتراف نهاد های رژیم اسلامی، استان کردستان در زمره هفت استان برتر که، دارای درصد بیشتر کارگران بیکار در ایران میباشد. براساس آخرین آمار ارائه شده از طرف نهادهای حکومتی 48 درصد جوانان در کردستان بیکار هستند. در کردستان بیشتر از 21 هزار نفر معتاد وجود دارد. 80 درصد کارگاه‌ها و واحدهای تولیدی استان‌های ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی تعطیل و یا به حالت نیمه‌تعطیل درآمده‌اند و 20 درصدی که فعالند، با فشارهای ناشی از تورم و رکود اقتصادی سرسام‌آور روبرو هستند. نرخ بیکاری در این چهار استان نزدیک به 40 درصد میباشد که ناچارا دهها هزار نفر برای تامین معیشت و ادامه حیات خود و خانواده هایشان از ماکو – مهران و دهلران به کار بسیار مخاطره آمیز کولبری روی کرده اند. هر روزه عمدا توسط سرکوبگرا اسلامی کشتار می شوند. فقط در سال 2016 بیشتر از 100 نفر از آنان توسط سرکوبگران اسلامی عمدا کشتارو صدها نفر زخمی و ناقص العضو شده اند. کارگرانی که بعلت بیکاری، عدم تامین امکانات معیشتی، بیمه بیکاری، تحمیل زندگی فقر مطلق، در ازاء دریافت دستمزد در واقع خون بهاء بسیار ناچیزی که، تن به خطیرترین شرایط داده اند. شرایط مرگبار و مرگ آفرینی که چه کشتار عمدی توسط فاشیستهای اسلامی، چه رفتن در میادین مین و یا عوامل طبیعی باعبورو پرت شدن از سنگلاخ و پرتگاه کوره راههای کوهستانی و کولاک برف و بهمن، سرمازدگی، سکته در حین حمل بار، آثار ثانوی ناشی از زخم‌های ناشی از اصابت گلوله، معلول شدن همیشگی، در برخی موارد نیز کولبران در نتیجه فشار روانی ناشی از مصادره کالاهایشان توسط نیروهای حکومت، دست به خودکشی زده‌اند. که موارد چند ماهها ی اخیر در سردشت، پیرانشهر، بانه و مریوان و در منطقه خوی و ماکو جانباختن 5 نفر دیگر از آنان در روز چهارشنبه، دوم فروردین 1396 در روستای ” ترس‌آباد از توابع بخش قطور” بر اثر ریزش بهمن، می باشد. از نمونه های برجسته آن می باشند که عملا جدا از کشتا عمدی شان توسط نیروهای اسلامی، کشته و ناپدید شدن بر اثر عوامل طبیعی هم ، چون بلائی، تهدیدی جدی، از دیگر عوارض این وضعیت تحمیل شده می باشد. و …
آمار های فوق بیان کننده غیر قابل انکار شرایط تحمیل شده ، توسط رژیم اسلامی سرمایه داران در ایران، به مردم زحمتکش در مناطق کرد نشین در نواری مرزی با کردستان – عراق می باشد که، صدها هزار نفر را ناچار به کار مرگ آور کولبری، کرده است. که توسط سرکوبگران اسلامی برای تامین و بدست آوردن عوارض گمرکی، کولبران کشتار شده و می شوند. مقامات و مسئولین رژیم اسلامی سرمایه داران که موجودیت حکومتشان بانی تحمیل چنین شرایطی به دهها هزار نفر در نوارمرزی در غرب ایران کردستان، با عراق و کردستان شده است. در نهایت بیشرمی جهت توجیه کشتار افکار عمومی در جامعه، کولبران را قاچاقچی معرفی می کنند. در صورتی که قاچاقچیان حرفه‌ای و میلیاردری که از مسئولین خود حکومت هستند، در حاشیه‌ای امن قرار دارند. و …
لازم است تاکید کنم که در این حرکت اعتراضی، شعار ” مجازات عاملین کشتار و تعویض فرماندار؟!” چون خواست اساسی سر داده می شد. که شعاری بود ” اشتباه ” زیرا کل سیاستهای رژیم اسلامی و آمرین این سیستم و سیاست ” رژیم اسلامی ” از زیر تیغ جوابگوئی که مقصر اصلی است، بنوعی تبرئه و خارج می شود و کل ماجرای کشتار آویزان گردن کسانی میشود که هیچگونه دخالتی در اتخاذ آن سیاست و جنایت نداشته اند.!
را ه چاره اساسی در حال حاضر برای خاتمه دادن به این وضعیت فلاکتبار، تداوم فشار و تلاش همبسته و سازمانیافته اجتماعی است در جامعه کردستان. برای متوقب کردن کشتار کولبران . طرح شعار ” کشتار کولبران موقوف یا کار- یا بیمه بیکاری مکفی ” است. اینکار ممکن است. در ابعاد اجتماعی باید در این مسیر تلاش نمود!
اسماعیل ویسی esmail.waisi@gmail.com
25 شهریور ماه 1396- 16 سپتامبر 2017
***