مصاحبه اكتبر با صالح سردارى در مورد انتخابات دوره چهارم پارلمان در كردستان عراق
اكتبر : بالا خره در ميان موج گمانه زنيها و شايعات ضد و نقيض در مورد نتيجه انتخابات، هفته قبل نتيجه انتخابات در كردستان رسما اعلام شد. نظرت در مورد این انتخابات چیست؟
صالح سرداری، ابن انتحابات مانند هر انتخاباتی که در جوامع سرمایه داری ، اتفاق افتاده است. احزاب و جریانات سیاسی ای دست بالا را پیدا کردند که همه امکانات آن جامعه را در اختیار دارند. به هر درجه ای که پول و ثروت برای تبلیعات وسیع داشته باشی به همان درجه شانس آوردن درصد آرای بالائی نیز ممکن است. در کردستان عراق عیر از امکانات پولی و قدرت تبلیغاتی، سنت های طایفه گری و عشیره ای هم موثر بود.
در این انتخابات با جرات می توان گفت که میلیاردها پول مردم آن جامعه صرف تبلیغات و … شده است، غیر از هزینه کردن این همه پول موارد زیادی میان احزاب و جریانات رقیب درگیری بوجود آمد و جو و فضای تشنج آمیز زندگی مردم را با مشکلات زیادی مواجه کرد . این فضای متشنج و درگیری ها متاسفانه باعث مرگ سه نفر و زخمی شدن تعدادی شد. اکنون که نتایج این انتخابات معلوم شده است تقریبا همه احزاب و کاندیداها به نتایج آن اعتراض دارند. همه از تقلب کردن و خریدن آرا با پول خبر می دهند. طبق بیانیه هایی که از جاتب اکثر احزاب شرکت کننده صادر شده صدها شکایت تسلیم کمیسیون برگزاری انتخابات شده است.
اكتبر: اين بار رقابت هاى انتخاباتى خيلى وسيع وسازماندهى شده بودند و صف احزاب و جريانات روشنتر بود. بطوريكه از ابتدا با زنده وبر نده را مى شد تخمين زد . چرا مردم اين چنين وسيع در این انتخابات شركت كردند ؟
صالح سرداری، شرکت وسیع مردم در این انتخابات چند دلیل داشت مردم کردستان عراق فکر می کردند می توانند با شرکت در انتخابات و رای دادن به یک جریان اپوز یسیون اوضاع را به نفع خود عوض کنند. دو سال قبل به همین دلیل حدود دو ماه با سازماندادن اعتراضات و تظاهرات ها، اعتراض و نارضایتی خود از وضع موجود را به حاکمان کردستان نشان داده بودند. مردم می دانند که کردستان عراق یکی از ثروتمندترین مناطق است، اما همه ثروت و سامان آن، در دست احزاب سیاسی حاکم و بورژواها می باشد. قشری در کردستان عراق به ثروت های افسانه ای دست پیدا کرده اند، اما مردم زحمتکش و کارگران در آن جامعه از کمترین امکانات رفاهی برخوردارند. دلیل دیگری هم موج تبلیغات وسیع و سازمانیافته ای بود که احزاب حاکم و اپوزیسیون راه انداخته بودند. با توجه به شرکت جریانات اپوزیسیون مانند ” جنبش گوران و احزاب اسلامی ” در اعتراضات 2 سال گدشته در میان مردم این توهم بوجود آمده بود که اگر اپوزیسیون به قدرت برسند، اوضاع شان بهبود پیدا خواهد کرد. به خاطر وجود همین توهم، درصد شرکت کنندگان در انتخابات در سطح بالائی بود.
اكتبر: شما نتيجه آن را چطور ارزيابى می كنيد؟
صالح سرداری، فکر می کنم تا آنجائیکه به کارگران و زحمتکشان آن جامعه بر میگردد بهبودی در زندگی آنها بوجود نخواهد آمد. تغییر جایگاه حزب دوم و سوم که در این انتخابات اتفاق افتاد، چیزی را به نفع مردم عوض نمی کند. علبرغم تبلیغات و دادن وعده و وعیدهایی که شب و روز برای بدست آوردن آرای مردم در جریان بود. زیرا در چهارچوب قوانین و مناسبات حاکم که کاملا سرمایه دارانه است نمی توانند برای مردم کاری کنند. اما نکته مثبتی که در این انتخابات بود و در ادامه اعتراضات دو سال قبل هم خود را نشان داد امید به تغییر است در کردستان عراق بعضی از تابوها هر چند بطور نسبی شکسته شد. دیگر نمی توان صرفا به سابقه مبارزات مسلحانه چند دهه قبل متکی بود، دیگر نمی شود روی جنایاتی که صدام حسین در حق مردم کردستان عراق مرتکب شده بود سرمایه گداری کرد. نسلی از جوانان در اعتراضات دو سال قبل و در همین انتخابات نقش بازی کردند که در بیست سال گذشته بدنیا آمده اند و می خواهند زندگی و آینده خود را بسا زند. هر چند این نسل به جنبش گوران که در این انتخابات حرب دوم شد متوهم است. اما با تمام اینها من فکر می کنم اگر کمونیست ها در کردستان عراق به وظیفه خود واقف باشند و آن را انجام دهند این توهم دیر یا زود خواهد ریخت و نسل جوان و فعالی که در این دوره خود را نشان داد می تواند نقش مهمی ایفا کند.
اكتبر: نگاه و قضاوت كارگر و إنسان برابرى طلب و عدالتخواه به اين انتخابات چگونه بايد باشد ؟
صالح سرداری، فکز می کنم کارگر و زحمتکش آن جامعه باید بداند احزاب و جریانات سیاسی ناسیونالیستی در دو دهه گذشته آزمایش خود را پس داده اند اپوزیسیون هم از جمله جنبش گوران و دو حزب اسلامی اگر بقدرت برسند کاری برای بهبود زندگی و معیشت اکثریت مردم زحمتکش انجام نخواهند داد. تازه وضعیت آزادی های سیاسی- اجتماعی که اکنون نسبتا وجود دارد، با حضور اسلامی ها محدودتر خواهدشد. در نتیجه هیچ راهی غیر از متحد و متشکل شدن برای کارگران و زحمتکشان آن جامعه وجود ندارد. تجربه همه انقلابات خاورمیانه و تغییر و تحولات بوجود آمده نشان داد اگر طبقه کارگر صاحب حزب سیاسی کمونیستی و نیروی متشکل و قدرتمند خود نباشد کماکان نیروی طبقات دیگر خواهد شد.
با سپاس از شما!
5 ماه اکتبر 2013
***